Κακαρούδης στο BasketPlus: «Επιβάλλαμε εμείς τον τίτλο του φαβορί – Κλειδί ο κόσμος – Θέλω να μείνω» – PICS

 
“Ο απολογισμός φυσικά είναι θετικός αν και δεν ξεκινήσαμε καλά, κάναμε κάποιες ήττες στο ξεκίνημα, στο Κύπελλο. Στη συνέχεια βέβαια ήρθαν κάποιοι παίκτες που βοήθησαν πάρα πολύ, όπως ο Ρουτκάουσκας και ο Πολυτάρχου. Είχαμε το ατυχές αποτέλεσμα με το Μαρούσι, είχαμε και την αλλαγή προπονητή αλλά από εκεί και πέρα μπήκαμε σε ένα δρόμο. Υπήρχε το πρέπει φέτος, ήδη τα 8 χρόνια ήταν πάρα πολλά για τον Ηρακλή στην Α2 , τα τελευταία χρόνια έφτανε στην πηγή και δεν έπινε νερό, υπήρχε μια γενική απογοήτευση και τελικά μετά από πολύ προσπάθεια καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο”. 
 
-Τι άλλαξε φέτος και ο Ηρακλής κατάφερε το στόχο του;
 
“Η χημεία της ομάδας ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να είναι, με πάρα πολύ καλούς παίκτες και πολύ καλά παιδιά, παιδιά που αποδέχτηκαν το ρόλο τους , δεν υπήρχε γκρίνια, είτε έπαιζαν ένα λεπτό είτε περισσότερο ήταν εκεί στρατιώτες και ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. γιατί όλοι είχαμε ένα στόχο. Νομίζω αυτό ήταν το μυστικό , υπήρχαν έμπειρα παιδιά, με ταλέντο. Πολύ σημαντικό επίσης ήταν ότι καταφέραμε να συσπειρώσουμε τον κόσμο, από ένα σημείο και μετά ο κόσμος ερχόταν ανελλιπώς. Αυτό μας έδωσε ώθηση με αποκορύφωμα τα παιχνίδια των play offs  και τον τελικό με την Καστοριά που ήταν κάτι το εξωπραγματικό, η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική”.
 
– Η αλλαγή προπονητή τι έφερε στην ομάδα;
 
“Μερίδιο στην επιτυχία έχει και ο κ.Χατζηκυριακίδης, με αυτόν ξεκινήσαμε, μπήκαν οι βάσεις. Μετά ήρθε ο κόουτς Μέξας και ίσως αυτό που άλλαξε ήταν ότι όλα τα παιδιά κατάλαβαν το ρόλο τους και αυτό μας έδωσε και διάρκεια σε ένα πρωτάθλημα που δεν είναι εύκολο και χρειάζονται όλοι οι παίκτες. Ο Αποστολίδης στο παιχνίδι με τον Ιωνικό έβαλε την πιο κρίσιμη βολή, ο Μπένας επιστρατεύτηκε στο δεύτερο γύρο και συνέβαλε τα μέγιστα, οπότε νομίζω αυτό ήταν η επιτυχία, καταλάβαμε όλοι το ρόλο μας και δουλέψαμε για το στόχο”. 
 
– Για σένα ποια στιγμή ξεχωρίζεις;
 
“Για δικό μου λόγο ξεχωρίζω το παιχνίδι με τον Ιπποκράτη στην Κω, που παραλίγο να μου “βγει” το μάτι, όλο το μικρό δάχτυλο του Καλαμπάκα -κατά λάθος βέβαια- μπήκε όλο μέσα στο μάτι μου, σε ανύποπτη φάση και ένιωσα πόνο, που δεν είχα ξανανιώσει. Ήταν οξύς πόνος,δεν μπορούσα να δω καθόλου, μετά από λίγο έβλεπα σε δύο επίπεδα και ο οφθαλμίατρος μου είχε πει ότι ήμουν τυχερός μέσα στην ατυχία μου, θα μπορούσα να έχω σοβαρό πρόβλημα με τον κερατοειδή. Το ξεχωρίζω πάντως αυτό, θα μου μείνει για μια ζωή αυτό το παιχνίδι, αγωνίστηκα και με μάσκα σε παιχνίδι πρώτη φορά, είχα βάλει μάσκα μόνο στο ψαροντούφεκο….
 
Αγωνιστικά ξεχωρίζω το παιχνίδι με τον Ιωνικό γιατί μας έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση, ο Ιωνικός και με τον κ.Τσάπα και τις κινήσεις, για Α1 που είχε κάνει, ήταν το απόλυτο φαβορί. Εκείνο ήταν ένα πολύ ωραίο μπασκετικά παιχνίδι, με πάρα πολύ κόσμο, καταφέραμε και κερδίσαμε το μεγάλο φαβορί της κατηγορίας. Αυτό μας έδωσε ώθηση και πιστέψαμε ακόμη παραπάνω στις δυνατότητες μας για να συνεχίσουμε στο πρωτάθλημα”.
 
61863402 327583214580402 5495305239554686976 n 1
 
“Κλειδί για τον Ηρακλή ότι ο κόσμος συσπειρώθηκε…”
 
 – Πώς καταφέρατε να κρατήσετε αλώβητη την έδρα σας;
 
Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό, ιδίως και για τον τρόπο διεξαγωγής των play offs. Μη ξεχνάμε ότι έτσι την πατήσαμε με την Πάτρα πέρσι…Ξέραμε ότι ήταν πολύ σημαντικό και αυτό μας βοήθησε και στα play offs. Έδρες σαν το Ιβανώφειο δεν υπάρχουν στην Α2, τέτοιες έδρες είναι πολύ σημαντικό να τις συσπειρώνεις και να τις έχεις κοντά σου, μπορεί να γίνει και μπούμερανγκ ένα κακό παιχνίδι, μία κακή στιγμή, να σου μεταφέρει ο κόσμος άγχος και να μη έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ότι λοιπόν μείναμε αήττητοι στο Ιβανώφειο ήταν πολύ σημαντικό για τον τελικό μας στόχο.
 
Ο κόσμος του Ηρακλή είναι ταλαιπωρημένος, το ποδόσφαιρο δεν πάει καλά, το βόλεϊ προσπαθεί να ορθοποδήσει, η ομάδα του μπάσκετ ήταν 8 χρόνια στην Α2 από εκεί που έπαιζε Ευρώπη, ήταν στις τοπ ομάδες, με παικταράδες. Έχουν βγει από τον Ηρακλή ταλαντούχοι παίκτες, οπότε κατά ένα ποσοστό η γκρίνια είναι δικαιολογημένη όταν είσαι μαθημένος σε μεγάλα πράγματα, κάθε καλοκαίρι ξεκινάς με όνειρα και στο τέλος κάτι στραβώνει. Ο κόσμος όμως συσπειρώθηκε και αυτό ήταν το κλειδί, ακόμη και σε κάποιο κακό παιχνίδι ήταν μαζί μας και στο τέλος ανταμείφθηκαν αυτοί και εμείς”.
 
– Πίστευες ότι ο Ηρακλής θα πετύχει το στόχο του;
 
“Ο Ηρακλής είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί, στην Α2 και τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει μεγάλες νίκες, με απόρθητο Ιβανώφειο και είχε φτάσει ψηλά. Φέτος βάσει και του ρόστερ ήμασταν το φαβορί, ειδικά και μετά τις δύο προσθήκες, έγιναν και αλλαγές, επιβάλλαμε εμείς το ρόλο του φαβορί. Στα λόγια είναι όλα εύκολα… έχουμε δει καλές ομάδες και στο τέλος να αποτυγχάνουν. Είχαμε όμως το ρόστερ, το “πρέπει”, τον τίτλο του φαβορί και καταφέραμε την άνοδο”.
 
– Τι κρατάς από τη φετινή χρονιά;
 
“Σίγουρα τον τελευταίο αγώνα, η ατμόσφαιρα και η χαρά που δώσαμε στον κόσμο θα μου μείνει αξέχαστη. Πήρα πολλά μηνύματα αγάπης και ευγνωμοσύνης. Κρατάω σχέσεις ανθρώπινες, όπως με τον Μιχάλη Πολυτάρχου που γνωριστήκαμε φέτος και ήρθαμε πολύ κοντά, στην ομάδα επίσης είναι δύο παιδιά, οι Δημήτρης Καλαϊτζίδης και Σταμάτης Μπένας, που τους ξέρω πάρα πολλά χρόνια (είχαμε συνεργαστεί και με τον κόουτς στον ΚΑΟΔ) μαζί με τους Ζάρα και Σλαφτσάκη γίναμε αχώριστοι φίλοι. Ειδικά  με τον Δημήτρη, που ήμασταν και ίδιο δωμάτιο, οι κουβέντες που είχαμε, οι προβληματισμοί, οι δυσκολίες, θα μου μείνουν χαραγμένες για μια ζωή”.
 
– Τι θα ήθελες για σένα την επόμενη χρονιά;
 
“Πιστεύω ότι θα είμαι στον Ηρακλή, όπως ίσως και ένας κορμός, τουλάχιστον 3-4 παικτών, οι οποίοι γνωρίζουν τι εστί Ηρακλής, ξέρουν τις ιδιαιτερότητες του συλλόγου, ξέρουν να κρατούν αποδυτήρια και το αξίζουν και αγωνιστικά. Έχουμε δει και παραδείγματα ομάδων που αλλάζουν 10-12 παίκτες και είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Θα ήθελα να είμαι στον Ηρακλή…
 
Ακόμα δεν έχω κάνει κάποια συζήτηση, ο πρόεδρος μου είχε εκφράσει επιθυμία να μείνω, αναμένουμε όμως, είναι νωρίς ακόμη. Υπάρχουν και πολλά πράγματα που πρέπει να οργανωθεί ο Ηρακλής και ελπίζω να είμαι κομμάτι αυτής της ομάδας και να δώσουμε κι άλλες χαρές στον κόσμος μας”.
 
– Πώς σχολιάζεις την κατάσταση που επικρατεί στην Α1;
 
Αστεία…Δεν έπαιξε ο Παναθηναϊκός, έπεσε το Λαύριο που είχε σωθεί. Συζητήσεις για ξένους διαιτητές…αστεία και λυπηρή κατάσταση. “Μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια” που λένε, στο βωμό της κόντρας των δύο αιωνίων.Πήγε το πρόγραμμα πίσω, δεν ξέρουμε του χρόνου πως θα γίνει. Οι άνθρωποι που αγαπούν το μπάσκετ να το κοιτάξουν σαν υλικό ,σαν άθλημα και να βρουν τον τρόπο, το εθνικό σπορ ουσιαστικά να γίνει το καλύτερο στην Ευρώπη.
Θα σταθώ όμως και σε ένα άλλο πρόβλημα. Από τότε που έχουμε το ελεύθερο για έξι ξένους βλέπουμε να έρχονται ξένοι και να φεύγουν σε ομάδες χωρίς να νιώθουν τις φανέλες, να ξέρουν τι φοράνε, , το βλέπουν καθαρά επαγγελματικά και νομίζω ότι κάπου εκεί έχει χαθεί και η μπάλα. Αυτό λοιπόν είναι ένα σημείο που θα βοηθήσει πολύ… Έλληνες παίκτες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ελπίζω και η Θεσσαλονίκη να έχει τρεις ισχυρές ομάδες”. 
 
“Ο παίκτης που θα πάει από την Α2 στην Α1, θα δώσει τα πάντα για την ομάδα που θα παίξει, θα δώσει και την ψυχή του”.  
 
-Έχεις παίξει Α1 και Α2, το δικό σου σχόλιο για την κατηγορία για την οποία αρκετoί λένε ότι αγωνίζονται μόνο μεγάλοι ηλικιακά παίκτες.
 
“Για μένα το μήνυμα είναι ξεκάθαρο, ότι δεν υπάρχουν νέοι παίκτες και όχι μόνοι στην Α2 αλλά και στην Α1. Δεν υπάρχουν παίκτες που να μπορούν οι ομάδες να εμπιστευθούν και σε αυτό κάτι φταίει. Δεν τους δίνεται η ευκαιρία. Η Α2 πάντα ήταν μια κατηγορία που είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Πιο παλιά και τα μπάτζετ ήταν πιο μεγάλα, τώρα έχουν πέσει όπως και η ποιότητα αλλά δεν παύει να είναι συναρπαστική κατηγορία. Με χαροποιεί που έρχονται δυναμικά ομάδες, από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως Μεσολόγγι, Καστοριά, Καρδίτσα, νέοι άνθρωποι διοικητικά, φρέσκο κοινό που αγκαλιάζει τις ομάδες. Ελπίζω να έχει μία συνέχεια αυτό και κάποια στιγμή αυτοί οι άνθρωποι να έχουν έσοδα”. 
 
-Στα 36 σου, η καριέρα σου είναι γεμάτη… συνολικά ποια στιγμή ξεχωρίζεις;
 
“Ξεκίνησα στον Άρη, συνέχισα εφηβικό, μετά ανδρικό και είχα παίξει στα τελευταία παιχνίδια πολύ καλά… το καλοκαίρι ετοιμαζόμουν , είχα τον κ.Γιατζόγλου που μου έλεγε σε εσένα στηριζόμαστε. Στα φιλικά έπαιζα και στα 18 μου τότε ήταν μεγάλη υπόθεση. Είχα αυτοπεποίθηση και ξαφνικά μία εβδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, φέρνουν έναν ξένο παίκτη, τον Ρομπ Ρενφρο. Από εκεί που είχα ρόλο, ξαφνικά δεν έπαιζα ούτε στην προπόνηση. Πήγα δανεικός στη Β’ Εθνική, στο Θερμαϊκό Θέρμης, χωρίς να ερωτηθώ -εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ- και με πολλή δουλειά πήγα στην Α2 και μετά Α1. Αυτό είναι δύσκολο, υπάρχουν πολλά παιδιά στην Α2 που κάνουν εξαιρετικά πρωταθλήματα αλλά δεν παίρνουν ευκαιρίες στην Α1, προτιμούν έναν Αμερικάνο. Ξεκάθαρα τους δίνεται η ταμπέλα της Α2…θα έπρεπε η Α2 να είναι προθάλαμος για την Α1. Υπάρχουν τόσο ταλαντούχοι παίκτες στην Α2 και δυστυχώς δεν παίρνουν ευκαιρία στην Basket League. Ξενομανία λέγεται, δεν ξέρω πως λέγεται…Ο παίκτης όμως που θα πάει από την Α2 στην Α1 θα νιώσει τιμή και θα δώσει τα πάντα για την ομάδα που θα παίξει, θα δώσει και την ψυχή του”.
 
Ο 36χρονος φόργουορντ έκανε τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό παίζοντας ποδόσφαιρο (Τερψιθέα) αλλά συνέχισε με μπάσκετ (Αστραπή Ηλιούπολης). Στο ξεκίνημα του στον Άρη τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ήθελε ο ίδιος. Δεν το έβαλε όμως κάτω, πέρασε από ΚΑΟΔ, Ιωνικό Λαμίας, Καβάλα, Ρέθυμνο, ΑΕΠ Ολυμπιας, Ίκαρους Σερρών, Ενερτζία Ροβινάρι στη Ρουμανία, Κολοσσό Ρόδου, ΠΑΟΚ όπου πάλεψε με δύσκολο τραυματισμό, Φάρο στη συνέχεια και πλέον εκτός από την ενασχόληση του με το μπάσκετ που αγαπά στον Ηρακλή, δουλεύει και ως καθηγητής φυσικής αγωγής. 
 
Στον ΠΑΟΚ έπαθα ρήξη χιαστού, επανήλθα βέβαια πιο δυνατός. Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία. Μέχρι τότε δεν είχα περάσει την πόρτα του χειρουργείου ποτέ και είναι ένας τραυματισμός που θέλει επιμονή και υπομονή, θέλει και τύχη. Με είχε εγχειρίσει ένας εξαιρετικός επιστήμονας, αλλά το είχα πάρει από πείσμα και επανήλθα σε έξι μήνες και στον πρώτο αγώνα , σε φιλικό του ΠΑΟΚ με την Καρσίγιακα είχα βάλει 20 πόντους. Σε αυτό το σημείο να πω περαστικά και στον Μιχάλη Λιάπη, είχε τον τραυματισμό του, επίσης σημαντικός παίκτης για την ομάδα, μας βοήθησε πάρα πολύ”.
 
Η χρονιά ξεκίνησε αλλιώς καθώς μου έγινε μία πρόταση από το Αμερικάνικο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης (Pinewood), ήταν πολύ τιμητική και την αποδέχτηκα. Στην αρχή είχα την αμφιβολία πως θα ανταπεξέλθω, το πρωί  και μετά προπόνηση. Φέτος όμως εκτός του ότι είχα καλή χρονιά βάσει αριθμών δεν έχασα και παιχνίδι με τραυματισμό. Ίσως ελάχιστα. Πέρσι που δεν εργαζόμουν, έπαθα τρεις θλάσεις..
Δουλεύω σε αυτό που σπούδασα, ως καθηγητής φυσικής αγωγής, σε σχολείο  με παιδιά όλων των εθνικοτήτων.
 
Όλη αυτή η τριβή και η καθημερινότητα με τα παιδιά με έχει βελτιώσει πολύ σαν άνθρωπο, σε όλα τα επίπεδα. Πιθανόν και ο λόγος που ήμουν τόσο ανεβασμένος είναι επειδή και ψυχολογικά είμαι πολύ καλά. Είναι και ο γιος μου εκεί. Πρωτόγνωρο να μαθαίνω εγώ στα παιδιά  μπάσκετ, είναι πολύ όμορφο, στην αρχή είχα άγχος αλλά πλέον βλέπω παιδιά που στην αρχή έπιαναν τη μπάλα σαν πεπόνι και τώρα ξέρουν να ντριμπλάρουν. Αυτό με γεμίζει με ικανοποίηση. Αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να περιγράψεις πόσο ευχάριστο συναίσθημα είναι”.
 
Στήριγμα του; 
 
Είναι η γυναίκα μου. Πολλές φορές με βοηθάει, επειδή γενικά είμαι νευρικός σαν χαρακτήρας, πολλές φορές είναι εκεί που ξεσπάω και ο τρόπος που με μεταχειρίζεται είναι αυτός που πρέπει έτσι ώστε να είμαι ήρεμος κι συγκεντρωμένος στους στόχους μου. Στήριγμα σημαντικό επίσης και  ο γιος μου. Είναι ωραίο να έρχονται οι δικοί μου άνθρωποι να με θαυμάσουν και να με ζουν σε όλα τα συναισθήματα. Ζουν κι αυτοί τη ζωή ενός αθλητή, που είναι δύσκολη”.
 
Και για το τέλος…

“Θα σταθώ στη χαρά που δώσαμε στον κόσμο του Ηρακλή. Τώρα, να γίνουν οι σωστές κινήσεις, έτσι ώστε η ομάδα να καθιερωθεί στην Α1 και να επανέλθει εκεί που αξίζει”.

 

61951728 385370892077341 130821302222061568 n

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on google
Share on pinterest
Share on email
Share on whatsapp
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
  • Τελευταία Νέα
Scroll to Top