ΤΟΠ 16 ήταν και πάει… Ο Τζόρντι Μπερτομέου και οι συν αυτώ πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για το σύστημα που εμπνεύστηκαν για τη δεύτερη φάση της Ευρωλίγκας. Μπορεί οι ομάδες να… ξεζουμίστηκαν, όμως το ενδιαφέρον ήταν τεράστιο κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία στιγμή. Όπως κάθε φάση μεγάλης διοργάνωσης, το ΤΟΠ 16 είχε τις ευχάριστες και τις δυσάρεστες εκπλήξεις του, τους ικανοποιημένους και τους δυσαρεστημένους. Στα καθ’ ημάς, η Ελλάδα μπορεί να έχει ένα πλατύ χαμόγελο αφού για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έχει δύο ομάδες στις κορυφαίες οκτώ. Μακάρι να είναι τόσες και στο φάιναλ φορ, όπως πέρυσι… Το Basketplus .gr αναλύει τη δεύτερη φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (9-5) ξεκίνησε άσχημα αλλά τελείωσε ιδανικά. Η Μπαρτσελόνα δεν… παιζόταν (και) στο ΤΟΠ 16, οπότε οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το καλύτερο δυνατό, κατακτώντας τη δεύτερη θέση του ομίλου τους και παίρνοντας το πλεονέκτημα έδρας για τα προημιτελικά. Ξεκίνησαν άσχημα (1-3) με αποκορύφωμα την εντός έδρας ήττα από τη Σιένα, όμως «απάντησαν» με πέντε σερί νίκες. Ο όμιλος ήταν αμφίρροπος και πάλεψαν για την πρόκριση μέχρι την τελευταία αγωνιστική, όμως το 9-5 τους αφήνει ικανοποιημένους. Η τετράδα Σπανούλη – Παπανικολάου – Πρίντεζη – Χάινς κουβάλησε την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, η οποία ξεπέρασε ανώδυνα, στην παρούσα φάση, την απουσία του Βαγγέλη Μάντζαρη.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Διαλέξτε… και πάρτε από τα διπλά στη Μακάμπι (77-78) και Χίμκι (82-87) στο σερί των πέντε νικών. Επί της ουσίας αυτά του χάρισαν την πρόκριση, ειδικά από τη στιγμή ποι οι Ρώσοι σε μεγάλο ποσοστό έμειναν εκτός από το 0-2 με τον Ολυμπιακό.
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (9-5) ήταν σε θεωρητικά πιο βατό όμιλο, όμως στην πράξη αποδείχτηκε ότι και οι «από κάτω» ομάδες ήταν ικανές για όλα. Είχε να αντιμετωπίσει τρεις πιο ακριβοθώρητες ομάδες (ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ, Εφές) και μία Μάλαγα που έμοιαζε επτάψυχη, όπως και την έκπληξη της πρώτης φάσης, Ζαλγκίρις Κάουνας. Η πρόκριση από μόνη της, η οποία μάλιστα εξασφαλίστηκε μία αγωνιστική πριν το τέλος του ΤΟΠ 16, συνιστά επιτυχία (ρεκόρ 9-5). Ο θρίαμβος στη Μαδρίτη επί της Ρεάλ έδειξε ότι ουδείς πρέπει να υποτιμά την ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη και ήταν αναμφισβήτητα το χάι λάιτ της ευρωπαϊκής χρονιάς. Κι όλα αυτά με τον ηγέτη της ομάδας, Δημήτρη Διαμαντίδη, καταπονημένο και σε χαμηλότερες στροφές σε σχέση με άλλες χρονιές. Πέραν της ηγετικής παρουσίας του αρχηγού τους, οι «πράσινοι» στηρίχτηκαν στους Ούκιτς (αναγεννημένος), Ματσιούλις, Λάσμε, με «μπακ απ» τους Σχορτσανίτη, Μπράμο, Γκιστ.
ΕΝΤΟΣ ΠΛΑΝΩΝ
Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (13-1) συνέχισε την «κρουαζιέρα» της κανονικής περιόδου και στο ΤΟΠ 16 και συνολικά μετρά ρεκόρ… 22-2! Ομαδάρα με τα όλα της, σε μία αμφίρροπη φάση εξασφάλισε από νωρίς την πρόκριση και την πρωτιά και τελείωσε με ρεκόρ 13-1. Έχασε, βέβαια, τον Πιτ Μάικλ, μία απουσία που μπορεί να στοιχίσει τώρα που τα ματς γίνονται ολοένα και πιο καθοριστικά. Ηττήθηκε στη δεύτερη αγωνιστική από τη Χίμκι στη Ρωσία και έκτοτε δεν ξανάχασε. Οι οκτώ από τις 13 νίκες της ήρθαν με διψήφια διαφορά πόντων. Το δίδυμο Έραζεμ Λόρμπεκ – Άντε Τόμιτς κάνει θραύση στη ρακέτα και ειδικά μετά τον τραυματισμό του Μάικλ αναμένεται να σηκώσει περισσότερο βάρος, ενώ ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο έπαιζε «σβηστός» (20.6’ ανά αγώνα) και λόγω του τραυματισμού που τον ταλαιπώρησε.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Μπορεί η φετινή Φενέρμπαχτσε να είναι για γέλια, όμως το εκκωφαντικό 60-99 της Μπαρτσελόνα στην Πόλη είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα της φετινής Ευρωλίγκας.
Η ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ (11-3) δυσκολεύτηκε περισσότερο αλλά τελικά κατέκτησε την πρωτιά στον όμιλό της. Δεν παίζει το περσινό «αεριωθούμενο» μπάσκετ (άλλωστε δεν έχει Κιριλένκο και Σβεντ), όμως χωρίς να εντυπωσιάσει, κράτησε την ουσία. Ανησύχησε με τις δύο σερί ήττες από Μάλαγα (εντός) και Ρεάλ, αλλά στο τέλος μέτρησε πέντε συνεχόμενες νίκες. Ομάδα με πολλές λύσεις και μπροστάρη τον Μίλος Τεόντοτσιτς, που είναι «ευχή και κατάρα», ειδικά στα κρίσιμα ματς. Δεν είναι γκραν φαβορί, αλλά φαίνεται μισό σκαλί πιο πάνω σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, με εξαίρεση την Μπαρτσελόνα. Σόνι Ουίμς και Νέναντ Κρσιτς σήκωσαν μεγάλο βάρος, ο Βλάντιμιρ Μίτσοβ είχε ρόλο «κλειδί» ενώ πολλές βοήθειες έδωσε από τον πάγκο ο Σάσα Καούν.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: η νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης (81-72) της έδωσε το δικαίωμα να κρατήσει στα χέρια της την υπόθεση – πρωτιά, όπως κι έκανε στην αυλαία, στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό (63-69).
Η ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (10-4) ξεκίνησε σούπερ (5-0), όμως στο τέλος πήγε να τα χαλάσει με τρεις σερί ήττες, μέχρι που κέρδισε την Εφές και πήρε πλεονέκτημα έδρας για τα πλέι οφ. Ομάδα με μεγάλο μπάτζετ και σταρ τύπου Ρούντι Φερνάντεθ, η οποία πάντως δε «γεμίζει το μάτι» αναφορικά με το στόχο της κατάκτησης της Ευρωλίγκας. Το 10-4 είναι κάπως… παραπλανητικό, αφού πήρε πολλά ματς «στον πόντο», ενώ δεν έχει ιδιαίτερη σχέση… με την άμυνα, κάτι απαραίτητο για να φτάσει μια ομάδα μέχρι τέλους. Διαθέτει, όμως, πλούσιο ρόστερ και κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει. Ο Νίκολα Μίροτιτς κάνει εκπληκτική χρονιά, ο Τζέισι Κάρολ είναι κίνδυνος – θάνατος και από το «1» μέχρι το «4» είναι πληρέστατη.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Η νίκη στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού (54-580 η οποία ήρθε μετά από μεγάλη ανατροπή στην τελευταία περίοδο. Ήταν η πέμπτη συνεχόμενη στο ξεκίνημα του ΤΟΠ 16.
Η ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ (9-5) μετά την περσινή τραγωδία εμφανίζεται βελτιωμένη αλλά δεν κατάφερε να πάρει το πλεονέκτημα έδρας και καλείται να σπάσει το πλεονέκτημα έδρας του Ολυμπιακού για να κατακτήσει το στόχο για τον οποίο «χτίστηκε» (και) φέτος: το φάιναλ φορ. Οι Τούρκοι ήταν εντυπωσιακοί στο ξεκίνημα του ΤΟΠ 16, με επτά σερί νίκες, μετά την ήττα της πρεμιέρας από την ΤΣΣΚΑ. Τα χάλασαν στο τέλος με τρεις σερί ήττες, οι οποίες στην ουσία (και ειδικά η εντός από τη Μάλαγα) τους στέρησαν το αβαντάζ έδρας. Ο Τζόρνταν Φάρμαρ πααμένει το «Α» και το «Ω» της ομάδας (ειδικά με την απογοητευτική παρουσία του Σάσα Βούγιατσιτς) και οι Τζαμόν Λούκας, Ντούσκο Σαβάνοβιτς οι παίκτες «κλειδιά».
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Οι δύο σερί (εντός έδρας) νίκες με Ρεάλ (74-72) και ΤΣΣΚΑ (63-60), που έδειξαν ότι η Εφές δεν αστειεύεται. Στη συνέχεια «προσγειώθηκε» στο ΟΑΚΑ.
ΤΡΙΒΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ
Η ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ (8-6) πέρασε στο ΤΟΠ 16 με τρεις συνεχόμενες νίκες στο τέλος της πρώτης φάσης. Ακόμα μεγαλύτερο… χτύπημα επιφύλασσε στη δεύτερη φάση. Ξεκινώντας με ρεκόρ 2-5 οι περισσότεροι την ξέγραψαν, όμως ουδείς μπορεί να ξεγράψει μία ομάδα με τέτοια φανέλα και έναν καλό προπονητή στον πάγκο. Η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ έκανε ένα εκπληκτικό 6-0 και όχι μόνο προκρίθηκε, αλλά λίγο έλειψε να πάρει πλεονέκτημα έδρας, πριν πέσει μαχόμενη στη Βαρκελώνη στην αυλαία. Με «φτωχό», για τα δεδομένα του ονόματός της, ρόστερ, μπροστάρηδες τον εκπληκτικό Ρίκι Χίκμαν και τον πολύπειρο Ντέβιν Σμιθ, παίκτες «κλειδιά» τον Γιόγκεβ Οχαγιόν, τον Ντέιβιντ Λόγκαν και τον άκρως βελτιωμένο Σον Τζέιμς, δε «γεμίζει το μάτι» αλλά αλίμονο σε όποιον την υποτιμήσει.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Το μεγάλο διπλό στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού (67-73) σήμανε την πέμπτη σερί νίκη και ήταν ο προάγγελος της πρόκρισης για τα πλέι οφ.
Η ΚΑΧΑ ΛΑΜΠΟΡΑΛ (8-6) είναι… παραλλαγή Μακάμπι! Πέρασε στους «16» με αντεπίθεση (3-0) στο τέλος και στο ΤΟΠ 16, μετά το αρχικό 4-0 γνώρισε πέντε σερί ήττες, δείχνοντας να βγαίνει εκτός μάχης. Απάντησε με δύο νίκες (Μπεσίκτας, Φενέρμπαχτσε) και μετά την ήττα στη Βαρκελώνη κέρδισε στην Χίμκι και τη Σιένα για να περάσει στα πλέι οφ. Όπως δείχνουν και τα σερί της, δεν είναι… τέρας σταθερότητας, παραμένει όμως επικίνδυνη. Ο Ματσέι Λάμπε κάνει «όργια», ο Αντρές Νοτσιόνι και ο Νεμάνια Μπιέλιτσα είναι σταθερές αξίες και οι Τόμας Ερτέλ, Φερνάντο Σαν Εμετέριο, Φάμπιεν Κοζέρ συνθέτουν ένα ισχυρό σύνολο. Κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι το απόλυτο αουτσάιντερ και… φοβού τις ομάδες που δεν έχουν άγχος!
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Αναμφισβήτητα η νίκη της προτελευταίας αγωνιστικής στη Μόσχα επί της Χίμκι (82-86) που της επέτρεψε να πάρει στα χέρια της την υπόθεση – πρόκριση. Στην αυλαία η Σιένα δεν είχε καμία τύχη (76-64).
ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
Η ΜΑΛΑΓΑ (7-7) ήταν… ξεγραμμένη «στα χαρτιά» όμως η Ιστορία γράφεται στο παρκέ και λίγο έλειψε να πάρει μία μεγάλη πρόκριση. Πάλεψε μέχρι τέλους και της τα χάλασε το μεγάλο διπλό του Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη. Πήρε τεράστιες νίκες, ειδικά μακριά από την έδρα της. Μετά το αρχικό 1-4 κέρδισε σε Μόσχα (ΤΣΣΚΑ), Βερολίνο (Άλμπα), Μπάμπεργκ, Μαδρίτη (Ρεάλ) και Κωνσταντινούπολη (Εφές)! Όμως πήρε μόλις δύο εντός έδρας νίκες, κάτι που εν πολλοίς έφερε τον αποκλεισμό. Ο Λούκα Ζόριτς έκανε τους… αγώνες της ζωής του και μαζί με τον «mr clutch » Μάρκους Ουίλιαμς έσυραν το χορό, έχοντας τη συμπαράσταση των Κρούνοσλαβ Σιμόν, Ερλ Κάλογουεϊ και Φραν Βάσκεθ. Μόνο μπράβο τους αξίζουν.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Το εντυπωσιακό 81-94 στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ. Με 16/32 τρίποντα και 28 πόντους από τον Ουίλιαμς.
Η ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ (6-8) ήταν η ομάδα – έκπληξη της πρώτης φάσης, όμως λύγισε από τα οικονομικά προβλήματα και δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση. Έχασε τον Ντάρντεν και τον Τζάαμπερ και με τραυματισμό τον Γιανκούνας, ενώ βρέθηκε στα πρόθυρα της διάλυσης μεσούσης της σεζόν. Σε ένα δύσκολο όμιλο, ξεκίνησε με 1-4, παρόλα αυτά το πάλεψε, όμως λύγισε από τις εντός έδρας ήττες από Παναθηναϊκό και Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς (ο μοναδικός που έπαιξε σε όλα τα ματς!) ο Μάρκο Πόποβιτς και ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας προσπάθησαν να την κρατήσουν, ο Ίλιβερ Λαφαγιέτ και οι έμπειροι Ντάριους Λαβρίνοβιτς, Ριμάντας Καουκένας επίσης, αλλά δεν έφτασαν μέχρι τέλους.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Τηρουμένων των αναλογιών, η νίκη επί της Εφές με 79-71, σε μία χρονική στιγμή που η υπόθεση – πρόκριση είχε ήδη χαθεί.
Η ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ (4-10) έκανε υπέρβαση και μόνο περνώντας στο ΤΟΠ 16. Στρη δεύτερη φάση έχασε από νωρίς τις ελπίδες της για πρόκριση στα προημιτελικά, όμως έκλεισε τη σεζόν της στην Ευρωλίγκα με τον καλύτερο τρόπο: πετυχαίνοντας τρεις σερί νίκες, έστω και απέναντι σε ομάδες που είχαν ήδη αποκλειστεί (Μπάμπεργκ, Ζαλγκίρις Κάουνας, Μάλαγα). Έχει κάθε λόγο για να χαμογελά και για την πορεία της και επειδή έβαλε από κάτω την κυρίαρχο του γερμανικού μπάσκετ, τα τελευταία χρόνια, Μπάμπεργκ. Ο πρώην… Ικαριώτης Ντιόν Τόμπσον ολοκλήρωσε μία εξαιρετική σεζόν, με συμπαραστάτες τους Νιχάντ Τζέντοβιτς, ΝταΣον Γουντ και Τζέκελ Φόστερ.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Η διπλή νίκη επί της συμπατριώτισσας Μπάμπεργκ (82-63 και 72-75) σίγουρα τόνωσε το γόητρο της ομάδας του Βερολίνου.
ΟΙ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΙ
Η ΧΙΜΚΙ (7-7) έδωσε μία κλωτσιά και γκρέμισε όσα έφτιαξε με κόπο. Ξεκίνησε με 3-1 και μία μεγάλη νίκη επί της Μπαρτσελόνα, όμως στο κρίσιμο σημείο «τα μούσκεψε»! Μετά από μία ήττα «στον πόντο» στο Τελ Αβίβ (80-79), έχασε από την Κάχα Λαμποράλ στην έδρα της (82-86) με αποτέλεσμα να παίξει την πρόκριση στα προημιτελικά μέσα στο ΣΕΦ στην αυλαία. Έφυγε με ψηλά το κεφάλι, αλλά και την αίσθηση ότι θα μπορούσε να παίζει στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Στηρίχτηκε στη μαεστρία του Ζόραν Πλάνινιτς και τους Κέλβιν Ρίβερς, Σεργκέι Μόνια, Βιτάλι Φριντζόν στην περιφέρεια και μία δυνατή φροντ λάιν με τον εκπληκτικό φέτος Πολ Ντέιβις και τους Νίκολα Λόντσαρ, Τζέιμς Ογκουστίν.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Αναμφίβολα η νίκη επί της Μπαρτσελόνα στη 2η αγωνιστική (78-65). Ήταν η μοναδική ήττα που γνώρισαν οι Καταλανοί στο ΤΟΠ 16.
Η ΣΙΕΝΑ (7-7) θα μπορούσε να είναι στην παραπάνω κατηγορία («με ψηλά το κεφάλι»), όμως δικαιούται να είναι πικραμένη αφού στο τέλος κατέρρευσε. Ξεκίνησε με ένα εντυπωσιακό 5-0 και στην 9η αγωνιστική μετρούσε 7-2, δείχνοντας σίγουρη για τα προημιτελικά. Όμως στο τέλος γνώρισε πέντε σερί ήττες και έμεινε εκτός νυμφώνος. Τη «σκότωσε» η ήττα (72-70) στην αδιάφορη (και χωρίς νίκη μέχρι εκείνη τη μέρα) Μπεσίκτας Η χρονιά είναι μεταβατική για τους Ιταλούς και το πρόσημό τους στη φετινή Ευρωλίγκα είναι θετικό. Στηρίχτηκε στον εκπληκτικό Μπόμπι Μπράουν και τον Ντέιβιντ Μος, όμως της έλειψαν από κρίσιμα ματς οι Ντάνιελ Χάκετ και Τόμας Ρες.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Η νίκη στον Πειραιά με 72-74 στο περιπετειώδες ματς με τον Ολυμπιακό έδειξε ότι η Σιένα δύσκολα θα χάσει την πρόκριση. Φευ, όμως…
Η ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ (0-14) έχει κάθε λόγο για να είναι απογοητευμένη. Όχι ότι είχε ιδιαίτερες ελπίδες πρόκρισης, αλλά βάσει της εικόνας της στο ΤΟΠ 16 το 0-14 την αδικεί κατάφορα. Οι Γερμανοί πάλεψαν σχεδόν όλα τα ματς και είναι χαρακτηριστικό ότι οι 7 από τις 14 ήττες τους ήρθαν με διαφορά 3 ή λιγότερων πόντων! Δικαιούνταν κάποιες νίκες αλλά δεν τα κατάφεραν. Μία ομάδα με έντονο άρωμα… Άρη, αφού τρεις πρώην «κίτρινοι» αγωνίζονται σ’ αυτήν (Τζέρεμι Μάσεϊ, Ματ Ουόλς, Αντόν Γκαβέλ). Ο τελευταίος μάλιστα, μαζί με τον Μπόστιαν Νάχμπαρ, ήταν οι στυλοβάτες της, ενώ καλές εμφανίσεις έκανε ο Σαρόντ Φορντ.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Δεν ήρθε ποτέ. Αν κέρδιζε στην πρεμιέρα μέσα στη Μάλαγα (85-82), μπορεί η τύχη της να ήταν διαφορετική στη συνέχεια του ΤΟΠ 16.
ΟΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ
Η ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ (3-11) πέρασε «στο αμήν» στο ΤΟΠ 16 και όσοι περίμεναν ότι θα βελτιωθεί στη δεύτερη φάση, έμειναν… στην αναμονή. Τραγική εικόνα, από μία ομάδα με τεράστιο μπάτζετ και «ονόματα» αλλά μηδενική «χημεία». Η πορεία της έφερε την απομάκρυνση του Σιμόνε Πιανιτζιάνι. Πέτυχε δύο νίκες στην τέταρτη και την έκτη αγωνιστική, με Χίμκι και Μπεσίκτας, όμως το 60-99 που ακολούθησε από την Μπαρτσελόνα ήταν η χαρακτηριστική βολή και δεν ξανακέρδισε μέχρι τέλους!. Ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς ήταν «σαν τη μύγα μες στο γάλα», αφού και ο Μπο ΜακΚάλεμπ δε θύμισε τον περσινό «ανεμοστρόβιλο» της Σιένα.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Η νίκη επί της Χίμκι (85-82), στην καλύτερη, ίσως, φετινή εμφάνιση της τουρκικής ομάδας. Όχι ότι έκανε και πολλές καλές…
Η ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ (2-12) ίσως να μην αξίζει να είναι σ’ αυτήν την κατηγορία, όμως… ίσως την παίρνει η μπάλα λόγω των εκατομμυρίων που σπατάλησαν τσάμπα οι τουρκικές ομάδες. Δεν ήταν για πολλά πολλά, αλλά γνώρισε αρκετές βαριές ήττες και πέτυχε μόλις δύο νίκη… καίγοντας τη Σιένα και ολοκληρώνοντας τη φετινή ντροπή της Φενέρμπαχτσε! Μετά την αποχώρηση του Κέρτις Τζέρελς οι όποιες ελπίδες της για αξιοπρεπή παρουσία χάθηκαν. Ο Γκάσπερ Βίντμαρ ήταν «όαση», ενώ στα τελευταία ματς βοήθησε ο Ρίκι Μίναρντ.
ΤΟ ΧΑΪ ΛΑΪΤ: Το 72-70 επί της Σιένα ήταν αναπάντεχο και εν πολλοίς στέρησε από την ιταλική ομάδα την πρόκριση στα προημιτελικά.
