Διαβάζεις στην επίσημη ιστοσελίδα της Νίμπουρκ πολύ πράμα για την προσπάθεια που θα κάνει η ομάδα στο BCL και το χαίρεσαι. Δηλώσεις παικτών, προπονητή, στατιστικά στοιχεία, χιλιάδες λέξεις, γίνεσαι σφουγγάρι
- Πας στην αντίστοιχη ιστοσελίδα της Γαλατά… ούτε το 1/20 παρά την βάση φιλάθλων που είναι… στη νιοστή μεγαλύτερη από αυτή των Τσέχων. Κάτι αναφέρουν… προφανώς έτσι για να δείξουν οτι ξέρουν το… πρόγραμμα.
- Μπαίνεις και στην ιστοσελίδα της Ιγκόκεα, της υποτιθέμενης πιο μπασκετικής ομάδας με βάση την προέλευση και την παράδοση της χώρας και… βρίζεις Βοσνιακά. Ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ. Δεν υπάρχει το παραμικρό για το ματς με τον ΠΑΟΚ. A όχι… παρεξήγηση.
- Κάπου στα μικρά… “Next match vs PAOK…”. Κάνεις ένα κλικ εκεί και ανοίγει σελίδα όπου κυριαρχεί χάρτης τοποθεσίας του γηπέδου και ένα υποτυπώδες ρόστερ της Ιγκόκεα. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
- Τουλάχιστον στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ διαβάζεις ένα ενδιαφέρον ιστορικό άρθρο για τις Βοσνιακές κόντρες με τον Δικέφαλο, υπάρχουν και δύο συνεντεύξεις. Οκ, θα μπορούσε πάντα να υπάρχει κάτι περισσότερο, αλλά το κλαμπ σέβεται την διοργάνωση και ασχολείται.
- Περί εισιτηρίων… Στην Γαλατά τα πιο ακριβά κοστίζουν 48 ευρώ και τα πιο φτηνά 1.45 ευρώ. Απαγορεύεται δε σε παιδιά κάτω των 12 ετών να μπουν στο γήπεδο.
- Τα αντίστοιχα της Νίμπουργκ… Αρχίζουν από 3.16 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 35.11.
- Πάντως οι Τσέχοι ανέφεραν στην ιστοσελίδα τους κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ο παλαίμαχος Χρούμπαν είναι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 915 πόντους, μπροστά από Τζεικόβαν Μπράοιυν και Τασόν Τόμας που δεν παίζουν πάντως φέτος, ενώ ο επίσης δικός τους Μπέντα είναι πρώτος ριμπάουντερ στην ιστορία του BCL με 319 “σκουπίδια”.
- Να πούμε περίεργο οτι οτι δεν υπάρχουν ιστορικά στατιστικά στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης; Εκνευριστικό το οτι η FIBA σε αυτό το κομμάτι είναι τόσο πίσω από την Euroleague. Διάολε, πέντε σεζόν είναι, τόσο δύσκολο είναι να τα μαζέψουν;
- Σόρι αλλά ήταν άδικο. Ο Χάνλαν δικαιούνταν το βραβείο του MVP. Χωρίς να υποτιμάται η απόδοση των άλλων δύο παιδιών που ήταν εντυπωσιακή. Όμως ο Όλι έβαλε 35 και κέρδισε τον Παναθηναϊκό με come back. Άδικο 100%. Τι πολιτική ίσων αποστάσεων είναι αυτή με το οτι και οι τρεις έβγαλαν 37 στο σύστημα αξιολόγησης. Και;
- Για την αδιανόητα κακή εικόνα του ΠΑΟΚ στο ματς με το Λαύριο; Θέλει πολύ δουλειά για να ανέβει επίπεδο η ομάδα. Ειδικά στην ένταση και στην ενέργεια, όπως αυτή που έβγαλε ο Άρης για να γκρεμίσει ως νέος Δαυίδ τον πράσινο Γολιάθ.
- Λες και έπαιζαν 8 με 5 σε κάθε φάση σε κάθε κατοχή. Στο Παλατάκι αντίστοιχα η εικόνα ήταν… 3 με 5. Φυσιολογικό το αποτέλεσμα, αναπάντητο το “γιατί”.
- Να επαναλάβουμε τις απόψεις early Αυγούστου για τρία βασικά 3άρια, no 4άρι και no 2-3oς νέος και γρήγορος πόιντ (ο Βασίλης δείχνει όλο και πιο “2”), δεν υπάρχει λόγος. Στο φινάλε και εμείς δεν είμαστε προπονητές και στον πάγκο δεν είναι… δημοσιογράφοι.
- Πάντως δύο ήταν τα γεγονότα στο “Παλατάκι”. Η αποκαρδιωτική εικόνα του ΠΑΟΚ και η στάση των 2000 (και…) φιλάθλων που όσο έφτανε το ματς στο τέλος του με το Λαύριο να κάνει πάρτι, τόσο γυρνούσαν το κουμπί στο volume και ανέβαινε η αποθέωση στην ομάδα.
- Ναι αυτό το τελευταίο δημιούργησε άλλη αίσθηση. Ειδικά για τον Χατζόπουλο που αποχωρώντας με το κεφάλι σκυμμένο, άκουγε στα κάγκελα τους οπαδούς να του… υπογράφουν στήριξη.
- Αγωνιστικά;
- Το κακό ήταν οτι ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν μπήκε στο ματς. Ποτέ… Κι όταν μείωσε στο -5 τόκανε με μπάσκετ που παίζουν στους καταυλισμούς τους οι Σιού, οι Μπλάκφουτ, οι Κρόου, οι Αράπαχο και οι Πόνι.
- Χαμηλή ταχύτητα και ένταση, εγκλωβισμός στις αμυντικές αποφάσεις των διαβασμένων φιλοξενούμενων, κακή αμυντική νοοτροπία, αμηχανία στις ενέργειες Κάρτερ, Μουράτου, Σμιθ, διστακτικές επιθέσεις, δεν γυρνούσε η μπάλα, δεν μπορούσαν να βρουν έξτρα πάσα για το ελεύθερο σουτ. Το 80% από τα 22 τρίποντα ήταν κενά περιεχομένου, αγχωμένα, πιεσμένα. Η ολική καταστροφή του plan a της ομάδας.
- Ίσως τελικά για αυτό φάνηκε τόσο πολύ ο Τζόουνς. Το ματς όμως χάθηκε από τα γκαρντ.
- Δεν γίνεται να μαρκάρεις τον Σμιθ στα 2-3 μέτρα, δεν γίνεται να μην βρίσκεις τρόπο να σταματήσεις τον Κάρτερ στις σερί διεισδύσεις, λες και έπαιζε μόνος του στην αυλή του σπιτιού του, δεν γίνεται να μην μαρκάρεις στο μπάζερ μπίτερ των πρώτο σκορερ του ματς στο πρώτο 20λεπτο, δεν γίνεται να μένεις ένα 10λεπτο στο -10 με αντιπάλους Νικολαίδη, Περσίδη, Γερομιχαλό, δεν γίνεται να σε κερδίζει 1000-0 σε ένταση μια ομάδα με μείον δύο Αμερικανούς, δεν γίνεται να υποφέρεις 74% στο δίποντο στο σπίτι σου, δεν γίνεται να κλείνεις ημίχρονο με 3 ασίστ (10 ο αντίπαλος σου).
- Kαι άλλα… 100 “δεν γίνεται” που δεν είναι της παρούσης. Κι όμως γίνεται, ήταν γεγονότα. Όπως γεγονός είναι και το οτι για 3ο σερί παιχνίδι (τα δύο φιλικά έστω και κοντινά μεταξύ τους) ο ΠΑΟΚ δέχεται από 84 πόντους και πάνω. Όχι από τους “μεγάλους” και πλούσιους, όχι μακριά από το σπίτι του…
- Πολύ δουλειά έχει ο Λύκος…
- Να μην ξεχάσουμε πάντως οτι και το Λαύριο έχει ανοικτή αγκαλιά με ατζεντογραφείο. Και αν αύριο φύγει ο Κάρτερ, αλλοίωση θα πουν ορισμένοι, αλλά στο επαγγελματικό μπάσκετ συμβαίνει παντού.
- “Την Κυριακή τελείωσε το πρωτάθλημα” μου έλεγε γνώστης. Αν το καλοσκεφτείς… Ο Ολυμπιακός τέτοια γκέλα που θα κάνει; Νωρίς ακόμα, αλλά…
- Τελικά ο Φαγιέ αντί για Ιβανώφειο λοξοδρόμησε και πήγε στη Ρεν. Όχι στην Γαλλική Α2, αλλά στην Β Εθνική… Κι όχι γιατί κρίθηκε αναγκαίος, αλλά για να αντικαταστήσει τον Ντιμπό που κτύπησε.
- Στο πρώτο φετινό ματς του BCL η Μπούργκος (13/27τρ, 22ας) κέρδισε δύσκολα την Μπεσίκτας 82-74 (Μπεντίτε 27π, 10/15σ, 4ας-Μπόουν 20π, 7/16σ, 5ας, Τζέφερσον 15π, 7ρ, 3ας, 3κλ).
