Ξεκινώντας από τον μικρό τελικό με έπαθλο το χάλκινο μετάλλιο, οι Ισπανοί μπήκαν καλύτερα στο πρώτο δεκάλεπτο, ενώ οι Αυστραλοί έδειξαν σαφώς επηρεασμένοι από την πολύ κακή τους εμφάνιση στον ημιτελικό απέναντι στους Σέρβους. Οι Ισπανοί τροφοδοτούσαν τον Γκασόλ ενώ διάβασαν το γεγονός ότι η Αυστραλία παίζει με δύο σέντερ ουσιαστικά στην 5άδα (ο Μπόγκουτ σαν 5 και σαν 4 ο Μπέινς με τον Άντερσεν) με τον Μίροτιτς (4) να παίζει πικ και ρολ με τον Γκασόλ (5) φθάνοντας εύκολα στο καλάθι.
Οι Αυστραλοί έκαναν πολλά και αβίαστα λάθη ενώ ο Μιλς ήταν φανερά εκτός ρυθμού. Στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν άλλαξε τίποτα και οι Ισπανοί έχτισαν μια διαφορά που έφθασε μέχρι και τους 12 πόντους 3 λεπτά περίπου πριν τη λήξη του ημιχρόνου εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι Μπόγκουτ και Ντελαβεντόβα ήταν φορτωμένοι με φάουλ, τις καλές τους επιστροφές που δεν άφηναν τους αντιπάλους να τρέξουν, αλλά και ένα play που είχαν στην επίθεση και οι Αυστραλοί δεν μπορούσαν να το διαβάσουν.
Είναι μια κίνηση που έπαιζαν φέτος πάρα πολλές ευρωπαικές ομάδες με ένα κεντρικό πικ και ταυτόχρονα ένα μπακ σκριν από έναν περιφερειακό που έβγαινε μετά στο τρίποντο. Με τον τρόπο αυτό ο χειριστής της μπάλας που έπαιρνε το πικ μπορούσε να πάει μέχρι μέσα (αυτό έγινε στην τελευταία φάση του αγώνα από τον Σέρχι), ενώ υπήρχαν άλλες δυο επιλογές, το ξεμαρκάριστο σουτ του περιφερειακού που έκανε το μπακ σκριν στον ψηλό, όπως φυσικά και να τροφοδοτηθεί ο ψηλός στο κέντρο της ρακέτας (αυτό έγινε στην προτελευταία φάση με τον Γκασόλ να κερδίζει τις 2 βολές και να ευστοχεί).
Μέχρι εκείνο το σημείο, ο μοναδικός που κρατούσε κάπως την Αυστραλία μέσα στο παιχνίδι ήταν ο Άντερσεν που έκανε συνολικά πολύ καλή εμφάνιση. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι Αυστραλοί έκαναν το πρώτο ομαδικό τους φάουλ στο δεύτερο δεκάλεπτο στο 8ο λεπτό.
Κάπου εκεί οι Ισπανοί χαλάρωσαν εντελώς και με ένα σερί 10-0 οι Αυστραλοί (με πρωταγωνιστή τον Άντερσεν) έκλεισαν το ημίχρονο μόλις στο -2 (40-38). Στο διάστημα αυτό οι Ισπανοί έκαναν πολλά λάθη, έχασαν ως συνήθως τα ριμπάουντ κι έδωσαν το δικαίωμα στους Αυστραλούς να βρουν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση.
Έτσι, σε όλο το δεύτερο ημίχρονο είχαμε ένα ντέρμπι που πήγαινε πόντο- πόντο και όλα κρίθηκαν στο τέλος. Για να συμβεί αυτό, οι Ισπανοί συνέχισαν τις κακές και βιαστικές επιλογές στην επίθεσή τους (ο μόνος που τους κρατούσε ήταν για μια ακόμη φορά ο Γκασόλ), ο κόουτς Σκαριόλο ποτέ μέσα στο τουρνουά δεν βρήκε μια καλή τριάδα περιφερειακών, ενώ και η άμυνά τους που ήταν η καλύτερη σε αριθμούς στο τουρνουά, ήταν πολύ κακή.
Ο Μίροτιτς αδυνατούσε να ακολουθήσει τα κοψίματα που έκαναν οι Αυστραλοί, ενώ έχανε πολλά ριμπάουντ. Από την άλλη, ο Μιλς ευστόχησε σε μεγάλα σουτ κι έτσι βρήκε ρυθμό για να ανεβάσει όλη την ομάδα, ως ο φυσικός ηγέτης της.
Όσο κι αν προσπάθησε η Ισπανία να μπερδέψει τους Αυστραλούς με άμυνες που αρχικά είχαν διάταξη ζώνης και στην συνέχεια μετατρέπονταν σε man to man, είτε με μια άμυνα 1-4 (ο Γιουλ man to man τον Μιλς και οι υπόλοιποι 4 ζώνη), εν τέλει αυτό βόλευε τους Αυστραλούς με τον Μπρόκχοφ και τον Μότουμ να καλύπτουν άριστα τις απουσίες των Μπόγκουτ και Ντελαβεντόβα λόγω φάουλ.
Ο πρώτος δεν έχασε σουτ (είχε 3 στα 3 τρίποντα) και ο δεύτερος βοήθησε πολύ κοντά στο καλάθι. Με τον τρόπο αυτό φθάσαμε στο τέλος και στις ειδικές καταστάσεις μετά από time out. Στο πρώτο από τα 2 time out που πήρε ο κόουτς της Αυστραλίας, μετά από διείσδυση του Ντελαβεντόβα από την baseline πάσαρε στο ύψος της βολής στον Μιλς που είχε δεχθεί σκριν κι έμεινε ελεύθερος, με τον τελευταίο να χάνει το σουτ αλλά για μια ακόμη φορά στο τουρνουά ο Μίροτιτς έχασε ένα πολύ κρίσιμο ριμπάουντ που εν τέλει δεν κόστισε αφού στην τελευταία επίθεση των Ισπανών, ο Σέρχι με την κίνηση που αναλύσαμε πριν κέρδισε ένα φάουλ που δεν έγινε ποτέ κατά την ταπεινή μου άποψη κι έτσι διαμορφώθηκε το τελικό αποτέλεσμα.
Στον μεγάλο τελικό, μόνο ένα δεκάλεπτο άντεξε η Σερβία, μέχρι να βρει ρυθμό ο φυσικός ηγέτης των Αμερικάνων, Κέβιν Ντουράντ. Αυτό απελευθέρωσε όλη την υπόλοιπη ομάδα και ο αγώνας είχε κριθεί μόλις από το ημίχρονο (52-29 με σκορ δεκαλέπτου 33-14). Οι Σέρβοι φορτώθηκαν από νωρίς με φάουλ, ο Μπογκντάνοβιτς ήταν άστοχος όπως και όλη η ομάδα που βλέποντας στο β δεκάλεπτο τον Ντουράντ να ανεβάζει τη διαφορά, πήγαν σε βιαστικές επιθέσεις με πολλά άστοχα τρίποντα, δίνοντας την ευκαιρία στους Αμερικάνους να τρέξουν στο ανοικτό γήπεδο και να μετατρέψουν τον τελικό σε ένα πολύ εύκολο παιχνίδι για αυτούς.
Ανάλυση από τον Παναγιώτη Κουβάτση, κόουτς του ΑΓΣΙ και του Βίκου Ζαγοροχωρίων
