Το 2016 η Εθνική μας ομάδα πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη. Ένα χρόνο αργότερα, το 2017, το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Σαμψούντα. Έγραψε ιστορία, έχει παρόν και λαμπρό μέλλον και αυτή η ομάδα που «μιλάει» με τα μάτια, συνεχίζει να μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΜΑΡΩ ΠΑΥΛΟΥ
Μετά από δύο περίπου μήνες από την κατάκτηση μίας ακόμη πρωτιάς, η πρωτεργάτρια της ομάδας που βρίσκεται στο τιμόνι της από το 2011, η ομοσπονδιακή προπονήτρια Αθηνά Ζέρβα, μιλά στο BasketPlus.gr για τις επιτυχίες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και για την αυταπάρνηση που δείχνουν οι αθλήτριες της.
«Τα πήραμε όλα και πλέον πάμε για ένα νέο rotation. Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, Ολυμπιάδα στη συνέχεια. Η ομάδα πιστεύω ότι θα τα καταφέρει από υλικό και δυνάμεις για να τα βγάλει για ακόμη μία τριετία και για να ξεκινήσει από την αρχή τον κύκλο της».
-Έχετε συνειδητοποιήσει όχι μόνο το πρόσφατο χρυσό μετάλλιο αλλά όλη την πορεία της ομάδας σας, με τις συνεχείς διακρίσεις;
«Δεν είναι εύκολο, εμείς έχουμε κρατήσει από όλα αυτά τα χρόνια, τις προπονήσεις, την προσπάθεια, την κούραση. Αυτό που βγαίνει όμως έντονα σαν συναίσθημα είναι η ικανοποίηση. Τα καταφέραμε. Φτάσαμε την ομάδα εκεί που ονειρευόμασταν και ίσως και ψηλότερα. Υπάρχει εθνική υπερηφάνεια. Ακούσαμε τον Εθνικό μας ύμνο τρεις φορές.
Στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα ξεκινήσαμε ανάποδα. Με κακά αποτελέσματα αλλά τα παιδιά μάζεψαν δυνάμεις στο τέλος κατάφεραν να πάμε στον τελικό. Δεν εξηγούνται όλα με τη λογική, όπως συνηθίζω να λέω , παρά με την ψυχική δύναμη των παιδιών και τη θέλησή τους και όχι με την απλή λογική, την προπονητική. Μπορεί να φτάσεις σε τρεις τελικούς αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα τους πάρεις και τους τρεις. Αποδίδω λοιπόν πολλά στη ψυχή τους, στη θέληση τους και σε μηνύματα από το σύμπαν –θα μπορούσα να πω- που έχουν «σταθεί» πάνω από την ομάδα. Τα παιδιά δεν τα παρατούν, όχι τόσο για να υπερασπιστούν τον τίτλο τους ή μήπως χάσουν, απλά θέλουν να κερδίζουν».
-Ποιο είναι το μυστικό των επιτυχιών σας, της σταθερότητας που επιδεικνύει η ομάδα και το ότι έχει γίνει μία δύναμη στο μπάσκετ;
«Είναι αλήθεια αυτό. Φέτος είχαμε την Αμερική στο Παγκόσμιο , κατέκτησε την τρίτη θέση, κάτι που δείχνει ότι όλοι μπορούν να χάσουν από όλους και ότι για να κερδίσεις πρέπει να είσαι πολύ αφοσιωμένος, όπως λέει και ο νόμος του αθλητισμού. Εκ του αποτελέσματος είμαστε δύναμη, με τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις μεταλλίων δεν μπορεί να το
αμφισβητήσει κανένας αυτό. Κερδίσαμε όμως καλές ομάδες, αθλητικές και δίνει αξία στις νίκες μας γιατί εξαρτάται και ποιον κερδίζεις. Παίξαμε ένα διαφορετικό μπάσκετ, πιο ομαδικό, με πιο πολλές αρχές , η ομάδα έχει μάθει έτσι το παιχνίδι που μπορεί να επεμβαίνει και να καθορίζει σημεία του, σε άμυνα και επίθεση. Κάτι που βέβαια ήρθε μετά από πάρα πολλά χρόνια δουλειάς και τώρα μπορούμε να θερίζουμε τους καρπούς μας. Τώρα βγαίνει και στο παρκέ…»
-Από το παγκόσμιο πρωτάθλημα, εκτός φυσικά από το μετάλλιο, τι κρατάτε; Τι σας έχει μείνει;
«Το γεγονός ότι η ομάδα παρά το ότι ξεκίνησε με άσχημο αποτέλεσμα, μετά επίσης είχαμε άσχημα αποτελέσματα, ταυτόχρονα με δύο σοβαρούς τραυματισμούς, -κάτι που πολλοί δεν ξέρουν- τερμάτισε τέταρτη στον όμιλο της, παίξαμε με τον πρώτο του άλλου ομίλου και κερδίσαμε, ξαναπαίξαμε με τις ομάδες που είχαν περάσει από τον όμιλο μας, αλλά με άλλη ψυχολογία. Ήδη είχαν «σπάσει» τα διαστρέμματα, τα οιδήματα, με βοηθητικές καταστάσεις των φυσικοθεραπευτών. Κρατώ λοιπόν αυτή την αυταπάρνηση που είναι σπάνιο να το βλέπεις σε ομάδες. Πολύ σπάνιο… Δεν έχω τύχει σε άλλη ομάδα που πλέον να συμπεριφέρεται ως στρατός».
-Πώς είναι να δουλεύετε όλα αυτά τα χρόνια με τις αθλήτριες σας;
«Το πρόβλημα της επικοινωνίας με τα παιδιά που είτε μιλάνε λίγο, είτε καθόλου, είτε δεν ακούν το έχουμε λύσει. Η συνεννόηση γίνεται πλέον με πρωτόκολλα, με τα μάτια ή με κινήσεις του σώματος . Όλα είναι αυτοματοποιημένα, μέσα στο γήπεδο και έξω και μπορούμε να μιλάμε πραγματικά με τα μάτια».
-Έχετε πει κατά καιρούς ότι η ομάδα σας πέρασε διάφορες δυσκολίες. Πώς είναι η κατάσταση τώρα;
«Κάθε χρυσό μετάλλιο που πήρε η ομάδα, της έδωσε και μία διαφορετική ώθηση. Όπως και το 2017 αλλά και φέτος είχαμε πιο ενεργά τα Ελληνικά Πετρέλαια κοντά μας και θέλω να ευχαριστήσω τον υπεύθυνο στο αθλητικό τμήμα, τον Γιώργο Καλαφατάκη που μας βοήθησε και κάναμε εξαιρετικές προετοιμασίες, πράγματα που δεν τα είχαμε συνηθίσει, πράγματα που θεωρούνται δεδομένα σε ομάδες όπως φυσικοθεραπευτικά είδη, διατροφή. Κάθε φορά που παίρνουμε ένα χρυσό έρχονται και περισσότεροι άνθρωποι κοντά μας. Ένας γιατρός ορθοπεδικός έχει προσφερθεί να μας δώσει δωρεάν τις υπηρεσίες του. Ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας…».
-Πρόσφατα σας τίμησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος και στην ομιλία του ανέφερε ότι η ομάδα αποτελεί και ένα υπόδειγμα ζωής.
«Μέσα από αυτά τα οχτώ χρόνια έγινα καλύτερη προπονήτρια, σύζυγος, μητέρα. Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ. Όλοι μας πήραμε μαθήματα από αυτά τα παιδιά, χάρη στην τεράστια θέλησή τους. Πως το πρόβλημα της ακοής δεν τους εμπόδισε και πως με τη δική μας παρακίνηση και την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης προχώρησαν ως ομάδα. Δεν υπάρχει μπάσκετ κωφών, το μπάσκετ είναι ένα. Είναι σαν να σπείραμε το σπόρο και φύτρωσαν δέντρα με πολύ γερές ρίζες».
-Επόμενος στόχος σας;
«Του χρόνου το καλοκαίρι το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Σαρδηνία, στο Κάλιαρι. Η ομάδα έχει καταφέρει αυτά που έχει καταφέρει, θα πρέπει όλοι να παίξουν καλύτερα από μας για να μας κερδίσουν. Εμείς είμαστε εδώ, με όρεξη και δύναμη και θα συνεχίσουμε την ιστορία αυτή μέχρις ότου τελειώσει».
-Το δικό σας σχόλιο για την πορεία της Εθνικής ανδρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Κίνα;
«Οι ίδιοι οι προπονητές και οι παίκτες έχουν πει ότι δεν κατάφεραν αυτά που ήθελαν και κουράστηκαν για να πετύχουν μέσα στα γήπεδα. Το μπάσκετ μας έχει προσφέρει πολλά και μεγάλες συγκινήσεις και είναι δύσκολο να δεχτούμε μία κατάσταση η οποία δε μας φέρνει κοντά στα μετάλλια, σε μία διάκριση στους «4». Είναι μία ομάδα νέα και ανανεωμένη και οι ομάδες που ανανεώνονται θέλουν χρόνο, δε γίνονται από τη μία στιγμή στην άλλη. Πρέπει να χτίσεις, να επενδύσεις, ίσως χάσεις αλλά πάντα στην άκρη του μυαλού σου ξέρεις ότι χάνοντας θα μάθεις και θα γίνεις καλύτερος και τελικά θα έρθει και η επιτυχία».