«Ε και που έφτασε στην 4η θέση τι έγινε; Εμείς διαφορετικά τον μάθαμε τον ΠΑΟΚ. Τι 4η θέση τι 6η…». Ορισμένες από τις πάγιες θέσεις των «απαιτητικών» ή τέλος πάντων αυτών που ασχολούνται με το μπάσκετ επιδερμικά και δεν εμβαθύνουν ποτέ με βάση τα οπαδικά κριτήρια. Bullshit… θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Βullshit…
Aν οι παραπάνω απόψεις είναι αυτές που πρέπει να επικρατούν, τότε οι ομάδες που διαθέτουν παραδοσιακό brand name και βρίσκονται κάτω από το «3», δεν θα πρέπει να συμμετέχουν στην Λίγκα. Κομματάκι εξτρίμ έτσι;
Η ουσία είναι οτι ο ΠΑΟΚ φέτος πέτυχε ένα μικρό θαύμα. Το αποτέλεσμα αυτό είναι. Του άξιζε, δεν του άξιζε, αυτό είναι. Εκτός play off πέρσι, με τρομερά σκαμπανεβάσματα φέτος (καλές εικόνες στο BCL, προβλήματα εντός Ελλάδας) που λίγο πριν την αλλαγή στο πάγκο τον έφεραν κοντά σε νέα αποτυχία, απίστευτο ντεμαράζ, εκμετάλλευση αδυναμιών ισχυρότερων ομάδων σε χρήμα και ρόστερ, 4άδα και επιβεβαίωση της με τον αποκλεισμό του Προμηθέα.
Ουσιαστικά εκεί τελείωσε για φέτος η σεζόν για τον ΠΑΟΚ, εκεί έγινε 150% η δουλειά, κάτι που φάνηκε με το 0-6 στις δύο τελευταίες φάσεις των play off. Όχι τόσο με το αποτέλεσμα, όσο με την απογοητευτική ως θλιβερή εικόνα… Για τους γκρινιάρηδες μένει η τελευταία (κάκιστη) εικόνα, για τους πιο ορθολογιστές το συνολικό αποτέλεσμα (και το τελείωμα βέβαια) και το πως αυτό προέκυψε.
Δεν χρειάζεται να λυθεί το μεσανατολικό. Δεν μπορεί να ξεχνάς τι άφησε πίσω της ομάδα στη κανονική περίοδο, διαθέτοντας το πιο ελλειποβαρές και ανισομερώς κατανεμημένο ρόστερ στη Λίγκα. Παρακολουθούσες τον Ακίλ Μίτσελ, τον Κοντίτ, τον Κάουαν, τον Τόμασον, τον Γκίκα, τον Φλιώνη, τον Οριόλα, τον Ουίλιαμς, τον Λεμάρ, τον Φόστερ, τον Μάντσεν, τον Κουλμπόκα (όλοι αυτοί στην πλάτη του Τσιακμά, του Σαλού, του Νέιτ και των υπολοίπων) και σκεφτόσουν… «Ρε τρεις από τους παραπάνω να είχα στο «1», «3», «5»… εύκολα 3ος και F4 στο BCL”.
‘Έλα όμως που ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να έχει τίποτε από τους παραπάνω. Μα δεν είχε καν τους αντίστοιχους σε πεμπτοέκτο επίπεδο πιο κάτω. Δεν είχε καν (τρομερό καλοκαιρινό ρικρούτινγκ) αυτό που χρειαζόταν για να λειτουργεί ως μια κανονική ομάδα. Τις βάσεις… Πόιντ γκαρντ και σέντερ. Καλά… να μην αναφερόμαστε σε πολυτέλειες τύπου «3άρι σκόρερ» ή «4άρι αθλητικό και επιδραστικό».
Κι όμως… Αυτή η ομάδα που υπέφερε, κατάφερε (φυσικά και με την αλλαγή στο πάγκο) να βρεθεί στην 4άδα, να την επιβεβαιώσει και να καμαρώνει μακριά από ΑΕΚ, Προμηθέα, Άρη, Κολοσσό, αναφερόμενος σε ομάδες με ίδιο ή μεγαλύτερο μπάτζετ και σε κάθε περίπτωση ομάδες με πολύ πιο ισορροπημένο ρόστερ. Και ακόμα περισσότερο; Το έκανε «τρέχοντας» παράλληλα και την διαδικασία αποπληρωμής χρεών με θετικό πρόσημο και αντιμετωπίζοντας με καλό αποτέλεσμα τις προκλήσεις της φετινής χρήσης. Η ΑΕΚ για παράδειγμα… και πλάτη στο αγωνιστικό και 15 ban…
Στο τέλος της κανονικής περιόδου λειτούργησε το μπάσκετ ενστίκτου σε συνδυασμό με την προσπάθεια του Τακιανού να επιβάλλει ψήγματα ορθολογισμού και ισορροπίας. Φυσικά έπαιξε ρόλο και η αστάθεια των ανταγωνιστών όλη την σεζόν, δεν παίζεις μόνος στη Λίγκα, έτσι;
Απλά όταν στο F4 οι αντίπαλοι είχαν άλλο επίπεδο, η διαφορά ποιότητας έγινε μαύρη τρύπα όζοντος σε συνδυασμό με τα σημαντικά δομικά προβλήματα της ομάδας και με τα χαρακτηριστικά των παικτών (ατομικό παιχνίδι και εύκολο διάβασμα). Βάλε και λίγο νοοτροπία, βάλε και λίγο οτι αποτέλεσε μοναδικό φαινόμενο ένας 40χρονος να παίζει σε υψηλό επίπεδο 20 λεπτά μίνιμουμ, βάλε και την υπερβολική αδυναμία του οργανισμού να κάνει μια τουλάχιστον αλλαγή εκεί όπου το πρόβλημα ήταν τεράστιο (στο πόιντ γκαρντ…), ε δεν ήθελε και πολύ.
Ο ΠΑΟΚ παραδόθηκε εύκολα στο πλουσιότερο, ποιοτικότερο πολύ πιο ισορροπημένο και πληρέστερο Περιστέρι, το 0-3 ήταν δικαιότατο και πολύ καλό μάθημα για την επόμενη σεζόν. Αλλά δεν μπορεί αυτό το τελευταίο να αποτελεί μόνο αντικείμενο κουβέντας και να καπελώνει μια ολόκληρη χρονιά. Μόνο αν κάποιος αναζητά για δικούς του λόγους τα αρνητικά…
H επόμενη μέρα
Επόμενο βήμα…; Αν ο οργανισμός θέσει ως βάση για μια νέα ομάδα την 4η θέση, θα είναι στρατηγικό λάθος. Έχει ακόμα να διώξει οικονομικό ατμό, αυτό είναι η βασική προτεραιότητα. Αγωνιστικά…; Η ομάδα αρχίζει και πάλι με στόχο την 6η θέση, έχοντας κατά νου ένα πιο αποτελεσματικό recruiting και την δημιουργία ενός ισορροπημένου ρόστερ που να έχει και νοοτροοπία και να αντέχει. Ίδια λάθη απαγορεύονται και ας μην επιστρέψει στην 4άδα η ομάδα, δεν υπάρχει υπογραφή συμβολαίου για αυτό, σπορ είναι, άνθρωποι παίζουν και ουχί ρομπότ.
Ήδη ο Τακιανός παρέδωσε έκθεση στον Χατζόπουλο και μέσα σε αυτή περιλαμβάνονται και τα «θέλω» του για τη νέα ομάδα. Μπάτζετ (το ζητά ελαφρώς αυξημένο), οργάνωση και γενικά στοιχεία που θεωρεί απαραίτητα για να δουλέψει. Βέβαια εναπόκειται στην ΚΑΕ το αν θα αποδεχθεί το πλάνο σε οικονομικό επίπεδο, οπότε σε πρώτη φάση πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό το δεδομένο για να μην εκκρεμεί η ανανέωση της συνεργασίας τους.
Tα… κουκιά
Η εικόνα τώρα μέσα Ιουνίου…; Δεδομένη η διάθεση να παραμείνει ο Ρένφρο και να πλαισιωθεί από έναν ικανό σέντερ. Δύσκολη υπόθεση, τον Αμερικανό έχουν προσεγγίσει ομάδες από Γερμανία, Ισραήλ και σύμφωνα με πληροφορίες και η Ρίτας Βίλνιους. Φτάνει το συναισθηματικό κομμάτι για να μείνει στο Παλατάκι; Δύσκολα… Πάντως η πρόταση είναι «δυνατή», ελπίδες υπάρχουν.
Στον Πόλεϊ, για τον οποίο υπήρχε καλή διάθεση και σκέψη πρότασης ανανέωσης, φαίνεται οτι η σκέψη θα παραμείνει έωλη. Εξαφανίστηκε στα πλέι οφ, δεν έχει πρόταση από τον ΠΑΟΚ και ο Τακιανός θα εξαντλήσει επιλογές σε αυτή την θέση.
Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα για Ράιλι, Χαντς (Μπασκόνια; Ας περάσει πρώτα από Μαρώνεια και Χαιρώνεια…), Σάιμπερτ, Κακλαμανάκη, Σλαφτσάκη, Καμπερίδη, αν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα ο ΠΑΟΚ θα επέμενε για Φράνκε, που ήταν αυτός που μπορούσε να διαβάσει περισσότερο από τους ξένους, έστω και αν είχε θέματα σε νοοτροπία και άμυνα. Ταλέντο όμως στο σουτ… Τον ξέρουν στην Ευρώπη και δεν θα τον αφήσουν.
Ο Μαργαρίτης είναι μια κατηγορία μόνος του. Θα μιλήσει πρώτα με τον… ευατό του και μετά με τον Τακιανό για το πως σκέφτεται την παρουσία του στην ομάδα για μια σεζόν ακόμα. Μαργαρίτης 20 λεπτών στο ματς δεν υπάρχει. 10-12 ποιοτικών λεπτών… ναι. Και όχι μόνο για τα αποδυτήρια, αυτό δεν είναι στις προθέσεις του κάπτεν της ομάδας. Δεν θα είναι όμως ζήτημα που θα καθυστερήσει, με αρκετές πιθανότητες να συνεχίσει για μια τελευταία χρονιά.
Τέλος στην ομάδα υπάρχει διάθεση συζήτησης ανανέωσης με Σαλούστρο, Τσιακμά. Ο πρώτος βρίσκεται πάντως στο στόχαστρο και άλλων ομάδων στην Ελλάδα (οι ίδιες καλοβλέπουν και τον Φράνκε, μια και μπορούν να τον καλύψουν οικονομικά) και δεν είναι απλή η περίπτωση του, ενώ ο δεύτερος ορκίζεται την Παρασκευή στην Τρίπολη και μεταφέρεται αυτόματα στο ΑΣΑΕΔ εδώ στην Θεσσαλονίκη.
Κλειδί για το αν ο Πατρινός θέλει και μπορεί…; Το τι σκέφτεται η ομάδα για την θέση «1». Αμερικανός, Έλληνας και μετά ο Τσιακμάς…; Αν ο νεαρός θέλει να παλέψει για την θέση του και την καθιέρωση, ε τότε θα μείνει. Το φετινό πάντως με το να παίζει περισσότερο απ’ ότι στον Απόλλωνα, ε δεν το λες και μια φυσιολογική μπασκετική κατάσταση-εξέλιξη.
Πιέζει και ο χρόνος
Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω και αφού η ομάδα κλείσει και ταμείο με τις υποχρεώσεις από την φετινή σεζόν (Απρίλιος και 40 μέρες Μαίου, Ιουνίου για τους ξένους και τρεις μήνες για τους Έλληνες με τον τρέχοντα) και τακτοποιήσει το θέμα της διπλής εγγυητικής αλλά και των διακανονισμών για την συμμετοχή στο επόμενο πρωτάθλημα, θα πρέπει πρώτα να οριστικοποιηθεί η παραμονή Τακιανού (η κάθε πλευρά μπορεί να απεμπλακεί με ένα μικρό μπάι άουτ) και άμεσα να αρχίσει η δουλειά για τον ΠΑΟΚ του 2023-24 που θα έχει φυσικά και πάλι ομίλους στο ΒCL (άλλες ομάδες, πιο πλούσιες, παλεύουν για αυτή την διαδικασία).
Απλά φέτος ο χρόνος έχει μικρύνει επικίνδυνα. Μέσα Ιουνίου και ανταγωνιστές του ΠΑΟΚ έχουν κάνει προεργασία, σκαρίφημα ρόστερ και σκανάρισμα αγοράς. Μάλιστα η ΑΕΚ των 15 ban συμφώνησε για back up παίκτες στο επίπεδο Χατζηδάκη και Νετζήπογλου, επίπεδο επιλογών που ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ονειρεύεται καν. Υπάρχει και το Mundobasket που περιορίζει ακόμα περισσότερο χρονικά το παγκόσμιο μπασκετικό περιβάλλον, οπότε στο Παλατάκι πρέπει να τρέξουν περισσότερο από πέρσι. Ίσως ακόμα και για την πρώτη κίνηση να αφορά τεχνικό διευθυντή που να προστατεύει την ομάδα και τα στενά οικονομικά της με βάση το αγωνιστικό κομμάτι.
- Στην κανονική περίοδο ο ΠΑΟΚ είχε 53.7% στα δίποντα, 36.4% στα τρίποντα και 20 κερδισμένες βολές μέσο όρο. Στα πλέι οφ η πτώση ήταν κάθετη. 44.4% δίποντα, 30.7% τρίποντα και 14 κερδισμένες βολές…
- Στην post season η ομάδα έπεσε περίπου 19 πόντους μέσο όρο από Ρένφρο, Πόλει, Χαντς (-8.8π), Φράνκε. Φυσικά δεν έφτασε η μικρή άνοδος Σάιμπερτ, Τσιακμά της τάξης των +3.2 πόντων.
- θα έχει ενδιαφέρον και αυτή η πρώτη παρουσία του ΠΑΟΚ στο σούπερ καπ του Σεπτεμβρίου. Μένουν δύο μήνες για έναρξη προετοιμασίας, ούτε θα καταλάβουν πως θα περάσουν.
- Στο κομμάτι της επικοινωνίας η χρονιά και πάλι δεν ήταν καλή για διάφορους λόγους με εξαίρεση-όαση την εκδήλωση για τον Πρέλεβιτς, έστω και αν ακόμα και για τις λεπτομέρειες της μπορεί κάποιος να έχει ενστάσεις.
- Ο Ράιλι είχε ζητήσει άδεια στο διάστημα των αγώνων με τον Ολυμπιακό για να πάει στις ΗΠΑ (για την γιαγιά του), αλλά εισέπραξε αρνητική απάντηση. Μήπως και αυτό έπαιξε ρόλο στην εικόνα του τελευταία;
- Στην Αθήνα έμεινε ο Σαλούστρος και ο Τσιακμάς που επέστρεψε Τρίπολη, αλλά ο πρώτος θα προσπαθήσει να είναι παρόν στο αποχαιρετιστήριο τραπέζι της ΚΑΕ αύριο ή μεθαύριο.
- Έχει γίνει κουβέντα (επιδερμική για την ώρα) για παίκτες. Κολοβέρος, Κουζέλογλου, Καββαδάς, Γιαννόπουλος, Κατσίβελης, Γκιουζέλης μεταξύ άλλων (αρκετών)… Νωρίς δεν είναι, καιρός για πολυήμερη αποφόρτιση και ξεκούραση δεν υπάρχει.
