Αυτά που κάνει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο (ειδικά) φέτος, έχουν αφήσει την υφήλιο με το στόμα ανοιχτό και φουσκώνουν τα στήθη των Ελλήνων από υπερηφάνεια. Είναι ο (προσεχώς) MVP πρωταθλήματος, μία «δύναμη» που μία τη σταματάς και τρεις επανέρχεται, ο ιδανικός μπροστάρης για να κάνει την υπέρβαση μία ομάδα που πριν λίγα χρόνια κανείς δεν (υπο)λόγιζε στις δυνάμεις του ΝΒΑ. Όμως το πρώτο πράγμα που αναδεικνύει και ο ίδιος (δείγμα της σωστής νοοτροπίας που τον διακρίνει) μετά από κάθε νίκη, είναι η συμβολή των συμπαικτών του. Και έχει απόλυτο δίκιο.
Μία ήττα γνώρισαν οι Μπακς, σε επτά αγώνες ως τώρα στα πλέι οφ, και εκεί φάνηκε η σημασία της «ομάδας». Ο Γιάννης περιορίστηκε από την άμυνα των Σέλτικς, στον αγώνα της αυλαίας του 2ου γύρου, και έμειναν ένας Ντάριλ Μίντλετον και ο Νίκολα Μίροτιτς του πρώτου μέρους (3/3 τρίποντα) για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, κάτι που δεν έγινε. Στη συνέχεια, ο διακόπτης γύρισε. Στον δεύτερο αγώνα ο Αντετοκούνμπο ήταν κυρίαρχος, όμως οι Μπακς πήραν 94 πόντους από την υπόλοιπη ομάδα.
Στον τρίτο αγώνα, και κατά πολλούς πιο καθοριστικό μιας σειράς, φάνηκε η σημασία του πάγκου. Ο Γιάννης και πάλι «κέρβερος», όμως οι Μπακς δε θα μπορούσαν να κερδίσουν στην έδρα μιας εξαιρετικής ομάδας όπως οι Σέλτικς μόνο μ’ αυτόν. Ούτε, ακόμα, με τη σταθερή (στα πλέι οφ) συνδρομή του Κρις Μίντλετον. Ο Τζορτζ Χιλ ήρθε από τον πάγκο για να σημειώσει 11 πόντους στα τελευταία τέσσερα λεπτά της τρίτης περιόδου. Αίφνης, το 79-79 έγινε 87-95. Οι Μπακς δεν ξανακοίταξαν πίσω και ο έμπειρος γκαρντ τελείωσε τον αγώνα με 21 πόντους.
Ο Χιλ και ο παίκτης του… μπέιζμπολ
Ο υποτιμημένος όλα αυτά τα χρόνια Χιλ είναι η δύναμη πυρός των Μπακς από τον πάγκο και η αξία της απόκτησής του (για «ψίχουλα», από τους Καβαλίερς) φάνηκε ειδικά από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Μάλκολμ Μπρόγκντον. Η τελευταία εξέλιξη έφερε στο προσκήνιο και ακόμα έναν παίκτη ο οποίος το 2014 επιλέχθηκε στο ντραφτ του πρωταθλήματος μπέιζμπολ και το 2015 σ’ αυτό του ΝΒΑ! Ο λόγος για τον Πατ Κόνατον, ο οποίος χθες με 14 πόντους από τον πάγκο συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη των «Ελαφιών» και αποδεικνύεται παίκτης – «κλειδί», σε ειδικούς ρόλους, για την παρέα του Γιάννη.
Το βάθος των Μπακς παίρνει μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς ότι παίζουν: 1) χωρίς τον Μπρόγκντον, 2) τον 38χρονο αλλά με υπερπολύτιμη εμπειρία σε πλέι οφ Πάου Γκασόλ και 3) με τους Έρικ Μπλέντσο και Μπρουκ Λόπεζ να κάνουν μέτρια σειρά. Επιθετικά, γιατί ο πρώτος παίζει «σκυλίσια» άμυνα στον Ίρβινγκ.
Στον αντίποδα, ο Κρις Μίντλετον είναι εξαιρετικός (21.3 πόντοι στη σειρά με τους Σέλτικς), όντας ο δεύτερος «πόλος» πίσω από τον Γιάννη στην επίθεση.
Το ανακάτεμα της τράπουλας
Την ίδια ώρα, ο Μάικ Μπούλντενχοζερ, μετά το «στραπάτσο» του πρώτου αγώνα, ανακάτεψε την τράπουλα. Ο Μίροτιτς έχει «μετακομίσει» τελευταία στη βασική πεντάδα, η οποία προκαλεί… ίλιγγο με τα ύψη της: πέραν του μόλις 1.85μ. Μπλέντσο, Μίντλετον 2.03, Μίροτιτς 2.08, Γιάννης 2.11, Λόπεζ 2.13. Ο κόουτς των Μπακς μίκρυνε το ροτέισον, μειώνοντας των χρόνο του Στέρλινγκ Μπράουν και του «Ντι Τζέι» Ουίλσον (χθες δεν έπαιξαν καθόλου) και δίνοντας «τα κλειδιά» του πάγκου στους Χιλ και Κόνατον, που πλέον παίζουν σταθερά πάνω από 24 λεπτά, και δευτερευόντως στον Ερσάν Ιλιασόβα.
Βέβαια, οι Μπακς θέλουν να προχωρήσουν στα πλέι οφ και οι παραπάνω παίκτες θα χρειαστούν κάποια στιγμή, τουλάχιστον μέχρι να επιστρέψει ο Μπρόγκντον, όπως και ο Τόνι Σνελ που δεν έχει πολύ χρόνο συμμετοχής. Με την επιστροφή του Μπρόγκντον ο Μίροτιτς θα επιστρέψει λογικά στον πάγκο και θα τον δυναμώσει ακόμα περισσότερο, τονίζοντας και τον «άγραφο νόμο» της εισαγωγής: ο ηγέτης είναι το «Α», το «σαπόρτινγκ καστ» το «Ω» για να φτάσει μια ομάδα ψηλά.
