Άλλη μια χρονιά, την 13η στην σειρά, αφήνει ο ΠΑΟΚ στα ίδια επίπεδο και αυτό μόνο παράλογο δεν είναι. Όσοι ασχολούνται-και κακά τα ψέμματα με τα θετικά και τα αρνητικά τους, καλά που υπάρχουν και αυτοί-προσπαθούν να θεραπεύσουν κατάγματα με κόλα uhu…
Άλλοτε υπερβάλλοντας εαυτόν, άλλοτε αξιοπρεπής και άλλοτε βαριά πληγωμένος αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ συνεχίζει τον μοναχικό του δρόμο για την επιβίωση. Και το 2013 τα πάνω και τα κάτω ήταν έντονα, αφού κάτω από αυτές τις συνθήκες-αδυναμία καταβολών με συνέπεια είτε σε παλιές υποχρεώσεις, είκτε για την τρέχουσα χρονιά, λόγω μικρότερων εσόδων-πολλά περισσότερα η ομάδα δεν μπορούσε να κάνει. Ήταν και η λογική Μπάνε, αυστηρή στην πρακτική της εξυγίανσης και των προτεραιοτήτων επιβίωσης και το γλυκό έδεσε σε ένα άδειο Παλατάκι.
Ούτε λίγο ούτε πολύ 40 επίσημα ματς έδωσε ο ΠΑΟΚ μέσα στο 2013. 20-20 το ρεκόρ… Άρχισε την χρονιά με μια αποκαρδιωτική εμφάνιση στην Νέα Σμύρνη και την έκλεισε με ένα αρνητικό σερί έξι ηττών σε Ελλάδα και Ευρώπη, αδυνατώντας να αντέξει τα δύο καρπούζια. Αυτό συμβαίνει όταν το ρόστερ είναι… κοντό. Αυτό συμβαίνει και όταν το καλοκαίρι κάτι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει στην δόμηση του.
Το 2013 όμως και και άλλα.
Είχε θετικά σερί και συμπλήρωση ρεκόρ νικών νωρίς την άνοιξη.
Είχε νίκη επί του Ολυμπιακού με μόνο ξένο τον Μαγκράθ.
Είχε ήττες από νεοφώτιστους (Ελευσίνα, Κηφησιά, Τρίκαλα).
Είχε διπλό στο Παλέ.
Είχε αποτυχία στο Παλατάκι για το κύπελλο.
Είχε διεθνείς σημαντικές νίκες (Χιμίκ, Μπουντούσνοστ).
Είχε αποχωρίσεις με πολύ ένταση (Μαγκράθ) και άλλες πιο ήπιες (Χαριτόπουλος).
Είχε καλοκαιρινά σίριαλ με εμμονές (Παπαδόπουλος).
Είχε αποτυχία στα πλέι οφ (δύο ήττες από Ρέθυμνο) λόγω αδυναμίας αντικαταστάσεων και λάθος πρακτικής με δύο μόλις βασικά γκαρντ.
Είχε πρωταγωνιστές που δεν περίμενε κανείς (Τσαιρέλης, Μπόγρης).
Είχε εσωτερικές διαφωνίες και εντάσεις (Σταυρόπουλος-Πολυχρονιάδης, Μαλελής-διοίκηση), είχε τώρα στο φινάλε της και ιδιοκτησιακά σενάρια με Σαββίδη, Κοντομηνά, Χρυσούς και Αργυρούς…
Οι καθυστερήσεις στις καταβολές δόσεων συμβολαίων η στην διαδικασία του άρθρου 99 δεν αποτελούν πλέον είδηση, ωστόσο η χρονιά είχε καλές ειδήσεις.
Οι παρουσίες της ομάδας στην επαρχία για προπονήσεις και γενικά το ότι βρέθηκε κοντά σε ΠΑΟΚτσήδες εκτός Θεσσαλονίκης, το φιλικό με την Παρτιζάν ως πιθανή αρχή μιας πιο κοντινής σχέσης, το 2ο οφ σίζον καμπ που όμως δεν είχε αποτέλεσμα ουσιαστικό, τα χάπενινγκ με τα σουτ των 100 ευρώ στο Παλατάκι, οι νέες ασπρόμαυρες φανέλες, η λειτουργία των δύο μπουτίκ, το ότι ο ΠΑΟΚ κέρδισε σε πρεμιέρα πρωταθλήματος (Κολοσσό) μετά από επτά χρόνια, οι επιτυχίες του Κόνιαρη (MPV με την Εθνική Παίδων σε σημαντικό τουρνουά στην Τουρκία, μετάλιο στο Ευρωμπάσκετ, Πανελλήνιος τίτλος με την παιδική ομάδα του ΠΑΟΚ) που προσφέρουν μια προοπτική από τα τμήματα υποδομής, η έκθεση ζωγραφικής του Διγενή για την ενίσχυση της ΚΑΕ, η έντονη παρουσία της ΚΑΕ στα social media, o εθελοντικός καθαρισμός στο Παλατάκι, η κοπή πίτας με Καοντομηνά με τον οποίο ανανεώθηκε στο καλοκαίρι η συνεργασία…
Υπήρχαν και άσχημα νέα… Ο Σούλης Μαρκόπουλος έχασε δύο πολύ κοντινά του άτομα μέσα σε λίγους μήνες, η μάχη για το ποιά ομάδα (παίδες η κορασίδες) τελικά θα κοουτσάρει ο Μελετιάδης, γεγονός που οδήγησε σε μια άστοχη ανακοίνωση των εμπλεκόμενων φορέων, το πρότζεκτ Χρυσικόπουλου που απέτυχε παταγωδώς, φυσικά το άδειο γήπεδο ως προς την δυνατότητα της ΚΑΕ να πείσει και να γίνει ελκυστική, αλλά και πρακτικές ορισμένων ανθρώπων που δείχνουν να βάζουν το εγώ τους πάνω από τον ΠΑΟΚ, η να λειτουργούν ως χαλίφηδες στην θέση χαλίφηδων…
Ένα ήταν αυτό που ακούστηκε μέσα στο 2013 και χρήζει προσοχής. Ήταν τέλος πάντων ενδιαφέρον… Η άποψη του Μπάνε Πρέλεβιτς περί έλευσης ιδιοκτήτη μέσα στο 2014. Είτε ως ευχή, είτε ως ελπίδα, προσμονή, ακόμα και ως λανθάνουσα βεβαιότητα. Όλα τα υπόλοιπα που συνέβησαν το 2013 μπορεί να ξεχαστούν εύκολα, εφόσον ο ΠΑΟΚ μπορέσει να γυρίσει σελίδα. Είτε με τον Ιβάν είτε με τον Κοντομηνά, είτε και με τους δύο…
Άλλωστε άλλος σύλλογος που να έχει κοντά του δύο ανθρώπους αυτού του αναστήματος δεν υπάρχει. Καιρός να το “εκμεταλλευτεί” και το μπάσκετ μήπως και ξαφνικά ο ΠΑΟΚ κάνει άλμα που δεν θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος φίλος του, μήπως και ξαφνικά το Παλατάκι της μοναξιάς μετατραπεί σε ναό μπάσκετ υψηλού επιπέδου, στόχων και παραδοσιακής ΠΑΟΚτσήδικης στήριξης. Γιατί διαφορετικά το 2014 θάναι πιο επώδυνο…