Στη «σφαίρα» του ΠΡΕΠΕΙ
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η επιστροφή στις νίκες για τον Παναθηναϊκό κόντρα στη Μπάγερν έχει διπλή σημασία, τόσο βαθμολογική (η ομάδα του Ρικ Πιτίνο παραμένει σε τροχιά τετράδας) όσο και ψυχολογική, καθώς του δίνει την ηρεμία που χρειάζεται προκειμένου ν’ ανταπεξέλθει θετικά σε μια σειρά αγώνων (Ζαλγκίρις εντός, Βιλερμπάν εντός) που ανήκουν στη “σφαίρα” του ΠΡΕΠΕΙ. Στην φετινή Ευρωλίγκα, δεν υπάρχει νίκη από τ’ αποδυτήρια, καθώς ανεξαρτήτως δυναμικής, όλοι μπορούν να κερδίσουν και αντίστοιχα, να ηττηθούν από όλους.
Το εκπληκτικό ξεκίνημα των «πρασίνων» με τις εξαιρετικές συνεργασίες των Καλάθη και Παπαγιάννη προϊδέαζε για ένα εύκολο βράδυ, όμως οι Γερμανοί, γνωστοί για την ικανότητα τους να μην αφήνουν κανένα παιχνίδι χωρίς να το παλέψουν, επέστρεψαν χάρη στην ασύλληπτη ευστοχία τους έξω από την γραμμή των 6.75 και με τον Γκρέγκ Μονρό σημείο αναφοράς κάτω από τα δύο καλάθια.
Η είσοδος του εξαφανισμένου μετά το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Ταϊρίς Ράις, άλλαξε προς στιγμή την ροή του ματς επαναφέροντας τις ισορροπίες, όμως οι Μπρέι και Κόπονεν συνέχιζαν να βομβαρδίζουν από μακριά, με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να πάνε στην ανάπαυλα ξεκινώντας ουσιαστικά από το 0 (53-53). Στο διάστημα αυτό η περιφερειακή άμυνα του Παναθηναϊκού έδειξε και πάλι τις γνωστές της αδυναμίες (πολλά ελεύθερα σουτ για την Μπάγερν, αργές περιστροφές κλπ), γεγονός το οποίο αντισταθμιζόταν από τα επιθετικά ριμπάουντ του ΝτεΣόν Τόμας, ο οποίος πραγματοποίησε μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση στην σεζόν.
Ο επιθετικός οίστρος των παικτών του Κόστιτς από μακριά, έφτασε στην κορύφωση του στην τρίτη περίοδο (αν έχω μετρήσει σωστά η Μπάγερν έχασε ένα μόλις σουτ με τον Τζίμπσερ), με την άμυνα του Παναθηναϊκού να πελαγοδρομεί και την ομάδα του Πιτίνο να μένει στο μέσα στο ματς και πάλι χάρη στα επιθετικά ριμπάουντ του ΝτεΣον Τόμας και στις εμπνεύσεις του Καλάθη.
Στο βιράζ για την τελική ευθεία, το σκηνικό άλλαξε άρδην, με τον Παναθηναϊκό να σκληραίνει την άμυνα του, η οποία έγινε πιο επιθετική (πολύ καλή πίεση πάνω στην μπάλα από τον Ράις), με αποτέλεσμα οι παίκτες του Κόστιτς να μην βρίσκουν πλέον ελεύθερα σουτ και σε συνδυασμό με την καλύτερη φετινή εμφάνιση του Γιώργου Παπαγιάννη και στις δύο πλευρές του παρκέ, έβαλαν τις βάσεις για την επικράτηση. ΝτεΣόν Τόμας και Ταϊρίς Ράις συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ανατροπή του σκηνικού, εξαφανίζοντας τα φαντάσματα μιας αν μη τι άλλο οδυνηρής ήττας, φαντάσματα τα οποία είχαν αρχίσει να πλανώνται πάνω από τον ουρανό του «Νίκος Γκάλης».
Στην ταμπακέρα λοιπόν, ο Παναθηναϊκός επανήλθε στον δρόμο των επιτυχιών χωρίς να εντυπωσιάσει με την απόδοση του. Τα προβλήματα στην άμυνα παραμένουν, χρήζοντας απαραίτητης βελτίωσης. Ο «σκόπελος» της Ζαλκίρις φαντάζει εύκολος. Όμως δεν είναι. Η ομάδα του Σάρας προέρχεται από εξαιρετικές εμφανίσεις (3/4 νίκες στα τελευταία ματς) και οι «πράσινοι» θα πρέπει να μειώσουν τα κενά διαστήματα στην απόδοση τους, προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους. Ναι, το επιθετικό τους ταλέντο είναι δεδομένο και δεν αμφισβητείται, όμως στο ίδιο ποσοστό και από την αντίθετη πλευρά είναι και η αμυντική τους αδυναμία. Στο τέλος του δρόμου, η αμυντική επίδοση μετράει περισσότερο από την επιθετική. Φαίνεται πολύ απλό, όμως δεν είναι!
Υ.Γ.1: Ο Γιώργος Παπαγιάννης έκανε την καλύτερη του εμφάνιση στην φετινή σεζόν. Ο ψηλός του Παναθηναϊκού, ήταν πανταχού παρών και στο αμυντικό κομμάτι, γεγονός που ως τώρα αποτελεί το αδύνατο σημείο του.
Υ.Γ.2: Το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού, ο Άντι Ράουιτνς φυσικά δεν μπορεί να κριθεί καθώς πραγματοποίησε την πρώτη του φετινή εμφάνιση. Ο χρόνος θα δείξει.
Υ.Γ.3 Ταπεινή προσωπική μου άποψη (πετάξτε την αν θέλετε), είναι ότι η συνολική φετινή πορεία του Παναθηναϊκού δείχνει κάτι ξεκάθαρα. Όσο οι «πράσινοι» σκοράρουν στα στάνταρ τους (85+), οι πιθανότητες επιτυχίας είναι περισσότερες. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, υπάρχει το αντίστροφο. Πολύ απλοποιημένο για την φύση του αθλήματος, αλλά τα δεδομένα μέχρι τώρα αυτό δείχνουν.
