Χάρισον και Φρίντρικσον ήταν εκτός πνεύματος με τον Ισλανδό προφανώς αποκαμωμένο από το χρόνο συμμετοχής τoυ όλο αυτό το διάστημα (10 επίσημα ματς με πάνω από 31 λεπτά μέσο όρο). Ο Μαργαρίτης είχε πρόβλημα μέσα στην εβδομάδα, δεν προπονήθηκε σωστά και φάνηκε στην Περιβόλα. Ο Μπελιάουσκας ήταν εκεί για 2-3 σουτ, ο Γκίλμορ σε άλλο γήπεδο και έμεινε ο Τσαιρέλης στο πρώτο ημίχρονο να προσπαθεί με το ολντ σκουλ ποστάρισμα του να κρατά τον ΠΑΟΚ σε ένα νορμάλ επίπεδο. Σε αυτό το δυστοπικό… απόγευμα εύκολα φάνηκαν Σμιθ και κυρίως Άλστον και αυτό από μόνο του δεν είναι κρέντιντ για την ομάδα. Μόνο για τους ίδιους τους νεοφερμένους…
Με βάση την εικόνα και τις δυνατότητες του Απόλλωνα ο ταλαιπωρημένος ΠΑΟΚ ήταν τυχερός στις εν γένει ατυχίες του. Άλλωστε οι δύο νεοφερμένοι το επώνυμο του κόουτς Φώτη δεν πρόλαβαν να το μάθουν… Το οτι ο Άλστον έκανε όργια στο ντεμπούτο του δεν μπορεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για την συνέχεια, η διάρκεια χαρακτηρίζει έναν παίκτη. Να ρωτήσουμε τον Γκίλμορ για παράδειγμα που σε 10 επίσημα ματς βγήκε μπροστά μόνο με την Γαλατά. Ο Σμιθ είναι αυτός που έλλειπε από την περιφέρεια, το λάθος διορθώθηκε τρεις μήνες μετά, αλλά ακόμα και έτσι ο 30χρονος γκαρντ ούτε σούπερ θάναι, ούτε θα απογοητεύσει. Μπορεί όμως να πάρει τον ατμό από τον ήδη ταλαιπωρημένο Έλβαρ και αυτό θα είναι κέρδος για την κανονικότητα.
Σε κάθε περίπτωση ο ΠΑΟΚ πιέζοντας λίγο παραπάνω στην άμυνα (Τσιακμάς, Σχίζας ήταν καθοριστικοί σε αυτό το κομμάτι στην 4η περίοδο) και ειδικά τον Ουάσιγκτον και μετά το πρώτο 10λεπτο τον Μπρτάουν στον οποίο έκοψε τη τρανζίσιον δράση, έφτασε σε μια νίκη που θα παίξει ρόλο στην οικονομία του πρωταθλήματος και στην ψυχολογία ενόψει της πολύ απαιτητικής εβδομάδας που ακολουθεί.
Φυσικά τα σκουπιδάκια δεν γίνεται να μπουν κάτω από το χαλί, αυτός ο ΠΑΟΚ δεν έχει τέτοια πολυτέλεια και ο Τακιανός έχει μπροστά του πολύ δουλειά και τους καινούριους ουσιαστικά να εντάξει και τους παλιούς να κρατήσει σε ένα καλό επίπεδο, έστω και με αυτή την αλλαγή που προσφέρουν ως χαρακτηριστικά και προσωπικότητες δύο παίκτες που πλέον υπολογίζονται ως βασικοί. Σε ένα γενικά αδύναμο ρόστερ η διπλή άφιξη είναι ένα σοκ και το οτι ο ΠΑΟΚ «καπέλωσε» αυτό το αρχικό σοκ με διπλό στην Πάτρα (όσο προβληματικός και αν είναι ο Απόλλωνας) αποτελεί κρέντιντ. Μέχρι εκεί όμως…
Η ομάδα για να ανταποκριθεί άμεσα-σε πρώτη φάση-με τα δύο πολύ απαιτητικά ματς στο Παλατάκι κόντρα σε Χάποελ και Άρη είναι απαραίτητο να ξεπεράσει πάλι τον εαυτό της και να βρει έξτρα ποιότητες εκ των έσω με την δουλειά από τον πάγκο. Παράδειγμα… Πόσο μπορεί να ισορροπήσει ο Τακιανός με αυτά που λείπουν από τον Άλστον σε σχέση με ότι έδινε ο Μακνίς; Είναι υποχρεωμένος να πάει στο αντίστροφο… Στα σημαντικά του νέου που δεν είχε ο παλιός. Άρα να οδηγεί το σύστημα στις δεξιότητες του Άλστον, του οποίου τις αδυναμίες (αμυντικές και όγκου) να κρύβει.
Η αλήθεια είναι οτι τα σημαντικά έρχονται και τα παιδιά της Πάτρας (με όσους ήρωες ταξίδεψαν απόλη τη Μακεδονία) έστειλαν μήνυμα στα εδώ της πόλεως μας. Αυτός ο ΠΑΟΚ Νοέμβρη μήνα χρειάζεται έξτρα δύναμη από την κερκίδα για να ανταποκριθεί. Θα την έχει; Ιδού η Χάποελ, ιδού και ο Άρης…
*To γκρουπ θέλει δουλίτσα και εκτός παρκέ. Δεν γίνεται να πιέζει ο Νεραντζάκης «χαλασμένο» ξένο παίκτη να ανταποδώσει το χειροκρότημα σε αυτούς που έκαναν 10άδες χιλιόμετρα για να στηρίξουν την ομάδα και αντί αυτού να γυρίζει τη πλάτη και να αποχωρεί.
*Καμμιά εκτός έδρας νίκη στην Λίγκα δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε απλή υπόθεση, ειδικά για ομάδες που δεν το… φυσάνε (οικονομικώς). Την χαίρεσαι, την αξιολογείς χωρίς υπερβολές, ξεχωρίζεις τα μείον, όπως την ήρα από το σιτάρι και προχωράς.
