Ας ξεκινήσουμε, όμως, από το «Self Motivated Grind». Το καλοκαίρι του 2015, μετά τη δεύτερη χρονιά του στο πανεπιστήμιο του Τεμπλ, ο 21χρονος τότε Κάμινγκς αποφάσισε να επανεκτιμήσει κάποια πράγματα και κυρίως να σιγουρέψει ότι ήταν σωματικά και πνευματικά έτοιμος για την 3η χρονιά του. Εκείνη την εποχή είδε ένα βίντεο στο youtube, όπου ένας άνθρωπος εξηγούσε πώς έδινε κίνητρο στον εαυτό του για να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος. «Δε χρειαζόμουν άλλη πηγή κινήτρων, αφού από τη στιγμή που εγώ ωθούσα τον εαυτό μου, δε μετρούσε τίποτα άλλο», είχε πει. Αυτό ήταν. Ο Κάμινγκς κατάλαβε εκείνη τη στιγμή ότι δε χρειαζόταν έξτρα… ώθηση για να γίνεται συνεχώς καλύτερος. Αποφάσισε κάνει το Self Motivated Grind μότο ζωής. Το συγκεκριμένο μότο το ξεκίνησε ως hashtag και είδε να υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Ο Κάμινγκς κατάλαβε ότι κάτι μεγάλο μπορεί να γίνει, όταν ένας σχολιαστής του CBS αναγνώρισε το hashtag, αφού το είχε δει στο twitter, και είπε ότι το συγκεκριμένο «κίνημα» του άρεσε.
Ο 27χρονος σήμερα Κάμινγκς έκανε τη συγκεκριμένη έκφραση «brand», με στόχο να εμπνεύσει τη νεολαία, αλλά και τους πιο μεγάλους, για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να κάνουν τα πάντα για να τα φτάσουν. Με το μότο ότι, η μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να πάρει κάποιος άνθρωπος, έρχεται από μέσα του. Ο ίδιος δε θα μπορούσε να μην ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι. Μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο, το 2015, δεν κατάφερε να επιλεγεί στο ντραφτ. Δεν το έβαλε κάτω. Πήγε στη θυγατρική ομάδα των Χιούστον Ρόκετς, Rio Grande Valley Vipers και στο τέλος της σεζόν αγωνίστηκε για πέντε ματς στην ιταλική Τρέντο.
Η χρονιά στον Άρη
Το καλοκαίρι του 2016, ο Κάμινγκς μπήκε από νωρίς στο στόχαστρο του Άρη, ο οποίος τελικά κατάφερε να τον κάνει δικό του. Εκείνο το καλοκαίρι υπήρχαν άλλοι ξένοι παίκτες των «κιτρίνων» με πιο πλούσια βιογραφικά (Μαρμπλ, Σανικίτζε, Τζένκινς, Μπάκνερ) και η αλήθεια είναι ότι δεν τράβηξε εξ αρχής την προσοχή. Είχε και το μικρότερο συμβόλαιο απ’ όλους τους ξένους της ομάδας. Ήταν όμως εξ αρχής ένας από τους πιο συγκεντρωμένους παίκτες της ομάδας. Όταν είχε ρωτηθεί για το όνειρο του ΝΒΑ, είχε απαντήσει: «Αυτήν τη στιγμή είμαι συγκεντρωμένος στη σεζόν που έρχεται. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει την επόμενη ή τη μεθεπόμενη χρονιά. Εμένα με ενδιαφέρει αυτή η αγωνιστική περίοδος». Αυτό ήταν και το μότο του.
Σε μία ταραχώδη χρονιά για τον Άρη, ο Κάμινγκς εξελίχθηκε σε πολυτιμότερο παίκτη του και ηγέτη μέσα στο παρκέ. Οι περισσότεροι τον θυμούνται για το νικητήριο καλάθι στον ημιτελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ (77-76). Τα λόγια που του είχε πει ο Μάικλ Τζένκινς στο τελευταίο τάιμ άουτ, όταν ο Δημήτρης Πρίφτης αποφάσισε να παίξει ο Κάμινγκς ένας εναντίον ενός, ήταν ενδεικτικά: «Μπορείς να μπεις και να καρφώσεις, να τους πάρεις όλους μαζί σου». Παρά τα 1.88μ. του και το φαινομενικά «λεπτό» σώμα του, δεν ήταν υπερβολή. Δεν ήταν μόνον η ικανότητα του Κάμινγκς στο «ντράιβ», αλλά και το πάθος του. Τελικά, πέρασε… σαν σταματημένο τον Ντίξον και σκόραρε μπροστά σε όλη την άμυνα της ΑΕΚ. Ο Άρης ήταν στον τελικό.
Όμως δεν ήταν μόνο αυτή η φάση. Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ο Αμερικανός γκαρντ ήταν ένα «σφουγγάρι». Μιλούσε συνεχώς με τον Δημήτρη Πρίφτη και τους συνεργάτες του, ρωτούσε, απορούσε, μάθαινε. Στην Α1 μέτρησε 14.7 πόντους, 3.9 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ, 1.3 κλεψίματα.
Το άλμα στην Νταρουσάφακα
Οι συνθήκες το έφεραν έτσι ώστε να μην είναι δυνατή η παραμονή του (και όχι μόνο αυτού) στον Άρη. Η εξαιρετική σεζόν του ήταν διαβατήριο για κάτι μεγαλύτερο. Η Νταρουσάφακα, με τον Ντέιβιντ Μπλατ στο τιμόνι της για δεύτερη σεζόν και μετά την πρώτη χρονιά της στην Ευρωλίγκα, του εμπιστεύτηκε μία θέση στο ρόστερ της. Ένα ρόστερ που ήταν ιδιαίτερα πλούσιο.
Ο Κάμινγκς είχε μπροστά του τον Σκοτ Ουίλμπεκιν, ο οποίος αναδείχτηκε σε MVP του EuroCup. Αγωνιζόταν μόλις 18 λεπτά, αλλά στους τελικούς του EuroCup έκανε μεγάλες εμφανίσεις και στον πρώτο, μέσα στην έδρα της Λοκομοτίβ Κουμπάν, είχε 19 πόντους, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα, όντας ο παίκτης «κλειδί» για το διπλό που λίγες μέρες αργότερα «οδήγησε» στο τρόπαιο. Τελείωσε τη σεζόν με 9 πόντους και 2.1 ασίστ.
Μα… στην Όλντενμπουργκ;
Όμως, είχε έρθει η ώρα για να δώσει νέο κίνητρο στον εαυτό του. Τελειώνοντας τη σεζόν, ήξερε τι ήθελε: Μία ομάδα στην οποία να έχει ηγετικό ρόλο, όπως στον Άρη. Η απόφασή του να υπογράψει στη γερμανική Όλντενμπουργκ, εξέπληξε πολλούς. Και μάλιστα, με συμβόλαιο αρκετά χαμηλότερο του αναμενομένου. Όμως ο ίδιος είχε ένα στόχο. Να κουβαλήσει μια ομάδα στις πλάτες του και να τη φτάσει ψηλά. Η Όλντενμπουργκ, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, ήταν μία από τις απλά καλές ομάδες της Μπουντεσλίγκα. Φέτος, είναι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος, μαζί με τη νεοφώτιστη Ράστα Βέχτα. Από την 7η θέση «σκαρφάλωσε» στη 2η, έχοντας ρεκόρ 28-5 και πάνω από παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Άλμπα Βερολίνου και η Μπάμπεργκ.
Η συμβολή του Κάμινγκς σε όλα αυτά; Αναδείχτηκε MVP της κανονικής περιόδου, με 20,5 πόντους, 3 ριμπάουντ, 4,3 ασίστ και 1,7 κλεψίματα ανά αγώνα. Απώτερος στόχος του, είναι να πετύχει μαζί με την ομάδα του κάτι μεγάλο και στα πλέι οφ. Όσο για τη συνέχεια; Κάτι θα… σκαρφιστεί. Το Self Motivated Grind δεν τελειώνει ποτέ…
