Μπαίνοντας σε μία εβδομάδα τριών αγώνων που είχαν το «πρέπει» (αυτός με τη Λάρισα) και υψηλό βαθμό δυσκολίας (αυτοί με Ηρακλή και Προμηθέα εκτός), αν κάποιος ρωτούσε έναν φίλο του Άρη τι περιμένει, θα έλεγε «ας κερδίσουμε τη Λάρισα και καλά είμαστε».
Αν, δε, ο ερωτών… απαντούσε ότι ο Άρης θα κέρδιζε τα πρώτα δύο ματς και μάλιστα με «περίπατο», ο ερωτώμενος μπορεί να του ζητούσε πιστοποιητικό ότι έχει… σώας τας φρένας. Κι όμως… Στο μπάσκετ, και ειδικά με τον Άρη, τίποτα δεν πρέπει να προεξοφλείται.
Η σούμα της ομάδας του Σάββα Καμπερίδη από τους αγώνες με τη Λάρισα και τον Ηρακλή είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακή. Δύο νίκες, με συνολική διαφορά 40 πόντων και παθητικό 106 πόντων! «Έλα… Παναγία μου» αναφώνησαν πολλοί. Και δικαίως, φέρνοντας στο μυαλό ότι ο Άρης είχε 4 νίκες σε 14 ματς πριν από το περασμένο Σάββατο.
Προφανώς αυτοί που δεν είπαν το παραπάνω είναι ο Καμπερίδης και οι παίκτες του. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, όμως με την ομάδα να βαδίζει ήδη στην τελική ευθεία, μπήκαν στο παρκέ τόσο του Παλέ, όσο και του Ιβανωφείου, «με το μαχαίρι στα δόντια». Ένα δεκάλεπτο… από τα οκτώ κατάφεραν να παίξουν κανονικό μπάσκετ η Λάρισα και ο Ηρακλής: Το πρώτο της αναμέτρησης του «Nick Galis Hall». Στα υπόλοιπα επτά, μία ομάδα υπήρχε στο γήπεδο και φορούσε κιτρινόμαυρα.
Δεν αρκεί, όμως, μόνο το πάθος για να κερδίσεις τόσο άνετα ένα «χωρίς αύριο» και ένα υψηλών απαιτήσεων ματς. Ο Άρης παρέδωσε μαθήματα «αιχμαλωσίας» των δύο αντιπάλων του και οι συγκεκριμένοι αγώνες θα μπουν πάνω πάνω στο ράφι του σκάουτινγκ των προσεχών αντιπάλων της Λάρισας και του Ηρακλή.
Και αν κόντρα στους Θεσσαλούς μπορεί να πει κάποιος ότι δεν έχουν «plan b» εφόσον δεν τους πάνε τα τρίποντα, το χθεσινό ματς ήταν μία άλλη συνθήκη. Ο Ηρακλής έχει έτσι κι αλλιώς πολύ καλές μονάδες και προερχόταν από σπουδαίο διπλό στο Περιστέρι δείχνοντας να συνέρχεται με τον Θανάση Σκουρτόπουλο στον πάγκο του, ενώ είχε και μεγάλο βαθμολογικό κίνητρο, αφού δεν έχει βγει ακόμα η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή για την υπόθεση Χάγκινς. Κι όμως, χθες ο Άρης τον εξαφάνισε από το παρκέ.
Τα εύσημα σαφώς πηγαίνουν στον Σάββα Καμπερίδη και το επιτελείο του, για την άρτια προετοιμασία και τακτική στους δύο αγώνες. Πηγαίνουν φυσικά και στους παίκτες, γιατί αν δεν εφαρμόσουν αυτοί σωστά το πλάνο, ο κάθε προπονητής μπορεί να φαίνεται… μυρωδιάς. Πολλά άκουσε κατά τη διάρκεια της σεζόν ο κόουτς του Άρη, ήρθε η ώρα να πάρει και τα credits που του αναλογούν, σε μία χρονιά χωρίς δυνατότητα αλλαγών, με δύο βασικούς ψηλούς να είναι εκτός για 1-1.5 μήνα. Όπως και για το ότι έχει καταφέρει να κάνει την ομάδα να βγάζει φρεσκάδα στο παρκέ τώρα που το πρωτάθλημα μπαίνει στην τελική ευθεία του
Όπως credits πρέπει να πάρουν και οι άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά για να μείνει ο Άρης ζωντανός και κατάφεραν να σβήσουν ακόμα μία φωτιά που πήγε να ανάψει πριν από τον αγώνα με τον Ηρακλή. Σε μία χρονιά χωρίς εισιτήρια και με κατασχεμένα τα τηλεοπτικά. Και επειδή ο Άρης δεν μπορεί να βρει ησυχία από τις αμαρτίες του παρελθόντος, καθημερινά προκύπτουν νέα προβλήματα λόγω των τελεσίδικων αποφάσεων που υπάρχουν, κάτι που έγινε και πρόσφατα, με ένα θέμα που χρήζει άμεσης επίλυσης.
Η μεταμόρφωση
Επιστρέφοντας στα του παρκέ, έχει ενδιαφέρον να φανεί πώς ο Άρης, μία ομάδα που εξ αρχής είχαμε αναφέρει ότι δεν είναι για να παλεύει για τη σωτηρία της, έφτασε στο σημείο να μην επιτρέπει στους αντιπάλους του να ανασάνουν. Θα πει κάποιος ότι και η Λάρισα και ο Ηρακλής είναι ομάδες με κακή «χημεία», τι να πει όμως και ο Άρης ο οποίος είχε μετρημένες επιλογές το καλοκαίρι και δεν έφτιαξε το ρόστερ που σχεδίαζε σε πρώτη φάση.
Το «κλειδί» είναι η παραπάνω λέξη: «Χημεία». Κανείς φυσικά δε θα φορτώσει τα δεινά της ομάδας στον Τζαμάλ Σούλερ, όμως μετά την αποχώρησή του η περιφέρεια δείχνει άλλο πρόσωπο. Μοιράστηκε ο (αρκετός) χρόνος του στους περιφερειακούς, ξεκαθάρισαν οι ρόλοι κι αυτό αποτυπώνεται στο παρκέ. Ο Φλιώνης μοιάζει μεταμορφωμένος στα τελευταία ματς, ο Τσάλμερς είναι πλέον το «δυάρι» της ομάδας και τα πράγματα μοιάζουν πιο ξεκάθαρα. Κάτι που αποτυπώνεται και στη συγκέντρωση και την εξαιρετική αμυντική λειτουργία των τελευταίων αγώνων.
Με την επιστροφή των Ντραγκίτσεβιτς και Μιλόσεβιτς, δε, η ομάδα έχει πλέον ποστ παιχνίδι, κάτι που κλείνει τις άμυνες και δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια για περιφερειακό σουτ. Χθες ο Άρης πέρα από την άμυνα έβαλε και μεγάλα σουτ από μακριά.
Μόνο αν… αυτοκτονήσει
Με τη χθεσινή νίκη, ο Άρης ξέμπλεξε σε μεγάλο βαθμό με την υπόθεση παραμονή. Έχει 2-0 τον Ηρακλή, 2-0 τη Λάρισα και +26 στα δύο ματς το Μεσολόγγι, ενώ με τους δύο τελευταίους έχει πλέον διαφορά δύο νικών. Βέβαια, επειδή στη φετινή Basket League οι εκπλήξεις βρίθουν, για να είναι σίγουρος θα χρειαστεί άλλη μια νίκη. Με την εικόνα του στα τελευταία ματς και αρκετό βάρος να έχει φύγει από την πλάτη του, θα τη βρει. Μπορεί να βρει και περισσότερες, ώστε να κλείσει τη χρονιά με ωραίο τρόπο. Άλλωστε, υπήρξαν πολλές συγκυρίες για να φτάσει ο Άρης να παλεύει για την παραμονή του. Χαμένα ματς στον πόντο (Μεσολόγγι, Ιωνικός), τραυματισμοί βασικών παικτών χωρίς δυνατότητα αλλαγής), διαιτητικές αδικίες (Κολοσσός, Λαύριο), ενώ πολλές φορές αδίκησε και η ίδια τον εαυτό της.
Και μετά (τη λήξη της χρονιάς) αρχίζουν τα πιο σπουδαία. Ήδη οι συζητήσεις για την «επόμενη μέρα» έχουν ξεκινήσει, κάτι άκρως θετικό, αφού είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο η ομάδα να βγάλει άλλη μία σεζόν με τόσο στενά οικονομικά δεδομένα. Η χρονιά δεν τελείωσε, τα προβλήματα παραμένουν και… ξεφυτρώνουν, αλλά πολλοί περίμεναν ότι ο Άρης αφενός δε θα ξεκινούσε το πρωτάθλημα, αφετέρου δε θα άντεχε ως εδώ, ειδικά από τη στιγμή που έγινε γνωστή η κατάσχεση των τηλεοπτικών.
