Το παιχνίδι της χρονιάς!

Πιθανή νίκη – πρόκριση κλείνει κάθε συζήτηση και παραφιλολογία για αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, τονώνει την ψυχολογία του κόσμου, αναζωογονεί τους παίκτες της ομάδας, βάζει τον Άρη στον προθάλαμο της γλυκιάς αναμονής για να διεκδικήσει ένα τρόπαιο. Ακόμη και αν θα είναι το απόλυτο αουτσάιντερ, όποιος και αν προκριθεί από το άλλο ζευγάρι.

 

Πιθανή ήττα – αποκλεισμός φοβάμαι ότι θα δημιουργήσει πολύ άσχημες συνθήκες για το υπόλοιπο της χρονιάς. Οι απορίες, οι αμφισβητήσεις και όλα τα αγωνιστικά και διοικητικά «γιατί» θα μεγεθυνθούν, θα δημιουργηθούν στα αποδυτήρια συνθήκες ανασφάλειας, θα υπάρξει γενικώς απογοήτευση που ειδικά για την ψυχοσύνθεση του Αρειανού, είναι (αυτο)καταστροφική.

Φωτογραφία του χρήστη ARIS B.C.

Αλλά ας μην κοιτάζουμε το κακό σενάριο. Ας διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας και ας δούμε το παιχνίδι του Σαββάτου με την Α.Ε.Κ. υπό θετικό πρίσμα. Ελπίζω και εύχομαι ο εγωισμός παικτών και προπονητών να είναι ακόμη πληγωμένος, από την «σφαλιάρα» του πρωταθλήματος στο κλειστό «Νίκος Γκάλης». Και από όλες τις δηλώσεις και δημοσιεύματα που ακολούθησαν και είχαν μια υποτιμητική, μειωτική διάθεση για τον Άρη.

 

Ας ελπίσουμε το άγχος της ομάδας να είναι δημιουργικό και να αποτελέσει την πυξίδα της αποφασιστικότητας μέσα στο παρκέ. Καμιά διεκδικήσιμη μπάλα δεν πρέπει να χαθεί, κανένας παίκτης της Α.Ε.Κ. δεν πρέπει να βουτήξει πρώτος στο παρκέ σε σχέση με τους παίκτες του Άρη, κανένα κορμί δεν πρέπει να διστάσει να μπει στην «φωτιά».

 

Και κάτι για τον κόσμο. Παιδιά, μην φάτε το «τυράκι». Μετατρέψτε το Nick Galis Hall στην ευρωπαϊκή «μαύρη τρύπα» του μπάσκετ χωρίς ακρότητες, χωρίς αντικείμενα, χωρίς το παραμικρό που θα μπορέσει να βλάψει τον Άρη ή να δώσει άλλοθι σε οποιονδήποτε θέλει να τον ζημιώσει. Το ματς είναι ο «θάνατός σου η ζωή μου» αγωνιστικά, αλλά ας αφήσουμε το παρκέ και τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου να αποφασίσουν για την μοίρα του.

 

Αν εμφανιστεί στο παρκέ ένας νορμάλ Άρης, αποφασισμένος και παθιασμένος, η Α.Ε.Κ. θα λυγίσει όπως πάντα – ή σχεδόν πάντα – λύγιζε. Το Σάββατο θα προκριθεί η ομάδα που θα το θέλει περισσότερο. Η ομάδα της οποίας η καρδιά θα χτυπά δυνατά, πιο δυνατά, πιο δυνατά. Αν ο φετινός Άρης έχει κάτι από «Αυτοκράτορα», νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά.

Φωτογραφία του χρήστη ARIS B.C.

Υ.Γ. 1: Η ομάδα έκανε το καθήκον της με την Νίμπουρκ, προκρίθηκε στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και περιμένει τα νεότερα από την ΦΙΜΠΑ, για να μάθει το αν έχει ελπίδες για την 2η θέση. Είχα, μάλιστα, την ευκαιρία να μιλήσω με τον Πατρίκ Κομνηνό και να του εκφράσω την μεγάλη μου ανησυχία για το θέμα του χρονομέτρη της Πανόρμου, που «έφαγε» δυο δευτερόλεπτα προς όφελος της Μπάνβιτ. Του είπα πως, αν η ένσταση του Άρη δεν βρει ανταπόκριση, φοβάμαι ότι θα δημιουργηθεί κακό προηγούμενο με τους χρονομέτρες στον θεσμό και, άρα, ότι θα υπάρξουν χοντρά «μπάχαλα» στο μέλλον.

 

Υ.Γ. 2: Το θέμα αγωνιστικής ενίσχυσης του Άρη, φαίνεται να έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα. Και αυτή η απόφαση πάρθηκε από κοινού, από τον προπονητή και την διοίκηση της ομάδας. Άποψή μου, δε, είναι ότι από την στιγμή που δεν αποκτήθηκε ως τώρα κάποιος επιπλέον παίκτης, δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει μετά τον ημιτελικό του Σαββάτου.

 

Υ.Γ. 3: Μέχρι σήμερα όλες οι υποχρεώσεις του Άρη προς τρίτους, πληρώνονται κανονικά. Το χρέος της ΚΑΕ, μήνα με τον μήνα, μειώνεται σταθερά. Η ομάδα «καθαρίζει» από τα παλιά και αυτό είναι έργο ιδιοκτησίας. Οτιδήποτε άλλο λέγεται ή ακούγεται είναι εκ του πονηρού και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

 

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on google
Share on pinterest
Share on email
Share on whatsapp
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
  • Τελευταία Νέα
Scroll to Top