«Δεν μπορείς να ξεχάσεις κάτι τέτοιο. Δεν θέλω να το ξεχάσω.
Το ξεπέρασα. Ίσως να υπάρχουν ένα – δύο πράγματα που δεν θέλεις να δεις ή να βιώσεις ξανά, όμως είναι ένα από αυτά τα οποία με έκαναν αυτή που είμαι.
Ήταν καλοκαίρι του 2013 όταν υπέγραψα στην ουγγρική ομάδα μπάσκετ Ούνι Γκιόρ. Ήταν η πρώτη επαγγελματική ομάδα μου εκτός Η.Π.Α., έπειτα από τη θητεία μου στο πανεπιστήμιο του Ντέιτον.
Νωρίτερα, την ίδια χρονιά, είχα υπογράψει για το καμπ προετοιμασίας των άλλοτε πρωταθλητών WNBA, Σιάτλ Στορμ, δοκίμασα, αλλά ανυπομονούσα να παίξω στην Ουγγαρία, όπου έφτασα μερικές εβδομάδες αργότερα.
Στις 7 Σεπτεμβρίου 2013, το λεωφορείο της ομάδας μας ταξίδευε σε έναν δρόμο διπλής κατεύθυνσης, για ένα φιλικό στην πόλη Σοπρόν. Ξαφνικά, συγκρούστηκε πάνω μας ένα αυτοκίνητο από την αντίθετη λωρίδα. Από έναν οδηγό για τον οποίο στη συνέχεια είπαν ότι ήταν μεθυσμένος…
Ήμουν πάντα πρόθυμη να συζητήσω γι’ αυτό, είμαι άνθρωπος που μιλάει για το δυστύχημα, διότι με άλλαξε με πολλούς τρόπους.
Δεν με φοβίζει να κουβεντιάσω για ό,τι συνέβη. Έγινε και, ξέρετε, πρέπει να προχωράς μπροστά. Είναι σκληρό, όμως πρέπει να το ξεπερνάς και να προχωράς.
Κοίταζα την τότε συμπαίκτριά μου, Νατάσα Κοβάτσεβιτς από την Σερβία, η οποία έχασε το πόδι της, το οποίο ακρωτηριάστηκε από το γόνατο…
Κοιτάς τους δύο ανθρώπους της ομάδας μας που έχασαν τη ζωή τους, άλλους που τραυματίστηκαν σοβαρά και σκέφτεσαι πως απλώς πρέπει να συνεχίσεις.
Η Νατάσα Κοβάτσεβιτς συνέχισε να παίζει μπάσκετ με τεχνητό μέλος, στη Σερβία, μετά το ατύχημα στην Ουγγαρία / Photo by: fiba.com.
Θυμάμαι καλά όλο το περιστατικό, γιατί δεν ήμουν αναίσθητη σε κανένα σημείο του και μπορώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου κάθε δευτερόλεπτο του δυστυχήματος.
Η Νατάσα Κοβάτσεβιτς καθόταν ακριβώς μπροστά μου, στη δεξιά θέση.
Εγώ ήμουν μισοκοιμισμένη όταν το αυτοκίνητο μάς χτύπησε και πετάχτηκα, πιστεύοντας αρχικά ότι απλώς έσκασε ένα λάστιχο του λεωφορείου. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα.
Το επόμενο που θυμάμαι είναι το πούλμαν να αναποδογυρίζει και οι σκέψεις που κατέκλυσαν το μυαλό μου ήταν τρελές. Αυτό μάλλον ήταν φυσιολογικό, όταν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο.
Ένα κομμάτι γυαλί από το παράθυρο βρέθηκε στο μάτι μου. Έβαλα τα χέρια στο κεφάλι μου, πετάχτηκα έξω από το παράθυρο και βρέθηκα ξαπλωμένη σε ένα χαντάκι, όσο το λεωφορείο συνέχιζε να αναποδογυρίζει…
Βλέπεις συχνά πολλά πράγματα και καταστάσεις οι οποίες δεν εξηγούνται. Ή δεν χρειάζεται και δεν μπορείς να τις εξηγήσεις. Αλλά πρέπει να πω ότι πολλά πήγαν καλά για μένα, ώστε να μείνω ασφαλής.
Δεν είχα σπάσει εγώ το τζάμι του παραθύρου. Δεν προσγειώθηκα σε στάση που θα προκαλούσε σπάσιμο στον αυχένα μου και, στη συνέχεια, δεν έκανα κάτι ανόητο, όπως να κουνηθώ. Κάτι που θα χειροτέρευε την κατάστασή μου.
Είχα εξαρχής την κατάλληλη υποστήριξη και κάποιος από ψηλά, δεν ξέρω ακριβώς ποιος, με πρόσεξε. Επειδή, προφανώς, δεν είχα κανέναν έλεγχο σε ό,τι έγινε.
