Ο Λευτέρης Μποχωρίδης ήταν με μία λέξη εκπληκτικός, ο Λάκι Τζόουνς ήταν ο παίκτης των τελευταίων αγώνων, αυτός που δε φοβάται να «μπει στη φωτιά», να σκοράρει και να φθείρει τους αντιπάλους του, ενώ όλοι οι παίκτες έβαλαν το λιθαράκι τους, ειδικά στην άμυνα όπου «στραγγάλισαν» τον αντίπαλο. Ο Άρης ξέσπασε στο κατάλληλο ματς. Το βάζει πίσω του και προχωράει. Αλλά πώς;
Ο Άρης ξέμπλεξε με την παραμονή, έστω και δύο αγωνιστικές πριν το τέλος, αλλά το γιατί η κατάσταση έφτασε σ’ αυτό το σημείο ίσως είναι το τελευταίο που μετρά στην παρούσα φάση. Σήμερα (13/4) ψέκασε, σκούπισε, αλλά δεν τελείωσε, αφού τώρα αρχίζει η μεγάλη προσπάθειά του. Η μπάλα βγαίνει από το παρκέ και ανεβαίνει έναν όροφο πιο πάνω στο «Παλέ», στα γραφεία της ΚΑΕ. Γιατί άλλη μια τέτοια χρονιά, κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει. Πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση, αλλά μία σπάει.
Αυτήν τη στιγμή, ο Άρης έχει να διαχειριστεί 8 ban από τη ΦΙΜΠΑ, όπως φαίνεται και στην παραπάνω φωτό από την ιστοσελίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Και η υπόθεση μόνο απλή δεν είναι. Χωρίς «ζεστό» χρήμα, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση να λυθεί ένα (πόσο μάλλον 8) ban κι αυτό η ομάδα το βίωσε το καλοκαίρι του 2014, όταν για καιρό «σερνόταν» η τιμωρία από τον Άαρον Μάιλς, λόγω της αδιαλλαξίας της Octagon, μέχρι να μεσολαβήσει η ΦΙΜΠΑ, το θέμα να λήξει και η ομάδα να ενεργοποιήσει τις συμφωνίες με τους Πάσαλιτς, Τόμας, Ριντ και Νέιμικ. Κοντολογίς: Όποιος περιμένει να λυθούν μέσα σε ένα μήνα, λόγου χάρη, 8 ban, χωρίς να εμφανιστούν πολλά ευρώ στο τραπέζι, επιεικώς ονειροβατεί.
Και κάπου εδώ μπαίνει το θέμα της οικονομικής ενίσχυσης ή στο καλύτερο σενάριο, «ανάστασης». Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν πυρετώδεις επαφές για να αλλάξει το status quo της ΚΑΕ Άρης, όμως μέχρι να υπάρξει κάτι χειροπιαστό, το «μικρό καλάθι» είναι άκρως απαραίτητο, αφού πολλές φορές υπήρξε ενθουσιασμός για το (τελικώς) τίποτα. Το ότι ο Δημήτρης Γουλιέλμος ψάχνει «συμπαίκτες» είναι γνωστό και μένει να φανεί αν και πότε θα τους βρει, τι βοήθεια μπορούν να προσφέρουν και αν θα είναι πληθυντικός αριθμός ή… ένας και καλός. Πριν από λίγο καιρό, ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ δήλωσε ότι «την επόμενη χρονιά το ρόστερ του Άρη δε θα έχει καμία σχέση με το φετινό» κι αυτό (είναι αναγκαίο να) μεταφράζεται στο εξής: Είτε κάτι έχει στα χέρια του, είτε κάτι περιμένει. Το βέβαιο είναι ότι τον τελευταίο καιρό τα πράγματα στο οικονομικό κομμάτι έχουν «σφίξει» αρκετά και πως δε γίνεται να συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση. Εκτός των άλλων, είναι και οι υποχρεώσεις για το Άρθρο 99 που δεν πρέπει να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Άλλη μια τέτοια χρονιά, ο Άρης δύσκολα θα την αντέξει, σε όλα τα επίπεδα. Στο αγωνιστικό κομμάτι, αν δεν αλλάξει κάτι, οι επιλογές του στους ξένους θα είναι και πάλι πολύ περιορισμένες (πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Τζαμάλ Νίξον, που επέστρεψε στο Λαύριο λίγες μέρες πριν το πρώτο ban της ΦΙΜΠΑ στον Άρη, στις 5 Ιανουαρίου του 2017). Και το ενδεχόμενο παραμονής της φετινής εξάδας ξένων δεν προκαλεί… ανακούφιση, αφού μόνον ο Λάκι Τζόουνς (στο τέλος) και περιστασιακά οι Μαγκί, Κάιζερ, Μπελ δικαίωσαν την επιλογή τους.
Τι σημαίνει το παραπάνω; Ότι με δεδομένη την αναλογία 6 Ελλήνων – 6 ξένων, πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν, ακόμα και στη διάρκεια της σεζόν, αναφορικά με τα τα δεδομένα της Α1. Αν ο Άρης και πάλι εγκλωβιστεί στο θέμα των ξένων, θα… τρώει τα νύχια του και την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Όλα αυτά, την ώρα που καθίσταται αναγκαία η διατήρηση ενός ελληνικού «κορμού», αλλά και ο εμπλουτισμός του. Όπως και η παραμονή των στυλοβατών της πρωταθλήτριας εφηβικής ομάδας. Αυτά είναι θέματα που θα (μας) απασχολήσουν σύντομα. Και για να γίνουν, πρέπει να βγει η ομάδα από το οικονομικό αδιέξοδο.
