Μετά από 21 χρόνια στην ομάδα, ο Ανδρέας Κεσαπίδης αποχώρησε από τον Άρη για να αναλάβει τον Έσπερο Πατρών. Ο 31χρονος κόουτς, ο οποίος μάλιστα σήμερα (1/6) έχει τα γενέθλιά του, παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «anpress των συντακτών» και τον Πάρη Τρικαλιώτη μιλώντας για όλους και για όλα. Αναλυτικά:
Το γήπεδο, στο οποίο κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2013 με την εφηβική ομάδα του Άρη, θα είναι το νέο «σπίτι» του Μακεδόνα κόουτς. Δε θα έχει μαζί του όμως την «οικογένεια και τα παιδιά του», όπως χαρακτηρίζει τον Άρη, τους οποίους αφήνει πίσω με βαριά καρδιά μετά από 11 χρόνια, όντας προπονητής των τμημάτων υποδομής των κιτρίνων, φέρνοντας πολλές διακρίσεις και επιτυχίες στο σύλλογο.
– Ανδρέα, πως κατέληξες στην τελική σου απόφαση;
«Το σκέφτηκα πολλές μέρες, το συζήτησα για ώρες με τους δικούς μου ανθρώπους και κατέληξα ότι αυτό πρέπει να είναι το επόμενο βήμα στην καριέρα μου σαν προπονητής. Να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε κάτι καινούριο. Θέλω να είμαι ο δημιουργός σε μια ομάδα και ο Έσπερος καλύπτει όλα μου τα θέλω για αυτήν την περίοδο».
– Γιατί διάλεξες τον Έσπερο;
«Ο τρόπος που με προσέγγισαν οι υπεύθυνοι της ομάδας ήταν εξαιρετικός, πολύ ανθρώπινος και ζεστός. Έδειξαν από την αρχή πόσο με θέλουν και πόσο εκτιμούν τη δουλειά μου. Και οικονομικά όμως είναι μια πολύ καλή πρόταση, επιπέδου Α2 κατηγορίας τουλάχιστον. Πρόκειται για μια ομάδα Γ’ Εθνικής με οργάνωση που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μία της Α1. Ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας θα είναι 21-22 ετών και αυτός ήταν ακόμα ένας παράγοντας, ένα πρότζεκτ που με δελέασε περισσότερο, γιατί θα δουλεύω κυρίως με νεαρά παιδιά, όπως έκανα τόσα χρόνια. Επίσης, στο Εφηβικό και το Παιδικό βρίσκεται ο ομοσπονδιακός προπονητής Γιάννης Ελευθεριάδης, ενώ υπεύθυνος των τμημάτων των ακαδημιών είναι ο Κώστας Πετρόπουλος, ο «Νουρέγιεφ» του ελληνικού μπάσκετ».
– Είχες άλλες προτάσεις;
«Υπήρχαν κατά καιρούς προτάσεις και από άλλες ομάδες στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν τις εξέτασα ποτέ. Προτεραιότητά μου ήταν πάντα ο Άρης».
– Η διοίκηση του Άρη πως αντέδρασε σε όλο αυτό;
«Πάντα θέλω να είμαι ευθύς και ξεκάθαρος. Από την πρώτη στιγμή είπα στη διοίκηση την πρόταση του Εσπέρου και μου έδωσαν το ελεύθερο να αποφασίσω, επιθυμώντας πάντως την παραμονή μου στην ομάδα. Όταν τους ανακοίνωσα ότι καταλήγω στον Έσπερο, υπήρξαν έντονες πιέσεις για να αλλάξω την απόφαση μου, φανερώνοντας τη θέλησή τους για να μείνω εδώ».
– Τι γεύση σου μένει, αποχωρώντας από τον Άρη;
«Φεύγω με πολλή αγάπη από το σύλλογο, η οποία είναι αμφίδρομη και οι πόρτες παραμένουν ανοιχτές, τόσο για μένα όσο και για τον Άρη. Να φανταστείς ότι ακόμα και τώρα βοηθάω όσο μπορώ στο να βρεθεί η διάδοχη κατάσταση και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να συμβάλω στη συνέχιση της σωστής δουλειάς των τελευταίων ετών».
«Μεγαλύτερη επιτυχία η σχέση μου με τους παίκτες»
– Οι τελευταίες αυτές μέρες στις προπονήσεις πρέπει να ήταν αρκετά παράξενες…
«Σίγουρα…Το πιο δύσκολο κομμάτι της απόφασής μου, ήταν το πώς θα αφήσω τα παιδιά, που τα είχα από πολύ μικρές ηλικίες και φτάσαμε ως εδώ μαζί. Όταν συγκεντρωθήκαμε στο γήπεδο για να τους ανακοινώσω την απόφασή μου, ενώ συνήθως μιλάω πολύ, εκείνη τη στιγμή δεν έβγαινε λέξη από το στόμα μου. Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, γιατί ο Άρης για μένα είναι αυτά τα παιδιά. Είναι η «οικογένειά» μου. Έπρεπε να αφήσω πίσω μου ένα έργο για το οποίο δουλέψαμε σκληρά και αφιερώσαμε πολλά χρόνια μέσα και έξω από το γήπεδο και θέλαμε να συνεχίσουμε με το ίδιο πλάνο και την ίδια όρεξη».
– Ποια χαρακτηρίζεις ως τη μεγαλύτερη σου επιτυχία ως σήμερα;
«Η μεγαλύτερη επιτυχία μου στον Άρη δεν μένει σε κάποιον τίτλο, αλλά είναι η σχέση που έχω δημιουργήσει με τα παιδιά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία για μένα προσωπικά και μπαίνει πάνω από κάθε άλλη διάκριση. Το δέσιμο που είχαμε και έχουμε είναι κάτι το μοναδικό και δεν το αλλάζω με τίποτα».
– Υπήρξε κάποια πρόταση για την ανδρική ομάδα του Άρη;
«Ο Λευτέρης Αρβανίτης υπολόγιζε αρκετά σε μένα. Ωστόσο, δεν υπήρξε επίσημη κρούση. Υπήρχε όμως θετικό κλίμα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η φημολογία, από πέρσι και φέτος πιο έντονα, ότι θα συμμετείχα στο προπονητικό τιμ της ανδρικής ομάδας, έχοντας βοηθητικό ρόλο και παράλληλα θα συνέχιζα και με το Εφηβικό».
– Τι κρατάς από την επαφή σου με όλους τους προπονητές που πέρασαν από τον Άρη;
«Ο Μπλατ ήταν ένας άνθρωπος που σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή, ήταν εργατικός και έκανε… πλάκα. Είναι απίστευτος γνώστης της ελληνικής ιστορίας και το έδειχνε μέσα στο γήπεδο και στις προπονήσεις. Ο Ματσόν ήταν πολύ επικοινωνιακός τύπος και φίλος του… προέδρου. Όποτε ερχόταν στην προπόνηση ο κ. Τζεβελέκης, ο κόουτς τον είχε συνέχεια από κοντά. Ήταν εξαιρετικός στην κατασκοπεία των αντιπάλων και είναι ένα στοιχείο που έχω κρατήσει. Από τον Μπάρτον περίμενα να μείνει παραπάνω χρόνια στον Άρη. Είχε καλές προοπτικές. Αυτοί που νοιάστηκαν πολύ για τα τμήματα υποδομής ήταν ο Αγγέλου και ο Πρίφτης. Ο Αγγέλου ειδικά είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα για τις υποδομές και ήταν ο μόνος προπονητής που παρακολουθούσε τόσο στενά τα τμήματα και τον ενδιέφερε πολύ το αναπτυξιακό μπάσκετ της Θεσσαλονίκης. Από κάθε προπονητή όμως κρατάω διάφορα στοιχεία και μυστικά, τα οποία έχω σημειώσει και θα τα χρησιμοποιήσω μελλοντικά».
– Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου;
«Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω. Αν μπορέσω θέλω να προπονήσω στο υψηλότερο επίπεδο, κάτι που απαιτεί βέβαια συνεχή δουλειά και προσπάθεια».
