Πριν λίγες ημέρες είχαμε γράψει (ΕΔΩ) για το ζήτημα της τηλεοπτικής μετάδοσης της μεγάλης εκδήλωσης για τον Νίκο Γκάλη. Φυσικά και πολλοί αναρωτήθηκαν με αφορμή αυτή την ωραία βραδιά “γιατί, βρε παιδιά, δεν έγινε τόσα χρόνια αυτή η εκδήλωση για να τιμηθεί ο Νικ;”. Η απάντηση έχει πολλές προεκτάσεις και φυσικά κανείς δε θα πει: “ναι, εγώ δεν ήθελα να γίνει η τελετή για τον “α” ή τον “β” λόγο”. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να τα ρίχνουμε όλα στον δίπλα…
Στο βραδικό κοκτέιλ, στο ξενοδοχείο Πόρτο Παλάς, μετά την γιορτή για τον Γκάλη η συζήτηση αυτή ήταν, όπως αναμενόταν, ανάμεσα στις κυρίαρχες, στα “πηγαδάκια” που στήθηκαν.
Σε ένα απ’ αυτά τα “πηγαδάκια” όπου συμμετείχαν και παράγοντες του Άρη ειπώθηκε πως “όποτε φέρναμε το θέμα, πάντα υπήρχαν φωνές που έλεγαν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε μια μεγάλη γιορτή για τον Νίκο, χωρίς βοήθεια. Ο Γιάννης, για παράδειγμα, δεν ήταν ζεστός εφ΄όσον και η Πολιτεία δε βοηθούσε”. Ο Γιάννης είναι προφανώς ο Δαμιανίδης, λέμε εμείς. Άσχετα αν ο Άρης ήταν και είναι φουλ από Γιάννηδες. Ιωαννίδης, Δαμιανίδης, Γρανούζης, Σαουρίδης, Νέγρης, Κόντης, και πάει λέγοντας…
Πριν λίγα χρόνια είχαμε γράψει κάτι κατά της Πολιτείας για το ίδιο θέμα, στο Μετροσπόρ. Τότε υφυπουργός Αθλητισμού ήταν ο Γιώργος Ορφανός. Μας είχε τηλεφωνήσει και μας είπε: “περιμένω να μου στείλουν λίστα, τι έξοδα υπάρχουν, ποιοι θα έρθουν, που θα μείνουν, πόσο θα κοστίσει και τα δίνω όλα, ποτέ δεν είπα όχι σε τίποτα”.
Εμείς θεωρούμε πως δεν αξίζει, πλέον, ο κόπος να ξύσουμε πληγές απ’ το παρελθόν. Ο Δαμιανίδης είναι γνωστό πως κινούνταν σε πολλά θέματα και από οπαδική νοοτροπία και είναι γνωστό ότι πολλοί οπαδοί ήταν κατά της απόλυτης προσωπολατρείας. Να μην θυμίσουμε τι έγινε επί Μητρούδη, ή όταν ο Γκάλης μπήκε στο Παλέ ως αντίπαλος, φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟ. Σε όλες τις ομάδες οι οπαδοί έχουν την ίδια στάση. Η ομάδα πάνω απ’ ολους και όλα.
Πάμε και στην Πολιτεία. Μπορεί ο Ορφανός να μας δήλωσε τότε αυτά, αλλά το θέμα δεν είναι τα λόγια. Το θέμα είναι οι πράξεις. Και σε αυτό όλοι οι Υφυπουργοί από τότε που σταμάτησε ο Γκάλης είναι εκτεθειμένοι. Εκτός ίσως του Λιάνη που ήθελε να ονομάσει το ΟΑΚΑ “Νίκος Γκάλης”.
Πάμε και στην Ομοσπονδία. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ενημέρωσε πως λόγω ασθένειας δε θα μπορούσε να παραστεί στην εκδήλωση. Αυτός δεν ήταν λόγος για τους άλλους να μην είναι. Ο αεικίνητος Τσαγκρώνης πήγε στα Τρίκαλα να δώσει Κύπελλο στους γήπεδούχους ενώ υπήρχε ένσταση της Κηφισιάς, όμως στη Θεσσαλονίκη ένα αεροπλάνο 45 λεπτά δεν μπορούσε να πάρει, αναρωτήθηκαν πολλοί.
Οι Θεσσαλονικείς Παρίσης και Χριστόδουλος Οικονομίδης; Ο Σάββας Λόρτος λέει ότι δεν πήρε πρόσκληση (λάθος της οργανωτικής επιτροπής). Ήταν παρών εκ μέρους της ΕΟΚ ο Λιβέρης Ανδρίτσος, που ίσως ο κόσμος να μην ξέρει ότι είναι μέλος του δ.σ. της ΕΟΚ. Ο Βασιλακόπουλος εδώ και χρόνια είχε δηλώσει πως “ο θρόνος είναι έτοιμος, τον περιμένει, ας μας πει και όλα είναι στυη διάθεση του, όπου και όπως θέλει”.
Συμπερασματικά: κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή, να πάρει μια πρωτοβουλία, να κάνει 1-2 τηλέφωνα. Κανείς απ’ όλους δεν το έκανε και πέρασνα 18 χρόνια για να τιμηθεί ένας άνθρωπος που άλλαξε τη ροή του ελληνικού αθλητισμού!
Δηλαδή ο Αρβανίτης το έκανε μέσα σε 5-6 μήνες και έκανε μια ωραία εκδήλωση, κι ο Δαμιανίδης 10 χρόνια στον Άρη δεν μπορούσε να κάνει μια τέτοια οργάνωση, να βρει μια επιτροπή και να κάνει ένα ματς της προκοπής;
Τέλος πάντων, η γιορτή έγινε, η βραδιά ήταν όμορφη, ο Νίκος ευχαριστήθηκε, ο κόσμος ευχαριστήθηκε, οι καλεσμένοι ικανοποιήθηκαν, όλοι πέρασαν πολύ ωραία και μέχρι εκεί! Οι ευθύνες υπάρχουν, είναι δεδομένες, όμως πλέον πέρασαν και αυτές στην ιστορία, καλώς ή κακώς. Τώρα, η νέα διοίκηση του Άρη έχει την ευθύνη να διαχειριστεί σωστά όλη αυτή την δυναμική που “έβγαλε” η βραδιά του Γκάλη… Αλλά αυτό θα μας απασχολήσει λίγο αργότερα…