Ο δάσκαλος Ροδόπουλος στην Ελευσίνα – PICS

Το πρωί της Κυριακής της 24ης Μαρτίου του 2019 μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ, ο coach Θεόδωρος Ροδόπουλος, βρέθηκε στο κλειστό γυμναστήριο «Τάκης Βογιατζής» (Γούβα) της Ελευσίνας και μίλησε στους νεαρούς αθλητές της πόλης, αλλά και σε γονείς και προπονητές. Αυτό το αξιέπαινο γεγονός στάθηκε εφικτό χάρη σε μια ακόμα πρωτοβουλία της διοίκησης του Ομίλου Καλαθοσφαίρισης Ελευσίνας (ΟΚΕ), αλλά και χάρη στην στήριξη της προσπάθειας από τον Πανελευσινιακό.
Τα παιδιά των ακαδημιών της Ελευσίνας είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά έναν θρύλο, έναν -εντός και εκτός εισαγωγικών- γκουρού του ελληνικού -και όχι μόνο- μπάσκετ. Ο coach Ροδόπουλος, όντας -ομολογουμένως- η ζωντανή ιστορία της καλαθοσφαίρισης στα μέρη μας, επέστρεψε ξανά μετά από χρόνια στο Θριάσιο πεδίο. Την τελευταία φορά, που είχε βρεθεί στην Ελευσίνα, ήταν προσκεκλημένος του αειμνήστου coach Τάκη Βογιατζή ως μέντορας του.

Ο coach Ροδόπουλος δεν χρίζει ιδιαιτέρων συστάσεων… Έχει αποτελέσει διεθνής με την εθνική τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής. Λαμβάνοντας υποτροφία κατάφερε να σπουδάσει στο Springfield College. Μεταξύ και άλλων έχει προπονήσει τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Το 1983 υλοποίησε το πρώτο στα χρονικά μπασκετικό camp στην Ελλάδα. Λίγα χρόνια αργότερα από την καθιέρωση του “Salonica Basketball Camp” ήρθε και η ίδρυση της πρότυπης ακαδημίας τα «Αστέρια». Από τα προγράμματα του coach Ροδόπουλου τα τελευταία χρόνια έχουν εκκολαφτεί αρκετοί διεθνείς παίκτες (όπως ο Ντίνος Μήτογλου). Πέραν όλων αυτών ο coach Ροδόπουλος έχει βρεθεί σε αναρίθμητα final-4 του NCAA, έχει διατελέσει scouter για οργανισμούς του NBA (έστειλε τον Kirilenko στους Utah Jazz) και αποτελεί μέλος του Συνδέσμου Προπονητών Αμερικής (N.A.B.C.).

Ο αειθαλής 75χρονος coach κατά την παρουσία του στο κλειστό «Τάκης Βογιατζής» απάντησε στις ερωτήσεις των παιδιών και με την ομιλία έθιξε και ανέδειξε διάφορα διόλου επουσιώδη θέματα. Μίλησε για τα βασικά του αθλήματος, για την ραγδαία εξέλιξη του μπάσκετ ανά τα χρόνια, για την βαρύνουσα σημασία της προσήλωσης, της σκληρής δουλείας, του κινήτρου και της ομαδικότητας. Επίσης, υπογράμμισε πως οι πόντοι δεν είναι η πιο σημαντική παράμετρος για να καταλάβει κανείς την συνεισφορά ενός παίκτη σε ένα παιχνίδι. Ακόμη, δεν παρέλειψε να κάνει νύξη σε κάποιες άκρως ενδιαφέρουσες προσωπικές του εμπειρίες από την πολυετή του σταδιοδρομία στον χώρο του μπάσκετ. Εν ολίγοις έδειξε σε όλους όχι μόνο το τι σημαίνει, αλλά και το τι πραγματικά είναι η αληθινή αγάπη για το μπάσκετ. Κλείνοντας παρότρυνε τους μικρούς αθλητές να στοχεύουν πάντοτε την κορυφή του Ολύμπου, διότι και να μην καταφέρουν να την φτάσουν, πάλι θα βρίσκονται σε κάποια άλλη βουνοκορφή.