Tελικά ήταν απόοοολαυση το “Παλατάκι” το βράδυ του Σαββάτου Αλέξη. Διπλή νίκη στο “κλασσικό”, χαρά σε 6500 κόσμο (λέγεται για 4.300 εισιτήρια), ένα νέο μίνι συλλαλητήριο για τα Τέμπη, άπαντες με χαμόγελο στα σπίτια τους…
-Θέμα 1ο. Το ματς… Ο ΠΑΟΚ είχε φρεσκάδα, διάθεση, στόχους, προσήλωση, ενέργεια και ήταν αμυντικά διαβασμένος. Σε μεγάλα διαστήματα ανάγκασε τον Άρη (δεν χρειάστηκε και πολύ ιδρώτας πάντως) να θυμίζει μια κακή ομάδα. Πως; Βάλε τον Τολιόπουλο να πηγαίνει πάντα στο αριστερό του χέρι, βάλε γενικά τους παίκτες του Άρη να σουτάρουν τρίποντα μετά από τρίπλα (δεν είναι το ρεπερτόριο τους), βάλε νταμπλ τιμ και χεντς άουτ με ταχύτητα, πρόσθεσε και λίγο μπασκετικό ξύλο (το 80% των παικτών θυσίασε τα σώματα τους στην άμυνα) και η δουλειά έγινε…
Και έγινε με μια μέτρια επιθετική εικόνα, όπου η μπάλα κολλούσε με δραματικό τρόπο, όπου έλλειπε η δημιουργία, οι συνεργασίες, το καθαρό μυαλό. Εμφανίστηκε άγχος, στρες, χάθηκαν πολλά λέι απ και ελεύθερα σουτ (περισσότερα ελεύθερα έχασαν οι παίκτες του Βετούλα). Αλλά είπαμε. Με τον Μπάρτλει, τον σταρ της ομάδας να κυνηγά με τόσο πάθος και αποτελεσματικότητα τον Τολιόπουλο, με τον Χέντερσον (που δεν είναι το φόρτε του) να κάνει το ίδιο με Μποχωρίδη, Γούντμπερι και γενικά την ΟΜΑΔΑ να οδηγεί τον Κούπερ σε σερί λάθη, την ώρα που κανείς δεν φάνηκε να προβληματίζεται από τα ντάουν σκριν του Άρη. Πάρε άντερ και τέλος…
Θέμα 2ο. Οι προπονητές… Ο Κανγκελάριος φάνηκε οτι δούλεψε περισσότερο το ματς στην διακοπή, έχοντας λιγότερο χρόνο (λόγω κυπέλλου) από τον Βετούλα. Το διάβασε καλύτερα, είχε αντιδράσεις όταν ο Άρης επέστρεψε από το -11 και πήγε στο +3. Ο κόουτς του Αρη παρουσίασε μια κακή ομάδα και το θέμα δεν ήταν μόνο πνευματικό. Γιατί επίλεξε τον Φιγκερόα που έλλειπε 10 μέρες με την Εθνική και επέστρεψε Πέμπτη αντί του Χοτζ τον οποίο είχε 10 μέρες στο γήπεδο; Γιατί με τόσο κακό τον Ουίλις (ήταν ο χειρότερος ψηλός του Άρη) δεν χρησιμοποίησε 0ύτε δευτερόλεπτο τον Γκιουζέλη που στήριξε σε μεγάλο βαθμό τη νίκη με το Μαρούσι;
Και φυσικά η κίνηση του Ιταλού να φωνάξει στη συνέντευξη τύπου τους δύο άμεσου συνεργάτες του ήταν άκρως συμβολική της οικογένειας που χαρακτηρίζει φέτος την ομάδα (στα καλά και στα άσχημα) αλλά και ο σεβασμός στην συνολική δουλειά που κανονικά θα πρέπει να απορροφά την εικόνα του ενός, του σταρ και κακά τα ψέματα ο σταρ αυτής της ομάδας είναι ο Κανγκελάριος. “Τόσα δίνω, πόσα θες…” θα του πει σύντομα ο Χατζόπουλος.
Θέμα 3ο. Η κερκίδα… Πάνω από 6500 κόσμος αποθέωσε την ομάδα, χάρηκε μαζί της, της έδωσε αυτοπεποίθηση και υπόσχεση οτι την άλλη εβδομάδα με την Φριμπούργκ θα είναι πάλι εκεί. Ο ίδιος κόσμος ξεφώνησε το κράτος, τη Βουλή (όχι το θεσμό αλλά τους ανθρώπους που τον εκπροσωπούν), τον πρωθυπουργό και έστειλε μήνημα κατά της συγκάλυψης. Δύο ήταν οι συγκλονιστικές στιγμές. Η απίστευτη βουβαμάρα (η απόλυτη σιγή στην οποία άκουγες και το πέταγμα κουνουπιού) από 6500 όρθιους (στον Εθνικό Ύμνο νωρίτερα τέτοια σιγή δεν υπήρχε, ούτε όλοι ήταν όρθιοι) και το σύνθημα για κάποιους άλλους νεκρούς που “έφαγε” η γη των Τεμπών. Για τα 6 Αετόπουλα του 1999. Μέσα στους πανηγυρισμούς και στην αποθέωση το σύνθημα μπορεί να πέρασε και λίγο μπάι, αλλά για όσους επικέντρωσαν, το τρέμουλο ήταν αναπόφευκτο.
Θέμα 4ο. Ο Γκράντισον… Ο 7ος φετινός ξένο του ΠΑΟΚ για τον οποίο η ΚΑΕ ενημέρωσε οτι έφτασε τα ξημερώματα και ουχί οτι επίκειται η άφιξη του (τι πιο απλό για παίκτη που έχει συμφωνήσει, αλλά… στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ αναφερόμαστε) και σύμφωνα με τις τοποθετήσεις του Καντσελιέρι ήταν μια επιλογή καταστάσεων και χρονικών περιορισμών παρά μια συνειδητή επιλογή αξίας. Ο 27χρονος Αμερικανοφινλανδός έχει ίσως το πιο αδύναμο βιογραφικό ξένου στην ιστορία της ομάδα (με βάση και την ηλικία του). Στα 27 του μόλις 24 επαγγελματικά ματς, με τελευταίο στις 13 Απριλίου 2024… Ο Μειτέ του μπάσκετ, όπως έλεγε χαριτολογώντας ένας… ποδοσφαιρικός συνάδελφος στο Παλατάκι.
Ο Μάξιμος σε ένα κρεσέντο συντηρητισμού επίλεξε έναν ρολίστα που δύσκολα θα είναι επιδραστικός στο σύνολο. Απλά για να μην χαθεί η χημεία, η προθεσμία για την Ευρώπη (λήγει την Κ. Δευτέρα) και η δυνατότητα να έχεις άλλη μια κίνηση μέχρι πριν τα πλέι οφ, σε περίπτωση ατυχίας. Σε κάθε περίπτωση με τον Γκράντισον στην 12άδα (στο FEC) ο Αντετοκούνμπο είναι εκτός, καθώς λογίζεται ως ξένος. Το θέμα είναι αν ο 27χρονος με δύο προπονήσεις θα είναι σε θέση να ξεπεράσει τόσο άμεσα τον (not home grown) συμπαίκτη του και να κάνει ντεμπούτο στο Φριμπούργκ.
Θέμα 5ο. Η 6άδα… Ο ΠΑΟΚ έμεινε ζωντανός στην μάχη της 6άδας, με βάση και το πρόγραμμα για τους ανταγωνιστές. Ίσως του φτάσει και απλά μια νίκη με την Καρδίτσα, ίσως συν τη διατήρηση του γκολ άβερετζ με τον Προμηθέα. Έχει δρόμο ακόμα… Βέβαια υπάρχει ένα ντεσού που όλοι ξεχνούν. Μια ομάδα που μπορεί να πάρει 5η ή 6η θέση, μπορεί να καταλήξει στα ματς κατάταξης 8η και να χάσει τους ομίλους του BCL. Aνάλογα μια ομάδα που θα πάρει την 8η θέση, μέσα από την διαδικασία των αγώνων κατάταξης (αφού περάσει τα πλέι ιν) να βρεθεί 5η και φουλαριστή σε Ευρωπαϊκούς ομίλους. Με λίγα λόγια η 6η θέση προσφέρει πλεονέκτημα δε, αλλά δεν εξασφαλίζει τίποτε. Δύο ατυχίες τραυματισμών, μια κακή διαιτησία, μια κακή μέρα και όλη η σεζόν πάει στράφι. Η κατάταξη στο 5-8 διασφαλίζει μεν την διατήρηση κινήτρου και φυσικά ρόστερ, αλλά μπορεί να καταστρέψει μια ομάδα. Νόμισμα δύο όψεων, διαλέγεις τη πιο βαριά του πλευρά…
*Στις 26/2 το πρωτοδικείο αποδέχθηκε επσίημα την νέα τριμελή διοίκηση της ΚΑΕ. Μάλλον δεν θα είναι η (ανάλογη) τελευταία…
