ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΓΙΑΣ, Προπονητής Μπάσκετ
Το Μπάσκετ είναι η καλύτερη προσομοίωση της ΖΩΗΣ. Ένα παιχνίδι δύσκολο και απαιτητικό, γρήγορο και αγχωτικό (ίσως), μα κάθε άλλο παρά όμορφο… ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!
Φτάνει ο κόμπος στο χτένι στον μπασκετικό Άρη, ή μήπως είναι ακόμη… νωρίς; Άλλες δύο προσφυγές επί θύραις, του Δημήτρη Πρίφτη και του Βασίλη Ξανθόπουλου, φτάνουν τον αριθμό, όταν επιβεβαιωθούν, στις… δέκα! Ρεκόρ προσφυγών για την ομάδα, που σαφώς και έχει πολλά προβλήματα να λύσει. Για την ακρίβεια, η διοίκησή της έχει να τα λύσει. Το θέμα είναι αν μπορεί…
Η ραδιοφωνική παρουσία του Νίκου Λάσκαρη στο Y ellow R adio, ήταν μια ακόμη θλιβερή απόδειξη της απόγνωσης στην οποία βρίσκεται ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ Άρης. Έχοντας δίπλα τον – για δυο μέρες παραιτηθέντα αντιπρόεδρο – Δημήτρη Παπακυριάκη, γιατί όπως και στην παρουσίαση Γιαννάκη χωρίς «σωσίβια» ν ιώθει ανασφαλής, ο Λάσκαρης επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ αοριστολογίας.
Άλλο κείμενο είχα στείλει στο ταπεινό και περήφανο Basketplus.gr για να δημοσιοποιήσει, άλλο κείμενο “αναγκάζομαι” να στείλω. Οι εξελίξεις της επικαιρότητας, στις οποίες δεν μπορώ σήμερα να μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν πρέπει, με αναγκάζουν να γράψω δυο – τρία μόνο πράγματα και να μην σας ταλαιπωρήσω.
Ο τίτλος του ρεφρέν του γνωστού ερωτικού τραγουδιού του Πασχάλη, εκφράζει απόλυτα τις σκέψεις μου για τον Άρη που βλέπω από το Λαύριο και μετά. Την ομάδα που «κατάπιε» την Α.Ε.Κ., έβγαλε «σκούπα και φαράσι» στα προημιτελικά με τον Π.Α.Ο.Κ. μου θύμισε κάτι από την περσινή, «αγαπησιάρα» ομάδα που δημιούργησαν ο Πρίφτης και η διοίκηση της ΚΑΕ Άρης.
Όποιος είδε τον χθεσινό αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Φενέρ κατάλαβε τι σημαίνει να έχεις έναν καλό προπονητή στον πάγκο. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έδειξε γιατί είναι ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος, στην Ευρώπη. Το έδειξε μέσα στο ΟΑΚΑ, σε 20000 κόσμο, με την ομάδα του πίσω στο σκορ με… 17 πόντους.
Ήταν σωστή, κατά την προσωπική μου άποψη, η απόφαση του Νίκου Λάσκαρη και των συνεργατών του, να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν την φετινή χρονιά με τον Δημήτρη Πρίφτη στον πάγκο της ομάδας. Και την τεκμηριώνω με τρία συγκεκριμένα επιχειρήματα.
Είναι πολύ εύκολο να χτυπάς τον άλλον όταν είναι στο πάτωμα. Δεν είναι όμως και αντρίκιο. Πριν από εννέα μήνες και δυο μέρες γινόμουν ο «κακός της υπόθεσης» όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Τώρα, από επιλογή και όχι από ανάγκη, οφείλω να σταθώ στο πλευρό της ΚΑΕ Άρης και να ζητήσω από τους ανθρώπους της να σώσουν ότι μπορεί να σωθεί από μια χαμένη χρονιά.
Ούτε πίσω από τις λέξεις πρέπει να κρυβόμαστε, ούτε πίσω από το δάκτυλό μας. Ο Άρης παίζει το Σάββατο το παιχνίδι της χρονιάς, τον νοκ άουτ ημιτελικό Κυπέλλου Ελλάδος, κόντρα στην Α.Ε.Κ. Και βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, το οποίο θα καθορίσει και το υπόλοιπο της σαιζόν.
Το λάθος που έγινε στον αγώνα του Άρη με την Έλιος ήταν, το δίχως άλλο, ασυνήθιστο! Και βεβαίως άσχημο. Όχι ότι έγινε κάτι, θα γινόταν αν έμπαινε ο παίκτης και έκαναν ένσταση οι Σλοβένοι. Αλλά με τα «αν» κι ο Ηρακλής θα έπρεπε να παίζει στην Ευρωλίγκα, εδώ και χρόνια, και θα είχε πάρει και κανά 2-3 πρωταθλήματα.
