Oι πρώτες ομοιότητες με την περσινή χρονιά δημιουργούν προβληματισμό και φοβίες. Πόσα ματς έχασε κυριολεκτικά στο τέλος ο ΠΑΟΚ την περίοδο 2021-22; Πόσα προβλήματα τραυματισμών που αλλοίωσαν την αρχική υφή της ομάδας προέκυψαν;
Τελικά μέσα σε ένα χρόνο (ημερολογιακά) ο Δικέφαλος έχασε τρεις παίκτες με τραυματισμούς σεζόν. Δεν ξανάπαιξαν. Κάρτερ, Γκρίφιν, Κέλι… Ανατριχιαστικό, αλλά είναι η ζοφερή πραγματικότητα. Πέρσι το ξεκίνημα περιέλαβε το αντίο των Κάρτερ, Γκρίφιν και πολλά παιχνίδια χαμένα στο πόντο. Άλλη η ομάδα τότε, άλλα τα ζητήματα… Μα και φέτος ο ΠΑΟΚ μετά από έναν αγωνιστικό μήνα χάνει τον Κέλι και στα 4 από τα 8 επίσημα παιχνίδια του γνώρισε οδυνηρές ήττες στα τελευταία λεπτά, διεκδικώντας κάθε ένα από αυτά τα ματς.
Από αυτά τα οκτώ επίσημα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ έκανε πλάκα στα δύο (Άρης, Σάσαρι), κέρδισε με ζόρι το ένα που όμως ήλεγχε για 32 λεπτά φτάνοντας στο +18 και κέρδισε μόνο ένα δύσκολα στο τέλος με τις βόμβες του κακού μέχρι τότε Ράιλι.
Και στα 4 στα οποία ηττήθηκε;
-Στο Περιστέρι ο ΠΑΟΚ με σκαμπανεβάσματα απόδοσης και επιστρέφοντας 2-3 φορές από το -10 προηγήθηκε 72-73 στο 38΄. Στο τελευταίο δίλεπτο δέχθηκε σερί 13-4 αποτυχαίνοντας να οργανώσει μια νορμάλ επίθεση.
-Στο ματς με τη Ντιζόν ο ΠΑΟΚ έκανε το καμ μπακ, μείωσε 64-66 στα 24΄΄ αλλά με ένα καθοριστικό λάθος έφυγε ηττημένος 66-70.
-Στην Μάλαγα το σκορ ήταν 59-56 στο 35΄ και 63-59 στο 36΄. Προβλήματα παρόμοια με αυτά στο Περιστέρι, ίδιο εις βάρος του σερί (13-4) μέχρι το τέλος.
-Στην Ρόδο το ματς ήταν ισόπαλο 71-71 στο 39΄. Στο τελευταίο λεπτό λάθη, ένα περίεργο αντιαθλητικό και 10-3 βολές για τον Κολοσσό. Σερί 9-5…
Για ένα σύνολο αυτού του επιπέδου τα παραπάνω φανερώνουν “κρυφές” δυνάμεις, οι οποίες χρειάζονται βοήθειες για να φανερωθούν, βοήθειες για να καλυφθούν οι αδυναμίες που οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα στο τέλος. Μα βρέθηκε ένα κλικ από το να κερδίσει μια σκληρή ομάδα εκτός έδρας χωρίς προετοιμασία και διάβασμα. Άσχετα αν ο Κολοσσός αναμένονταν πολύ καλύτερος. Ναι αλλά ο ΠΑΟΚ έμαθε πλέον φέτος να ακυρώνει ατού αντιπάλων. Την πλειοψηφία τους… Τόκανε με Μάλαγα και Κολοσσό, ξέφυγαν μόνο Μπριζουέλα και Σταρκς. Αν τόκανε και με αυτούς, θα ήταν ομάδα τριών εκ. ευρώ.
Είναι παράλληλα δεδομένο οτι η ομάδα είναι διαφορετική από πέρσι (ίδια όμως δομικά λάθη), πιο aggresive, πιο ενωμένη, παλεύει στο δικό της όριο (χαμηλό) ποιότητας και τεχνικής ατομικής και ομαδικής. Ειδικά όταν είναι τόσο διεκδηκιτική σε διαβολοβδομάδες. Ως αποτέλεσμα και ουχί ως λογική, μια και άπαντες γνώριζαν τα προβλήματα της διαδικασίας… “τρία ματς σε οκτώ μέρες και με ταξίδια ενδιάμεσα”.
Η έλευση ενός δυνατού παίκτη ρακέτας θα βελτιώσει την κακή κατάσταση σε αυτό το κομμάτι, απενεργοποιώντας βέβαια και έναν ή δύο Έλληνες εκεί (μπορεί να μειωθεί και ο αριθμός τους). Όσο για το τομέα οργάνωση-αποφάσεις-συνεργασίες-εκμετάλλευση δυνατοτήτων… μόνο ο ασπρόμαυρος Θεός του μπάσκετ μπορεί να βοηθήσει. Και δεν φαίνεται νάχει την διάθεση να το κάνει.
-Δεν σηκώνει σχόλιο για την… άνεση των παικτών ρακέτας στις βολές. Δεν σηκώνει σχόλιο για το… μηδέν του Πόλεϊ στα ριμπάουντ, ειδικά μετά και το 5ο φάουλ του Μορέιρα, δεν σηκώνει σχόλιο το οτι ο Σταρκς συνεχώς τρυπούσε κάθετα ανενόχλητος και δεν εκπονήθηκε-εφαρμόστηκε πλάνο να αναχαιτιστεί, δεν σηκώνει σχόλιο για τις 10 βολές του Κολοσσού στα τελευταία 55΄΄ με το σκορ ΙΣΟΠΑΛΟ. Δεν σηκώνει σχόλιο για την άνευ όρων παράδοση στα ριμπάουντ.
-Δεν σηκώνει σχόλιο και για τα λάθη αυτών που καλούνται να παίξουν θέσεις που δεν γνωρίζουν. Ασχολούμαστε όμως με αυτούς που έχει ο ΠΑΟΚ και όχι με αυτά που του λείπουν (χωρίς να σβήνονται οι ευθύνες ε;), οπότε οδυνηρά τα λάθη του Φράνκε…
-Το αντιαθλητικό σηκώνει σκόνη, αλλά συνήθως αυτά πλέον δίνονται. Δεν δίνονται όμως σε δύο άστοχες βολές του Κολοσσού επαναλήψεις. Στις 9 άστοχες του ΠΑΟΚ καμιά…
-Είναι αδιανόητο να σχολιάσει κάποιος την αθλιότητα του κρατικού φορέα για αυτό που παρουσίασε διαδυκτιακά από την Ρόδο (φυσικά ευθύνη φέρει και ο ΕΣΑΚΕ). Μέχρι και ο σπορτκάστερ από την Αγία Παρασκευή κάποια στιγμή τα παράτησε για να μην εκτίθεται. Ντροπή…
