Ήταν ωραίος άνθρωπος. Άρρωστος ΠΑΟΚτσής, πάντα σινιέ ντυμένος (το alter ego του Καρακούση στα μαντηλάκια στο σακάκι), είχε έναν δικό του τρόπο έκφρασης, έβγαζε ευγένεια ψυχής, είχε χιούμορ, είχε πολλά ωραία, ένας δανδής της ΠΑΟΚτσήδικης οικογένειας, που όσο εύκολα ενθουσιάζονταν , άλλο τόσο εύκολα απογοητεύονταν. Στα 64 του ο Μάνος Μαλέλης κτυπημένος από τον κορωνοϊό που απέκτησε μέσα από επαγγελματικές επαφές στον Alpha το προηγούμενο διάστημα και λόγω των προσωπικών του προβλημάτων υγείας, υπέκυψε στο μοιραίο, βυθίζοντας στην θλίψη (και πάλι) την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Πρόσφατος ο χαμός του Νότη Τσίντογλου…
Ο Μάνος είχε αποκτήσει το μικρόβιο του μπασκετικού ΠΑΟΚ όταν έπαιξε ρόλο στα διαδικαστικά της μετακίνησης του Μπάνε Πρέλεβιτς στην Θεσσαλονίκη με Ελληνικό διαβατήριο. Δούλευε τότε στο Ελληνικό προξενείο στα Σκόπια (ενωμένη Γιουγκοσλαβία) και φρόντισε να ξεπεραστούν σημαντικοί σκόπελοι για να αρχίσει ο Μπάνε την Ελληνική του περιπέτεια. Ο ίδιος (Μαλέλης) τόλεγε αυτό με καμάρι σε εκδήλωση της ΚΑΕ στο “Παλατάκι”, τότε που είχαν έρθει στην Θεσσαλονίκη οι μεγάλοι Μπάρλοου, Λέβινγκστον, Βάρνερ.
Είχε αρχίσει από το 2007 να παρακολουθεί σταθερά αγώνες του ΠΑΟΚ δια ζώσης, γνωρίστηκε με στελέχη του ΑΣ και όταν ανέλαβε αρμοδιότητες στις επιχειρήσεις Κοντομηνά, δεν άργησε η προσέγγιση. Νωρίτερα (στα τέλη της σεζόν 2011-12) είχε αρχίσει ο ίδιος να βοηθά ενεργά την ομάδα και στο οικονομικό, διαδικασία που στην πορεία συμπεριέλαβε σημαντική στήριξη ειδικά για παίκτες (Μαγκράθ, Τσαϊρέλης, Μπρέμερ…) αλλά και διευκολύνσεις για το δημόσιο.
Ήταν ιδιαίτερα δημοσιογραφικός, έστω και εξωδιοικητικά προέβαλλε ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας, ενώ έπαιξε το πιο σημαντικό ρόλο στο να συνεργαστούν για μια τριετία η ΚΑΕ ΠΑΟΚ και ο όμιλος DEMCO του Κοντομηνά, μέχρι ο τελευταίος να αρχίσει να έχει προβλήματα υγείας αλλά και νομικές σκοτούρες.
Δεν είχε πρόβλημα να κάνει κριτική στην στρατηγική διοίκησης Πρέλεβιτς (πριν χρόνια έλεγε οτι για να ενισχυθεί ο ΠΑΟΚ, είχε συμφωνήσει με τον γκαρντ Προύιτ, εκφράζοντας το παράπονο οτι δεν τον ήθελαν στην ομάδα), έριξε τα βέλη του στους υπεύθυνους για το τρόπο αποχώρησης του Σαλούστρου, δεν ήθελε να μπει σε διοικητικό σχήμα, παρά τις συνεχείς κρούσεις, εξωδιοικητικά λειτούργησε για ένα μικρό διάστημα ως υπεύθυνος επικοινωνίας, άφησε “καρτέλα” και μετά από καιρό επέστρεψε φέτος για να δει ένα κρίσιμο ματς του ΠΑΟΚ στο «Παλατάκι». Ήταν το τελευταίο του και συνδυάστηκε με ήττα.
Προσπάθησε κάποια στιγμή να δημιουργήσει μια διοικητική κίνηση με τον Κώστα Αμοιρίδη, ενώ εκτιμούσε Γαλατσόπουλο, Καραμπέρη, Πανάκα (παρά τις διαφωνίες του στις θέσεις του τελευταίου), Βιολίδη και 2-3 ανθρώπους του ΑΣ. Παθιαζόταν με την ομάδα, κάποιες φορές-λόγω ενθουσιασμού και διάθεσης να παίζει ρόλο- “ξέφευγε” αναφορικά με το αγωνιστικό και την στελέχωση του, μιλούσε απευθείας με παίκτες, ήταν από αυτούς που το καλοκαίρι του 2013 επέμενε για τον Τσόχλα, ενώ από τον μεγάλο του ενθουσιασμό για να βρεθεί μια μόνιμη βιώσιμη λύση για τον Δικέφαλο, υπερέβαλλε στην μιντιακή έκθεση του, αλλά και στο περιεχόμενο των απόψεων του.
Όνειρο του ήταν να αναλάβει την ΚΑΕ ο Κοντομηνάς, ενώ εξέφρασε πολλές φορές την διάθεση να έρθει στον ΠΑΟΚ ο Βλάντο Γιάνκοβιτς. Αν οι υποχρεώσεις του στον όμιλο του Κοντομηνά δεν ήταν τόσες πολλές και σημαντικές (είχε τον έλεγχο στην Βόρειο Ελλάδα, στα Βαλκάνια και η… χάρη του έφταμε μέχρι την Αυστρία) το αποτέλεσμα της ενασχόλησης του με τον ΠΑΟΚ θα ήταν πολύ πιο ουσιαστικό, με ορμητήριο πάντα ξενοδοχείο στην περιοχή αεροδρομίου. Εκεί ήταν το στρατηγείο του.
Όμως και αυτός μετά το τέλος της συνεργασίας ΠΑΟΚ Κοντομηνά ακολούθησε την περπατημένη των ανθρώπων που είχαν βοηθήσει την ΚΑΕ (μέχρι και το γυναικείο χάντμπολ είχε βοηθήσει). Μακριά και αγαπημένοι…
Και η ειρωνία…; Εδώ και λίγες μέρες έχουν νοσήσει με συμπτώματα κορωνοϊού η σύζυγος και η μια κόρη του εκλιπόντος.
Κρίμα… Το μισό πάθος του Μάνου να έχουν όσοι διοικήσουν την ΚΑΕ, ο ΠΑΟΚ θα λύσει πολλά από τα χιλιάδες προβλήματα του. Τουλάχιστον “έφυγε”… χορτάτος, προλαβαίνοντας τους ποδοσφαιρικούς τίτλους και ειδικά το ντάμπλ του 2019. Η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, «έφυγε» πολύ πρόωρα και άδικα. Καλό ταξίδι ρε Μάνο…
