“Ήρθε η ώρα της αλήθειας” είπε ο Σούλης Μαρκόπουλος και κακά τα ψέμματα εξέφρασε ένα είδος αγωνίας. Με βάση την παράδοση που έχει ο ΠΑΟΚ στα πλέι οφ από την στιγμή που έκανε σπίτι του το Παλατάκι, είναι απογοητευτική.
Μόλις μια φορά, το 2011, κατάφερε να περάσει από την πρώτη φάση. Ποτέ άλλοτε… Οι δύο μεγάλοι, η ΑΕΚ, ο Ηρακλής, ο Πανιώνιος, το Μαρούσι, ο Πανελλήνιος, το Ρέθυμνο του έφραζαν το δρόμο κι ο Δικέφαλος έμενε ρέστος.
Όχι ότι τώρα τα πράγματα είναι απλά και εύκολα. Η Κηφισιά ίσως είναι καλύτερη απότι ο ΑΓΟΡ πέρσι, ίσως να είναι στο ίδιο επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση είναι μια δύσκολη ομάδα με βάθος πάγκου, με εμπειρία, με καλούς Έλληνες και ξένους. Μόνο που ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ένα επίπεδο πιο πάνω απότι στο αντίστοιχο διάστημα πέρσι. Έχει τρεις; βασικούς γκαρντ και όχι δύο, δεν ταλανίζεται από τραυματισμούς όπως πέρσι-Λάζος, Τσαιρέλης-είναι σε καλό μομέντουμ, χωρίς να παίζει πολύ καλά.
Του φτάνει αυτό για να αποκλείσει την Κηφισιά…; Σίγουρα όχι… Με βάση αυτά που είδαμε στα δύο ματς της κανονικής περιόδου, η αποστολή του ΠΑΟΚ θα είναι πολύ δύσκολη. Έχει όμως την έδρα και αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό πλεονέκτημα. Αν μάλιστα την Τρίτη-σε αυτό το ματς παίζεται το 80% της χρονιάς-και ο κόσμος αποφασίσει να πάει στο γήπεδο μαζικά, το πλεονέκτημα θα έχει ουσία.
Μετά μένει να βρει απαντήσεις ο ΠΑΟΚ στον Τσαλδάρη, τον Λιακόπουλο, τον Κακιούζη, τον Πέτερσον, τον Μπάρλο, τον Βασίλιεβιτς, τον Γουντς, τον Αντεγκμπόγιε… Ασφαλή συνπεράσματα για την κατάσταση του ΠΑΟΚ δεν μπορούν να βγουν από το ματς με τον Ίκαρο. Ένα δεκάλεπτο έπαιξε ο Δικέφαλος, πήγε στο +20 με 8/14 τρίποντα και αυτό ήταν. Μετά βλέποντας και τον Ίκαρο αδύναμο να ανταποκριθεί, δεν πίεσε, δεν έβγαλε ενέργεια και ρυθμό.
Ειδικά οι ψηλοί δεν άρεσαν, πλην της παροιυσίας του Μπόγρη στα ριμπάουντ. Μόνο με τις έξτρα πάσες από το καλό πάσινγκ γκέιμ και τα σουτ με αυτοπεποίθηση δουλειά δεν γίνεται. Και οι 74 πόντοι στην άμυνα από μια ομάδα καταδικασμένη δεν κολακεύουν τον ΠΑΟΚ που και βολές έχασε-ειδικά με τον Καλλέ-και εύκολα άφηνε τον Σάτον να κάνει πάρτι, παρά την τσαπατσουλιά του και τον Ρόμπερσον να σουτάρει.
Αλλά εύκολα να μείνεις συγκεντρωμένος απέναντι σε μια τέτοια ομάδα δεν μπορείς. Έπαιξαν και οι μικροί, ο Γκαγκαλούδης, κακός μέχρι τότε, εγκατέλειψε στο 29΄, κίνητρο να σκοτώσει ο ΠΑΟΚ τον πεσμένο Ίκαρο δεν είχε και το +14 ήρθε νορμάλ.
Και επειδή ο Μαρκόπουλος έκανε λόγο για την ώρα της αλήθειας, μένει να φανεί αν συνολικά η ομάδα έχει συνειδητοποιήσει ότι όντως αυτό το πρώτο ματς είναι πολύ σημαντικό.
Στα ντεσού…;
-Ο Κούπερ έδωσε σε 24 λεπτά 9 ασσίστ, όσες χρειαζόταν για να κάνει το ρεκόρ και να ξαπεράσει τον Μούλα, ενώ αν έπαιζε λίγο παραπάνω θα γινόταν ο απόλυτος κυρίαρχος, ξεπερνώντας και τον Νίκο Γκάλη. Ωστόσο καλώς ο Σούλης έδωσε χρόνο στον Κόνιαρη και στον Λιάπη.
-Ο πρώτος έκανε και το πρώτο του κόψιμο στην καριέρα του στην Α1 πάνω στον Γκαγκαλούδη και ο δεύτερος μπήκε στην πεντάδα των καλύτερων νέων παικτών και ο ΠΑΟΚ κέρδισε τα 30 χιλ. ευρώ του μπόνους. Άντε και σε καλή μεριά, μιάμισι μισθοδοσία είναι αυτά…
-O ΠΑΟΚ έκανε δύο νίκες λιγότερες από πέρσι αλλά πάλι 4ος κατέληξε και μάλιστα χωρίς ισοβαθμίες. Κάτι σημαίνει αυτό για το επίπεδο της λίγκα, έτσι;
-Oι Σάτον, Άσκα, Ρόμπερσον, Ρίτσαρντς σε μια οργανωμένη ομάδα θα μπορούσαν να είναι μια χαρά. Δεν είναι κακές επιλογές… Άλλα κόστισαν στον Ίκαρο και το βλέμμα του Γιαπλέ, όταν εξηγούσε τι έγινε φέτος, ήταν όλα τα λεφτά…
-Είδαμε και 0/2 βολές από τον Μπίδη. Για το 1/6 του Καλλέ ουδέν σχόλιο…