Το κρίσιμο σταυροδρόμι, ο Μαρκόπουλος και το πλάνο
Η διακοπή του πρωταθλήματος για δέκα μέρες λόγω τελικού Κυπέλλου Ελλάδος δεν είναι καλός οιωνός για το μπασκετ του ΠΑΟΚ. Την προηγούμενη φορά στις γιορτές των Χριστουγέννων ήρθε η άσχημη εμφάνιση και ήττα στη Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο και χρειάστηκαν 1-2 εβδομάδες μέχρι να μπει η ομάδα και πάλι στον καλό δρόμο. Τώρα καλείται να κρατήσει κλειστά τα…αυτιά της στις «σειρήνες» που θέλουν να πάρουν παίκτες από το ρόστερ της.
Αρχής γενομένης με τον Δημήτρη Χαριτόπουλο που αναχωρεί για την Λουκόιλ Ακαντέμικ στην Βουλγαρία, ενώ επίσης δύσκολη είναι η κατάσταση με το Ντόνι ΜακΓκραθ που θέλει και αυτός να αγωνιστεί για λογαριασμό της Ζαλγκίρις.
Για να ξεκαθαρίσουμε. Κανείς μα κανείς δεν μπορεί να κρατάει έναν παίκτη με το ζόρι, ειδικά από την στιγμή που ο ίδιος ο καλαθοσφαιριστής επιθυμεί να αγωνιστεί κάπου αλλού. Στην περίπτωση του Χαριτόπουλου τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, διότι ο έμπειρος φόργουορντ μετά από μισή σεζόν που έπαιξε τσάμπα στο ΠΑΟΚ, ήρθε η πρόταση της Ακαντέμικ με ένα ποσό 50.000 ευρώ για τρεις μήνες που δύσκολα μπορείς να αρνηθείς.
Ο Χαριτόπουλος πρόσφερε και βοήθησε τα μέγιστα τον ΠΑΟΚ, φέρθηκε παλικαρίσια και ο δρόμος είναι πάντα ανοιχτός για μελλοντική συνεργασία.
Η περίπτωση του ΜακΓκραθ είναι σαφώς διαφορετική. Όχι, ότι δεν αξίζει να πάει κάπου ψηλότερα ο παίκτης, αλλά σε μια ενδεχόμενη φυγή του θα αλλάξουν οι ισορροπίες στην ομάδα. Ο έμπειρος γκάρντ μετά από μια εξαιρετική χρονιά θέλει να αρπάξει την ευκαιρία για κάπου καλύτερα. Σίγουρα στον ΠΑΟΚ περνάει καλά, έχει άψογη σχέση με τον τεχνικό τιμ, την διοικηση, όμως οι καλαθοσφαιριστές είναι επαγγελματίες, θέλουν να έχουν υψηλούς στόχους και να τους πετυχαίνουν. Αυτό βλέπει ο ΜακΓκραθ με την πρόταση της Ζαλγκίρις αλλά και το μεγάλο συμβόλαιο.
Ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ένα θαύμα με πολύ δουλειά από τον Σούλη Μαρκόπουλο, όμως όπως είναι παντού γνωστό τα χρήματα είναι ο βασικός παράγοντας για να παρθούν αποφάσεις. Όσο και καλό να είναι το κλίμα, όσο και αν η πορεία είναι παραπάνω από καλή φέτος, οι στόχοι παραμένουν ίδιοι στον «Δικέφαλο του Βορρά».
Οικονομική εξυγίανση, ανταγωνιστική ομάδα και αποπληρωμή των υποχρεώσεων του. Αυτό είναι το μοτίβο που κινούνται και θα κινηθούν και τα επόμενα χρόνια στον ΠΑΟΚ για να μπορέσουν μετά την διετία να ξεφύγουν από τον βραχνά των υποχρεώσεων.
Μέχρι τότε άπαντες είναι αναγκασμένοι να κάνουν υποχωρήσεις για το καλό του ΠΑΟΚ. Μπορεί κανείς να μην θέλει να φύγει ο Χαριτόπουλος, ο ΜακΓκραθ και αύριο κάποιος άλλος, όμως τελικά ποιος είναι ο στόχος του φετινού ΠΑΟΚ; Μήπως το ξέχασαν κάποιοι;
Ακόμη και στην πρώτη τριάδα να καταλήξει ο ΠΑΟΚ και «σφήνα» στην 2η θέση να μπει, δεν θα αλλάξουν και πολλά πράγματα, γιατί δεν υπάρχουν χρήματα, ούτε και ο επενδυτής για να «σπρώξει» πιο μακριά την ομάδα.
Ο Σούλης Μαρκόπουλος όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος δημιούργησε ένα πολύ καλό σύνολο, κατάφερε και πήρε το 100% από τους παίκτες του για αυτό και τα αποτελέσματα φέρνουν τον ΠΑΟΚ ψηλά. Όμως η μοίρα της ομάδας είναι να βγάζει παίκτες από τα σπλάχνα της και κάθε χρόνο να προσθέτει κάτι στην επόμενη χρονιά που έρχεται…
Αυτό το πλάνο το δουλεύει στο μυαλό του ο κόουτς του ΠΑΟΚ που γνωρίζει καλύτερα τις δυσκολίες καθημερινά που προπονεί τους παίκτες του και την αγωνία του να φτάσει την ομάδα ψηλά με λιγότερα «όπλα» από ότι οι αντίπαλοι του.
Είναι μέρος του παιχνιδιού και αυτό, η δημιουργία και ανάδειξη παικτών που περνούν από τον ΠΑΟΚ και κοιτάζουν για καλύτερα. Μακάρι να ήταν αλλιώς…!
Όταν θα φτάσει ο ΠΑΟΚ να πρωταγωνιστήσει και πάλι και αυτό δεν είναι μακριά τότε το πλάνο θα είναι διαφορετικό και εκεί θα μετράει λιγότερες απώλειες.