Μπαμ, ζιπ, αχ… Μέσα Φλεβάρη, πολλά τα βάρη, αντίο Άρη!

Κούραση… Μια ελώδης κατάσταση εντός ομάδας, όπου έρχεται το μοιραίο χωρίς αντιστάσεις και γίνεται αποδεκτό χωρίς θυμό και αυτοκριτική. Το Περιστέρι είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ σε όλα τα επίπεδα, πλην ίσως της ισοροπίας στο “5”, όπου δεν υπάρχει μπακ απ στον Μπιλάν. Χάμερ και Ζούγρης καλύπτουν το κενό που τελικά δεν φαίνεται και πολύ.

• ΠΑΟΚ γνωρίζει μέσα σε 5 μήνες 3η ήττα από το Περιστέρι με τον ίδιο τρόπο. Καλό διάβασμα με πίεση στα βασικά (τρία) γκαρντ και ειδικά στον Ράιλι, που παραμένει τρομερά ευάλωτος σε ένα ρόλο που του ανατέθηκε λανθασμένα. Στόχος των ‘”απέναντι” ήταν να μπουν στο κάδρο του πόιντ γκαρντ Χαντς και Φράνκε, ώστε η αμυντική ζωή των αντιπάλων του ΠΑΟΚ να γίνει πιο εύκολη και η δουλειά να βγει χωρίς απώλειες.

• Το iso του Χαντς δεν θέλει πολύ διάβασμα, ο Ολλανδός δεν είναι άσος και το αγωνιστικό του στυλ σε αυτό το μαλθακό ρυθμό, αντιμετωπίζεται με άνεση, inside game δεν υπάρχει πλην των τρελών εφορμήσεων του Νέιτ-έχω άγνοια κινδύνου-Ρένφρο, από την άλλη υπάρχει η ατομική ποιότητα των Φραντσίσκο, Ντένμον, Κόλεμαν, Μπιλάν, Κασελάκη, Μωραίτη, Χάμερ με όλους αυτούς να δημιουργούν ισχυρό σύνολο, αφού το τρομερό σταφ του Περιστερίου ξέρει να καθορίζει ρόλους και ευθύνες.

• Ο Σπανούλης με τρία γκαρντ, ο Λυκογιάννης σε αρτηριοσκλήρωση… Ίδια 5άδα σε κάθε ματς, τρεις γκαρντ μόνο με το όπλο στο κρόταφο, εκεί που χρειαζόταν σκορ, ο Χαντς δεν ξεκινά ποτέ. Ο ΠΑΟΚ έχασε σε χρόνο dt, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα, μια καλή διαφορά στο ξεκίνημα, αλλά που να πάρει, δεν μπορεί αυτό να αποτελεί την βασική τεχνική δικαιολογία για την κάκιστη εμφάνιση και την εύκολη ήττα.

• Οι Θεσσαλονικείς δεν βρήκαν ποτέ τρόπο να επιστρέψουν στο ματς. Λάθη από τα γνωστά παιδικά, αστοχία στο μόνο επιθετικό πλάνο που υπάρχει, αδυναμία στην άμυνα να βγάλει τις κρίσιμες επιθέσεις της Αθηναϊκής ομάδας είτε εντός ρακέτας με τον Μπιλάν (τρομακτικός, σοκαριστικός για την ασπρόμαυρη άμυνα ο τρόπος να σκοράρει με πλάτη σε iso χωρίς να βλέπει το καλάθι), είτε περιφερειακά με τα σουτ των Μωραίτη, Ντένμον. Και φυσικά στα φάουλ με το… κοίταγμα που πολλές φορές (όχι όλες) όριζαν οι γκρι και κατέληγγαν σε βολές. Η ισοροπία των σφυριγμάτων ελλειποβαρής, αλλά ποιός ασχολείται…;

• Μέσα Φεβρουαρίου και ο ΠΑΟΚ κρατά το ίδιο σενάριο ζωναντό. Με 15 τρίποντα κερδίζεις ή έστω διεκδικείς νίκες, με 10 χάνεις και μάλιστα αρκετές φορές εύκολα. Καμμιά βελτίωση που να αποφέρει το “κάτι τις”, καμμιά εικόνα οτι έχει πιάσει η δουλειά τόσων μηνών, όταν το ένα πλάνο (μοναδικό;) δεν έχει εφαρμογή.

• Μέσα Φεβρουαρίου και ο ΠΑΟΚ απέτυχε παταγωδώς να διεκδικήσει έναν σημαντικό στόχο σεζόν.

• Μέσα Φεβρουαρίου και με ένα ματς την εβδομάδα η εικόνα έχει αλλοιωθεί επικίνδυνα σε σχέση με την ομάδα που κέρδισε την ΑΕΚ, τον Προμηθέα ή έκανε καλές εμφανήσεις στην Ευρώπη.

• Μέσα Φεβρουαρίου και η κουβέντα για τον άσο που δεν έχει η ομάδα και για το 5άρι που επίσης δεν έχει (πέρασαν και δεν ακούμπησαν Χρηστίδης, Σαρικόπουλος, Κακλαμανάκης, ενώ ο Ρένφρο δεν είναι αυτό που λέμε απλά και κατανοητά 5άρι), είναι πιο συχνή από ποτέ.

• Μέσα Φεβρουαρίου και από την στιγμή που είναι καλό να ασχολούμαστε με αυτούς που υπάρχουν και όχι με αυτούς που λείπουν, έχασε την ευκαιρία να μας εξηγήσει ο κόουτς Λυκογιάννης (ξεχάσαμε, δεν μιλά με αυτούς που δεν γνωρίζουν τεχνικές λεπτομέρειες) τι δεν πάει καλά από τα ματς με την Ρίτας και μετά. Γιατί υπάρχει αυτή η έλλειψη φλόγας, πάθους, κινήτρων (όχι απόλους), γιατί τόσες αποτυχίες στις επιλογές στο “5”, γιατί αποκτήθηκε ο Σάιμπερτ (όταν υπάρχουν άλλοι δύο σε αυτή την θέση) και όχι ένας Αμερικανός να στηρίξει στην ρακέτα τον Ρένφρο…

• Μμμ μάλλον προτιμήθηκε η αβέβαιη ποσοτική βελτίωση για περισσότερα σουτ από την σίγουρη ποιοτική εκεί που εντοπίζεται το πρόβλημα. Όταν ο Νέιτ πάει πάγκο… flood με την ρακέτα να θυμίζει έρημο Γκόμπι.

• Μέσα Φεβρουαρίου και ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του το πιο δύσκολο πρόγραμμα από όσους παλεύουν για τις θέσεις από το 3 ως το 8. Με αυτή την εικόνα η ομάδα δεν μπορεί να πάει πάνω από το 7, δείχνει η πιο αδύναμη, προβλέψιμη και ευκολοδιάβαστη από όσες συνδιεκδικούν τα παραπάνω. Μπορεί όμως να πάει κάτω από το 8. Για 2^η σερί φορά εκτός πλέι οφ…;

• Τελικά ή οι παίκτες δεν θα έχουν την διάθεση να βελτιώσουν την κατάσταση, ή ο προπονητής δεν ήταν ικανός να το κάνει. Πρόβλημα και τα δύο… Αν μέσα Φλεβάρη αυτό είναι το καίριο ερώτημα, ε τότε κάτι δημιουργήθηκε λάθος το καλοκαίρι και κάτι συνεχίζει ακόμα πιο λάθος. Η το λάθος μπορεί να μην άπτεται τόσο του καθαρά αγωνιστικού παρά συμπεριφορών (σοκαριστικό το πως κοίταζε τον κόουτς σε ένα ματς ο Πόλει, την ώρα που ο πρώτος τον στόλιζε με το αποκαρδιωτικό… μάδερφακερ).

• Για όλα τα παραπάνω και με την πίεση από το περίγυρο σε τεράστιο βαθμό ο Χατζόπουλος δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό, από το να τελειώσει την συνεργασία με τον Λυκογιάννη, ο οποίος κακά τα ψέμματα φάνηκε να το περιμένει. Ήταν τυχερός ο κόουτς πάντως που δεν άκουσε όσα ο Παπαθεοδώρου στο δικό του ξεκίνημα. Τυχερός γιατί με την ομάδα του Μέξα πήγε μια χαρά και δημιούργησε συμπάθειες, που έφεραν την υπομονή στι αποτυχίες.

• Ένας ΠΑΟΚ εγκλωβισμένος σε μια φιλοσοφία που δεν μπορούσε να εκφραστεί λόγω λανθασμένης στελέχωσης το καλοκαίρι και λανθασμένης προσπάθειας να διορθωθούν τα κακώς κείμενα μέσα στην σεζόν.

• Το θέμα είναι αν ο καινούριος (Τακιανός…;) θέσει θέμα άμεσων αλλαγών ή προσπαθήσει να προσαρμόσει την ανορθογραφία στα δικά του «θέλω». Μάλλον το 2^ο… Χρήματα δεν υπάρχουν (ακόμα και αυτά τα 400 χιλ. του στοιχήματος δεν είναι για μπαλώματα ενάμισι μήνα) και το μόνο που μπορεί να αναθεωρηθεί είναι η λογική στο «1». Αυτή που βάφτισε άσο τον Ράιλι, ένα κλασσικό δυάρι που δεν μπορεί να έχει τη μπάλα στα χέρια του. Πίεση, σουτ και τίποτε άλλο… Άλλωστε άσοι βαφτίστηκαν και ο Χαντς και ο Φράνκε. Μόνο στον Μαργαρίτη δεν δόθηκε η ανάλογη εντολή…

• Mπήκε νωρίς, έπαιξε 2.40, δεν πήγε καλά και δεν ξανάπαιξε. Ο άλλος με την ομάδα να … κουτσαίνει, μπήκε στα τελευταία 83΄΄, όταν δεν υπήρχε καμμιά ελπίδα. Και βρήκε σουτ που τόσο έλλειπε μέχρι τότε. Διαχείρηση;

• Το Περιστέρι έκανε 13 κλεψίματα από τα 16 λάθη του ΠΑΟΚ. “Το ήθελε περισσότερο” είπε ο Σαλούστρος. Αυτό σε αντιδιαστολή με ότι είχε πει παραμονή του ματς περί τελικού ο κόουτς της ομάδας. Κολλάει κάτι;

• Σε δύο σερί επίσημα ματς έκανε 10 μπλοκ. Αυτός και ο «Σαλού» αυτή την εποχή νιώθουν αυτά που δεν νιώθουν πολλοί άλλοι.

• Και ο Πανιώνιος δεν έχει το μπάτζετ της ΑΕΚ, τις δύο ομάδες χωρίζουν δύο κατηγορίες, αλλά σκύλιασε και ουσιαστικά ήταν ο νικητής.

• Nα υποθέσουμε οτι δεν ρωτήθηκε ο Σπανούλης για το τάιμ άουτ στα 53΄΄ και στο +13. Ίσως γιατί ο σπορτκάστερ είδε εκεί οτι ακόμα υπήρχαν ελπίδες για τον ΠΑΟΚ!!!!!!!!

• Tις δηλώσεις του κόουτς τις διάβασε ο Μάντζ…γκουχ γκουχ γκουχ;

• Αμ και αυτό… «Χάσαμε την διαφορά στο 1^ο δεκάλεπτο και μας επηρέασε». Ναι με την διαφορά στο πόντο και 30 λεπτά να ακολουθούν… Χαμένος στην μετάφραση.

• Δεν πήγαινε παραπάνω, όταν με το παιχνίδι να εξελίσσεται σου ορμά και ο τιμ μάνατζερ για τις επιλογές σου στο παρκέ.

• Eπιλογές που εξετάζονται… Να μείνει ο Νεραντζάκης μέχρι το τέλος. Να αναλάβει ο Τακιανός τώρα. Να γίνει προσπάθεια για Χάρη Μαρκόπουλο το καλοκαίρι (έλεος με τα περί Τ.Δ. Σούλη…), αν και γενικώς η πρώτη επαφή εκείνο το καλοκαίρι άφησε κενά. Μήπως και μειώσουν δραματικά τα κασέ τους (απίθανο) Ζούρος, Πρίφτης;

• Πριν απόλα αυτά μήπως ήρθε η ώρα να επιλεχθεί ένας GM που να αξιολογήσει προπονητές και καταστάσεις, χωρίς να μπλέκεται κανείς άλλος και φυσικά να ξέρει την ξένη αγορά ειδικά στις ΗΠΑ; Υπάρχει ένας εντός ασπρόμαυρης οικογένειας ε;.

To πότε και το πως

Πληροφορίες του Basketplus… Τα δύο παιχνίδια στην Λιθουανία ήταν απλά μια βάση. Η κακή εικόνα του ΠΑΟΚ και στα δύο έφεραν τις πρώτες σκέψεις, ωστόσο με την ομάδα μπροστά σε πολλά σερί κρίσιμα ματς, δόθηκε ένα περιθώριο. Τα τρία ματς με Ιωνικό, Κολοσσό, Περιστέρι…

• Κάκιστη εικόνα με τον Ιωνικό και το λάθος του κόουτς να μπλέξει σε καυγά με τον Μάντζαρη την ώρα που το ματς κρεμόταν σε μια κλωστή. Όλα αυτά και η ήττα στο τέλος δημιούργησαν μίνι εντάσεις στα αποδυτήρια.
• Στο παιχνίδι με τους Ροδίτες το +26 του 25^ου λεπτού που δημιουργήθηκε κυρίως με τα 11 τρίποντα (σε 20 προσπάθειες) έγινε +4 στο 39΄ και χρειάστηκαν δύο φλόπινγκ ως μάνα εξ ουρανού για να πάρει ο ΠΑΟΚ ένα ματς που όδευε στην καταστροφή. Η γκρίνια αυξήθηκε.
• Όλα τελείωσαν με την μηδενική αντίδραση σε 3^ο ματς με το Περιστέρι. Ίδια προβλήματα, ίδιες αδυναμίες, ίδια έλλειψη plan b, ίδια απάθεια από ορισμένους παίκτες, ίδια συμπεριφορά προς άλλους. Κοινός παρoνομαστής η κακή εικόνα, ο μονοδιάστατος τρόπος στην προσπάθεια και όχι η ήττα.

Έγινε πλέον κατανοητό οτι μέλλον δεν υπάρχει, το χάσμα παικτών προπονητή έδειχνε πιο ισχυρό από το κλαμπ το ίδιο και μετά από μια διετία που ο κόουτς έκανε όπως ήθελε την ομάδα (καλοκαίρι και μέσα στις σεζόν), το κάδρο ξεθώριαζε όλο και περισσότερο.

Η απόφαση δεν ήταν δύσκολο να παρθεί και ουσιαστικά ο Χατζόπουλος να ακυρώσει προηγούμενες υπερβολικές θέσεις του. «Μαζί θα φύγουμε από τον ΠΑΟΚ», «Μην ασχολείστε με τον Λυκογιάννη, θα είναι σα να βαράτε το κεφάλι σας σε τοίχο»… Δεν περίμενε καν το «+» από το 2+1. Θα καταβάλλει όλο το συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι στον Λυκογιάννη, ελπίζοντας οτι η νέα κατάσταση στον πάγκο, είτε προσωρινά είτε με βάθος χρόνου θα τον δικαιώσει.

• Κανείς δεν έχει δικαίωμα να πει οτι ο απερχόμενος προπονητής δεν δούλευε. Δούλευε και πολύ μάλιστα. Δεν είναι αυτό όμως το θέμα. Ευθύνες για την εικόνα δεν έχει μόνο αυτός, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο, έχει τις περισσότερες, αφού αυτός επέλεξε κάθε παίκτη.

• Είχε και ένα θέμα με τους δημοσιογράφους στην Θεσσαλονίκη. Δεν είχε συνηθίσει την κριτική τα προηγούμενα χρόνια και δεν μπορούσε εύκολα να το διαχειριστεί. Δεν τον βοήθησε όμως και το τμήμα επικοινωνίας της ΚΑΕ, πιστό στην εσωστρέφεια που καλλιέργησε όλα αυτά τα χρόνια.