ΚΟΜΠΙ

Μια απολαυστική συνέντευξη παραχώρησε στο ESPN ο Κόμπι Μπράιαντ, μιλώντας για όλους και για όλα. Μιλά για τον Μάικλ Τζόρνταν, το “μονό” που θα ήθελε να παίξει μαζί του, πως αυτό θα κρινόταν σε μια σειρά των… επτά στο τελευταίο σουτ, για τον «Σακ», ενώ δήλωσε καλύτερος του ΛεΜπρον στο «1 on 1».

  Διαβάστε τη συνέντευξή του στο ESPN:

-Υπάρχει κάτι διαφορετικό πάνω σου. Δείχνεις τόσο… ήρεμος.

Είμαι. Είναι θέμα ωριμότητας. Είναι 17 χρόνια στα οποία είδα όλα όσα μπορούν να προκύψουν απ’ το άθλημα. Τα ‘χω δει όλα. Δεν υπάρχει λόγος να τρελαίνομαι και να χάνω τον έλεγχο. Υπάρχουν προκλήσεις κάθε ημέρα. Αλλά εγώ εξακολουθώ να το διασκεδάζω. Γεννήθηκα για να παίξω αυτό το άθλημα. Ακόμα το αγαπάω.

-Ώστε δεν είσαι μία ωρολογιακή βόμβα;

(γέλια) Όχι, ούτε καν. Θα ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας. Γνωρίζω πως έχω πολύ χρόνο μπροστά μου, οπότε το απολαμβάνω. Θα βρω κι άλλες προκλήσεις μπροστά μου.

-Εξακολουθείς να προσθέτεις στοιχεία στο παιχνίδι σου;

Στο τέλος του 2003, το παιχνίδι μου ήταν ολοκληρωμένο. Το σουτ, η άμυνα, η ντρίμπλα, το transition game, όλα. Απέμενε να τα χρησιμοποιήσω σωστά και να βελτιωθώ σε κάθε τομέα. Ο κόσμος νομίζει ότι το footwork μου είναι κάτι νέο, αλλά ανέκαθεν το είχα. αν πας πίσω και δεις πως έπαιζα πριν από 10 χρόνια, θα καταλάβεις ότι είχα όλες αυτές τις κινήσεις. Πάντα με ενδιέφερε η δουλειά στα πόδια, απ’ τα 8 ή απ’ τα 9 χρόνια μου. Έτσι διδάχθηκα το παιχνίδι. Το τεχνικό κομμάτι πάντα με ενδιέφερε.

-Θα σκοράρεις πάλι 50 πόντους;

Ναι, θα γίνει.

-Γιατί έχεις μόνο ένα βραβείο MVP;

 
Επειδή επαιξα μαζί με τον Σακ (σ.σ. Σακίλ Ο’Νιλ). Τόσο απλό. Πολλές φορές επισκιάζαμε ο ένας τον άλλο. Θυσίασα πολλά, παίζοντας μαζί του. Αλήθεια. Το εκανα για να πετύχει η ομάδα. Αν δεν είχα παίξει ποτέ μαζί του, τα νούμερά μου θα ήταν εξωπραγματικά.

-Κοιτάς ποτέ πίσω και θαυμάζεις μερικά απ’ τα επιτεύγματά σου, όπως, ας πούμε, οι 81 πόντοι (σ.σ. εναντίον των Ράπτορς το 2006);
Μέχρι σήμερα δεν το έχω δει το παιχνίδι. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να το δω. Τι θα κερδίσω; Δεν βλέπω τέτοια videos. Αν παρακολουθήσω κάτι, συνήθως θα είναι απ’ τον προσεχή αντίπαλο.

-Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδες κασσέτες του Μάικλ Τζόρνταν;
Δεν έχω δει κασσέτες του εδώ και καιρό. Πιθανότατα απ’ το 1999. Συνήθιζα να βλέπω αρκετά, αλλά πριν από πολύ καιρό.

-Πώς ήταν να σκοράρεις 33 πόντους απέναντί του σε ηλικία 19 ετών στη δεύτερη χρονιά σου;
Δεν ήμουν φοβισμένος, όταν τον αντιμετώπισα. Με κοιτούσε λες και ήθελε να με ξεσκίσει, αλλά εγώ έπρεπε να του δώσω να καταλάβει ότι δεν ήμουν αυτός που έψαχνε. Του έδωσα να καταλάβει πως ήμουν άλλος ένας απ’ αυτούς που αντιμετώπιζε. Δεν ήμουν γι’ αυτό το λόγοεκεί. Ήμουν εκεί για να ανταγωνιστώ κι αυτό έκανα.

-Του το είπες και με λόγια;
Λίγο-πολύ απ’ το πώς έπαιξα και τον ανταγωνίστηκα.

-Κουράστηκες γρήγορα απ’ τις συγκρίσεις με τον Μάικλ Τζόρνταν, αλλά ένα κομμάτι σου πρέπει να αισθανόταν κολακευμένο, σωστά;
Τις εκτιμούσα, αλλά έπειτα λίγο καιρό πάλιωσαν. Έχασαν την λάμψη τους, επειδή είχα την δική μου ταυτότητα. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεχάσω όλα όσα έμαθα απ’ τον MJ. Για εμένα αυτές οι συγκρίσεις ήταν άτοπες, διότι οι περιπτώσεις μας ήταν εντελώς διαφορετικές. Εγώ ήρθα κατευθείαν από το high school κι έπαιξα με έναν κυρίαρχο ψηλό σαν τον Σακ. Δικέ μου, ήμουν τόσο νέος, όταν μπήκα στο ΝΒΑ. Ήμουν 17; Ήμουν 17! Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερες διαφορές είχαν οι περιπτώσεις μας. Κάποια στιγμή σταμάτησα να ασχολούμαι με τις συγκρίσεις.

-Η ειρωνεία είναι πως στο προς το τέλος της καριέρας του αυτές οι συγκρίσεις έχουν αρχίσει κι επιστρέφουν.
Δε με νοιάζει τώρα. Είναι αλλιώς τώρα. Οι φίλοι του μπάσκετ πάντα θα κάνουν συγκρίσεις για το ποιος είναι καλύτερος. Έτσι είναι. Γι’ αυτό ασχολείται ο κόσμος με το άθλημα, επειδή είναι ωραίο να αναρωτιέσαι ποιος είναι ο καλύτερος.

-Δώσε μία αντίδραση στην παρακάτω πρόταση: Ένας 17χρονος απ’ το Νο.13 του ντραφτ θα ολοκληρώσει την καριέρα του ως ένας απ’ τους 10 κορυφαίους όλων των εποχών.
Αν μου το έλεγες τότε, θα σου έλεγα πως είσαι τρελός. Τρελός. Είναι δύσκολο να το πιστέψω.

-Είσαι μέσα στο ΤΟΡ 15 όλων των εποχών;
Δεν ξέρω. Ελπίζω. Έχω ακόμα λίγο καιρό μπροστά μου, αλλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω σκεφτεί πολλά πράγματα σχετικά με την κληρονομιά που θα αφήσω κι άλλα τέτοια. Αισθάνομαι πως έχω χρόνο μπροστά μου.

-Έχεις αισθανεί ποτέ φοβισμένος στο παρκέ;
Ποτέ. Ούτε μία φορά. Το μυαλό μου δεν λειτουργεί έτσι και δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Η τελευταία φορά που φοβήθηκα ήταν στα 6 μου, όταν έπρεπε να αντιμετωπίσω στο καράτε έναν με μαύρη ζώνη. Ήταν μεγαλύτερος και βαρύτερος. Είχα χεστεί πάνω μου. Ήμουν τρομοκρατημένος και μου έκοψε τον κώλο. Παρόλα αυτά, κατάλαβα ότι δεν το έκανε και τόσο πολύ και ότι δεν έπρεπε να φοβηθώ όσο φοβήθηκα. Κατάλαβα ότι ο εκφοβισμός δεν υπάρχει, αρκεί να τον αντιμετωπίσεις με τον σωστό τρόπο πνευματικά.

-Πώς αισθάνθηκες όταν ο Μάτζικ σε αποκάλεσε κορυφαίο Λέικερ όλων των εποχών;
Οι λέξεις δεν μπορούν να το περιγράψουν. Ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης όταν μεγάλωνα και τα λόγια του σημαίνουν πολλά για μένα. Στην αρχή προσευχόμουν να φτάσω κι εγώ στα 2,06μ., ώστε να μιμηθώ τον τρόπο παιχνιδιού του. Δεν τα κατάφερα κι ήξερα ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν τον Μάτζικ. Αλλά ανέκαθεν τον θαύμαζα κι έλεγα τα καλύτερα για εκείνον. Είναι το καλύτερο κοπλιμέντο που μου έκαναν ποτέ.

-Αισθάνεσαι πως αυτά τα 17 χρόνια πέρασαν γρήγορα;
Σαν να ανοιγόκλεισα τα μάτια μου. Σκέφτομαι πόσο διαφορετικά ήταν τότε. Υπάρχουν μέρος που μπορώ να θυμηθώ λες και ήταν χθες. Όταν ήμουν rookie και βρισκόμασταν στo training camp στη Χαβάη ζήτησα απ’ το room service ένα μπολ δημητριακά. Μου το έφεραν με ελάχιστο γάλα και μου ζήτησαν $80! Τους είπα να το πάρουν πίσω, ντύθηκα, πήγα στο γωνιακό μαγαζί, πήρα ένα μεγάλο δοχείο γάλα και ένα μεγάλο κουτί δημητριακά για μόλις $10!

-Ήσουν ένας νεαρός, αυθάδης rookie, τον οποίοι πολλοί παλιοί παίκτες δε συμπαθούσαν. Δε μπορώ να φανταστώ να μη προσπαθούν να δοκιμάσουν τις αντοχές σου.
Προσπάθησαν να με δοκιμάσουν. Ήμασταν στο Πόρτλαντ και προσπάθησα να διεισδύσω. Ο Ρασίντ Γουάλας με σώριασε στο πάτωμα και με κοιτούσε. Προσπάθησε να μου διαλύσει την ψυχολογία, αλλά δε μπορούσε. Στην επόμενη φάση μπήκα με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Ειλικρινά, ήθελα απ’ την πρώτη στιγμή να δείξω σε όλους ότι δεν ήμουν ο τύπος που θα φοβηθεί απ’ αυτά. Πραγματικά έστειλα νωρίς το μήνυμα ότι δε μπορούσαν να το κάνουν σε μένα.

-Συγκρούστηκες ποτέ με τον Κέβιν Γκαρνέτ;
Όχι, γιατί γνωριζόμαστε πολύ καιρό. Δε δοκίμασε ποτέ κάτι εναντίον μου. Όντας δύο απ’ τους πρώτους που μπήκαν στο ΝΒΑ απευθείας απ’ το high school, ήταν σαν να βρισκόμαστε στο ίδιο πλοίο. Όταν ήμουν μικρός, τον έπαιρνα τηλέφωνο για να ζητήσω την συμβουλή του. Μου έλεγε πώς είναι η ζωή μακριά απ’ το σπίτι και πώς να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι δεν έπαιζα πολύ. Με βοήθησε αρκετά στις αποφάσεις μου.

-Ποιος είναι ο καλύτερος φίλους σου απ’ το ΝΒΑ και να μην είναι πρώην συμπαίκτης σου;
(μεγάλη παύση) Δεν κάνω παρέα με κάποιον τόσο ώστε να βγαίνουμε κάθε βράδυ μαζί. Παρόλα αυτά θα πω τον Καρμέλο Άντονι. Είμαστε αρκετά κοντά. Με πολλά παιδιά από την ομάδα των Η.Π.Α. τα πάμε καλά. Πραγματικά τους σέβομαι.

-Συνήθως τα παρατσούκλια που προέρχονται απ’ τους ίδιους τους παίκτες δε μένουν, αλλά το «Black Mamba» έχει κολλήσει για τα καλά.
Η αλήθεια είναι πως δεν το σκέφτηκα εγώ. Έπαιζα σε ένα ανοιχτό στη Νέα Υόρκη κι ο κόσμος άρχισε να με αποκαλεί έτσι. Ήρθε και κόλλησε.

-Α, δεν το γνώριζα αυτό.
Στη συνέχεια έμαθα τι μπορεί να κάνει αυτό το φίδι με την ταχύτητά του και τη δύναμή του. Υπάρχει μία πολύ καλή σκηνή στην ταινία «Kill Bill», που το εξηγεί.

-Με ποιον θα ήθελες να παίξεις μονό, είτε εν ενεργεία είτε παίκτη που έχει αποσυρθεί;
Με τον Τζόρνταν. Δεν τίθεται θέμα.

-Τι θα συνέβαινε;
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί, αλλά θα νικούσα μερικές φορές σε μία best-of-seven σειρά. Πιθανότατα το τελικό αποτέλεσμα θα κρινόταν στα τελευταία σουτ.

-Εσύ εναντίον του ΛεΜπρον; Ποιος κερδίζει;
Εγώ. Δεν τίθεται θέμα. Σε ό,τι αφορά το «ένας εναντίον ενός» είμαι ο καλύτερος που έχει υπάρξει.

-Τι λες τώρα. Αυτό φανερώνει αρκετή αυτοπεποίθηση.
Ο ΛεΜπρον είναι ένας τρομερός all-around κι ομαδικός παίκτης κι ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Αλλά θα τον έπαιρνα.

-Ποιος θα έπαιρνε εσένα;
Ο Κέβιν Ντουράντ είναι αυτός που θα με δυσκόλευε περισσότερο από κάθε άλλον. Έχει μακριά χέρια και την ικανότητα να ντριμπλάρει, θα ήταν δύσκολα.

-Ανέκαθεν ήθελα να σε δω απέναντι στον Τρέισι ΜακΓκρέιντι.
Έχω παίξει με τον Τ-Μac. Toν έκανα ψητό στα κάρβουνα. Ούτε που με πλησίασε. Ρωτήστε τον να σας πει. Όταν ήμουν γύρω στα 20, βρισκόμασταν στη Γερμανία και παίζαμε κάθε ημέρα. Ήμασταν όλη ημέρα στο γήπεδο. Παίξαμε 3 παιχνίδια στους 11 πόντους. Κέρδισα και τα τρία. Το ένα το κέρδισα 11-2. Έπειτα το τρίτο μου είπε ότι πονούσε στη μέση και δεν μπορούσε να παίξει άλλο.

-Η μέση του τον ταλαιπώρησε στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του.
Και τώρα ξέρετε γιατί.

-Με τον Κάιρι Έρβινγκ;
(τεράστιο χαμόγελο) Ο Κάιρι είναι δικός μου, αλλά γνωρίζει πως δεν έχει τίποτα για εμένα. Δε θέλει να με δει. Αλλά θα είχε πλάκα. Έχω κερδίσει πολλούς, όπως τον Ρέτζι Μίλερ και τον Γκραντ Χιλ. Έπαιζα συνεχώς στην προπόνηση με τον Καρόν Μπάτλερ, όταν ήταν στους Λέικερς. Όταν ήμουν rookie μου άρεσε να παίζω με τους Νικ Βαν Έξελ κι Έντι Τζόουνς. Ξέρουν. Θα σας πουν. Έρχονταν πάνω μου με δύναμη, αλλά εγώ δεν φοβόμουν. Λατρεύω να παίζω “ένας εναντίον ενός” με οποιονδήποτε. Αυτό κάνω. Δεν έχω χάσει ποτέ. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι, να έχεις τον αντίπαλο μπροστά σου και να μπορείς κάνεις ό,τι θέλεις.

-Όταν παίζεις μπάσκετ για τόσο καιρό, ο κόσμος ξεχνά πως είσαι ένας καθημερινός άνθρωπος, που απλώς τυγχάνει να είναι καλός σε κάτι που τους ενδιαφέρει.
Είμαι φυσιολογικός άνθρωπος, σίγουρα. Σίγουρα.

-Πότε ήταν η τελευταία φορά που έβαλες μόνος σου βενζίνη;
Χθες. Κάνω όλες τις καθημερινές δουλειές. Πριν από μερικές ημέρες σταμάτησα για να βάλω βενζίνη. Η γυναίκα μου πήγε να αγοράσει κάτι απ’ το κατάστημα κι εγώ περίμενα. Ένας τύπος μπροστά της με είδε, αλλά όχι κι εκείνη. Άρχισε να λέει «ο Κόμπι Μπράιαντ βάζει μόνος του βενζίνη». Η γυναίκα μου του απάντησε «σκουπίζει και τον κώλο του μόνος σου». Βγήκε έξω κι αρχίσαμε να γελάμε. Έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ σε τέτοια ζητήματα. Αλλά, ναι, κάνω ό,τι όλοι.

-Σε ενδιαφέρουν ακόμα οι μοτοσυκλέτες; Πώς άρχισε αυτό;
Ναι, ακόμα. Έχω ακόμα τη μηχανή μου. Δε μεγάλωσα καβάλα πάνω της, αλλά πήρα αρκετά σχετικά μαθήματα. Μέχρι και μαθήματα ασφαλείας, για το πώς να πέσεις και βγεις σώος από επικίνδυνες καταστάσεις. Ξέρεις πώς θα σου χρειαστούν, αφού στο τέλος θα πέσεις με τη μηχανή.

-Έπεσες ποτέ με τη μηχανή;
Όχι, αλλά κόντεψα μέσα σε μεγάλη κίνηση.

-Σε εξιτάρει ακόμα ο κίνδυνος;
(μεγάλο χαμόγελο) Δυστυχώς, ναι. Θέλω να κάνω ελεύθερη πτώση, όταν αποχωρήσω απ’ την ενεργό δράση. Ίσως καβαλήσω πάλι τη μηχανή. Έχει να κάνει με το να ξεπερνάς τους φόβους σου. Αν κάτι με φοβίζει, με κάνει να θέλω να το κάνω όλο και περισσότερο.

-Τι ψάχνεις στο internet;
Μαθηματικά δ’ δημοτικού, όταν βοηθάω την κόρη μου. Κι αν δυσκολεύομαι σε κάτι άλλο, τότε το ψάχνω κι αυτό. Αλλά πέρα απ’ αυτό δεν ψάχνω κάτι άλλο.

-Κάνεις Google τον εαυτό σου;
Όχι. Γιατί; Γνωρίζω ό,τι υπάρχει για εμένα. Υπάρχουν κάποιοι διάσημοι που τους αρέσει, αλλά όχι και σε εμένα. Κάποιοι έχουν και ειδοποιήσεις (σ.σ. Google alerts).

-Τι κάνεις όταν δε μπορείς να κοιμηθείς;
Μερικές φορές παίρνω ένα Ambien (σ.σ. υπνωτικό). Αλλά αν το μυαλό μου τρέχει, ίσως σηκωθώ και να κάνω κάτι. Τις προάλλες στο ξενοδοχείο δε μπορούσα να κοιμηθώ και πήγα απέναντι κι είδα το «Django Unchained».

-Πώς σου φάνηκε;
Ήταν ιδιοφυές. Πραγματικά απίστευτο. Όλα του Κουέιντιν Ταραντίνο είναι, αλλά αυτό προχώρησε σε άλλο επίπεδο. Είναι ο τρόπος που αφηγείται τις ιστορίες κι οι χαρακτήρες που δημιουργεί. Ήταν μέσα στη βία, αλλά η ιστορία είναι τόσο δυνατή που μόνο αυτή θυμάσαι.

-Γνωρίζω πως είσαι θαυμαστής του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ (σ.σ. σκηνοθέτης). Είναι της ίδιας ανορθόδοξης σχολής σκηνοθεσίας με τον Ταραντίνο. Θα ήθελες να δουλέψεις με τον Ταραντίνο;
Θα ήταν απίστευτο. Με φαντάζεσαι σε μία απ’ τις διαφημίσεις μου μαζί του;

-Ποια ήταν η κορυφαία διαφήμισή σου;
Η καμπάνια του Kobe System ήταν θαυμάσια. Πολύ έξυπνη κι αστεία και βγήκε μία χαρά. Είχε πλάκα η συνεργασία με τον Κάνιε Γουέστ και τον Ρίτσαρντ Μπράνσον. Σίγουρα κι η διαφήμιση του Black Mamba Nike που έκανε το Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ. Μου άρεσε ο τρόπος που τη δούλεψε και πώς ένωσε τα κομμάτια. Το «Desperado» είναι απ’ τις κορυφαίες ταινίες μου.

-Θα ήθελες να συνεργαστείς με τον Σάμιουελ Τζάκσον; Βρίζεις όπως αυτός.
(χαμόγελο) Θα ήταν το κάτι άλλο (σ.σ. έκανε μία ακατάλληλη μίμηση).

-Τι θα συνέβαινε αν προσπαθούσες να ξαναφήσεις μαλλιά;
Θα ήταν δύσκολο. Τα μαλλιά μου θα ήταν πολύ λεπτά μπροστά. Για 2-3 μήνες ο κόσμος θα αναρωτιόταν τι στο διάολο συμβαίνει. Θα ήταν χάλια.

-Θα έμοιαζες με τον Django (σ.σ. ο κεντρικός χαρακτήρας στην ομώνυμη ταινία).
Ακριβώς! Μερικές φορές στην offseason, όταν προσπαθώ να κρατήσω χαμηλό προφίλ και δε θέλει να με δει κανείς, τα αφήνω να μακραίνουν. Έχω πυκνό μούσι κι όλα. Έχει περάσει αρκετός καιρός απ’ την εποχή του άφρο μαλλιού. Περασμένα μεγαλεία.

-Τι φοβάσαι περισσότερο από κάθε άλλο;
Σιχαίνομαι τα περιττώματα των σκύλων. Δεν τα πλησιάζω. Συγχύζομαι, όταν τα πατάω. Είμαι 4 σκυλιά και δεν ασχολούμαι μ’ αυτά τα θέματα. Είμαι μία diva σε αυτά. Όταν βρισκόμουν στην Ιταλία, αγόραζα συνεχώς παπούτσια απ’ την Nike. Ήθελα να έχω τα τελευταία μοντέλα. Παρήγγειλα τα Elephant Print Jordanσ, που ήταν υπέροχα. Πήγα στο πάρκο να παίξω και πάτησα σε μία τεράστια κουράδα σκύλου. Δε μπορείς να φανταστείς πόσο νευρίασα. Άρχισα να σπάω κλαδιά για να τα βγάλω. Άρχισα να χτυπάω και τα παπούτσια μεταξύ τους και προσπαθούσα να τα καθαρίσω στο πεζοδρόμιο, αλλά εις μάτην. Έκτοτε δε θέλω ούτε να βλέπω περιττώματα σκύλων.

-Ένας μίας θρυλική είσοδο στο Twitter. Ποιους παίκτες του ΝΒΑ θα ήθελες να κάνεις follow;
Πιθανότατα κανέναν. Δε με ενδιαφέρει τι έφαγες για πρωινό. Το Twitter είναι εξαιρετικό για τη σχέση μου με τον κόσμο και να είμαι αληθινός. Μου αρέσει αυτή η σκοπιά του, ακόμα προσπαθώ να το μάθω.

-Άρα τι σκοπεύεις να κάνεις για το υπόλοιπο της ημέρας;
Θα νοικιάσω ένα ψαροκάικο. Θα πάω τις κόρες μου για ψάρεμα. Είναι η ώρα του μπαμπά.