H αλήθεια είναι οτι το “πρέπει” για τον ΠΑΟΚ στο χθεσινό ντέρμπι ήταν μεγάλο. Ίσως και τεράστιο (για ορισμένους)… Προφανείς οι λόγοι.
-Η ομάδα ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις και αυτό είναι το πρώτο στέρεο συμπέρασμα. Το ήθελε, όσο το ήθελε και ο Άρης, γιατί ότι άλλο ακούγεται ή λέγεται είναι για… λαϊκή κατανάλωση. Φυσικά και οι “κίτρινοι” ήθελαν τη νίκη, σιγά μην την ήθελαν και τη ζήτησαν με μικρότερα κίνητρα.
-Κλασσικές βλακείες για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα… Όπως ανάλογα βλακείες είναι και οι λογικές… “νωρίς είναι ακόμα, ένα ματς ΠΑΟΚ Άρης τον Οκτώβριο δεν κρίνει τίποτε”.
-Έεεεεελα. Σοβαρά; Πρωτάθλημα 12 ομάδων, με τον ΠΑΟΚ να έχει αδύναμο (έστω θεωρητικά και σε συγκρίσεις) ρόστερ, να ξεχνά εκ των πραγμάτων 7-8 ματς και να ζητά στα υπόλοιπα 13-14 (μεταξύ αυτών και το κλασσικό στο γήπεδο του) 8-9 νίκες. Ναι είναι πολύ νωρίς, αφού ελάχιστοι καταλαβαίνουν τι εστί στο χρόνο η οικονομία βαθμών, αποτελεσμάτων και ανάκτηση ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης.
-Τέλος το μάθημα, πάμε παρακάτω…
-To πιο σημαντικό συμπέρασμα; Η βελτίωση μιας εβδομάδας (από Περιστέρι) ίσως να ήταν μεγαλύτερη από ότι κατάφερε ο ΠΑΟΚ πέρσι τη μισή σεζόν. Η περσινή στασιμότητα (με όλες τις δικαιολογίες και τα λίγα πυροτεχνήματα) ήταν παροιμιώδης.
-Ο ΠΑΟΚ έβγαλε ένταση, κυνήγησε, ο προπονητής διάβασε και εφάρμοσε σωστά το μάθημα ειδικά στην άμυνα απέναντι στους πολύ ποιοτικούς γκαρντ του Άρη (ξέφυγαν λίγα πικ εν ρολ και καλύψεις εντός ρακέτας που ανέδειξαν την δράση του Γκούντγουιν), επιτέλους αυτή η ομάδα απάντησε με πίεση στα όρια του φάουλ, όπως άλλωστε συμβαίνει χρόνια στο Παλέ.
-Και καλώς συμβαίνει εκεί, ο Δικέφαλος οφείλει να λειτουργεί ανάλογα και να μην γκρινιάζει για τους διαιτητές, αν προηγουμένως δεν τους δίνει το δικαίωμα να κρίνουν σε ίδιο επίπεδο.
-Φυσικά και έπαιξε ρόλο η κερκίδα, ειδικά στην αυτοπεποίθηση επιθετικά, φυσικά και έσμπρωξε την ομάδα σε (λίγες) δύσκολες στιγμές στην αρχή και όταν ο Άρης μείωσε στους 4 από τους 15.
-Υπάρχει και ένα έξτρα κρέντιντ… Ο ΠΑΟΚ έφτασε σε μια εύκολη και μεγάλη σε σκορ νίκη έχοντας πάλι σε κακή μέρα τον βασικό του πόιντ (που κάθε φορά δείχνει οτι δεν έχει την θέση…). Πάλεψε στην άμυνα ο Ράιλι, πίεσε, ήταν καλός σε αυτό το κομμάτι, αλλά όταν χρειάστηκε να ξεμπερδέψει επιθετικά την ομάδα, να την ρολάρει, να βάλει συμπαίκτες του στο κάδρο… πλημμύρα.
-Ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ κέρδισε εύκολα χωρίς κλασσικό άσο, αφού Χαντς, Φράνκε που ανέλαβαν την δουλειά απλά έκαναν τα βασικά ως άσοι. Και πάλι καλά πήγαν τηρουμένων των συνθηκών, προσφέροντας αμφότεροι 9 ασίστ. Και εκείνα τα 10 κλεψίματα σε σχέση με τα 13 λάθη (τα περισσότερα με την διαφορά μόνιμα πάνω από τους 10-13 πόντους) είναι μια χαρά επίδοση.
-Ήταν η βραδυά του Λυκογιάννη, ήταν πάνω στο άλογο, δεν σήκωνε και πολλές αντιρρήσεις ή διαφωνίες στα όσα είπε στην συνέντευξη τύπου, ωστόσο η συζήτηση για αυτά (τα βασικά) που μπορούσε να έχει η ομάδα και ουχί για αυτά που έχει, δεν φτάνει στην απαίτηση για τους νέους Τζέισον Κιντ και Τσαρλς Μπάρκλει.
-Το… “ξέρουμε τι δεν έχουμε” μεταφράζεται σε “καταλάβαμε τι δεν κάναμε σωστά το καλοκαίρι”. Και πάντα στα οικονομικά δεδομένα που έχει θέσει ο Χατζόπουλος.
-Αnyway… Η ομάδα, όπως είναι τώρα, χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά, στήριξη και επιμονή για να πάρει ότι περισσότερο μπορεί από κάθε παίκτη. Πολυτέλεια δεν υπάρχει να μένουν παίκτες εκτός κάδρου.
-Στο Λαύριο θα φανεί αν αυτό το +22 ήταν (και σε πιο επίπεδο) πυροτέχνημα ή όχι. Στο Λαύριο ίσως φωτογραφηθεί και ένα σημαντικό μέρος της φετινής πορείας του ΠΑΟΚ. ‘Ενα είναι το σίγουρο. Με ότι έχουμε δει ως τώρα, ναι αυτό το ελάχιστο, δεν μπορεί αυτή η ομάδα να μην είναι ανταγωνιστική κόντρα στον Σερέλη (εεεε, αυτός δεν είναι το Λαύριο;).
-Τραγικά, ντροπιαστικά τα συνθήματα που ακούστηκαν… Η ομάδα μετά το 5ο λεπτό ήταν συνεχώς μπροστά, σε μεγάλο διάστημα και με +18 και κάποιοι (αρκετοί) ήταν… αλλού. Κρίμα…
-Χωρίς να λειτουργούμε ως ισαποστάκηδες, οι ευαίσθητοι ουδέτεροι (λέμε τώρα) καλό είναι να ασχολούνται και με τα συνθήματα σε άλλα γήπεδα. Την προηγούμενη εβδομάδα δεν ακούσαμε κιχ για τα… μπινελίκια κατά της Θεσσαλονίκης στο Περιστέρι.
-Και στο φινάλε, γιατί να προβάλλεις την ηλιθιότητα αντί την κίνηση των παικτών του ΠΑΟΚ με τον μικρό φίλο του Άρη με κινητικά προβλήματα;
*Περί Μαργαρίτη… Με 12 πόντους στο Λαύριο φτάνει τους 2000 στην πορεία του στην Α1, ενώ αν μείνει στους 8 πιάνει τους 1800 ως παίκτης του ΠΑΟΚ. Με άλλα 10 ριμπάουντ… 1000άρης με τα ασπρόμαυρα.
*Ντέρμπι Θεσσαλονίκης, η μια ομάδα βρίσκεται στο -22 και ο προπονητής της αποχωρεί “αλώβητος” από την σ. τύπου. Ούτε μισή ερώτηση. Μπιούτιφουουουουλλλλ… Δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε τι θα γινόταν αν το νόμισμα καθόταν στην άλλη του όψη.
*Απορία και μόνο… Ήταν η όχι απαραίτητη μια μικρή αναφορά με ενός λεπτού σιγή στις δύο μεγάλες απώλειες της πόλης; Σαράφης και Νικολαίδης… Δικό σας.
