Για το διάστημα της καραντίνας:
Ήταν ευκαιρία για διάβασμα, για εμένα και για αυτοκριτική. Γιατί στην διάρκεια της σεζόν παρασύρεσαι από την καθημερινότητα. Τώρα έχει χρόνο να κάνει μία επιστροφή σε όλα τα γεγονότα και κοιτάζεις. Είναι σημαντικό αυτό το κομμάτι.
Για το ότι οι Μαχητές είναι μία “οικογένεια”:
Μετά από τόσα χρόνια νιώθω πολύ οικεία στο περιβάλλον, όπως και το… περιβάλλον νιώθει οικεία με εμένα. Είναι μία σχέση που έχει δημιουργηθεί από αλληλοσεβασμό και σύμπνοια των απόψεων. Ελπίζω να συνεχιστεί. Δυστυχώς η επόμενη ημέρα για όλους μας είναι ένα ερωτηματικό.
Για το ότι και φέτος πέτυχαν πράγμα οι Μαχητές:
Έγιναν πράγματα, γίνονται και θα γίνονται. Είναι πολύ σημαντικό ότι υπάρχει ένα όραμα. Η διοίκηση δίνει κατευθύνησεις και εμείς κινούμαστε προς τα εκεί. Η διοίκηση αποτελείται από ανθρώπους που έχουν διάθεση και γνώση και στηρίζουν τις επιλογές τους μέχρι τέλους. Όταν τελειώσει η διαδικασία κοιτάνε το ταμείο τους και κινούνται ανάλογα.
Για την διακοπή:
Είναι μία γλυκόπικρη γεύση. Στο ξεκίνημα μας ήμασταν πολύ άτυχοι. Από τις πρώτες επτά ήττες οι πέντε ήταν στην λεπτομέρεια. Φαινόταν ότι έπρεπε να κάνουμε ένα “κλικ”. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο το ότι υπήρχε ηλικιακή διαφορά. Το ότι υπήρχαν παιδιά που ήταν έμπειρα και παιδιά που ήταν νέα. Μέχρι να μπορέσουμε να πάμε εκεί που θέλαμε, εκεί που παίζαμε καλά στο γήπεδο και βρήκαμε τους ρόλους και το πλάνο μας ήρθε η διακοπή.
Για την δυναμική της κατηγορίας:
Η κατηγορία έχει φθίνουσα πορεία, όπως όλες οι κατηγορίες. Παρόλα αυτά κάθε πρωτάθλημα έχει την δυναμική του, όπως και αυτό. Υπάρχουν ομάδες που πρωταγωνιστούσαν, ομάδες που πήγαν καλά. Σίγουρα έχει πέσει η ποιότητα αλλά το πρωτάθλημα ήταν ανταγωνιστικό. Ο πρώτος με ομάδες που ήταν κοντά στο τέλος δεν είχαν μεγάλες διαφορές. Αλλά στο τέλος οι ομάδες που κάνουν τις μεγαλύτερες οικονομικές επενδύσεις παίρνουν αυτό που τους αξίζει στο τέλος της χρονιάς.
Παρόλα αυτά η βαθμολογική εικόνα της κατηγορίας θεωρώ ότι είναι “σωστή”. Τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω.
Για το ότι πρέπει να βγαίνουν περισσότεροι νέοι παίκτες:
Εννοείται, είμαστε πρωτοπόροι σε αυτό. Πάντα προσπαθούσα να κάνω κάτι τέτοιο, γιατί θεωρώ ότι έτσι αφήνουμε κάτι πίσω μας και έτσι βοηθάμε το άθλημα. Στα δικά μας χρόνια από αυτές τις ομάδες βγήκαν οι αστέρες του αθλήματος. Υπάρχει μία παραγοντική έλλειψη στον χώρο. Δεν υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που έχουν υπομονή. Βέβαια είναι λογικό από τηυν στιγμή που βάζεις ένα σημαντικό ποσό να υπάρχει πίεση. Δυστυχώς όμως οι παράγοντες βιάζονται περισσότερο από ότι πρέπει.
Για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης:
Είναι θλιβερή η κατάσταση για εμάς που έχουμε μεγαλώσει διαφορετικά. Βλέπω ότι ο Ηρακλής βρήκε τα πατήματα του και σταθεροποιήθηκε διοικητικά και αγωνιστικά στην Α1. Θεωρώ ότι αν δεν υπήρχε η διακοπή θα μπορούσε να πάει ακόμη καλύτερα.
Δυστυχώς ο Άρης και ο ΠΑΟΚ βρίσκονται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Αν είναι πάντως να παρουσιάζουν την ίδια εικόνα, αν υπήρχε τρόπος να βελτιωθεί η κατάσταση πέφτωντας κατηγορία θα ήταν προτιμότερο. Πήραν πάντως μία ανάσα για να τους δοθεί η ευκαιρία να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους, το οποίο από όσα διαβάζω είναι δύσκολο.