«Ονειρευόμαστε το μπάσκετ αλλιώς»
Πριν τέσσερα χρόνια, μια μεγάλη μπασκετική παρέα είχε μαζευτεί σε ένα σπίτι. Μεταξύ άλλων, συζητούσαν για τα προβλήματα που υπάρχουν στο ελληνικό μπάσκετ, στις ομάδες και το πώς αυτά μπορούν να επιλυθούν. Όλα κυλούσαν με ένα συνηθισμένο ρυθμό μέχρι που έπεσε η ιδέα. “Γιατί δεν κάνουμε κάτι δικό μας, όπως το ονειρευόμαστε και το έχουμε φανταστεί;” αναρωτηθήκαν τέσσερις φίλοι, και έτσι απλά έκαναν τις σκέψεις τους πραγματικότητα, δίνοντας όλοι τους την αγάπη στην GBA (Greek Basket Academy ). Αυτοί οι τέσσερις φίλοι, όχι τυχαία, είναι τέσσερις πρωταθλητές. Οι κορυφαίοι μπασκετμπολίστες Λάζαρος Παπαδόπουλος, Νίκος Χατζηβρέττας, Δημήτρης Διαμαντίδης και Κώστας Χαραλαμπίδης, ένωσαν τις δυνάμεις του κάνοντας αυτό που ξέρουν καλά, μια ακαδημία μπάσκετ για πρωταθλητές.
Δείτε τι είπαν στην Arena Press, για την Greek Basket Academy, τον τρόπο που ονειρεύονται το ελληνικό μπάσκετ, την πορεία της Εθνικής μας ομάδας στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας και για πολλά άλλα, οι κορυφαίοι αθλητές και συνιδρυτές της GBA, Λάζαρος Παπαδόπουλος και Νίκος Χατζηβρέττας.
Συνέντευξη στην Κατερίνα Μπελαντώνα
Μετά από 4 χρόνια λειτουργίας της GBA πόσο έχετε αλλάξει, σε σχέση με τη λειτουργία της ακαδημίας;
Λ.Π. Η πρώτη χρονιά είχε τις δυσκολίες της είναι λογικό, ήταν η πρώτη μας χρονιά. Μέσα από το χρόνο γινόμασταν όλο και πιο δυνατοί. Επενδύσαμε πολύ στην τεχνογνωσία, επιλέξαμε να έχουμε ένα εξειδικευμένο προπονητικό πρόγραμμα και ένα πολύ δυνατό προπονητικό επιτελείο. Οι άνθρωποι όλοι που εργάζονται στην ομάδα δίνουν και την ψυχή τους, και αυτό σιγά σιγά, μέρα με τη μέρα και χρονιά με τη χρονιά, δυναμώνει και γίνεται καλύτερο. Έτσι, έχουμε φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο, με πολλά παιδιά που αγαπάνε το άθλημα και αυτό μας κάνει χαρούμενους. Όλοι είμαστε μπαμπάδες, όλοι θέλαμε ένα διαφορετικό αύριο, όλοι θέλαμε ένα μπάσκετ αλλιώς, και έτσι φτιάξαμε τη GBA η οποία διαφέρει από τις άλλες ακαδημίες.
Ν. Χ. Όλο αυτό ξεκίνησε από εμάς, θέλοντας να δούμε το μπάσκετ αλλιώς, έτσι όπως το φανταζόμαστε και το ονειρευόμαστε. Με πολύ δουλειά και με τη βοήθεια των γονέων και των παιδιών που έρχονται στην ομάδα, παίρνουμε δύναμη και συνεχίζουμε.
Ο δικός σας ρόλος ποιος είναι; Συμμετέχετε στις προπονήσεις;
Λ.Π. Έχουμε επιλέξει τους καλύτερους προπονητές για τα παιδιά, ο Δημήτρης Νικολαΐδης και ο Χρήστος Μαγκώτσιος είναι οι καλύτεροι που υπάρχουν. Αυτοί μας έμαθαν μπάσκετ. Ο Χρήστος Μαγκώτσιος έμαθε μπάσκετ στον Νίκο και ο Δημήτρης Νικολαΐδης σε εμένα. Από εκεί και πέρα φυσικά και μπαίνουμε στο γήπεδο, παίζουμε με τα παιδιά, κάνουμε μαζί ασκήσεις.
Ν.Χ. Εγώ είμαι και προπονητής στην ομάδα. Είναι κάτι καινούργιο για μένα, είναι το όνειρο μου. Τελειώνοντας το μπάσκετ, αφιερώθηκα σε αυτό καθώς μου αρέσει πολύ το κομμάτι της προπονητικής και ειδικά στις μικρές ηλικίες. Νομίζω πως από τους δύο επικεφαλής προπονητές της ακαδημίας καθημερινά μαθαίνω πολλά. Με το Λάζαρο είμαστε συνέχεια δίπλα στα παιδιά, μέσα στο γήπεδο. Είναι κάτι που αγαπάω και είναι πολύ δημιουργικό.
Φέτος η ακαδημία διαθέτει και αγωνιστικό τμήμα; Τι ηλικίας πρέπει να είναι τα παιδιά για να μπορούν να έρθουν να προπονηθούν;
Λ.Π. Φέτος για πρώτη φορά ξεκινάμε το αγωνιστικό μας τμήμα, το παιδικό. Ο στόχος μας είναι να φτιάξουμε ομάδα. Δεν θέλουμε να πάρουμε παίκτες, θέλουμε να φτιάξουμε παίκτες. Και θέλουμε τα παιδιά που έχουμε σήμερα, να στελεχώσουν αύριο την ανδρική μας ομάδα.
Ν. Χ. Μπορούν να έρθουν στην ακαδημία παιδιά από 6 χρονών. Στα τμήματα μας έχουμε παιδιά από 6 μέχρι 15 χρονών.
Ποιο είναι το όνειρο σας, για την ακαδημία που δημιουργήσατε;
Λ.Π. Να δουν κι άλλες ακαδημίες την προσπάθεια που κάνουμε και την οργάνωση που υπάρχει και γινόμαστε μαζί καλύτεροι. Να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε το μπάσκετ. Εμείς εδώ διδάσκουμε το μπάσκετ αλλιώς και μακάρι να υπάρξουν κι άλλες τέτοιες προσπάθειες, μακάρι κι άλλοι παίκτες να ασχοληθούν ενεργά με τον αθλητισμό, ώστε η τύχη του μπάσκετ να είναι στα χέρια των παικτών και να μπορέσουμε όλοι μαζί να βγάλουμε το μπάσκετ από την κρίση.
Ν.Χ. Βλέπουμε την εθνική μας, πόσο δυνατή ομάδα έχουμε. Αυτό είναι καλό για το άθλημα, αλλά πρέπει εμείς που σταματάμε το μπάσκετ και έχουμε πάρει πολλές εμπειρίες, να δώσουμε ότι μπορούμε στα παιδιά, για να έρθουν στο γήπεδο. Μας δίνει χαρές το άθλημα και νομίζω πως μόνο με τη συνέχεια, τη σωστή δουλειά και τη μεθοδικότητα θα συνεχίσει να μας δίνει χαρές. Μακάρι όποιο παιδί έχει τέτοια όνειρα, να τα πραγματοποιήσει μέσα από την ομάδα, μέσα από τη GBA .
Πέρυσι είχατε στο δυναμικό σας 350 παιδιά και μια μεγάλη λίστα αναμονής. Φέτος πως είναι τα πράγματα;
Λ. Π. Δυστυχώς αναγκαζόμαστε να μην δεχόμαστε όλα τα παιδιά, το κάνουμε αυτό για να κρατήσουμε την ποιότητα. Παρά το ότι υπάρχουν τόσα πολλά γήπεδα, δεν μπορούμε να μπούμε σε αυτά, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δεχθούμε ακόμη περισσότερα παιδιά στην ακαδημία. Δεν γίνεται σωστή διαχείριση των γηπέδων. Είναι άδεια. Κάποια κλείνουν, κάποια δεν έχουν άδειες. Από κει και πέρα, θα έχουμε και φέτος την ίδια δυναμική με πέρυσι και μακάρι να μπορούσαμε να πάρουμε κι άλλα παιδιά κοντά μας.
Ο Κώστας Χαραλαμπίδης αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ και ο Δημήτρης Διαμαντίδης στον Παναθηναϊκό. Λόγω των υποχρεώσεων με τις ομάδες τους, μπορούν να βρίσκονται κοντά σας;
Λ.Π. Εμείς αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο γιατί έχουμε σταματήσει το μπάσκετ επαγγελματικά και έχουμε αφοσιωθεί σε αυτό. Τα παιδιά είναι επαγγελματίες αθλητές, έχουν υποχρεώσεις με τις ομάδες τους και δεν μπορούν να αφιερώσουν τον ίδιο χρόνο. Όμως τους αρέσει πολύ αυτό που γίνεται, και όποτε μπορούν είναι εδώ.
Τα παιδιά πώς αισθάνονται που παίζουν μπάσκετ μαζί σας καθημερινά; Σας ρωτάνε κόλπα ή μυστικά δικά σας, για να γίνουν καλύτεροι αθλητές;
Ν. Χ. Για τα παιδιά αυτή είναι η καθημερινότητα τους. Παίζουμε μαζί μπάσκετ, είμαστε ομάδα. Και ο Λάζαρος κι εγώ είμαστε καθημερινά στο γήπεδο. Όσον αφορά τα μυστικά του αθλήματος, νομίζω πως στο μπάσκετ δεν υπάρχουν πολλά κόλπα. Άμα κάνεις τα απλά πράγματα καλά, είσαι καλός παίκτης. Αυτό όμως είναι και το πιο δύσκολο.
Λ. Π. Το θέμα είναι ότι εμείς αισθανόμαστε ακόμη παίκτες. Δεν παρακολουθούμε απλώς την προπόνηση, μπαίνουμε μέσα στο γήπεδο και παίζουμε με τα παιδιά. Τα παιδιά δεν έχουν απλά τη δυνατότητα να βγουν φωτογραφίες ή να πάρουν κάποιο αυτόγραφο, αλλά παίζουμε μπάσκετ μαζί. Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρός είχα ίνδαλμα τον Παναγιώτη Φασούλα, ποτέ όμως δεν είχα τη δυνατότητα να παίξω μαζί του. Αυτή είναι η διαφορά.
Τα δικά σας παιδιά παίζουν μπάσκετ στην GBA;
Λ.Π. Ναι οι κόρες μου έρχονται στην ακαδημία.
Ν. Χ. Και ο γιός και η κόρη μου αλλά και ο γιός του Κώστα, ο Λευτέρης, παίζουν μπάσκετ μαζί μας εδώ.
Την Εθνική μας ομάδα πως τη βλέπετε, στην μέχρι τώρα πορεία της στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας;
Ν. Χ. Η εθνική έχει κάνει πολύ καλές εμφανίσεις γι αυτό έχει και πέντε νίκες. Βλέπουμε το μέλλον πολύ αισιόδοξα. Τα παιχνίδια που πλησιάζουν είναι νοκ άουτ, είναι δύσκολα το καθένα με τις ιδιαιτερότητες του, όμως νομίζω πως η ομάδα διαθέτει την εμπειρία και το μέταλλο να προχωρήσει. Εμείς πιστεύουμε πολύ στην ομάδα και χαιρόμαστε πολύ που παρουσιάζει αυτή την εικόνα.
Λ. Π. Όταν ξεκίνησε η ομάδα, στα φιλικά παιχνίδια, δεν ήμουν τόσο αισιόδοξος, ωστόσο όλα άλλαξαν στα επίσημα παιχνίδια και αυτό είναι πάρα πολύ θετικό. Θυμόμαστε κι από άλλες περιπτώσεις όπου η ομάδα ήταν αήττητη, στα χιαστί έφτανε στην πηγή αλλά δεν έπινε νερό. Για αυτό ότι κι αν έγινε μέχρι τώρα στα προκριματικά, πρέπει να το ξεχάσουμε και να κάνουμε ένα καλό χιαστί παιχνίδι, για να μπορέσουμε να προκριθούμε και να πάμε παρακάτω.
Οι επιλογές του κόουτς της Εθνικής μας, Φώτη Κατσικάρη, σας βρίσκουν ικανοποιημένους;
Λ. Π. Νομίζω πως ναι. Η ομάδα παίζει ελεύθερο, καλό μπάσκετ, με αρκετές πάσες, πάει ψηλά στο σκορ, ελέγχει το παιχνίδι, δείχνει να έχει αποτέλεσμα και να ρολάρει.
Ν. Χ. Σίγουρα όταν η ομάδα παρουσιάζει αυτή την εικόνα, τότε πρόκειται για έργο και των παικτών και του προπονητή. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην Εθνική μας ομάδα, για τη συνέχεια.
Με τα παιδιά της GBA πηγαίνετε στο γήπεδο, βλέπετε μαζί παιχνίδια;
Λ. Π. Πηγαίνουμε και στα παιχνίδια του ΠΑΟΚ και στα παιχνίδια του Άρη. Ο Νίκος έχει αγωνιστεί στον Άρη, εγώ στον ΠΑΟΚ, στον Ηρακλή, ο Δημήτρης παίζει στον Παναθηναϊκό, ο Κώστας παλιά στον Άρη και τώρα στον ΠΑΟΚ, θέλουμε να κρατήσουμε τα παιδιά έξω από τη φιλοσοφία του φανατισμού. Θέλουμε να μάθουν σωστά το μπάσκετ, να αγαπήσουν το άθλημα, να μη βλέπουνε χρώματα και φανέλες. Να βλέπουν πόσο ωραίο παιχνίδι γίνεται, είτε παίζει ο ΠΑΟΚ, είτε ο Άρης.
Ν. Χ. Το άθλημα είναι όμορφο να το παρακολουθείς. Υπάρχουν βέβαια κάποια προβλήματα που χρόνια υπήρχαν στα γήπεδα. Είναι τα προβλήματα με τη βία που δεν μπόρεσαν να λυθούν ακόμα. Και για αυτό συνήθως τα παιδιά πηγαίνουν σε παιχνίδια που είναι πιο ήρεμα. Τα λεγόμενα ντέρμπι, είναι πολύ δύσκολο να τα παρακολουθήσεις. Αυτό είναι το άσχημο της υπόθεσης, ότι δεν μπορεί ένας απλός φίλαθλος με την οικογένεια του να πάει στο γήπεδο να δει ένα παιχνίδι που τραβάει πολύ το ενδιαφέρον του κόσμου. Δεν είναι στη συνείδηση του έλληνα, να είναι φίλαθλος. Πρέπει να γίνουμε φίλαθλοι και να πηγαίνουμε στο γήπεδο για να διασκεδάσουμε και να περάσουμε καλά.
Στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τα γήπεδα. Πόσο σας έχει επηρεάσει αυτό; Και γενικά υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα που θέλετε να καταδείξετε;
Λ. Π. Υπάρχουν 300 γήπεδα στη Θεσσαλονίκη, μόνο τα δέκα όμως έχουν άδεια. Είναι κρίμα για μια χώρα η οποία διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, που δαπάνησε τόσα εκατομμύρια για υποδομές και γήπεδα, να μην μπορεί να έχει ένα γήπεδο με προϋποθέσεις, να μη γίνεται σωστή διαχείριση των γηπέδων ώστε να λειτουργούν και να μπορούν να χωρέσουν σε αυτά όλα τα παιδιά.
Με δυσκολία βγάζεις τα παιδιά από τις καφετέριες, από τους υπολογιστές και το Facebook. Θέλεις να τα βάλεις μέσα στο γήπεδο με κάποιο τρόπο και η πολιτεία δεν κοιτάει να αξιοποιήσει αυτά που έχει για να βοηθήσει στο κομμάτι που της αναλογεί. Θέλουμε να καλέσουμε όλους τους υπεύθυνους να να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Υπάρχουν ομάδες που θέλουν να βάλουν τα παιδιά στον αθλητισμό και στα γήπεδα, ωστόσο δεν έχουν τη δυνατότητα.
Ν. Χ. Η πολιτεία κατά μια έννοια, έχει κλείσει τις πόρτες. Εμείς κάναμε σήμερα την πρώτη μας προπόνηση στα ανατολικά, επειδή το γήπεδο είναι ανοιχτό, όμως στην άλλη πλευρά (δυτικά) έχουμε πάρει μια αναβολή γιατί υπάρχουν κλειστά γήπεδα. Η πολιτεία πρέπει να δράσει άμεσα, και να ανοίξουν τα γήπεδα για να μπορέσουν τα παιδιά να αθληθούν.
Γενικά τα προβλήματα είναι αρκετά. Όταν στέρεψε το πηγάδι με τα χρήματα, ήρθε η κρίση και οι ομάδες δεν είχαν πλέον τα χρήματα που είχαν πριν, ξαφνικά είδαμε ότι σταμάτησαν να υπάρχουν ομάδες. Τότε φάνηκε η γύμνια τους. Η υποδομή για μια ομάδα είναι το Α και το Ω. Η υποδομή και η οργάνωση μιας ομάδας θα την κάνει να κερδίσει και στα δύσκολα. Με πολύ μεγάλη προσπάθεια, νομίζω πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε λίγο. Να υπάρχει υποδομή, να υπάρχουν γερές βάσεις στις ομάδες για να αντέχουν στα προβλήματα. Αυτό κάνουμε και μείς στην GBA”.