Να κάνουμε μια μικρή βουτιά στο χρόνο; Ο Ουέμπ με εκείνο το εντυπωσιακό (με βάση το χρόνο εκτέλεσης) κάρφωμα «σκοτώνει» τον ΠΑΟΚ στο «Παλατάκι» και τα φίδια αρχίζουν να ζώνουν την ομάδα. Οι ευκαιρίες είχαν δοθεί, αλλά οι Θεσσαλονικείς, σοφτ σε όλα τους, δεν ήξεραν πως να κερδίσουν τα παιχνίδια.
Ελάχιστους μήνες αργότερα το κουμπί γύρισε για τα καλά. Ο ΠΑΟΚ βγάζει πλέον και χαρακτήρα και μπασκετικό IQ και δείχνει να έχει βρει το τρόπο. Με τον έναν (επιμονή και never give up), με τον άλλον (διάβασμα, τακτική, πάντα αμυντική διάθεση σε μεγάλα διαστήματα και ανάδειξη ηγετών)…
Αυτός ο Προμηθέας κέρδισε στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό και φαντάζει ως διεκδικητής νταμπλ. Και είναι. Ο ΠΑΟΚ δεν έδειξε να αγχώνεται με αυτές τις προοπτικές των Πατρινών. Η 7η νίκη στην Λάρισα τού ‘δωσε ηρεμία, αυτοπεποίθηση και εν μέρει άγνοια κινδύνου. Τώρα παίζει πιο ελεύθερα, αλλά πάντα με την λυσσαλέα προσπάθεια στην άμυνα. Και ένα σουτ να γλυτώνει αυτό το ρόστερ, μικρή υπέρβαση θα είναι. Το να κερδίζει όμως αυτόν τον Προμηθέα πλήρη σε ποιότητα και ποσότητα, μεγάλη υπέρβαση είναι.
Από την 2η περίοδο και μετά, με την επιρροή του Τέρνερ στο ματς ο ΠΑΟΚ έβγαλε αυτά που σεμιναριακά μάθαινε για κάθε παίκτη του Προμηθέα μέσα στην εβδομάδα. Μπορεί να μην έλειψαν τα προβλήματα με Αμπγκελέζ, Τζεράι Γκραντ μέσα στο καλάθι στο πρώτο ημίχρονο και με τα εύκολα ντράιβ των Τζεράιαν Γκραντ, Λούντζη στο 2ο κόντρα στην ευρισκόμενη σε ανισορροπία άμυνα του ΠΑΟΚ, αλλά αυτά ήταν τα μοναδικά minus της όλης προσπάθειας.
Ο Τέρνερ εξέθεσε τους αντιπάλους του στο «2» (έβγαλε ταχύτητα και αντοχές), ο Γκρίφιν μέχρι να αρχίσει να κουράζεται έβγαλε το λάδι του Γκραντ (είναι όμως απολαυστικός, άλλο επίπεδο…), Μαργαρίτης και Τσαλμπούρης έβγαλαν τον Αγραβάνη από το συνηθισμένο του αγωνιστικό στυλ, τα Πατρινά τρίποντα ήταν πάλι άστοχα και αγχωμένα (όπως στο κύπελλο), αντίθετα οι γηπεδούχοι κέρδιζαν αυτοπεποίθηση κάθε φορά που ευστοχούσαν με βάση το ταλέντο και όχι τις έξτρα πάσες από καλό πάσινγκ γκέιμ. Η καλή αντίδραση του ΠΑΟΚ στο ζον πρες του Προμηθέα (ελάχιστα λάθη αυτή την φορά) και η αδυναμία των φιλοξενούμενων να λειτουργήσουν ισορροπημένα (δεν υπήρχε ινσάιντ γκέιμ από την 2η περίοδο και μετά, ενώ διεισδύσεις που μπορούσαν να οδηγήσουν σε εύκολα λέι απ εξελίσσονταν σε σπλιτ με την μπάλα να φεύγει εκτός ρακέτας για τρίποντα) όσο το παιχνίδι όδευε στο τέλος του, ήταν στοιχεία που οδήγησαν τον ΠΑΟΚ στη νίκη.
Ο ΠΑΟΚ εκμεταλλευόμενος την έλλειψη ρυθμού και πνευματικής ετοιμότητας των παικτών του Προμηθέα έκανε άλλο ένα παιχνίδι καθ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση του προπονητή του. Έστω και αν μισή ντουζίνα παίκτες ήταν επιθετικά κατώτεροι των απαιτήσεων (Λοβ, Μπιτς, Κονάτε, Μαργαρίτης, Κάρτερ, Τσαλμπούρης), κάτι που κάνει πιο εντυπωσιακή την ασπρόμαυρη επικράτηση, εν τέλει κυριάρχησε το μότο των 11 (τόσοι έπαιξαν) Σωματοφυλάκων. «One for all and all for one»… Αυτό φάνηκε στο 75% του παιχνιδιού, όταν οι τόσο ποιοτικοί φιλοξενούμενοι δεν έβρισκαν χώρους και χρόνους να δράσουν από την αμυντική ταχύτητα του ΠΑΟΚ. «Είχαμε αποφασίσει να μην αφήνουμε ο καθένας τον παίκτη του» έλεγε ο Τέρνερ μετά το ματς. Η ομάδα το κατάφερε σε μεγάλο ποσοστό. Δεν μπορούσε περισσότερο, ήταν αδύνατο.
Tό ‘λεγε και ο περιχαρής Θανάσης Χατζόπουλος στο Βasketplus λίγη ώρα μετά το τέλος του ματς. «Είναι σημαντικό οι κόποι να έχουν αποτέλεσμα. Όχι ο δικός μου, αλλά όσων παλεύουν στο παρκέ. Χαίρονται το παιχνίδι, παθιάζονται με πρώτο τον κόουτς. Έτσι να συνεχίσουμε και δεν έχει σημασία που θα φτάσουμε, αφού η προτεραιότητα είναι η εξυγίανση. Οι νίκες όμως είναι καλό να έρχονται και για το κόσμο που στηρίζει αυτή την εποχή την ΑΜΚ».
Ο Λυκογιάννης άκουγε το γνωστό σύνθημα περί… αλανιού και λιμανιού, ο Σήφης του αφιέρωνε το «Μαγκιά μου που είμαι ΠΑΟΚτσής», ο κατακόκκινος Χατζόπουλος με σφιγμένες γροθιές φώναζε «πάμε ΠΑΟΚάρα» γυρνώντας στην κερκίδα και αν ο Δικέφαλος κάνει το 2 στα 2 με ΑΕΚ και Άρη (ποιός άραγε να είπε… «πήραμε το πρώτο…»;) μπορεί να φτάσει και στην 5η θέση, έχοντας το Περιστέρι (τρομερά δύσκολο πρόγραμμα) στο «Παλατάκι».
Όχι ο ΠΑΟΚ δεν έγινε ξαφνικά… Μπασκόνια, έχει αδυναμίες, θα κάνει και ήττες, μπορεί να τελειώσει και 7ος τη κανονική περίοδο, αλλά όσο το μάτι γυαλίζει, who cares…; Αυτό φτάνει και περισσεύει στον κόσμο, που θέλει μια ομάδα… ΘΗΡΕΥΤΩΝ και έναν προπονητή ΛΥΚΟ. Και για την ώρα έχει και τα δύο.
Με την γλώσσα των αριθμών
Ο Προμηθέας στα μέχρι τώρα 7 εκτός έδρας παιχνίδια του είχε μέσο όρο 22.1/38.4 στα δίποντα, ήτοι 57.6%. Κι όμως χθες στο «Παλατάκι» ανέβηκε στα 27/42 δίποντα (64.3%). Πήρε και σχεδόν 4 ριμπάουντ παραπάνω από το μέσο όρο του, οι παίκτες του Γιατρά πρόσφεραν 1.7 ασίστ πιο πάνω από το μέσο όρο, έκαναν και 1.1 περισσότερα κλεψίματα, 2 λιγότερα λάθη, αλλά ηττήθηκαν. Και δεν απέτυχαν γιατί είχαν κατά μέσο όρο σε αυτά τα ματς μακριά από την Πάτρα 4 μπλοκ και χθες είχαν… μηδέν.
Ούτε γιατί ήταν χειρότεροι από τον μέσο όρο τους στα τρίποντα. Τα 6.9/22.6 (πάντα εκτός έδρας) έγιναν 5/23, ακόμα και η επιθετική συγκομιδή ήταν ίδια. Οι 80.4 πόντοι μέσος όρος έγιναν 78… Το ζήτημα είναι ότι ο σταθερός και χθες με βάση τις εκτός Πάτρας επιδόσεις του Προμηθέας ηττήθηκε από έναν ΠΑΟΚ που έστω και οριακά ήταν καλύτερος σε επιδόσεις από το μέσο όρο αυτών που επιτρέπουν οι Πατρινοί φέτος στην Λίγκα.
Για παράδειγμα… Ο Προμηθέας δίνει φέτος κατά μέσο όρο στους αντιπάλους του 19.2/37.5 δίποντα και χθες ο ΠΑΟΚ είχε 17/35. Είχε όμως και 10/20 τρίποντα απέναντι στα 8.3/24.8 που επίτρεπαν μέχρι τώρα οι παίκτες του Γιατρά. Ακόμα… Ο ΠΑΟΚ σούταρε 4.5 βολές παραπάνω, έκανε 2 λάθη λιγότερα απόσα «προσφέρει» σε μέσο όρο στους αντιπάλους του ο Προμηθέας, ενώ δημιουργικά ο Δικέφαλος ήταν χειρότερος (4 ασίστ λιγότερες απόσες αφήνουν οι Πατρινοί), όπως και αμυντικά με 3.5 κλεψίματα λιγότερα. Με βάση τα παραπάνω-σταθερότητα Προμηθέα, μόλις οριακά καλύτερος ο ΠΑΟΚ από το μέσο όρο των φετινών αντιπάλων των Πατρινών-η νίκη των Θεσσαλονικέων αποκτά μεγαλύτερο κρέντιτ.
Το 300ο στη Λίγκα
Σημαδιακό θα είναι το επόμενο ματς του ΠΑΟΚ. Οι Θεσσαλονικείς υποδέχονται την ΑΕΚ στο «Παλατάκι» και αυτό θα είναι το 300ο στο PAOK SPORTS ARENA για το πρωτάθλημα της Α1. Από τον Μάιο του 2000 και τον 2ο τελικό των πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό μέχρι και τώρα ο Δικέφαλος έχει δώσει 299 αγώνες πρωταθλήματος στο νέο του γήπεδο με ρεκόρ 213-86 (192-70 κ.περ.). Τα 299 αυτά παιχνίδια πρωταθλήματος είναι βέβαια το μεγαλύτερο κομμάτι από τα συνολικά 418 επίσημα ματς στο «Παλατάκι» (299 πρωτάθλημα, 22 κύπελλο, 97 Ευρώπη).
