Με την ολοκλήρωση τριών φιλικών αγώνων ο Άρης αρχίζει να δείχνει “προς τα έξω” το τι θα δουν, έστω και σε αδρές γραμμές, οι φίλοι του και οι φίλοι του μπάσκετ γενικότερα, αυτή τη σεζόν. Βεβαίως όλα αυτά τα έδειξε, όσο τα έδειξε, χωρίς τον βασικό Αμερικανό του σέντερ (ίσως να είναι ο Ντέβιν …
Με την απόκτηση των Ρέτζι Λιντς και Τόνι Ντάγκλας ο Ηρακλής ολοκλήρωσε πολύ δυνατά την προσπάθεια του για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας, που θα στηριχθεί στην περιφέρειά της, στο μακρινό σουτ και στο uptempo παιχνίδι. Ας την “δούμε” από πιο κοντά… Αν μπορέσει να στηριχθεί αυτό και από τους ψηλούς, που έχουν δύναμη, τότε …
Όλα τα είχε η 5η αγωνιστική της Basket League. Ανατροπές, εκπλήξεις, σασπένς (έστω όχι σαν αυτό της 4ης μέρας) και όσο προχωρά το πρωτάθλημα, η αγωνία εντείνεται. Από νωρίς. Το BasketPlus κάνει την ακτινογραφία» της αγωνιστικής.
Στην 3η στροφή πριν το τέλος της κανονικής περιόδου της BETSHOP BASKET LEAGUE, η αγωνία χτυπάει… κόκκινο. Και επειδή πάντα (και στη ζωή, όχι μόνο στον αθλητισμό), η πιο σημαντική μάχη είναι αυτή της επιβίωσης, εύλογα εκεί πέφτει το βάρος, λόγο πριν από το φινάλε. Η 24η αγωνιστική τα είχε… σχεδόν όλα. Μάχη μέχρι τελικής πτώσης για την παραμονή, αποφυγή του κινδύνου για δύο ιστορικές ομάδες και άλλη μια μάχη για το καλύτερο πλασάρισμα στην κορυφή. Το BasketPlus.gr αναλύει τα τεκταινόμενα της του Σαββάτου.
Επιστροφή στην «ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ» της Β΄Εθνικής, με το τέλος 1ου γύρου της σεζόν 2017-18 (όλες οι ομάδες έχουν κάνει το ρεπό τους) να είναι ίσως το καταλληλότερο σημείο για λιγότερο επισφαλή συμπεράσματα.
Όσο καλύτερα διαβάζει κανείς τους αριθμούς, τόσο καλύτερα κατανοεί και το παιχνίδι. Κι ασχέτως αν πολλά νούμερα είναι δύσκολο να τα «αποκωδικοποιήσουμε», εξίσου πολλά είναι κι εκείνα που μπορούμε να αντιληφθούμε ξεκάθαρα και να λάβουμε υπόψιν για να βελτιωθούμε (ή απλά να προβλέψουμε).
Πευκοχώρι-Τρικούπης «Πίστη vs Πίστη»
Ο 2ος γύρος ξεκινά με ένα πολύ δυνατό ντέρμπι στη Χαλκιδική. Κυρίαρχο σημείο της αναμέτρησης, η «Πίστη» της κάθε ομάδας στο δικό της momentum. Από τη μια οι γηπεδούχοι που με κόουτς Μελετιάδη προέρχονται από δυο συνεχόμενες νίκες (Φάρσαλα και Στρατώνι) ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΑΛΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. Και από την άλλη η καλοκουρδισμένη μηχανή του κόουτς Δημητριάδη ξεκίνησε ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΙΣΧΥΡΗ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ.
Το ΠΕΥΚΟΧΩΡΙ στην έδρα του έχει ηττηθεί μόνο από το Λαγκαδά, σε ένα παιχνίδι που έμεινε πολύ κάτω από τους μέσους όρους του στην επίθεση (58π έναντι 71π μ.ο.). Ενώ η άμυνα του είναι εξαιρετική, καθώς εντός δεν έχει δεχτεί πάνω από 60π σε κανένα ματς.
Ο ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ έχει μόνο 2 ήττες συνολικά στο πρωτάθλημα, στις Σέρρες και στην Καβάλα. Σκοράρει εντός κι εκτός με μεγάλη συνέπεια κοντά στους 72π, ενώ η άμυνα μακριά από την έδρα του κινείται κατά μέσο όρο στους 67π. Και στις 2 ήττες φαίνεται να προδόθηκε απ’ αυτή, καθώς δέχτηκε πάνω από 70π (75π στις Σέρρες και 72π στην Καβάλα) και γι αυτό κι έχασε.
Το Πευκοχώρι θέλει απλά να ναι ο ευατός του στο σπίτι του, όπου αν επιβεβαιώσει τους αριθμούς του δύσκολα θα χάσει. Αντίθετα για τον Χαρίλαο απαιτείται μια ακόμη υπέρβαση, που είναι όμως ικανός να κάνει.
Σημείωση 1: Πρώτο ματς πολύ κλειστό στην πρεμιέρα και νίκη για τον Χαρίλαο με 64-57.
Σημείωση 2: Το Πευκοχώρι είναι 4ο με 23 βαθμούς κι έχει παίξει στον 1ο γύρο 6 ματς εντός και 8 εκτός, ενώ αντίστροφα ο Τρικούπης 8 ματς εντός και 6 εκτός και είναι 1ος με 26 βαθμούς.
ΚΑΒΑΛΑ – ΦΑΡΣΑΛΑ «Επάνοδος vs Καθιέρωσης»
Η ΚΑΒΑΛΑ ξεκίνησε ίσως με το πληρέστερο ρόστερ τη φετινή χρονιά και με μοναδικό στόχο την άμεση επάνοδο στην α2. Στην έδρα της έχει χάσει μόνο από το Στρατώνι τη 2η αγωνιστική κι έκτοτε μετράει μόνο νίκες. Διαθέτει την 2η πιο αποδοτική επίθεση στο πρωτάθλημα σκοράροντας εντός 80π μ.ο. ενώ αντίστοιχα δέχεται 69π.
Τα ΦΑΡΣΑΛΑ κάνουν μια εξαιρετική πορεία μέχρι τώρα, έχοντας πρωταρχικό στόχο να παραμείνουν και στη συνέχεια να καθιερωθούν στην κατηγορία. Επιβεβαιώνουν την «παράδοση» που θέλει τις νεοφώτιστες ομάδες που πετυχαίνουν το στόχο τους, την πρώτη χρονιά να κρατάνε ισχυρή την έδρα τους έχοντας ενθουσιασμό, κόσμο και δίψα. Έτσι και τα Φάρσαλα δεν έχουν χάσει μπροστά στον (υπέροχο) κόσμο τους. Εκτός έδρας όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, εκεί που η παρθενική τους νίκη ήρθε την περασμένη Κυριακή στον Παλαμά. Η άμυνα τους είναι αρκετά ευάλωτη, κάτι που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την έξοδο τους στην Καβάλα.
Σημείωση: Πρώτος γύρος Φάρσαλα 75 – Καβάλα 74.
ΞΑΝΘΗ-ΙΚΑΡΟΙ «Διατήρηση»
Η ΞΑΝΘΗ που θέλει να καθιερωθεί στην κατηγορία, προέρχεται από ένα σερί 2 νικών το οποίο θέλει να ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ και να διευρύνει ταυτόχρονα, για να ξεφύγει εντελώς από τη ζώνη υποβιβασμού. Στην έδρα της δέχτηκε 3 φορές πάνω από 70π (που είναι ο μέσος όρος της), τις 2 έχασε και τη 1 κέρδισε στην παράταση.
Οι ΙΚΑΡΟΙ από την άλλη θέλουν να ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ κοντά στην κορυφή, καθώς η Καβάλα τους κέρδισε την τελευταία αγωνιστική και τους έπιασε στη 2η θέση. Συνολικά μετρούν 3 ήττες (όλες μακριά από την αλώβητη έδρα τους), όπου και στις 3εις δέχτηκαν πάνω από 70π, εκεί που βρίσκεται και το ταβάνι της Ξάνθης.
Η γηπεδούχοι πρέπει να τους κρατήσουν χαμηλά και να κυνηγήσουν μπροστά τους μέσους όρους τους, ενώ οι Σεραίοι ίσως έχουν περισσόερες πιθανότητες σε υψηλότερο σκορ.
Σημείωση: οι Ίκαροι έχουν παίξει με το κλείσιμο του πρώτου γύρου 8 ματς στην έδρα τους, έναντι 6 εκτός έδρας, ενώ η Ξάνθη ακριβώς το αντίθετο.
ΑΝΑΤΟΛΙΑ-ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ «Έδρα»
Ανίκητο εντός το ΑΝΑΤΟΛΙΑ, ξεκινάει τον 2ο γύρο θέλοντας και να παραμείνει. Αυτή τη στιγμή διαθέτει την πιο παραγωγική επίθεση του πρωταθλήματος και στην έδρα του επιβάλει ένα πολύ υψηλό τέμπο και σκορ (85π μ.ο), που δύσκολα κάποιος μπορεί να ακολουθήσει.
Το ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ από την άλλη είναι πιο ασταθές στους μέσους όρους του, πηγαίνοντας τα σκορ άλλοτε ψηλά και άλλοτε χαμηλά. Παρόλα αυτά πάνω από 80π πέτυχε μόνο μια φορά φέτος και αυτή τυχαίνει να είναι με το Ανατόλια στην πρεμιέρα του πρώτου γύρου.
Υποθετικά (πάντα!) οι γηπεδούχοι θα παίξουν πάλι σε υψηλό τέμπο και για μεγάλο σκορ, εκεί που οι πιθανότητες και οι αριθμοί είναι υπέρ τους. Από την άλλη οι φιλοξενούμενοι αρέσκονται μεν στο γρήγορο ρυθμό, μένει και να δούμε αν θα τον ακολουθήσουν και στο Πανόραμα ή αν θα προσπαθήσουν να σπάσουν την «αγαπημένη συνήθεια» του κολλεγίου, κόντρα όμως στη δική τους φιλοσοφία.
Σημείωση: το Ανατόλια (ισόβαθμο με το Πευκοχώρι στην 4η θέση) έχει στο πρόγραμμα του για τον 2ο γύρο, 8 παιχνίδια στην έδρα του έναντι 6 εκτός έδρας.
ΑΓΡΙΝΙΟ-ΛΑΓΚΑΔΑΣ «Under»
Χαμηλή παραγωγικότητα και από τις δυο ομάδες σε ένα ακόμη μεταξύ τους παιχνίδι που αναμένεται εξίσου κλειστό. Οι ΓΗΠΕΔΟΥΧΟΙ τελευταία έχουν ανεβάσει λίγο τους επιθετικούς τους μέσους όρους στην έδρα τους, ενώ οι ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ που είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικοί σε χαμηλά σκορ, σκοράρουν κοντά στους 71π εκτός έδρας (αν μάλιστα αφαιρέσουμε τους 100π που πέτυχαν μέσα στον Παλαμά, ο μέσος όρος κινείται ακόμη πιο κάτω).
Αναμένεται ΣΚΛΗΡΗ ΜΑΧΗ, ειδικά στις άμυνες, σε ένα παιχνίδι που το χρειάζονται και οι δυο ομάδες πάση θυσία, για διαφορετικούς ασφαλώς λόγους!!!
ΤΙΤΑΝΕΣ-ΣΤΡΑΤΩΝΙ «Τώρα ή Ποτέ»
Οι ΤΙΤΑΝΕΣ ξεκινάνε το 2ο γύρο με αλλαγή προπονητή, θέλοντας να παλέψουν τουλάχιστον για την αξιοπρέπεια τους. Οι αλλαγές αυτές είτε φέρνουν με το καλημέρα κάτι θετικό είτε δε το φέρνουν ποτέ. Σίγουρα θα παλέψουν στην άμυνα περισσότερο, θα πιστέψουν παραπάνω στον εαυτό τους, θα έχουν ήδη δεχτεί «τονωτικές δόσεις» όλη την εβδομάδα και σίγουρα έχουν την ποιότητα να κάνουν ζημιές.
Το ΣΤΡΑΤΩΝΙ που γενικά κινείται σε χαμηλούς μέσους όρους, επιθετικά (αρνητικό) και αμυντικά (θετικό), στοχεύει τέτοια παιχνίδια, τα μελετάει και συνήθως τα παίρνει. Ο αστάθμητος παράγοντας είναι η «αλλαγή» των γηπεδούχων, που αν είναι σημαντική ίσως μπερδέψει το σκάουτινγκ και μαζί και τη στόχευση, αν πάλι η αλλαγή είναι μόνο «τονωτική» τότε θα ναι ίσως πιο εύκολο.
Σημείωση: Οι γηπεδούχοι θα έχουν στον 2ο γύρο 8 παιχνίδια εντός και 6 εκτός, ενώ το αντίστροφο ισχύει για τους φιλοξενούμενους.
ΕΛΙΜΕΙΑ-ΧΑΛΚΗΔΟΝΑ «Δίχως αύριο»
Η ΕΛΙΜΕΙΑ δεν έχει πετύχει νίκη στην έδρα της ακόμη και σίγουρα είναι κάτι που θα το ήθελε πολύ. Αντιμετωπίζοντας μια ομάδα που έχει μόνο μια νίκη εκτός έδρας προφανώς και θα μπορούσε να το πιστέψει. Τα νούμερα της είναι όμως πρέπει να βελτιωθούν αρκετά σε άμυνα και επίθεση κάτι που ασφαλώς απαιτεί μεγάλη προσπάθεια απ όλους.
Η ΧΑΛΚΗΔΟΝΑ, μια ομάδα με επιθετικό ταλέντο (σε ατομικό επίπεδο), δεν σκοράρει όσο ψηλά θα περίμενε κανείς, ενώ ταυτόχρονα δείχνει να «καταρρέει» αμυντικά μακριά από την έδρα της. Παρόλα αυτά αν θέλει να παραμείνει στο παιχνίδι της σωτηρίας, θα πρέπει με κάθε τρόπο να πάρει αυτά τα παιχνίδια που είναι «Δίχως αύριο».
Οι «ΑΡΙΘΜΟΙ», ανεξάρτητα αν επιβεβαιώνονται, είναι σημαντικοί και λίγο πολύ όλοι τους μελετάνε. Το ζήτημα για τις ομάδες είναι πόσο αποτελεσματικά τους αναλύουν και τι μπορούν να κάνουν με τα συμπεράσματα τους. ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ, για να φτιάξουν την δική τους τακτική. ΑΛΛΕΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ και απλά προσπαθούν να βελτιώσουν τους δικούς τους. ΑΛΛΕΣ απλά ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΝ και βρίσκουν τα δυνατά κι αδύνατα σημεία για να στοχεύσουν. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!
Keep basketing…
Μια εβδομάδα μετά τη λήξη των τελικών του πανελληνίου πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης, τώρα που πλέον οι πανηγυρισμοί έχουν κοπάσει και οι «σειρήνες» στ’ αφτιά των μικρών πρωταγωνιστών άρχισαν ήδη να ηχούν, θα κάνουμε μια προσπάθεια να αναλύσουμε την καλύτερη πεντάδα (όπως ψηφίστηκε από τους προπονητές) της διοργάνωσης.
Με τα κομπιουτεράκια να έχουν πάρει φωτιά, αφού βρισκόμαστε 8 αγωνιστικές πριν το τέλος, όλοι πλέον θέλοντας και μη
«NUMBER -ΙΖΟΥΝ»!!! Τα σενάρια είναι πολλά και κάθε Κυριακή μερικά απ’ αυτά ανατρέπονται για να προστεθούν κάποια νέα, κάνοντας σ’ αυτή τη φάση τους υπολογισμούς πιο πολύπλοκους.
Με δεδομένη πλέον τη χρησιμότητα των αριθμών, καθώς από τη μια οδηγούν σε συμπεράσματα που πρέπει να συμπεριληφθούν στην τακτική και από την άλλη μπορούν να ορίσουν ως ένα βαθμό τις πιθανότητες των αποτελεσμάτων, μένει να ελαχιστοποιήσουμε το περιθώριο λάθους(όπως λένε και οι φίλοι μας οι μαθηματικοί). Αυτό απαιτεί καθημερινή εξάσκηση και προετοιμασία, αφού ακόμη και η τύχη στο τέλος θα ευνοήσει εκείνον που είναι πιο καλά προετοιμασμένος.
Η Β΄ Εθνική διανύει πλέον ένα γεμάτο μήνα στο 2017 και τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο ενδιαφέροντα. Η κατηγορία φέτος δείχνει πιο αμφίρροπη, όχι τόσο στην κορυφή όπου η Καστοριά έχει ξεχωρίσει, κυρίως όμως στις θέσεις 2-3 που οδηγούν σε πιθανή άνοδο και σ’ εκείνες της παραμονής όπου τίποτα δεν έχει κριθεί. Ο γνωστός προπονητής Γιώργος Πεγιάς αναλύει στο Basketplus.gr την πορεία όλων των ομάδων στο 2017…
Το BasketPlus.Gr ξεκινά από σήμερα μια νέα ενότητα που λέγεται Coach’s Eye (Το μάτι του προπονητή) στην οποία φιλοδοξούμε να φιλοξενούμε αναλύσεις αγώνων και τακτικές από προπονητές, καθώς και scouting reports για παίκτες και ομάδες από ειδικούς αναλυτές, μπασκετικούς scouters κλπ.
Η θεματολογία θα είναι ελεύθερη, θα την επιλέγει ο κάθε προπονητής, και στόχος της στήλης θα είναι να μάθουμε να προσεγγίζουμε τεχνικά και τακτικά το πιο όμορφο σπορ του πλανήτη, αλλά χωρίς δύσκολους όρους, χωρίς προσκόλληση στους ξενικούς όρους (αν και απαραίτητο, αφού το μπάσκετ είναι άθλημα που εφευρέθηκε στις ΗΠΑ και οι όροι προέρχονται από εκεί – η πλούσια ελληνική γλώσσα όμως μπορεί να υποκαταστήσει τέλεια πολλούς απ’ αυτούς) και με στόχο να καταλάβει ο αναγνώστης τι έγινε π.χ. σε μια τελευταία επίθεση, πώς θα μπορούσε να αμυνθεί μια ομάδα έναντι μιας άλλης σε ένα κρίσιμο σημείο κ.ο.κ..
Σήμερα ξεκίνημα κάνει ένας καλός φίλος και προπονητής, νέος και εξελίξιμος προπονητής, ο Παναγιώτης Κουβάτσης, προπονητής στον ΑΓΣ Ιωαννίνων και στον Βίκο Ζαγοροχωρίων, ο οποίος στο σημείωμα του μας αναλύει τους δύο ημιτελικούς του Ολυμπιακού τουρνουά που γίνεται στο Ρίο. Ο κόουτς Κουβάτσης θα γράφει – ελπίζουμε – συχνά στο BasketPlus.Gr για τέτοια θέματα, τακτικής και τεχνικής ανάλυσης, όπως θα γράφουν, ελπίζουμε, κι άλλοι προπονητές. Προσβλέπουμε σε αυτή μας την προσπάθεια και στη βοήθεια του ΣΕΠΚ, που είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουμε…
Πάμε…
Γράφει ο Παναγιώτης Κουβάτσης
“Στο πρώτο μας άρθρο θα αναλύσουμε τους δύο ημιτελικούς του Ολυμπιακού Τουρνουά όχι μόνο από τεχνικής άποψης αλλά και γενικότερα. Άλλωστε, τις περισσότερες φορές στο μπάσκετ και ειδικά σε τέτοιους αγώνες η τακτική έρχεται σε δεύτερη μοίρα και προέχουν άλλα στοιχεία που πρέπει να έχει μια ομάδα για να πάρει το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό. Σε αυτό θα αναφερθούμε παρακάτω. Ας μην χάνουμε όμως χρόνο και πάμε να δούμε τους δύο αγώνες ξεχωριστά.
Ο πρώτος ημιτελικός ήταν ακριβώς όπως τον περιμέναμε οι περισσότεροι, χωρίς καμία έκπληξη. Οι Αμερικάνοι έπαιξαν όπως ακριβώς και στην φάση των ομίλων, αλλά οι Ισπανοί δεν μπόρεσαν να είναι στο επίπεδο που ήταν πριν 4 ή 8 χρόνια στους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων και να κάνουν την υπέρβαση, όσο κι αν προσπάθησαν. Οι παίκτες του Σκαριόλο δεν μπόρεσαν από τα φιλικά προετοιμασίας τους να ξεπεράσουν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, την εξασφάλιση του ριμπάουντ και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα που ζει από το επιθετικό ριμπάουντ.
Παρά τον εκπληκτικό για μια ακόμη φορά αρχηγό τους, Πάου Γκασόλ, αυτό δεν έφθασε για να προκριθούν. Σε όλο τον αγώνα ήταν πίσω με 3-11 πόντους και σε καμία στιγμή δεν μπόρεσαν να φέρουν το παιχνίδι έστω στην ισοπαλία για να αγχώσουν περισσότερο τους Αμερικάνους. Τα μεγάλα σουτ από τους εξαιρετικούς περιφερειακούς τους δεν μπήκαν ποτέ, ενώ η ζώνη που αρχικά έπαιξε ο coach στο δεύτερο δεκάλεπτο για να χωρέσει μαζί τους Κλαβέρ (3), Ρέγιες (4) και Ερνανγκόμεθ (5) απέδωσε προσωρινά, αλλά δεν έφερε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, όσο πολύ κι αν φάνηκε να το ήθελαν οι Ισπανοί, τελικά δεν μπορούσαν…
Όσο για τους Αμερικάνους, μέχρι στιγμής παραμένουν αήττητοι, βρίσκονται στον τελικό και όλα καλά θα μπορούσε να πει κάποιος που δεν βλέπει τους αγώνες. Δεν είναι έτσι όμως. Το πρόβλημα που έχουν στην χημεία τους ακόμη, δεν τους έχουν κοστίσει και δεν ξέρουμε αν θα γίνει αυτό, αλλά κάποια πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Παίζουν μόνο με το φοβερό επιθετικό ταλέντο ορισμένων παικτών (χθες ήταν κυρίως ο Τόμσον και ο Ντουράντ πριν φορτωθεί με φάουλ), υστερούν πάρα πολύ στο παιχνίδι μισού γηπέδου είτε αμυντικά είτε επιθετικά στο θέμα κίνησης και συνεργασιών, και μέχρι στιγμής δεν είναι η καλύτερη ομάδα, αλλά οι υπόλοιπες είναι χειρότερες από αυτήν.
Το γεγονός του πόσο σοβαρά αντιμετώπισαν τον αγώνα χωρίς ίχνος αλαζονείας και παρ όλα αυτά σε καμία περίπτωση δεν ‘τρόμαξαν’ με την εμφάνισή τους, δείχνει ότι ξέρουν κι οι ίδιοι ότι κάτι δεν πάει καλά. Η διαιτησία όποτε χρειάζεται βάζει το χεράκι της υπέρ τους και οι δεύτερες και τρίτες επιθέσεις χάριν των επιθετικών ριμπάουντ αποτελούν το φάρμακο μέχρι στιγμής στα προβλήματά τους.
Στο άλλο ημιτελικό που έλαβε χώρα με αντιπάλους την Σερβία και την Αυστραλία, θα ήταν μεγάλο λάθος κατά την άποψή μου να το δούμε πρώτα από τεχνικής πλευράς. Σε τέτοιους αγώνες το σκάουτιγκ, ή τα σχήματα μέσα στον αγώνα, ή οι άμυνες παίζουν πολύ μικρότερο ρόλο από την πνευματική ετοιμότητα που θα πρέπει να έχουν οι παίκτες τη στιγμή που θα μπούν να παίξουν.
Οι Αυστραλοί σε καμία περίπτωση δεν ήταν έτοιμοι να διαχειριστούν τον τίτλο του φαβορί και να παίξουν έναν ημιτελικό Ολυμπιακών Αγώνων, παρά το γεγονός ότι για τους περισσότερους είχαν παίξει μέχρι τώρα το καλύτερο μπάσκετ του τουρνουά. Μια ομάδα που διακρινόταν από την πολύ σκληρή και ‘διαβασμένη’ της άμυνα από το πρώτο δευτερόλεπτο, κάτι που βοηθούσε στο να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο και να ανεβάσει ψηλά το σκορ της. Στο 5 εναντίον 5 είχε τρεις άξονες εκτέλεσης με τον Ντελαβεντόβα, Μιλς και Μπόγκουτ να αποτελούν φόβητρο μέχρι χθες με πολύ καλές συνεργασίες, με πολλά κοψίματα και σκριν στην αδύνατη πλευρά.
Χθες δεν είδαμε τίποτα από όλα αυτά. Από την άλλη, είδαμε τους Σέρβους από το πρώτο δευτερόλεπτο να γυαλίζει το μάτι τους και να ξέρουν τι θέλουν μέσα στο γήπεδο. Για μια ακόμη φορά στο πιο κρίσιμο παιχνίδι για αυτούς (όπως πριν από 2 χρόνια στον προημιτελικό με την Εθνική μας), έβγαλαν τον καλύτερό τους εαυτό κι έκαναν το παιχνίδι να μοιάζει πάρα πολύ εύκολο. Σε αυτό συνετέλεσε το γεγονός των πολλών παρόμοιας σημασίας αγώνων που έχει παίξει αυτή η ομάδα κι έχει πλέον την εμπειρία να τους διαχειριστεί σωστά.
Τεχνικά, προστάτεψαν περισσότερο το καλάθι τους στα μπακ σκριν των Αυστραλών και στα κοψίματά τους, άλλαζαν στα σκριν μακρυά από την μπάλα μεταξύ του 3-4, ενώ πίεσαν πάρα πολύ στην μια πάσα απόσταση. Ο Τεόντοσιτς για μια ακόμη φορά έδειξε το πόσο χαρισματικός παίκτης είναι, ενώ το μοναδικό μελανό σημείο για τους Πλάβι ήταν τα δυο time out που πήρε ο coach Τζόρτζεβιτς στο τέλος του αγώνα με τη διαφορά κοντά στους 30 πόντους.
Players can learn a lot studying how Serbia's Milos Teodosic reads/passes/scores using the ballscreen @FastModel pic.twitter.com/J0n9Prt5Rg
— Greg Youncofski (@CoachGregUC) August 20, 2016
Αύριο περιμένουμε να δούμε τους δυο τελικούς με μεγάλη αγωνία και την Δευτέρα θα τους σχολιάσουμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο basketplus για την συνεργασία και περιμένω τα μηνύματά σας είτε στο facebook (Kouvatsis Panagiotis) είτε στο mail (coachkouvatsis@gmail.com) για γόνιμο διάλογο σε περίπτωση διαφωνίας.”
