Οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη ήταν εξ’ αρχής αποφασισμένοι να κάνουν την έκπληξη και ήξεραν πως για να τα καταφέρουν θα έπρεπε να παίξουν καλή άμυνα. Όπερ και εγένετο. Πίεζαν δυναμικά και με πάθος τους αντιπάλους τους, με αποτέλεσμα να τους “βραχυκυκλώσουν”. Έλεγξαν τον ρυθμό και δεν χαλάρωσαν καθόλου.
Στην επίθεση δεν έκαναν υπερβολές. Είχαν ώριμες και ψύχραιμες επιλογές, παίρνοντας μεγάλες λύσεις τόσο από τον Φώτη Λαμπρόπουλο, όσο και από τον Άιρλαντ. Ο Βαν Όστρουμ πρόσφερε σε πολλούς τομείς, ενώ όταν οι γηπεδούχοι επιχείρησαν την ολική επαναφορά “μίλησαν” οι Νουουτίνεν και Καββαδάς, που ο καθένας από την πλευρά του έδωσαν λύσεις.
Ο Απόλλωνας δεν είχε αρχή, μέση και τέλος. Οι Αμερικανοί του δεν βοήθησαν ούτε στο ελάχιστον, με τον Δημήτρη Βεργίνη να παλεύει σχεδόν μόνος του, παίρνοντας βοήθειες από τον εξαιρετικά ταλαντούχο, Γιάννη Κουζέλογλου, ο οποίος αποτέλεσε το μοναδικό κέρδος της ομάδας του Κώατα Μέξα από το συγκεκριμένο παιχνίδι.
MVP:
Παρότι ο Άιρλαντ είχε πιο… φανταχτερή στατιστική, ο Φώτης Λαμπρόπουλος κατάφερε να προσφέρει μεγαλύτερη ουσία. Επέστρεψε σαν αντίπαλος στον τόπο καταγωγής του και έκανε πραγματικά τη διαφορά για τον Αρκαδικό, δίνοντας λύσεις τόσο κοντά στο καλάθι, όσο και στην περιφέρεια.
