Ημέρα: 29 Αυγούστου 2014

Καϊμακόγλου: «Οδηγός μας η… Νιγηρία» – VIDEO

 

Στην τελική ευθεία για την έναρξη της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι η Εθνική μας ομάδας, που στις 21.00 αντιμετωπίζει τη Σενεγάλη και ο Κώστας Καϊμακόγλου δήλωσε πως η ομάδα είναι πανέτοιμη έχοντας ως παράδειγμα προς αποφυγή ένα… πάθημα. Ο φόργουορντ της Ούνιξ έκανε λόγο για την προ διετίας ήττα από τη Νιγηρία στα προημιτελικά του Προολυμπιακού Τουρνουά, ενώ ζήτησε… κατανόηση αν η ελληνική ομάδα δεν ξεκινήσει με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα στο τουρνουά.

 

Έβαλε 15/15 τρίποντα σε 46” απ’ όλες τις γωνιές! VIDEO

 

Επελέχθη απ’ τους Σακραμέντο Κινγκς για την έφεση του στο σκοράρισμα, αλλά ο Νικ Στάουσκας φαίνεται πως πήρε σοβαρά το ρόλο του. Αν και ο πιο εύστοχος στην Big-10 με 44.2% ήδη, ακόμη και ο ίδιος πρέπει να… χάρηκε ιδιαίτερα, βάζοντας 15 σερί τρίποντα απ’ όλες τις γωνίες σε 46 δευτερόλεπτα, γι’ αυτό και “ανέβασε” το παρακάτω βίντεο…

 

Το τηλεοπτικό πρόγραμμα του Μουντομπάσκετ! Τι θα δούμε, και πότε…

 

Από αύριο και για τις επόμενες δεκαπέντε ημέρες, όλος ο πλανήτης θα κινείται σε ρυθμούς Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η μεγάλη γιορτή του παγκόσμιου μπάσκετ ξεκινά αύριο το μεσημέρι. Στην πρεμιέρα της διοργάνωσης, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τη Σενεγάλη (21:00), με τηλεοπτική μετάδοση τόσο από ANT1 όσο και από OTE TV. Τα δύο αυτά κανάλια θα καλύψουν άλλωστε όλο το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αναλυτικά το πρόγραμμα :

Σάββατο 30 Αυγούστου
13.30 (OTE TV Sport 3 HD): Κροατία – Φιλιππίνες
13.30 (OTE TV Sport 4): Ουκρανία – Δομινικανή Δημοκρατία
18.30 (OTE TV Sport 3 HD): Πουέρτο Ρίκο – Αργεντινή
18.30 (ΑΝΤ1): Πουέρτο Ρίκο – Αργεντινή
19.00 (OTE TV Sport 2 HD): Γαλλία – Βραζιλία
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Ελλάδα – Σενεγάλη
21.00 (ΑΝΤ1): Ελλάδα – Σενεγάλη
22.30 (OTE TV Sport 2 HD): ΗΠΑ – Φινλανδία
23.00 (OTE TV Sport 4): Ιράν – Ισπανία

Κυριακή 31 Αυγούστου
14.30 (OTE TV Sport 3 HD): Αργεντινή-Κροατία
14.30 (ΑΝΤ1): Αργεντινή-Κροατία
14.30 (ΟΤΕ TV Sport 4): Κορέα-Αυστραλία
16.30 (OTE TV Sport 4): Σερβία-Γαλλία
18.30 (OTE TV Sport 3 HD): Σενεγάλη Πουέρτο Ρίκο
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Φιλιππίνες-Ελλάδα
21.00 (ΑΝΤ1): Φιλιππίνες-Ελλάδα
21.00 (OTE TV Sport 5): Λιθουανία-Αγκόλα
22.30 (OTE TV Sport 1 HD): Τουρκία-ΗΠΑ
23.00 (OTE TV Sport 5): Ισπανία-Αίγυπτος

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου
13.30 (OTE TV Sport 3 HD): Κροατία-Σενεγάλη
16.30 (OTE TV Sport 2 HD): Ιράν-Σερβία
18.30 (OTE TV Sport 3 HD): Αργεντινή-Φιλιππίνες
18.30 (ΑΝΤ1): Αργεντινή-Φιλιππίνες
19.00 (OTE TV Sport 2 HD): Γαλλία-Αίγυπτος
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Πουέρτο Ρίκο-Ελλάδα
21.00 (ΑΝΤ1): Πουέρτο Ρίκο-Ελλάδα
23.00 (OTE TV Sport 2 HD): Βραζιλία-Ισπανία

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου
14.30 (OTE TV Sport 3 HD): Αγκόλα-Μεξικό
16.00 (OTE TV Sport 2 HD): Ουκρανία-Τουρκία
16.00 (ΑΝΤ1): Ουκρανία-Τουρκία
18.30 (OTE TV Sport 2 HD): Αυστραλία-Λιθουανία
18.30 (OTE TV Sport 3 HD): ΗΠΑ-Ν. Ζηλανδία
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Κορέα-Σλοβενία
21.00 (ΑΝΤ1): Κορέα-Σλοβενία
22.30 (OTE TV Sport 2 HD): Φινλανδία-Δομινικανή Δημοκρατία

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου
14.30 (OTE TV Sport 2 HD): Μεξικό-Αυστραλία
14.30 (OTE TV Sport 3 HD): Φιλιππίνες-Πουέρτο Ρίκο
18.30 (OTE TV Sport 2 HD): Σλοβενία-Αγκόλα
18.30 (OTE TV Sport 3 HD): Σενεγάλη-Αργεντινή
18.30 (OTE TV Sport 5): Τουρκία-Φινλανδία
19.00 (OTE TV Sport 1 HD): Σερβία-Βραζιλία
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Ελλάδα-Κροατία
21.00 (ANT1): Ελλάδα-Κροατία
21.00 (OTE TV Sport 5): Λιθουανία-Κορέα
22.30 (ΟΤΕ TV Sport 2 HD): Δομινικανή Δημοκρατία-ΗΠΑ
23.00 (OTE TV Sport 1 HD): Ισπανία-Γαλλία
23.00 (ΑΝΤ1): Ισπανία-Γαλλία

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου
14.30 (OTE TV Sport 2 HD): Αυστραλία-Αγκόλα
15.00 (OTE TV Sport 3 HD): Σενεγάλη-Φιλιππίνες
18.30 (OTE TV Sport 1 HD): Ουκρανία-ΗΠΑ
18.30 (OTE TV Sport 2 HD): Κορέα-Μεξικό
19.00 (OTE TV Sport 3 HD): Κροατία-Πουέρτο Ρίκο
19.00 (ΑΝΤ1): Κροατία-Πουέρτο Ρίκο
19.00 (OTE TV Sport 5): Ιράν-Γαλλία
22.30 (OTE TV Sport 2 HD): Λιθουανία-Σλοβενία
22.30 (OTE TV Sport 5): Τουρκία-Δομινικανή Δημοκρατία
23.00 (OTE TV Sport 1 HD): Σερβία-Ισπανία
23.00 (OTE TV Sport 3 HD): Αργεντινή-Ελλάδα
23.00 (ΑΝΤ1): Αργεντινή-Ελλάδα

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου
17.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16
19.00 (OTE TV Sport 2 HD): Mundobasket 2014, Φάση των16
21.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16
23.00 (OTE TV Sport 2 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου
17.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16
19.00 (OTE TV Sport 2 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16
23.00 (OTE TV Sport 2 HD): Mundobasket 2014, Φάση των 16

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου
18.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Προημιτελικά
22.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Προημιτελικά

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου
18.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Προημιτελικά
22.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, Προημιτελικά

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου
22.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, ημιτελικά
22.00 (ΑΝΤ1): Mundobasket 2014, ημιτελικά

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου
22.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, ημιτελικά
22.00 (ΑΝΤ1): Mundobasket 2014, ημιτελικά

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου
19.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, μικρός τελικός

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου
22.00 (OTE TV Sport 3 HD): Mundobasket 2014, ΤΕΛΙΚΟΣ
22.00 (ΑΝΤ1): Mundobasket 2014, ΤΕΛΙΚΟΣ

Πήρε και Σωτήρη Γκιουλέκα ο Φίλιππος Βέροιας

 

Το τμήμα μπάσκετ του Φιλίππου Βέροιας ανακοίνωσε την απόκτηση του Σωτήρη Γκιουλέκα. Ο Λαρισαίος small/power forward υπέγραψε το συμβόλαιο του διάρκειας ενός (1) χρόνου παρουσία του προέδρου της επιτροπής μπάσκετ κ. Λαζού Ηλία.

Το νέο απόκτημα του Φιλίππου έχει γεννηθεί στις 28/11/1979 και έχει ύψος 2.02. Στην πλούσια καριέρα του έχει αγωνιστεί με μεγάλη επιτυχία σε πολλές ομάδες εντός και εκτός συνόρων σε Γερμανία και Ιταλία (Γ.Σ.Λάρισας, Ολύμπια Λάρισας, Baskets Nurnberg,Virtus Bologna, Orlandina Basket, Societa Veroli, New Basket Brindisi, Scafati Basket), ενώ τα 2 τελευταία χρόνια έχει πανηγυρίσει ισάριθμες ανόδους από την Α2 στην Α1 Εθνική κατηγορία με τις ομάδες των AriesΤρικάλων (2012-13) και του Κόροιβου Αμαλιάδας (2013-14).

Την περσινή χρονιά σε 26 αγώνες είχε μέσο όρο 9.6 πόντους και 3.7 rebounds σε 24 λεπτά συμμετοχής.

Δεξίωση στον Κολινδρό για το Διεθνές Κύπελλο U-15

 

Δεξίωση παρέθεσε στους υψηλούς προσκεκλημένους του τουρνουά για άνδρες κάτω των 15 ετών που διεξάγεται στον Κολινδρό, ο Δήμαρχος Πύδνας Κολινδρού, Ευάγγελος Πολύζος.

Ο αντιπρόεδρος της ΕΚΑΣΚΕΜ Θωμάς Γκέκας που πήρε πρώτος το λόγο, καλωσόρισε τους προσκεκλημένους και έκανε  μία ανασκόπηση των προηγούμενων διοργανώσεων.

 

Στην συνέχεια τον λόγο έλαβε ο Δήμαρχος Πύδνας-Κολινδρού, Ευάγγελος Πολύζος που ευχαρίστησε όλους τους παράγοντες που συνέβαλαν όλα αυτά τα χρόνια στην διοργάνωση και την αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο νυν πρόεδρο της ΕΟΚ, Γιώργο Βασιλακόπουλο αποκαλώντας τον «ογκόλιθο του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού μπάσκετ». Τόνισε ότι διακατέχεται από μεγάλη συγκίνηση καθώς απευθύνεται σε όλους για τελευταία φορά ως Δήμαρχος της πόλης και ευχαρίστησε για την βοήθειά τους όσους το έπραξαν όλα αυτά τα χρόνια.

 

Εκ μέρους της ΕΟΚ μίλησε το μέλος του ΔΣ της και πρόεδρος της ΕΚΑΣΘ, Σάββας Λόρτος. Στην αρχή δήλωσε ότι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος με τον οποίο μίλησε στο τηλέφωνο έστειλε τους εγκάρδιους χαιρετισμούς του σε όλους. Ανέφερε ότι το καμπ έγινε 17 χρονών, τόνισε την καθοριστική συμβολή του στην ανάπτυξη του αθλήματος και ευχαρίστησε την τοπική κοινωνία γι αυτό.

 

Το μέλος του ΔΣ της ΕΟΚ και πρόεδρος της επιτροπής ανάπτυξης Γιάννης Κουτραφούρης, τόνισε ότι «πρέπει να αποχαιρετήσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Ευάγγελο Πολύζο που αποχωρεί από τα κοινά, αλλά και να καλωσορίσουμε το νέο Δήμαρχο Ευάγγελο Λαγδάρη, τον οποίο θέλουμε να διαβεβαιώσουμε ότι θα είμαστε πάντα στο πλευρό του για οποιαδήποτε διοργάνωση χρειαστεί να αναλάβει». Ακόμη αναφέρθηκε στη μετεξέλιξη του καμπ σε τουρνουά που είναι η μοναδική εκδήλωση στην Ευρώπη σε αυτές τις ηλικίες.

 

Ο Δήμος Πύδνας Κολινδρού, δια του Δημάρχου του, απένειμε τιμητική πλακέτα στην ΕΟΚ την οποία παρέλαβε ο Σάββας Λόρτος. Ακόμη τιμητική διάκριση απένειμε στον Γιάννη Κουτραφούρη δια του προέδρου της ΔΗ.ΦΟ.ΠΑ. ΠΟΥ. Γιώργος Καλύβας, ο οποίος τόνισε ότι ο θεσμός θα συνεχιστεί και θα προσπαθήσουν να μεγαλώσει.

 

Η ΕΟΚ απένειμε τιμητική διάκριση στον Δήμαρχο Πύδνας Κολινδρού δια του προέδρου της ΕΚΑΣΚΕΜ, Αντώνη Παπαγιαννούλη, όπως και στον Γιώργο Καλύβα για την μεγάλη προσφορά του στον αθλητισμό, δια του Κώστα Πολίτη.  

Δοκιμάζει παίκτες η Ακαδημία μπάσκετ του Άρη

 

Η ακαδημία μπάσκετ του Α.Σ. Άρης ανακοινώνει ότι θα πραγματοποιηθούν δοκιμαστικές προπονήσεις (try outs) για γεννηθέντες 2002-2003.

Οι προπονήσεις θα πραγματοποιηθούν στο γήπεδο Χαριλάου κάτω απο τη θύρα 3 τις μέρες: Τρίτη 2/9, Πέμπτη 4/9, Δευτέρα 8/9, Τρίτη 9/9 και Πέμπτη 11/9.

Όλες οι προπονήσεις θα γίνονται στις 18:15.

Περισσότερες πληροφορίες στα τηλ. 2310-309192 καθημερινά 19:00-21:00 Ειρήνη Τσομπανίδου, 6942807659 Μανούρας Χρήστος, 6932643143 Κατσηκάρης Γιώργος.

Φιλική νίκη του ΠΑΟ επί του Απόλλωνα – Πέντε πόντους ο Μποχωρίδης

 

Ύστερα από αρκετές μέρες προπονήσεων στο Καρπενήσι, ήρθε η ώρα και για το πρώτο φιλικό του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι επικράτησαν 58-54, σε ματς που διεξήχθη στο κλεισό γήπεδο μπάσκετ του ξενοδοχείου όπου έχουν καταλύσει και από αύριο συνεχίζεται κανονικά η προετοιμασία, με τον Νέλσον να είναι πρώτος σκόρερ με 13 και τον Φώτση να βάζει 11.

Όσοι είναι παρόντες είχαν την ευκαιρία να «ξεμουδιάσουν» πλην του Δημήτρη Διαμαντίδη. Ο αρχηγός αισθάνθηκε κάποιες μικροενοχλήσεις στο γόνατο και φυσικά κρίθηκε σκόπιμο να προφυλαχθεί, αφού δεν υπήρχε λόγος να επιβαρυνθεί.
Απών ήταν και ο Γιώργος Παπαγιάννης που επέστρεψε από την Αθήνα όπου και υπεβλήθη σε ιατρικές εξετάσεις (βρήκαν καθαρές) λόγω ενοχλήσεων στον προσαγωγό και θα συνεχίσει ακολουθώντας ατομικό πρόγραμμα.

Μετά το τέλος της κανονικής διάρκειας ακολούθησε ένα προπονητικό δεκάλεπτο (22-10) προκειμένου να πάρουν χρόνο συμμετοχής όλοι οι παίκτες των δύο ομάδων όπως συνηθίζεται σε τέτοιου είδους αγώνες.

Τα δεκάλεπτα: 17-11, 31-26, 45-36, 58-54

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Χαραλαμπόπουλος 3(1), Σλότερ 6, Μποχωρίδης 5, Γιάνκοβιτς 7, Φώτσης 11(2), Νέλσον 13, Παππάς 2, Μαυροκεφαλίδης 7, Διαμαντάκος, Μπατίστα 4, Κόνιαρης

ΑΠΟΛΛΩΝ Π.: Μαστρογιαννόπουλος, Αργυρόπουλος 2, Κον 3(1), Πεν 13, Φιτζπάτρικ 2, Πολυδωρόπουλος, Μπατής 5(1), Σπυράκης, Πελεκούδας, Μολφέτας 6(2), Νιφόρας, Οικονομόπουλος, Σκορδίλης11, Γκάλογουει 12(1)

Ο άμεσος συνεργάτης του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, Τζούσεπ Μπεροκάλ δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα είπε στο σάιτ του Παναθηναϊκού: «Ήταν ένα παιχνίδι προετοιμασίας. Μετά από τέσσερις συνεχόμενες προπονήσεις με πάρα πολλή ένταση θέλαμε να δούμε κάποια πράγματα. Παίξαμε χωρίς τον Διαμαντίδη που είχε ενοχλήσεις στο γόνατό του και αποφασίσαμε να τον αφήσουμε εκτός για να μην τον πιέσουμε. Στόχος μας ήταν να παίξουν όλοι και να δούμε σε συνθήκες αγώνα κάποια πράγματα που δουλεύουμε στις προπονήσεις σε άμυνα και επίθεση. Στην άμυνα είδαμε κάποια καλά πράγματα, με φυσιολογικά λάθη αλλά και στην επίθεση προσπαθήσαμε να παίξουμε γρήγορα. Σημαντικό επίσης πως δεν είχαμε τραυματίες. Το πρόσημο σίγουρα είναι θετικό. Παίξαμε ένα ακόμα δεκάλεπτο για να παίξουν όλοι οι παίκτες και οι νέοι έδειξαν ότι μπορούν να βοηθήσουν αλλά και να τους βοηθήσουμε».

Παίδων: Με Λιθουανία για την 9η θέση

 

Η Εθνική Παίδων επικράτησε της Κροατίας με 60-64 στο παιχνίδι για τις θέσεις 9-12 και το Σάββατο (30/08, 20:15) θα παλέψει για την 9 θέση απέναντι στη Λιθουανία.

Η «γαλανόλευκη» μετά το νωθρό ξεκίνημά της στην αναμέτρηση (21-10 στο πρώτο δεκάλεπτο) παρουσιάστηκε σοβαρή και με εξαιρετικό δεύτερο δεκάλεπτο, όπου κράτησε τους Κροάτες στους 7 πόντους, πήγε στα αποδυτήρια με προβάδισμα 2 πόντων (28-30). Εν συνεχεία, οι παίκτες του Μάνου Μανουσέλη κατάφεραν να κρατήσουν το προβάδισμά τους και παρά τα ξεσπάσματα των Κροατών, έφτασαν στη νίκη με 60-64.

Για ένα ακόμα παιχνίδι «πρώτο βιολί» στην επίθεση ήταν ο Βασίλης Χρηστίδης, ο οποίος πέτυχε 20 πόντους, ενώ ο Μιχάλης Λούντζης πρόσθεσε 9 πόντους.

Έτσι, οι διεθνείς μας θα παλέψουν για την 9η θέση με αντίπαλο τη Λιθουανία (30/08. 20:15).

Δεκάλεπτα: 21-10, 28-30, 40-45, 60-64.

Κροατία (Μπράλιτς): Ουλιάρεβιτς 5(1), Κοτρούλια 13(3), Πρσκάλο , Σάβιτς 9(1), Λάζιτς 3, Τσίσμιτς 3, Μπάγιο, Τσόλακ 5, Μπούλιεβιτς 8(2), Λιούμπισιτς 14.

Ελλάδα (Μανουσέλης): Λούντζης 9, Μωραΐτης 2, Γοργόνης 5(1), Σκούφης, Κούτρας 5(1), Χατζηκυριακίδης 6, Χρηστίδης 20, Τάρλας 6, Τάταρης 4, Κουρέπης 7.

ΟΙ NBAερς του Παγκόσμιου Κυπέλλου

 

Οταν ο David Stern έβαζε στόχο την παγκοσμιοποίηση του μπάσκετ στο ξεκίνημα της θητείας του ως κομισάριος του ΝΒΑ, μία εικόνα σαν αυτήν που θα συναντήσουμε στα γήπεδα της Ισπανίας πρέπει να είχε κατά νου. Εναν… κόσμο γεμάτο από παίκτες του ΝΒΑ. Ε, λοιπόν, αυτό θα συμβεί στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς οι 18 από τις 24 ομάδες που παίρνουν μέρος σε αυτό (εξαίρεση αποτελούν οι Κορέα, Αίγυπτος, Ινδία, Νέα Ζηλανδία, Ουκρανία και Ανγκόλα) έχουν έναν ή περισσότερους εν ενεργεία παίκτες του καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου!

 

Η λίστα περιέχει συνολικά 50 παίκτες και σίγουρα θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν δεν απουσίαζαν ο Tony Parker, ο Manu Ginobili, ο Joakim Noah, o Carlos Delfino, ο Andrew Bogut, ο Al Horford, ο Charlie Villanueva, ο Patrick Mills, o Ersan Ilyasova, o Enes Kanter, o Hidayet Turkoglu, ο Vitor Faverani, ο Lucas Nogueira, ο Alexis Ajinca, ο Kevin Seraphin, ο Ronny Turiaf, ο Steven Adams, o Nemanja Nedovic, o Beno Udrih και φυσικά ο δικός μας Κώστας Κουφός. Αρκετά όμως με τους απόντες. Το θέμα είναι ποιοι θα βρίσκονται τις επόμενες εβδομάδες στην Ισπανία…

 

  Οι βετεράνοι

 

Pau Gasol (Ισπανία / Chicago Bulls)

 

Ενα καλοκαίρι διήρκεσε η ξεκούραση του Pau Gasol από την Εθνική Ισπανίας. Ετσι, μετά το διάλειμμα του 2013 ο 34χρονος σέντερ των Bulls (πια) θα είναι πάλι στις επάλξεις, έτοιμος να οδηγήσει την Ισπανία σε άλλο ένα μετάλλιο. Με τον Gasol παρόντα οι “φούριας ρόχας” έχουν κατακτήσει συνολικά 8 μετάλλια σε 10 διοργανώσεις τα τελευταία 13 χρόνια, καθώς και τρία ακόμα σε επίπεδο εφήβων και νέων! Από το 1998 -που έγινε διεθνής με την Εθνική Εφήβων- και έπειτα ο Gasol δεν έχει κατακτήσει μετάλλιο μόνο δύο καλοκαίρια (2002 και 2004) στα οποία ενίσχυσε την εθνική ομάδα της πατρίδας του. Την περασμένη σεζόν είχε στους Lakers 17,4 πόντους, 9,7 ριμπάουντ και 3,4 ασίστ κατά μέσο όρο.

Luis Scola (Αργεντινή / Indiana Pacers)

 

Το ζωντανό σύμβολο του αργεντίνικου μπάσκετ. Βρίσκεται στις εθνικές ομάδες της χώρας του από το 1995 και 20 χρόνια μετά δεν λέει να το βάλει κάτω. Ηταν μόλις 15 ετών το 1995 όταν ήρθε στην Αθήνα για να πάρει μέρος σε μία διοργάνωση… 19χρονων (Μουντομπάσκετ Εφήβων) και έκτοτε ανταποκρίνεται σχεδόν πάντα στο κάλεσμα της πατρίδας του. Συνολικά έχει κατακτήσει 16 μετάλλια (7 χρυσά, 4 αργυρά, 5 χάλκινα) και υπήρξε παρών σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες της Αργεντινής, με αποκορύφωμα φυσικά το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, αλλά και το αργυρό στο Μουντομπάσκετ του 2002. Προέρχεται πάντως και από τη χειρότερη σεζόν του στο ΝΒΑ, όπου είχε 7,6 πόντους και 4,8 ριμπάουντ (αρνητικά ρεκόρ και τα δύο) στην Indiana. Σε αυτή την Indiana, βέβαια, τίποτα δεν πήγαινε καλά από ένα σημείο και έπειτα…

 

Boris Diaw (Γαλλία / San Antonio Spurs)

 

Αν νομίζετε ότι ο Tony Parker είναι ο πιο πιστός “οπαδός” της Εθνικής Γαλλίας, κάνετε λάθος. Ο τίτλος αυτός ανήκει στον Boris Diaw, που θα συμμετάσχει αισίως στη 13η διοργάνωση παγκοσμίου ή ευρωπαϊκού επιπέδου με την Εθνική Γαλλίας σε οποιοδήποτε ηλικιακό επίπεδο, έναν αριθμό που κανείς άλλος (Γάλλος) φτάνει. Εκτός από το χρυσό μετάλλιο στο περσινό Ευρωμπάσκετ, το αργυρό σε αυτό το 2011 και το χάλκινο του 2005 (πάλι στο Ευρωμπάσκετ), ο Diaw έχει αναδειχτεί επίσης πρωταθλητής Ευρώπης σε επίπεδο Εφήβων (2000) και έχει κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο ως Νέος, στο Ευρωμπάσκετ U20 του 2002. Προέρχεται από την πιο μεστή χρονιά της καριέρας του στο ΝΒΑ, κατά την οποία ήταν ο παίκτης-κλειδί των Spurs στους τελικούς (κατά πολλούς και ο πραγματικός MVP).

 

Pablo Prigioni (Αργεντινή / New York Knicks)

 

Γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1977 και δεν είναι μόνο ο γηραιότερος rookie στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά και ο γηραιότερος ΝΒΑer του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου! Ο 37χρονος πόιντ γκαρντ θα είναι για μία ακόμη χρονιά -τελευταία, όπως έχει δηλώσει- ο οδηγός της Αργεντινής, τη φανέλα της οποίας έχει φορέσει στις περισσότερες μεγάλες επιτυχίες της “χρυσής γενιάς”. Εχει κατακτήσει επτά μετάλλια με την Εθνική Αργεντινής από το 2003 μέχρι το 2011, τρία χρυσά, δύο αργυρά και δύο χάλκινα. Στο ΝΒΑ, πάντως, σκοπεύει να παίζει τουλάχιστον μέχρι τα 39 του, καθώς έχει άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο στους Knicks.

Jose Manuel Calderon (Ισπανία / New York Knicks)

 

Δεν είναι πια πιτσιρικάς ο Calderon, ακόμα και στα 33 του χρόνια όμως παραμένει ένας από τους καλύτερους και πιο ποιοτικούς πόιντ γκαρντ της Ευρώπης. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι 11,4 πόντοι και οι 4,7 ασίστ που είχε ανά αγώνα την προηγούμενη χρονιά στους Mavericks, πριν γίνει ανταλλαγή το καλοκαίρι στη Νέα Υόρκη. Συνολικά έχει συμμετάσχει σε 14 διοργανώσεις (σε όλα τα ηλικιακά επίπεδα) με τη “φούρια ρόχα” από το 1997 και έχει κατακτήσει μετάλλιο στις 9 από αυτές! Μετράει συνολικά στη συλλογή του 3 χρυσά, 4 αργυρά και 2 χάλκινα…

 

Anderson Varejao (Βραζιλία / Cleveland Cavaliers)

 

Δέκα διοργανώσεις με την Εθνική Βραζιλίας συμπληρώνει φέτος ο σέντερ του Cleveland, που δηλώνει πάντα το “παρών” στα μεγάλα ραντεβού της “σελεσάο”, όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και τα Μουντομπάσκετ του 2010, του 2006 και του 2002 -όταν έκανε και το ντεμπούτο του στην Εθνική Βραζιλίας. Το κακό γι’ αυτόν είναι ότι τα τελευταία 4 χρόνια δεν μπορεί να “βγάλει” χρονιά χωρίς να μην τραυματιστεί. Η περσινή σεζόν ήταν σαν ένα βήμα προς τα πίσω για τον 32χρονο Varejao, που ελπίζει να γίνει πάλι ο σέντερ που είχε το νταμπλ νταμπλ για πρωινό, όπως τη σεζόν 2012-13 (14,1 πόντοι, 14,4 ριμπάουντ, 3,4 ασίστ μ.ό.).

 

Francisco Garcia (Δομινικανή Δημοκρατία / Houston Rockets)

 

Σαν… μοναχικός καβαλάρης θα νιώθει αυτό το καλοκαίρι ο Francisco Garcia, ο πλέον “πιστός” στην Εθνική από τους υπόλοιπους ΝΒΑers της πατρίδας του. Ο 33χρονος σμολ φόργουορντ παίζει ανελλιπώς μετά το 2008 και αποτελεί συνήθως την κύρια επιθετική απειλή της ομάδας του. Και στο φετινό τουρνουά θα πρέπει να περιμένουμε τρίποντα εν αφθονία από τον Garcia, που προ λίγων ημερών υπέγραψε νέο συμβόλαιο στο Houston, όπου είχε την περσινή σεζόν 6,4 πόντους σε 17,7 λεπτά ανά αγώνα.

Οι “νέοι”

 

James Harden (ΗΠΑ / Houston Rockets)

 

Aν κάποιος πρέπει να πάρει το χρίσμα του ηγέτη στην αμερικανική ομάδα, τότε ο James Harden είναι μάλλον ο πλέον κατάλληλος. Απλά διότι είναι γεννημένος για αυτόν το ρόλο. Πέρυσι ο Harden είχε 25,4 πόντους, 4,7 ριμπάουντ, 6,1 ασίστ και 1,6 κλέψιμο κατά μέσο όρο με τους Rockets, δείχνοντας ξεκάθαρα ποιος έχει τα ηνία στην ομάδα. Μην αμφιβάλλετε καθόλου ότι αν υπάρξουν στιγμές που η μπάλα θα αρχίσει να καίει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αυτός θα είναι ο πρώτος που θα την πάρει στα χέρια.

Anthony Davis (ΗΠΑ / New Orleans Pelicans)

 

Ο φόργουορντ των New Orleans Pelicans είναι ο επόμενος μεγάλος σταρ του ΝΒΑ και όσοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα, μάλλον θα το κάνουν κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Davis είχε πέρυσι 20,8 πόντους, 10,0 ριμπάουντ, 2,8 κοψίματα μ.ό. και θεωρείται από πολλούς βασικός υποψήφιος για το βραβείο του πιο… βελτιωμένου παίκτη της επερχόμενης σεζόν! Ηταν μέλος της Εθνικής ΗΠΑ που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, έχοντας όμως πολύ μικρή συμμετοχή.

Stephen Curry (ΗΠΑ / Golden State Warriors)

 

Στα 26 του χρόνια ο Stephen Curry είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης των ΗΠΑ! Μην απορείτε λοιπόν που θα έχει ηγετικό ρόλο στην Ισπανία μαζί με τον Harden. Σουτέρ σαν αυτόν δεν υπάρχουν πολλοί στον κόσμο. Προέρχεται από την πρώτη All Star χρονιά του, η οποία συνοδεύτηκε από 24,0 πόντους, 8,5 ασίστ, 4,3 ριμπάουντ και 1,6 κλέψιμο ανά αγώνα. Συν τοις άλλοις, είναι και ένας από τους ελάχιστους Αμερικανούς παίκτες με εμπειρία από διεθνείς διοργανώσεις, καθώς υπήρξε μέλος της Εθνικής ΗΠΑ που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ του 2010, ενώ το 2007 συμμετείχε και στο Μουντομπάσκετ U19.

 

Derrick Rose (ΗΠΑ / Chicago Bulls)

 

Υπό άλλες συνθήκες (πριν από δύο χρόνια π.χ.) θα ήταν ο σούπερ σταρ αυτής της ομάδας. Η μακρά περίοδος αποθεραπείας όμως από τον περσινό τραυματισμό του είναι απόλυτα λογικό να έχει επηρεάσει τον Rose, σε κάθε τομέα του παιχνιδιού του. Θα χρειαστεί λογικά χρόνο μέχρι να βρει τον παλιό καλό εαυτό του, αλλά κάποια ψήγματα του ταλέντου του θα τα δούμε στην Ισπανία. Την προηγούμενη σεζόν πρόλαβε να παίξει μόνο 10 παιχνίδια, έχοντας σε αυτά 15,9 πόντους και 4,3 ασίστ μ.ό. Ο σούπερ σταρ του Chicago είχε παίξει και στο Μουντομπάσκετ του 2010, έχοντας 7,2 πόντους και 3,2 ασίστ ανά αγώνα.

 

Jonas Valanciunas (Λιθουανία /Toronto Raptors)

 

Αν και είναι μόλις 22 ετών, ο Valanciunas έχει ήδη πίσω του δύο σεζόν στο ΝΒΑ, τρία μεγάλα τουρνουά με την Εθνική Λιθουανίας και φυσικά τρία χρυσά και ένα χάλκινο μετάλλιο σε επίπεδο Παίδων, Εφήβων και Νέων! Ακόμα, βέβαια, λογίζεται ως “νέος”, ακόμα κι αν ο νεαρός άσος των Raptors έχει ήδη αρχίσει να εδραιώνει τη θέση του ως ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους σέντερ. Και όχι μόνο. Την περσινή σεζόν είχε 11,3 πόντους και 8,8 ριμπάουντ κατά μέσο όρο στο Toronto, νούμερα που αναμένεται να αυξήσει ακόμα περισσότερο κατά την τρίτη χρονιά του.

 

Bojan Bogdanovic (Κροατία / Brooklyn Nets)

 

Η μετακόμιση του Bojan Bogdanovic στο ΝΒΑ ήταν απλά θέμα χρόνου. Συνέβη αυτό το καλοκαίρι, αφού ο 25χρονος σούτινγκ γκαρντ υπέγραψε τριετές συμβόλαιο στο Brooklyn και θα ακολουθήσει τα βήματα του παίκτη που ονειρεύεται από μικρό παιδί να φτάσει, του Drazen Petrovic! Το 2013 ήταν ο ηγέτης της Κροατίας στο Ευρωμπάσκετ (είχε 17,4 πόντους μ.ό.) και το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα το έκανε το 2010. Εχει φορέσει τη φανέλα της Κροατίας σε κάθε ηλικιακό επίπεδο (παίδων, εφήβων και νέων), δίχως όμως να έχει σημειώσει κάποια ομαδική διάκριση.

 

Matthew Dellavedova (Αυστραλία / Cleveland Cavaliers)

 

Αν και δεν πλησιάζει το ταλέντο του Exum, ο Dellavedova είναι ό,τι καλύτερο έχει παρουσιάσει το αυστραλιανό μπάσκετ (πέρα από τον rookie της Utah) την τελευταία πενταετία. Βασικό στέλεχος της “μεγάλης” Εθνικής από τα 19 του χρόνια, δεν έχει χάσει κανένα μεγάλο ραντεβού από το 2009. Ο γκαρντ των Cavaliers προέρχεται από μία αρκετά καλή rookie χρονιά στο ΝΒΑ, όπου είχε 4,7 πόντους και 2,6 ασίστ κατά μέσο όρο. Το 2009 είχε βοηθήσει την Εθνική Εφήβων της Αυστραλίας να τερματίσει 4η στο Μουντομπάσκετ U19.

 

Jorge Gutierrez (Μεξικό / Brooklyn Nets)

 

Αν ο Ayon είναι ο φυσικός ηγέτης του Μεξικού, ο Gutierrez είναι ο παίκτης που κάνει την ομάδα να κινείται. Ο 25χρονος πόιντ γκαρντ των Nets είναι το “μυαλό” της ομάδας και ο παίκτης που “φτιάχνει” όλο το παιχνίδι. Στο ΝΒΑ δεν είχε πολλές ευκαιρίες να το δείξει (πόσο μάλλον στους Nets, πίσω από τον Deron Williams, όπου είχε 4,1 πόντους και 2,0 ασίστ σε 15 αγώνες), θα το κάνει όμως όσο συχνά θέλει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Οχι τίποτε άλλο, αλλά το συμβόλαιο του με τους Nets για τη σεζόν 2014-15 δεν είναι εγγυημένο, οπότε θα χρειαστεί ένα καλό τουρνουά για παν ενδεχόμενο…

 

Donatas Motiejunas (Λιθουανία / Houston Rockets)

 

Την περασμένη σεζόν όποτε πήρε ευκαιρίες έδειξε ότι μπορεί να συνεισφέρει στο Houston (είχε 5,5 πόντους και 3,7 ριμπάουντ μ.ό.), κάτι που αναμένεται να συμβεί και την επερχόμενη. Στην Εθνική Λιθουανίας πάντως ο ρόλος του έχει αρχίσει να μεγαλώνει μετά την περσινή πρώτη συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ, στο οποίο είχε μόνο 4,8 πόντους και 2,2 ριμπάουντ ανά αγώνα. Ο Motiejunas μετράει συν τοις άλλοις έξι παρουσίες σε μεγάλες διοργανώσεις με τις “μικρές” εθνικές ομάδες της Λιθουανίας, έχοντας κατακτήσει δύο αργυρά μετάλλια.
  Οι rookies

 

Kyrie Irving (ΗΠΑ / Cleveland Cavaliers)

 

Ο Kyrie Irving έχει μάθει να ξεχωρίζει, ακόμα κι αν βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων παικτών του κόσμου. Αυτό λογικά θα συμβεί και στην Ισπανία, όπου ο άσος των Cavaliers θα μοιραστεί το χρόνο του βασικού πόιντ γκαρντ με τον Rose. Αυτή θα είναι η πρώτη διεθνής συμμετοχή σε επίπεδο ανδρών για τον Irving (έχει παίξει και στο παναμερικανικό πρωτάθλημα U18 του 2010), που είχε την περασμένη χρονιά 20,8 πόντους, 6,1 ασίστ, 3,6 ριμπάουντ και 1,5 κλέψιμο κατά μέσο όρο. Τι να τα κάνεις όμως αυτά τα νούμερα όταν μία ομάδα που είχε στόχο την είσοδο στα playoffs πήγε άπατη…

 

Klay Thompson (ΗΠΑ / Golden State Warriors)

 

O “αγαπημένος” (μαζί με τον Faried) του Krzyzewski! Ο λόγος; Ολοι οι προπονητές λατρεύουν τους παίκτες που μπορούν να παίξουν καλή άμυνα σε πολλές θέσεις και ειδικά πάνω στη μπάλα. Ο Klay Thompson δεν κάνει φυσικά μόνο αυτό στην Εθνική ΗΠΑ, καθώς είναι -ως γνωστόν- ένας απο τους καλύτερους Αμερικανούς σουτέρ. Τη σεζόν που πέρασε είχε 18,4 πόντους, 3,1 ριμπάουντ και 2,2 ασίστ μ.ό. στο Golden State, όπου δημιούργησε μαζί με τον Stephen Curry το πιο συναρπαστικό περιφερειακό δίδυμο της λίγκας.

 

Kenneth Faried (ΗΠΑ / Denver Nuggets)

 

Ο παίκτης-ενέργεια των ΗΠΑ είναι ίσως και το μυστικό όπλο τους. Είναι ο παίκτης που θα κάνει την τάπα εκεί που δεν το περιμένεις, αυτός που θα συμπαρασύρει μαζί του και τους υπόλοιπους με τον ενθουσιασμό του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Krzyzewski τον επέλεξε για την αρχική πεντάδα, κι ας είχε χειρότερα νούμερα απο τους περισσότερους ψηλούς της ομάδας (13,7 πόντους και 8,6 ριμπάουντ μ.ό.). Ο Faried είναι ο παίκτης του προπονητή και αυτό ακριβώς που έχουν ανάγκη οι ΗΠΑ. Και οι Nuggets, φυσικά..

 

DeMarcus Cousins (ΗΠΑ / Sacramento Kings)

 

Δεν είναι και το αρχέτυπο του… ώριμου παίκτη, ταλέντο όμως σαν αυτό που διαθέτει ο Cousins, πολύ θα ήθελαν να είχαν και οι υπόλοιποι (μηδενός εξαιρουμένου) σέντερ του ΝΒΑ. Αφησε πίσω του την καλύτερη χρονιά του στο ΝΒΑ (22,7 πόντοι, 11,7 ριμπάουντ, 2,9 ασίστ, 1,5 κλέψιμο και 1,3 κόψιμο μ.ό. είναι αριθμοί All Star), αλλά και μία ακόμη αποτυχημένη χρονιά με τους Kings. Στην πρώτη του χρονιά ως μέλος της Team USA αναμένεται να έχει αρκετό χρόνο συμμετοχής, κυρίως από τον πάγκο. Δεν έχει παίξει ξανά σε οποιαδήποτε εθνική ομάδα των ΗΠΑ.

 

DeMar DeRozan (ΗΠΑ / Toronto Raptors)

 

Η πορεία του είναι διαρκώς ανοδική και η συμμετοχή του στο πρώτο All Star Game φαντάζει ως η καλύτερη επιβράβευση. Ο DeRozan έβαζε πέρυσι στο Toronto 22,7 πόντους και είχε επίσης 4,3 ριμμπάουντ, 4,0 ασίστ και 1,1 κλέψιμο κατά μέσο όρο. Από τη στιγμή που όλοι αυτοί οι αριθμοί συνοδεύτηκαν και από την εξαιρετική πορεία των Raptors σε κανονική περίοδο και playoffs, η χρονιά κρίνεται άκρως επιτυχημένη για τον 25χρονο σούτινγκ γκαρντ. Στην Εθνική πάντως μάλλον θα χρειαστεί να δώσει μάχη για να έχει σταθερό ρόλο στο rotation του Krzyzewski.

 

Dante Exum (Αυστραλία / Utah Jazz)

 

Εκανε την πρεμιέρα του στο παγκόσμιο μπάσκετ πριν από δύο χρόνια και έχει προλάβει να γίνει ο μεγάλος σταρ της Αυστραλίας, δίχως να έχει παίξει ακόμα σε ούτε ένα ματς μεγάλης διοργάνωσης! Αν δεν ήταν όμως γεννημένος σταρ, δεν θα τον επέλεγε η Utah στο νούμερο 5 του φετινού draft… Το 2012 ο Exum οδήγησε την Εθνική Παίδων των “μπούμερς” μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος U17, το 2013 ήταν 4ος στο Παγκόσμιο U19 και φέτος αναμένεται να είναι ο ηγέτης της χώρας του και σε επίπεδο ανδρών. Θα είναι σίγουρα ένας από τους παίκτες που θα έχουν συχνά στραμμένους τους προβολείς πάνω τους.

Andre Drummond (ΗΠΑ / Detroit Pistons)

 

Ο βενιαμίν της Εθνικής ΗΠΑ (21 ετών και λίγων ημερών) και ένας από τους νεαρότερους NBAers του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πρωτάρης πάντως σε διοργανώσεις της FIBA δεν είναι. Ο θηριώδης σέντερ των Pistons έχει συμμετάσχει στο Παναμερικανικό πρωτάθλημα U16 του 2009 και στο Μουντομπάσκετ U17 του 2010, οπότε έχει ήδη κρεμάσει στο στήθος του δύο χρυσά μετάλλια. Την περασμένη σεζόν (2η του στο ΝΒΑ) είχε στο Detroit 13,5 πόντους, 13,2 ριμπάουντ και 1,6 κόψιμο μ.ό., η γεύση όμως στο φινάλε ήταν γλυκόπικρη λόγω της κακής πορείας των Pistons.

 

Gorgui Dieng (Σενεγάλη / Minnesota Timberwolves)

 

Ο σέντερ της Minnesota είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ της Σενεγάλης. Για πρώτη φορά θα το διαπιστώσουμε και στην εθνική ομάδα του, στην οποία δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στο παρελθόν. Ο Dieng είχε 4,8 πόντους και 5,0 ριμπάουντ μ.ό. στη rookie χρονιά του στο ΝΒΑ, ωστόσο οι αριθμοί του ήταν εντυπωσιακοί προς το τέλος της χρονιάς, όταν πήρε άφθονο χρόνο συμμετοχής λόγω του τραυματισμού του Pekovic. Για την ακρίβεια, στα τελευταία 15 παιχνίδια (στα οποία ξεκίνησε βασικός) είχε 12,0 πόντους και 11,3 ριμπάουντ μ.ό.

 

Evan Fournier (Γαλλία / Orlando Magic)

 

Υστερα από δύο χρόνια στο ΝΒΑ, έφτασε και η σειρά του… Ο 22χρονος σούτινγκ γκαρντ του Orlando κατάφερε να χωρέσει αυτό το καλοκαίρι στην τελική 12άδα των “τρικολόρ”, καθώς έδειξε την περασμένη σεζόν στο Denver (πριν γίνει ανταλλαγή στη Magic) ότι μπορεί να παίξει μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο (8,4 πόντοι σε 19,8 λεπτά ήταν ο απολογισμός του). Μέχρι φέτος η εμπειρία του Fournier από εθνική ομάδα ήταν το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε ως έφηβος το 2009 και το χάλκινο που πήρε το 2011 με την Εθνική U20 της Γαλλίας.

Mason Plumlee (ΗΠΑ / Brooklyn Nets)

 

Αλλο ένα πρώην μέλος των μικρών εθνικών ομάδων των ΗΠΑ… Ο σέντερ των Nets είχε πάρει μέρος στο Παναμερικανικό πρωτάθλημα U18 του 2008, μόνο που από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Ακόμα και σε σύγκριση με πέρυσι έχουν αλλάξει πολλά στην περίπτωση του Plumlee, αφού από το σημείο που δεν έπαιζε πολύ (είχε 7,4 πόντους, 4,4 ριμπάουντ σε 18,2 λεπτά μ.ό.), βρέθηκε να έχει ρεζερβέ θέση στη 12άδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ρόλο, πάντως, πολύ δύσκολα θα έχει στην Ισπανία…

 

Rudy Gobert (Γαλλία / Utah Jazz)

 

Οπως και ο Fournier, έτσι και ο Gobert παίρνει φέτος το βάπτισμα του πυρός στην Εθνική ανδρών της πατρίδας του σε μεγάλη διοργάνωση. Μέχρι φέτος είχε συμμετάσχει μόνο στις μικρές εθνικές ομάδες της Γαλλίας, μαζεύοντας πάντως δύο αργυρά μετάλλια από τη συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ U20 του 2011 και του 2012. Ο σέντερ της Utah (όπου είχε μικρή συμμετοχή την περσινή σεζόν, με απολογισμό 2,3 πόντους και 3,4 ριμπάουντ σε 9,6 λεπτά μ.ό.) είχε κληθεί και το 2012 στην Εθνική ανδρών, είχε “κοπεί” όμως από την τελική 12άδα.

 

Cameron Bairstow (Αυστραλία / Chicago Bulls)

 

Στην Ισπανία θα γνωρίσουμε καλύτερα και τον έτερο rookie της Αυστραλίας, που εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά στο προσκήνιο μετά την εξαιρετική περσινή -τέταρτη- σεζόν στο NCAA. Ο 24χρονος πάουερ φόργουορντ του New Mexico ξεπετάχτηκε τόσο απότομα, που μέσα σε ένα χρόνο κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα και επιλέχθηκε στο νούμερο 49 του draft από τους Bulls. Οι “ταύροι” τον πιστεύουν αρκετά ωστε να υπογράψουν συμβόλαιο μαζί του. Στην Ισπανία ίσως φανεί εάν έκαναν καλά ή όχι.

Erik Murphy (Φινλανδία / Utah Jazz)

 

Αν το όνομα του δεν σας λέει κάτι, μην αισθάνεστε άσχημα. Πιθανότατα το ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους φιλάθλους της Jazz στο Salt Lake City! Ο 24χρονος φόργουορντ εμφανίστηκε ελάχιστα την περσινή σεζόν στα παιχνίδια της Utah (μόλις 62 λεπτά σε 24 αγώνες) και φέτος φιλοδοξεί να συστηθεί στο ευρωπαϊκό κοινό, μιας και δεν έχει παίξει ποτέ στο παρελθόν σε καμία εθνική ομάδα της πατρίδας του. Είναι μισός Αμερικανός και μισός Φινλανδός (από τη μητέρα του, παλιά διεθνή παίκτρια του μπάσκετ).

  Οι Ελληνες (…και ο “Ελληνας”)

 

Κώστας Παπανικολάου (Ελλάδα / Houston Rockets)

 

Για πρώτη φορά στη βραχύβια καριέρα του στην εθνική ομάδα (το 2011 συμμετείχε για πρώτη φορά), ο Κώστας Παπανικολάου μοιάζει έτοιμος να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο. Διόλου τυχαία το ίδιο καλοκαίρι έκανε και το μεγάλο βήμα για το ΝΒΑ, υπογράφοντας πριν από μερικές εβδομάδες συμβόλαιο στο Houston. Ο Παπανικολάου είναι πια 24 ετών και έχει αρκετές παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο για να φέρει εις πέρας ό,τι αποστολή του ανατεθεί. Με τις μικρές εθνίκές ομάδες της Ελλάδας έχει κατακτήσει συνολικά πέντε μετάλλια (δύο χρυσά και τρία αργυρά), ενώ την περσινή σεζόν είχε 8,5 πόντους, 3,4 ριμπάουντ και 2,2 ασίστ μ.ό. στη Μπαρτσελόνα.

 

Γιάννης Αντετοκούνμπο (Ελλάδα / Milwaukee Bucks)

 

Ο “Greek Freak” θα είναι μία από τις ατραξιόν του Παγκοσμίου κυπέλλου. Προερχόμενος από μία εξαιρετική rookie χρονιά στο ΝΒΑ, κατά την οποία είχε 6,8 πόντους, 4,4 ριμπάουντ και 1,9 ασίστ κατά μέσο όρο, ο 20χρονος φόργουορντ των Bucks θα κάνει στην Ισπανία το ντεμπούτο του σε μεγάλη διοργάνωση με την Ελλάδα. Πόιντ φόργουορντ σαν αυτόν δεν υπάρχουν πολλοί στο παγκόσμιο μπάσκετ, οπότε θα είναι πολλά τα βλέμματα που θα στραφούν προς την κατεύθυνση του όποτε μπαίνει στο παρκέ. Το προηγούμενο καλοκαίρι ο Γιάννης φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής ομάδας, στο Ευρωμπάσκετ Νέων του Ταλίν, όπου η Ελλάδα κατέκτησε τελικά την 5η θέση.

 

Νικ Καλάθης (Ελλάδα / Memphis Grizzlies)

 

Μετά το περσινό διάλειμμα ο Νικ Καλάθης επέστρεψε φέτος στην Εθνική, τη φανέλα της οποίας φόρεσε για πρώτη φορά σε επίπεδο Νέων το 2008 και έκτοτε έχει αγωνιστεί ακόμα στα Ευρωμπάσκετ του 2009 και του 2011, στο Μουντομπάσκετ του 2010 και στο προολυμπιακό τουρνουά του 2012. Διόλου άσχημα δηλαδή… Φέτος θα έχει σίγουρα πιο σημαντικό ρόλο από κάθε άλλη φορά, εν αντιθέσει δηλαδή με την κατάσταση που βιώνε όλη τη χρονιά στο Memphis, όπου έπαιζε 16,5 λεπτά (έχοντας 4,9 πόντους, 2,9 ασίστ μ.ό.) και στο τέλος της χρονιάς τιμωρήθηκε και με αποκλεισμό από 20 αγώνες λόγω χρήσης απαγορευμένων ουσιών. Υπομονή, άλλοι 13 αγώνες απέμειναν…

 

Aron Baynes (Αυστραλία / San Antonio Spurs)

 

Η πορεία… Α1 >> Euroleague >> NBA δεν είναι δα και πολύ συνηθισμένη, την έκανε όμως μέσα σε μία τριετία ο γνωστός μας από το πέρασμα του από τον Ικαρο Καλλιθέας (2011-12). Ο Baynes είναι restricted free agent και ίσως να μην παραμείνει στους Spurs, είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής τα τελευταία δύο χρόνια στο San Antonio, δεν παύει όμως να είναι ένας εν ενεργεία πρωταθλητής του ΝΒΑ. Στην Εθνική Αυστραλίας συμμετέχει από το 2009 και έκτοτε είναι σταθερό μέλος, έχοντας πάρει μέρος στο Μουντομπάσκετ του 2010 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

  Οι “πιστοί”
 

Goran Dragic (Σλοβενία / Phoenix Suns)

 

Άλλος ένας πιστός στρατιώτης της εθνικής ομάδας. Ο γκαρντ των Suns είναι ο ηγέτης της Σλοβενίας και το αποδεικνύει απαντώντας θετικά σε κάθε κάλεσμα της. Έγινε διεθνής για πρώτη φορά με την Εθνική ανδρών το 2006 και έκτοτε δεν έχει απουσιάσει ποτέ. Και δεν μετράμε τις παρουσίες με τις εθνικές παίδων και εφήβων… Ο Dragic προέρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, κατά την οποία είχε 20,3 πόντους, 5,9 ασίστ, 3,2 ριμπάουντ και 1,4 κλέψιμο μ.ό. στο Phoenix. Δεν αναδείχθηκε τυχαία ο πιο βελτιωμένος παίκτης της χρονιάς στο ΝΒΑ, ούτε ψηφίστηκε χαριστικά στην 3η καλύτερη πεντάδα της κανονικής περιόδου.

Marc Gasol (Ισπανία / Memphis Grizzlies)

 

O Gasol τζούνιορ πέρασε μία σεζόν με αρκετά προβλήματα, έχει πατήσει πια τα 30, ωστόσο παραμένει στην αφρόκρεμα των ψηλών της Ευρώπης. Κι ας μην έγινε πέρυσι All Star, κι ας μην πήρε το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της κανονικής περιόδου. Πάλι ο σέντερ του Memphis είχε 14,6 πόντους, 7,2 ριμπάουντ και 3,6 ασίστ κατά μέσο όρο. Η ικανότητα του δε να συλλέγει μετάλλια με την Εθνική Ισπανίας, είναι παροιμιώδης. Σε 8 συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική Ανδρών ο απολογισμός του είναι 7 μετάλλια και η 6η θέση στο Μουντομπάσκετ του 2010!
 

Nicolas Batum (Γαλλία / Portland Trail Blazers)

 

Από το 2004, όταν φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Γαλλίας σε επίπεδο παίδων (στον Πύργο και στην Αμαλιάδα), μέχρι σήμερα ο Batum δεν έχει χάσει ποτέ ραντεβού με τους “μπλε”. Ελείψει Parker ο φόργουορντ των Blazers θα είναι μάλιστα το αστέρι των Γάλλων στο Παγκόσμιο Κύπελλο, λίγους μήνες μετά το τέλος της πιο “γεμάτης” σεζόν του στο ΝΒΑ (είχε 13,0 πόντους, 7,5 ριμπάουντ και 5,1 ασίστ μ.ό.). Με την Εθνική Γαλλίας έχει κατακτήσει ένα χρυσό μετάλλιο (στο Ευρωμπάσκετ του 2013) και ένα αργυρό (στο Ευρωμπάσκετ του 2011), ενώ έχει κατακτήσει άλλα δύο χρυσά (2004, 2006) και ένα χάλκινο (2009) με τις Εθνικές Παίδων και Εφήβων της χώρας του.

 

Jose Juan Barea (Πουέρτο Ρικο / Minnesota Timberwolves)

 

Το ολίγον τι παιδικό παρουσιαστικό του δεν προδίδει την ηλικία του, αλλά ο Jose Juan Barea (ή απλά J.J., όπως τον μάθανε στο ΝΒΑ) είναι πια 30 ετών. Και δεν λείπει σχεδόν ποτέ από την εθνική ομάδα της πατρίδας του! Από το 2004, όταν έγινε διεθνής με την Εθνική εφήβων, ο Barea έχει απουσιάσει μόνο το καλοκαίρι του 2009. Εχει κατακτήσει ένα χρυσό μετάλλιο, δύο αργυρά και ένα χάλκινο με το Πουέρτο Ρίκο σε Παναμερικανικούς αγώνες και πρωταθλήματα. Τη σεζόν που πέρασε είχε στο Dallas 8,4 πόντους και 3,8 ασίστ σε μόλις 18,6 λεπτά κατά μέσο όρο.

Ricky Rubio (Ισπανία / Minessota Timberwolves)

 

Η εξέλιξη του σούπερ σταρ των μικρών ηλικιών δεν ήταν σίγουρα η προσδοκόμενη, ωστόσο ο Rubio είναι ακόμα μόλις 23 ετών και δεν παύει να είναι ένας από τους ικανότερους Ευρωπαίους πασέρ. Τη σεζόν που πέρασε, την 3η του στη Minnesota, είχε 9,5 πόντους, 8,6 ασίστ, 4,2 ριμπάουντ και 2,3 κλεψίματα ανά αγώνα, αλλά με σταθερά χαμηλά ποσοστά που προσπαθεί να βελτιώσει όλο το καλοκαίρι με ειδικούς προπονητές για το σουτ. Από τις εθνικές ομάδες της Ισπανίας έχει λείψει μόνο το 2012, λόγω τραυματισμού.
 

Tiago Splitter (Βραζιλία / San Antonio Spurs)

 

Αν και είναι ακόμα 29 ετών, σε… χρόνια εθνικών ομάδων είναι σχεδόν παλαίμαχος! Ο σέντερ των πρωταθλητών Spurs είναι σταθερό στέλεχος της Εθνικής Βραζιλίας από το Μουντομπάσκετ του 2002, όταν ήταν ακόμα μόλις 17 ετών. Απουσία πήρε μόνο στο περσινό Παναμερικανικό πρωτάθλημα και έχει κατακτήσει συνολικά πέντε μετάλλια (τέσσερα χρυσά και ένα αργυρό) με τη “σελεσάο”, όλα όμως σε επίπεδο παναμερικανικό. Στο San Antonio έκανε αρκετά καλή χρονιά πέρυσι (8,2 πόντοι, 6,2 ριμπάουντ μ.ό.), βοηθώντας τα “σπιρούνια” να φτάσουν στον τίτλο.

 

Omer Asik (Τουρκία / Utah Jazz)

 

Μετά την απογοητευτική περσινή χρονιά και το πλήρως αποτυχημένο πείραμα των twin towers στο Houston, η ανταλλαγή ήταν το φυσικό επακόλουθο για τον Omer Asik, που ελπίζει πια να βρει την… υγειά του στη Νέα Ορλεάνη (μακριά από τον Howard). Στο μεταξύ, καλό θα ήταν ο 28χρονος Τούρκος σέντερ να βελτιώσει και λίγο τα τελειώματα του, καθώς παραμένει άτσαλος… Στην εθνική ομάδα συνήθως δεν έχει μεγάλο ρόλο επιθετικά και κάτι ανάλογο λογικά θα συμβεί και στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναι όμως πάντοτε παρών.

Victor Claver (Ισπανία / Portland Trail Blazers)

 

Ο ρόλος του στο Portland πέρυσι ήταν ακόμα μικρότερος σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά (και μάλλον δεν θα αλλάξει κάτι φέτος), στην Εθνική Ισπανίας όμως μοιάζει ολοένα και πιο σημαντικός. Ο Claver είναι ένας χρήσιμος ψηλός που μπορεί να σουτάρει και αυτό κάνει στην Ισπανία, την οποία ενισχύει για 6ο σερί καλοκαίρι. Αντιθέτως, οι Blazers δεν τον βλέπουν συχνά στο παρκέ… Τη σεζόν 2013-14 έπαιζε μόλις 8,8 λεπτά κατά μέσο όρο, έχοντας σε αυτά 2,2 πόντους.

  Οι… “πώς κι από εδώ;”

 

Serge Ibaka (Ισπανία / Oklahoma City Thunder)

 

Ο Κονγκολέζος πάουερ φόργουορντ επέστρεψε στην Εθνική Ισπανίας μετά το περσινό “ρεπό” του και είναι σίγουρα πολύ καλύτερος από το 2011 και το 2012, όταν φόρεσε για πρώτη και δεύτερη φορά αντίστοιχα τη φανέλα της “φούρια ρόχα”. Πέρυσι ο Ibaka είχε ατομικά ρεκόρ καριέρας σε πόντους (15,1), ριμπάουντ (8,8) και ασίστ (1,0), μοιράζοντας παράλληλα και 2,7 κοψίματα ανά αγώνα στην Oklahoma City! Συν τοις άλλοις, πλέον δεν είναι μόνο εξαιρετικός μπλοκέρ, αλλά και ένας από τους καλύτερους και πιο συνεπείς αμυντικούς του ΝΒΑ.

 

Nene (Βραζιλία / Washington Wizards)

 

Ο Nene δεν έχει ακριβώς… σχέσεις στοργής με την Εθνική Βραζιλίας. Από τότε που πήγε στο ΝΒΑ έχει παίξει μόνο σε δύο διοργανώσεις (το Παναμερικανικό πρωτάθλημα του 2007 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012) και γι’ αυτό το λόγο δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην πατρίδα του. Πέρυσι αποδοκιμάστηκε από τους Βραζιλιάνους όταν οι Wizards πήγαν να παίξουν στο Rio de Janeiro, ενώ και η παρουσία του στα τουρνουά που έχει πάρει μέρος είναι μάλλον υποτονική. Προέχεται πάντως από την καλύτερη χρονιά της καριέρας του (είχε 14,2 πόντους, 5,5 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ μ.ό. στην Washington) και έστω και στα 32 του, μπορεί να κάνει κάτι για να αλλάξει τη γνώμη των συμπατιωτών του.

 

Rudy Gay (ΗΠΑ / Sacramento Kings)

 

Δεν συναντάμε συχνά ομάδες που έχουν μεγαλύτερο σε ηλικία παίκτη έναν 28χρονο. Αυτό το ρόλο έχει ο Rudy Gay στις φετινές ΗΠΑ! Του… μεγάλου. Ο φόργουορντ των Kings μπήκε από το παράθυρο (μετά την αποχώρηση του Durant), ωστόσο και έμεινε, και ρόλο στην ομάδα θα έχει. Αλλωστε, πέρα από μεγαλύτερος, είναι και αυτός που έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία από διεθνείς διοργανώσεις, μιας και ήταν παρών στην ομάδα που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο πριν από τέσσερα χρόνια. Εχει παίξει επίσης και στο Μουντομπάσκετ U21 του 2005, όταν οι Αμερικανοί είχαν μείνει εκτός βάθρου. Τη σεζόν 2013-14 είχε 20,1 πόντους, 6,0 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ μ.ό.

 

Ian Mahinmi (Γαλλία / Indiana Pacers)

 

Από το Μουντομπάσκετ του 2010 είχε να εμφανιστεί σε μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική Γαλλίας. Ο 28χρονος σέντερ της Indiana έχει παίξει συνολικά μόλις σε δύο διοργανώσεις στην καριέρα του (η άλλη ήταν το Ευρωμπάσκετ του 2009) και η πληθώρα καλών ψηλών στη Γαλλία δεν τον βοηθούσε ιδιαίτερα. Ούτε και οι χρονιές που έκανε στο ΝΒΑ… Πέρυσι είχε 3,5 πόντους και 3,3 ριμπάουντ μ.ό. στα 16,2 λεπτά που χρησιμοποιήθηκε από τον Frank Vogel στους Pacers. Εχει κατακτήσει επίσης ένα χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική εφήβων της Γαλλίας το 2004.

  Οι free agents

 

Andray Blatche (Φιλιππίνες / Brooklyn Nets)

 

Αν το ΝΒΑ έχει ξεχάσει πόσο καλός επιθετικός παίκτης είναι ο Andray Blatche, το Παγκόσμιο κύπελλο μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει σαν υπενθύμιση. Ακόμα και σαν… αφύπνιση, βεβαίως, βεβαίως! Σχεδόν δύο μήνες έχουν περάσει από την έναρξη της free agency και ακόμα ο 28χρονος πάουερ φόργουορντ δεν έχει βρει ομάδα, κι ας είχε πέρυσι 11,2 πόντους και 5,3 ριμπάουντ σε κάτι παραπάνω από 22 λεπτά στο Brooklyn. Με τις Φιλιππίνες δεν έχει μεγάλη σχέση, αιτήθηκε όμως και πήρε την υπηκοότητα για να παίξει στο Παγκόσμιο κύπελλο, όπου αναμένεται να κάνει θραύση στα παιχνίδια της… νέας πατρίδας του.

Leandro Barbosa (Βραζιλία / Phoenix Suns)

 

Στα 32 του χρόνια ελάχιστα θυμίζει τον παίκτη που πριν από κάμποσα χρόνια βαφτίστηκε “Brazilian Blur” λόγω του ορμητικού στυλ παιχνιδιού του. Βρίσκεται σε κάθετη πτώση την τελευταία τριετία, δεν παύει όμως να είναι ο ηγέτης της “σελεσάο”. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο ελπίζει να πείσει κάποια ομάδα του ΝΒΑ ότι αξίζει ακόμα ένα εγγυημένο συμβόλαιο. Στην Εθνική Βραζιλίας, άλλωστε, συνηθίζει να αναγεννάται. Εχει πάρει μέρος στα τελευταία τρία Μουντομπάσκετ (2002, 2006, 2010) και ήταν παρών και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

 

Gustavo Ayon (Μεξικό / Atlanta Hawks)

 

Επειτα από τρία χρόνια στο ΝΒΑ ο 29χρονος Μεξικανός δεν έχει κατορθώσει ακόμα να βρει τη θέση του. Την τελευταία διετία άλλαξε τρεις ομάδες ενώ πέρυσι στην Atlanta έπαιξε λίγο λόγω τραυματισμού. Πλέον είναι καλά, ομάδα όμως ακόμα δεν έχει βρει στο ΝΒΑ, παρότι είναι ένας πολύ μαχητικός και αποτελεσματικός σέντερ γύρω από το καλάθι. Πέρυσι είχε 4,3 πόντους 4,8 ριμπάουντ μ.ό. στα 26 παιχνίδια που πρόλαβε να αγωνιστεί, ενώ στην Εθνική του Μεξικού είναι σταθερά ο πιο σημαντικός παίκτης της, τουλάχιστον εδώ και μία τριετία. Πέρυσι το οδήγησε στο χρυσό μετάλλιο στο παναμερικανικό πρωτάθλημα, όπως και φέτος στο πρωτάθλημα κεντρικής Αμερικής. Και στις δύο διοργανώσεις ααναδείχθηκε MVP. Οι αναγεννημένοι

 

Damjan Rudez (Κροατία / Indiana Pacers)

 

Δεν υπήρξε ποτέ TO ταλέντο και δεν ήταν ποτέ ο παίκτης-σταρ. Ηταν ανέκαθεν ο παίκτης του “7” που θα παίξει για “7”. Προφανώς, υπάρχει χώρος για τέτοιους παίκτες ακόμα και στο ΝΒΑ. Για την ακρίβεια για σουτέρ σαν τον Rudez, τον οποίον έβαλαν στη μηχανή τους φέτος οι Indiana Pacers. Στην Εθνική συμμετείχε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (2008) και έχει… μονιμοποιηθεί την τελευταία τετραετία. Την περασμένη σεζόν αγωνίστηκε στη Zaragoza, με την οποία είχε 10,4 πόντους (με 52% στα τρίποντα) στο Eurocup.

 

Miroslav Raduljica (Σερβία / Phoenix Suns)

 

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που οι φοβεροί και τρομεροί 87-88άρηδες της Σερβίας (Teodosic, Macvan, Tepic κ.α.) σάρωναν τα πάντα στις μικρές εθνικές διοργανώσεις. Σε αυτή τη γενιά ανήκει και ο Raduljica, που έστω κι αν άργησε, βρήκε το δρόμο του. Την περασμένη χρονιά του έδωσαν οι Bucks μία ευκαιρία και η δουλειά του στο γυμναστήριο απέδωσε καρπούς, αφού χώρεσε φέτος και την τελική 12άδα της Σερβίας, για πρώτη φορά μετά το Ευρωμπάσκετ του 2009!

 

 

@nba.sport24.gr

Scroll to Top