Θα ήταν ευχής έργο να βρει ο ΠΑΟΚ έναν νέο Όντουμ (εντάξει και πιο βελτιωμένο) και δεν αναφερόμαστε στον “Κουπερίδη” που με το καλημέρα απέκτησε Ελληνικές συνήθειες (τις κακές) και στην άμυνα οι ομάδες του τόσα χρόνια παίζουν 4 vs 5. Από πάσα όμως ο άτιμος…
Επέλεξε λοιπόν ο ΠΑΟΚ τον Κέβιν Ντίλαρντ, έναν σκόρερ, έναν άκρατο attacker που δεν είχε ο ΠΑΟΚ μετά τον τεράστιο Φράνκι Κινγκ, ο οποίος είχε όμως και άλλα 4-5 πλεονεκτήματα σε σχέση με τον K.D.. Και πάνε 18 χρόνια από τότε… Το καλό όμως αυτό το καλοκαίρι έγινε με τον Κέβιν, έναν τέτοιο τον ήθελε η ομάδα, γιατί ο άνθρωπος εναι basket freak, βλέπει το αντίπαλο καλάθι και πωρώνεται. Η στροφή πάντως από Κατσίβελη ήταν άκρως αντι-φυγοκεντρική…
Το παρελθόν του Ντίλαρντ όμως είναι αμφιλεγόμενο. Στο δίλημμα… “λατρεύεις να μισείς, μισείς να λατρεύεις” προφανώς και οι περισσότεροι μετακολεγιακοί προπονητές του θα επέλεγαν το 2ο. 10 υπογραφές σε 4 χρόνια… Έλα ρε γίγαντα, δεν βαριέσαι τα αεροπλάνα πέρα δώθε; Ναι, είχε θεματάκια ως θεματάρες ο Κέβιν μέχρι τώρα, αλλά αν θυμόμαστε καλά, κάτι ανάλογο κουβάλησε στα μπαγάζια του και ο Ρόουλ Μάρσαλ φτάνοντας στην πόλη το καλοκάιρι του 2010.
Και είχε τα ζητήματα του και στο “Παλατάκι” με αποτέλεσμα Σούλης και Τέλης να ακούγονται μέχρι την θάλασσα, όταν ο “Μάρσι” τάκανε μαντάρα με κάτι γέννες και λοιπά. Κακά τα ψέμματα… Έστω στην ευάλωτη για ξένους Θεσσαλονίκη, έστω στον αδύναμο οικονομικά ΠΑΟΚ ακόμα και ο “δύσκολος” Ντίλαρντ έχει μια τεράστια ευκαιρία. Σε πολύ καλό μπασκετικό περιβάλλον και με έναν κόουτς έτοιμο να του ανοίξει την αγκαλιά του, αρπάζει αυτή την ευκαιρία και μένει σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο για άλλα 5 χρόνια. Χάνει την ευκαιρία και διαλύεται, στα 28 του δεν μπορεί να έχει άλλες, δεν θα έχει το δικαίωμα να ζητά άλλες.
Θέλει όμως την διαχείρηση του, είναι δύσκολο παιδί, ταλαιπωρημένο από μικρό, θα απαιτήσει ζεστασιά και προδέρμ. Πρέπει να του δοθούν απλόχερα για να είναι όλοι ικανοποιημένοι, άλλωστε ο ΠΑΟΚ τον επέλεξε, οφείλει να προστατεύσει την επιλογή αυτή, βοηθούμενος όμως και από το μυαλό του Illinois Mr Basketballl 2008.
Με αυτόν στο παρκέ-δύσκολα θα παίζει κάτω από 28-30 λεπτά, δεν θα του αρέσει κιόλας και θα το δείχνει-ο Κόνιαρης καλείται να δείξει πιο ώριμος από τον… Ζντοβτς σε ανάλογο ρόλο της νιότης του. Να βρει τα γκέμια του Ντίλαρντ και να του τα τραβά. Δύσκολοι καιροί για 20χρονους… Και ακόμα ο Παπαθεοδώρου είναι υποχρεωμένος να βρει ρόλους και χρόνους για αυτούς τους δύο, για το βασικό του δυάρι, τον Ζάρα και τους δύο κυρίους στο “3”. Επτά ετοιμοπόλεμους, παιγμένους για 3 βασικές θέσεις ρε ΠΑΟΚ δεν είχες ποτέ. Μέγα βάρος στον Λιάκο…
Τέλος πάντων ο Ντίλαρντ ήταν το σημείο αναφοράς, γύρω του θα αρχίσουν να προστίθενται κομάτια του παζλ, ακόμα και αν εξελιχθεί ολόκληρη ερωτική “πλεκτάνη” α λά Μπράιαν Ντε Πάλμα για να πειστεί και ο Χαραλαμπόπουλος να πάρει το αεροπλάνο για “Παλατάκι”. Δανεικός, ξεδανεικός, όσοι θέλουν ας γκρινιάξουν, εμείς βαρεθήκαμε με τα ηρωικά. Έτσι για να εμφανίζονται και μερικά σκουπιδαριά ανώνυμα να πληκτρολογούν τα δικά τους…
Κλήρωση έχει αύριο, θα ψάξουμε τους γκαντέμηδες και πάλι. Tενερίφη (κάτι χρωστούν), Όλντενμπουργκ (ναι για 3η σερί φορά μέχρι να την κερδίσουν), Γκατζιαντέπ (Στεφανάκο ερχόμαστε), Βενέτσια (ο ρομαντισμός μας μάρανε), Οστάνδη και ένας καζμάς από τα προκριματικά. Ξέρουμε, 0/6 αύριο…
Όποιος θέλει περιπέτεια πάντως ας προσευχηθεί για Κρασνογιάρσκ, εκεί στα βόρεια της Μογγολίας. 6.396 χιλιόμετρα από τον Βαρδάρη και 81 ώρες με αυτοκίνητο. 11 ώρες να πετάξεις μέσω Μόσχας και 25 ώρες να επιστρέψεις (παλι με πτήση από κει) λόγω… 17 ωρών αναμονής στην Ρωσική πρωτεύουσα. ‘Ελα… στο τόπο σου. Υπάρχει και η 22ωρη απευθείας επιστροφή στην Αθήνα. Τα ψάξαμε για να ετοιμάσουμε τον Κούση τον χιλιομετρά.
