Ήταν εκεί 9000 κόσμος με απίστευτη διάθεση, ήταν εκεί μέλη των δύο ομάδων που κατέκτησαν τους δύο Ευρωπαϊκούς τίτλους το 1991 και το 1994, ήταν εκεί μέλη της FIBA (Κομνηνός, Νόβακ, Γκαρμπαχόσα), ήταν εκεί όμως και η Μπιλμπάο στα καλύτερα της.
Η Βασική ομάδα έστειλε μήνυμα στους άσχετους που έκαναν λόγο για μια ομάδα που δεν είναι φόβητρο. Στάθηκε όρθια σε αυτή την απίστευτη ατμόσφαιρα, κέρδισε και ο ΠΑΟΚ έχασε μια σπουδαία ευκαιρία για έναν τίτλο στο φλεγόμενο σπίτι του. Το άγχος τον λύγισε (πολύ άστοχος πάλι από μακριά), η απειρία του δημιούργησε προβλήματα, η ποσότητα και η ποιότητα των Ισπανών βγήκε εύκολα στο παρκέ. Κέρδισε ο ΠΑΟΚ 84-82, αλλά το κύπελλο το πήρε η καλύτερη ομάδα. Έστω και έτσι αυτός ο Δικέφαλος ήταν σούπερ πετυχημένος, μόνο το κερασάκι έλλειπε. Δεν ήρθε, όπως συνέβη με πολύ πιο επώδυνο τρόπο πολλές φορές στα 90s. Η κούπα θα μπορούσε να αποτελούσε και ένα τρομερό διαπραγματευτικό ατού της ΚΑΕ στην κουβέντα με τον Καντσελιέρι.
Όλα κρίθηκαν στο +10 στο 37΄, εκεί που ο ΠΑΟΚ δεν είχε την ψυχραιμία και την εμπειρία στην επίθεση να ανεβάσει την διαφορά, χάνοντας σερί επιθέσεις. Δεν του βγήκαν οι σταρς, λογικό ήταν να μην φτάσει στο τέλος στο +7. Το χειροκρότημα όμως ήταν θερμό και αντάξιο της προσπάθειας.
O Πορσανάου άρχισε με Φρέι, Ράχμαν, Τζόουνς, Ντε Ρίντερ και Ντράγκιτς και παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό (2-7) ο ΠΑΟΚ ισορρόπισε (παρά ορισμένες κακές άμυνες) και πέρασε 18-15 (7.30) με τον Μπάρτλει από νωρίς στο πάγκο. Ωστόσο οι Βάσκοι έβρισκαν μακρινά σουτ, έκαναν μεγάλο ροτέισον και ήταν εκεί με πολλά διαφορετικά σχήματα. Προβλήματα από τον Χλίνασον, παράγοντας ο Γράντισον και 24-24 στο 10λεπτο… με 3/6 τρίποντα για τους Βάσκους και 1/5 για τον ΠΑΟΚ.
Αστοχία στα τρίποντα (1/8), διαβασμένη άμυνα οι Βάσκοι (ειδικά πάνω σε Ρέινολντς, Μπάρτλει), πολύ δουλειά ο Χλίνασον, κάκιστη περιφερειακή άμυνα στις περιστροφές των φιλοξενούμενων, 6/9 τρίποντα και 29-38 (15΄)… Πνευματικά κακός ο ΠΑΟΚ έχανε και λέι απ, αδυνατώντας να εκμεταλλευτεί τα 3 φάουλ του Τζόουνς. Μια αναλαμπή με Παπαδάκη δεν είχε συνέχεια. Κάκιστοι Μπάρτλει, Ρέινολντς, ταχύτητα, ευστοχία, καλή κυκλοφορία η Μπιλμπάο και 34-45 (18.30) με 7/12 τρίποντα απέναντι στα 2/12 των γηπεδούχων.
Στο ημίχρονο (39-49) ο αγχωμένος επιθετικά και ευάλωτος αμυντικά ΠΑΟΚ είχε 9/16 δίποντα, 3/14 τρίποντα, 12/15 βολές, +1 ριμπάουντ (16-15), -1 ασίστ (12-13) και -2 λάθη (7-9) κόντρα στα τρομερά (για εκτός έδρας τελικό σε τέτοια ατμόσφαιρα) ποσοστά των Ισπανών (10/16δ, 7/12τρ, 8/10β). Mε Φρέι, Τζιέλο, Ντράγκιτς να έχουν 6/7…
Στην 3η περίοδο ο ΠΑΟΚ βελτίωσε την άμυνα του (η Μπιλμπάο είχε 2/13 σουτ), ο κόσμος “ανέβηκε”, επιθετικά πίεσε πολύ τη μπάλα και οι γηπεδούχοι πέρασαν 55-54 (26.30) με ζεστό τον Κρούζερ και τους 9000 στην κερκίδα σε έκσταση. Κι όμως οι Βάσκοι συνέχισαν να βάζουν απίστευτα σουτ (55-59) και να κερδίζουν βολές, αλλά το μενού είχε Γκράντισον (6π και 63-61 στο 29΄).
Πάντα από την άμυνα και παρά την επιθετική αφέλεια ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε 67-63 (33΄) και 71-67 (35΄) και ένα τρίποντο του Κρούζερ μετά από δική του τρομερή άμυνα έφερε το ματς στα ίσα (74-67 στο 35.30). Οι άμυνες συνέχισαν να είναι απίστευτες, ο Κατσίβελης “κτύπησε” με γκολ φάουλ (77-67 στο 37΄) και όλα… σε τεντωμένο σχοινί μέχρι το τέλος.
Η Μπιλμπάο δεν τα παράτησε ποτέ με δικές της καλές άμυνες, μείωσε 79-74 (89΄΄) με τον Πάντζαρ να παίρνει τις επιθέσεις, ο Κατσίβελης με 2/3 βολές πήγε πάλι στο +7, ο Φρέι απάντησε με τρίποντο, ο Μπάρτλει αστόχησε από κοντά στα 41΄΄ , ο Τζόουνς είχε 0/2, ο Ρέινολντς αστόχησε στα 20΄΄ και όλα τελείωσαν…
Δεκάλεπτα: 24-24, 39-49, 63-61, 84-82
Διαιτητές: Ροσό (Γαλλία), Λίστζκα (Πολωνία), Γκεντβίλας (Λιθουανία)
