Ο «Ντούντα» αποκάλεσε μεγάλο ηγέτη τον Σπανούλη, μίλησε για τις λίγες… μπάλες στην ομάδα του 2010, ενώ αναφέρθηκε επίσης στα περάσματά του από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Πανιώνιο (είχε αναφερθεί στον Άρη και τη Γιουγκοσλαβία στο πρώτο μέρος της συνέντευξης).
Αναλυτικά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς μίλησε για:
-τη θητεία του στον ΠΑΟΚ: «Εγώ προσωπικά μετά τον Άρη δεν σκέφτηκα ποτέ να φύγω από την χώρα μου. Όμως ήρθαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ και συμφωνήσαμε. Έτσι ξεκίνησε μία μεγάλη προσπάθεια, μία οργανωμένη δουλειά. Η ομάδα δεν είναι μόνοι οι παίκτες και η διοίκηση, αλλά και οι φίλαθλοι που ήταν εξαιρετικά στον ΠΑΟΚ. Το 93′ ο στόχος μας ήταν και το Πανευρωπαϊκό και αν το είχαμε πάρει δεν θα είχαμε κανένα παράπονο. Πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ, με το μπάσκετ που έπαιζε, άξιζε να είναι η πρώτη ελληνική ομάδα με Πρωταθλητριών.
Δυστυχώς, όμως αυτό το Final Four της Αθήνας χάλασε τη χημεία της ομάδας. Δεν είχα δει ξανά αυτό το παιχνίδι με την Μπενετόν. Χάσαμε όλη τη χημεία έπειτα από αυτό. Έγιναν γρήγορα τρία φάουλ από τον Φασούλα. Εγώ έβαλα τον Μπουντούρη που ήταν ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας. Ο Μπάνε με τον Κόρφα έπαιξαν παραπάνω λεπτά και στο τέλος κάναμε σκόπιμα κάποια φάουλ στο Ρουσκόνι. Αυτός έβαλε τις βολές, ο Μπάνε δεν έβαλε κάποιες».
– τη σχέση του με τον Παναγιώτη Φασούλα: «Εγώ από την προπονητική πλευρά έλεγα, γιατί δεν βγήκε κάτι. Τότε έπρεπε να αποφασίζω για την 10αδα κάθε αγώνα. Αποφάσισα να βγάλω τον Κουκλάκη, γιατί δεν είχαμε τον Τσέκο, και έβαλα μέσα έναν νεαρό, τον Βαλαβανίδη. Το είπα και στον Μπάνε πως μόνο ένας παίκτης βγήκε μπροστά και πήρε την ευθύνη. Ο Τζον Κόρφας. Τώρα να πούμε κάτι για το Φασούλα; Όλα είναι αλήθεια. Όταν κερδίζει η ομάδα, κερδίζουν οι παίκτες. Όταν χάνει η ομάδα, χάνει ο προπονητής. Με τον Φασούλα δεν έχω κανένα πρόβλημα, είχα πολύ καλή σχέση και με τους γονείς του».
– το λόγο που έφυγε από τον ΠΑΟΚ: «Όταν το γυαλί ραγίζει, δεν κολλά ποτέ. Για μένα, χάλασε μία ισορροπία στην επικοινωνία. Εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα. Εγώ πάντα έχω επικοινωνία με τον πρόεδρο. Αλλά το γυαλί ράγισε».
– την ιστορία με την coca cola και τον Λέβινγκστον: «Είχε έρθει ένας παίκτης, ενώ ψάχναμε έναν παίκτη για το “3”. Είχε έρθει ο Κλιφ με τα δαχτυλίδια από τους Μπουλς. Η ομάδα αμέσως έχασε την ισορροπία της. Χάσαμε 26 πόντους από το Περιστέρι. Εγώ έλεγα πως πίνουν όλοι φυσικούς χυμούς, αλλά εκείνος coca cola. Tην επόμενη μέρα, τον πλησίασα και του είπα: “είσαι πολύ καλός παίκτης. Εγώ είπα στη διοίκηση να πάρεις 3 βδομάδες άδεια, για να ηρεμήσεις και να καταλάβεις τι σημαίνει ευρωπαϊκό μπάσκετ”.
Αυτός σηκώθηκε και έφυγε. Το βράδυ ήρθε ο κύριος πρόεδρος με τον κύριο Πανελούδη. Ο ίδιος μου είπε: “Ντούντα, βοήθησε με. Είμαι μπροστά στην προσωπική και ομαδική καταστροφή. Κράτα τον τουλάχιστον στον πάγκο”. Του λέω “φίλε, εγώ δεν το κάνω για τον εαυτό μου, αλλά για εσένα”. Ο Λέβινγκστον επέστρεψε τελικά από τις ΗΠΑ και έγινε το καλύτερο 4άρι στην Ευρώπη».
-τον Πανιώνιο και τον Χριστοδούλου: «Στον Πανιώνιο ήθελαν το πρωτάθλημα. Τους είπα πως δεν ήταν θέμα. Τότε δεν είχα μάνατζερ. Έβαλα κάποιους όρους δύσκολους για να μην δεχτούν, αλλά δέχθηκαν. Έλεγαν πως ήθελαν το πρωτάθλημα, αλλά με ξεγέλασαν και μου είπαν ψέματα. Έφυγαν οι παίκτες και ξεκινήσαμε από το μηδέν. Στον Πανιώνιο πετύχαμε να παίξουμε ένα φοβερό παιχνίδι. Με τα νέα παιδιά βελτιώθηκε η ομάδα πάρα πολύ.
Προπονητές του ΝΒΑ που ταξίδεψαν στην Ευρώπη μου είπαν πως «ο Πανιώνιος έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη. Ο Φάνης ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα. Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Μόνο μία φορά όταν έχασε την όρεξη για το μπάσκετ ήταν υπέρβαρος. Τον συμβούλεψα να πάει σε ένα κέντρο και να χάσει τα κιλά για μην τραυματιστεί. Μου είπε “κόουτς, εγώ θα παίξω”. Στην Ευρώπη αποκλείσαμε τον ΠΑΟΚ. Μας περίμεναν τρία παιδιά με φωτοβολίδες και μου είπαν «κ. Ίβκοβιτς σας ευχαριστούμε που μας βοηθήσατε να γίνουμε μάγκες”. Τότε όλη η ομάδα ήταν απλήρωτη. Μέχρι να πληρωθεί η ομάδα δεν άφηνα κανένα να μπει στην προπόνηση. Παίξαμε για την φανέλα».
-την πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό: «Δεχθήκαμε πολύ μεγάλη κριτική. Δεν λέω αν ήταν μέσα ή έξω από την ομάδα. Πάντα μένουν φιλίες. Με τον κ. Σωκράτη (σ.σ. Κόκκαλη) είχαμε από τις καλύτερες φιλίες. Δεν με νοιάζουν οι ήττες από τον ΒΑΟ και την Άλμπα. Το πιο κρίσιμο παιχνίδι ήταν στη Μόσχα τα Χριστούγεννα. Για να περάσουμε στα πλέι οφ με μειονέκτημα έδρας έπρεπε να κερδίσουμε στη Μόσχα την ΤΣΣΚΑ. Νικήσαμε και μετά κερδίσαμε και τον Παναθηναϊκό με έναν ξένο και μειονέκτημα έδρας και κατακτήσαμε το ευρωπαϊκό απόλυτα δίκαια».
– τη μη ανανέωση του συμβολαίου του Ντέιβιντ Ρίβερς: «Για τον Ρίβερς έγραφαν πως έπρεπε να φύγει. Ο Ρίβερς κατέκτησε όλα τα τρόπαια. Ο πρόεδρος με ρώτησε για τον Ρίβερς και αν θέλω να συνεχίσει. Έπρεπε να συνεχίσει με αμοιβές σαν των καλύτερων παικτών στην Ευρώπη. Εκεί έγινε ένα λάθος. Βγήκε μια φήμη πως η πρόταση ήταν 24ώρη. Ο Ντέιβιντ ήθελε να μείνει, αλλά όλα τα τηλέφωνα ήταν κλειστά.
Ο πρόεδρος μετά μου είπε να αναλάβω εγώ. Θυμάμαι πως τον Ιούλιο του 1997 με πήρε ο ίδιος και μου είπε “κόουτς, έχω μπροστά ένα συμβόλαιο με την Μπολόνια. Είναι δύσκολη απόφαση, αλλά υπογράφω. Δεν έχω επικοινωνία”. Αν έμενε ο Ρίβερς, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά… Η ομάδα στη συνέχεια έπαιξε πιο ποιοτικό μπάσκετ, αλλά η ομάδα δεν είχε έναν παίκτη με το πνεύμα νικητή που είχε ο Ρίβερς. Χάλασε η χημεία. Ο Ντέιβιντ επέστρεψε ύστερα από δύο χρόνια, αλλά ήταν αργά. Δεν κάνω κριτική».
– τη σχέση του με τον Σωκράτη Κόκκαλη: «Είχαμε μία πολύ ισχυρή φιλία και πνευματική επικοινωνία… Μόνο ο προπονητής ξέρει πότε πρέπει να φεύγει. Το ήξερα. Μου είπε πως μπορώ να μείνω στον Ολυμπιακό, όσο θέλω και να μην πιστεύω αυτά που ακούγονται για τον Ιωαννίδη. “Ολοκλήρωσα ένα κύκλο και πρέπει να φύγω”, του είπα. Έπειτα από λίγες ημέρες του είπα πως δεν άλλαξα απόφαση. Με συνόδευσε ως το ασανσέρ και δακρυσμένος με αγκάλιασε».
-τη θητεία του στην ΑΕΚ: «Μετά τον Ολυμπιακό ήρθε η πρόταση της ΑΕΚ. Το πιο σημαντικό για εμένα είναι το τι έμεινε μετά. Χτίσαμε μια νεανική ομάδα. Υπήρχε ο Ντικούδης, ο Ζήσης που τον πήραμε 17 ετών. Ήξερα πως στο καθοριστικό παιχνίδι με την Μπενετόν, έπρεπε να το κερδίσω με τον Ζήση και όχι τον Χατζή. Πήραμε ένα Σαπόρτα έπειτα από το ευρωπαϊκό του 1968.
Κερδίσαμε την Κίντερ Μπολόνια του Ντανίλοβιτς και του Μεσίνα. Η δουλειά μας ήταν πολύ επιτυχημένη και μπορούσαμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα. Ο Σάκοτα μου είπε “κόουτς τα βρήκα όλα έτοιμα”. Στις περισσότερες φορές βρήκα ένα χάος και αφήνω την ομάδα με βάσεις. Αυτό το λένε άλλοι, όχι εγώ».
-την πορεία του στην ΤΣΣΚΑ: «Ο Παπαλουκάς είχε μία πρόταση από την Ιταλία. Είχε πρόβλημα με το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό. Ο μάνατζερ Βασίλης Ευαγγελινός του είπε να πάω στη Ρωσία παρότι η μητέρα του τού έλεγε πως εκεί πέφτουν αεροπλάνα. Η καριέρα του, όπως και του Χατζηβρέττα, εκτοξεύθηκε.
Εγώ είπα στον Ζέλικο να πάρει τον Χατζηβρέττα. Στην Ρωσία λένε πως μέχρι να πάω εγώ το μπάσκετ ήταν πολύ χαμηλό. Το πρόγραμμα της τριετίας όριζε να πάρουμε το φάιναλ φορ στη Μόσχα. Υπήρχε πολύ μεγάλη πίεση. Στον ημιτελικό με την Ταουγκρές χάσαμε 17 βολές κι εναντίον μας είχαμε μία ομάδα που την είχαμε κερδίσει 6 συνεχόμενες φορές με παίκτες, όπως τον Καλντερόν, τον Πριτζιόνι, τον Ματσιγιάουσκας, τον Ομπέρτο, τον Σκόλα και τον Νοτσιόνι. Εμειναν… χρέη εξαιτίας της πίεσης».
-το θρίαμβο του 2012 στην Πόλη με τον Ολυμπιακό: «Πρώτα από όλα δεν πρέπει να μιλάμε για ένα παιχνίδι. Στη φιλοσοφία δεν ήθελα να ξαναγυρνάω στην ίδια ομάδα. Πρώτη φορά έγινε με τον Ολυμπιακό. Ισως ήταν θέλημα Θεού να γυρίσω. Μιλήσαμε με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο στο σπίτι μου για τον Ολυμπιακό. Τον πρώτο χρόνο είχα μία πολύ καλή ομάδα. Να γυρίσει από το -19 μπορεί να γίνει ένα στα εκατό. Δεν ήταν τυχαίο, όμως. Τον πρώτο χρόνο αποκλειστήκαμε από την Σιένα με παίκτες που ίσως να μην υπάρξουν ξανά στην ιστορία.
Είχαμε παίκτες, όπως ο Σπανούλης, ο Παπαλουκάς και ο Τεόντοσιτς, αλλά μάλλον δεν υπήρχαν αρκετές μπάλες. Το καλοκαίρι τα αδέρφια ήθελαν να φύγουν κι έπρεπε να φτιάξω μία ομάδα με πολύ χαμηλό μπάτζετ. Ο Σπανούλης είχε μεγάλο συμβόλαιο, αλλά με 4-5 εκ. έπρεπε να υπογράψουμε 11 παίκτες. Ως τον Δεκέμβριο δεν παίζαμε καλά. Πήραμε τον Λο και τον Ντόρσεϊ, αλλάξαμε την άμυνα και η ομάδα ρόλαρε. Παίξαμε πολύ καλό μπάσκετ. Κάναμε τρομερά παιχνίδια. Φτάσαμε στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης. Εκεί δεν θέλω να ξεχάσω κάτι.
Πριν παίξαμε πάλι με την Σιένα. Ολοι πρέπει να πουν ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στον Χάινς. Εγινε μόδα στην Ευρώπη οι αθλητικοί ψηλοί. Στον τελικό όλοι οι Αμερικανοί τελείωσαν άποντοι. Οταν παίζει η ομάδα όμως, δεν έχει σημασία ο πρώτος σκόρερ. Ο Σπανούλης είναι ο καλύτερος ηγέτης στον κόσμο».
-το λόγο που έφυγε το καλοκαίρι του 2012: «Θα το πω για πρώτη φορά. Τότε υπήρχε μία φιλοσοφία πως όσο οι παίκτες ήταν απλήρωτοι, θα είναι περισσότερο διψασμένοι και θα παίζουν καλύτερα. Στο μίτινγκ πήγα για να συνεχίσω τις δουλειές. Το μπάτζετ για τους παίκτες ήταν κοντά στα 7 εκ. Μου είπαν συνεχίζουμε, αλλά θα κόψουμε 20% το μπάτζετ των παικτών και από το προπονητικό τιμ 1 εκατομμύριο. Τους είπα πως δεν δουλεύω για τα λεφτά.
Ο Παναγιώτης είπε να κόψω από τους συνεργάτες. Τι να κόψω; Δεν πίεσα, ήμουν λίγο κουρασμένος και είπα να σταματήσω. Ήθελα λίγο ξεκούραση, είχα και την Εθνική. βγήκε η ανακοίνωση και κανείς δεν το κατάλαβε. Με πήρε ο Σπανούλης και ρώτησε το “γιατί”. Ο Πρίντεζης τότε είχε πει πως “παλιά παίζαμε στον Ολυμπιακό για τα λεφτά, αλλά τώρα για να μάθουμε το μπάσκετ”. Τότε, με την φυγή δεν άλλαξε το μπάτζετ και τελικά βοήθησα την ομάδα με την φυγή μου. Τότε ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός μάλλον ήταν σε μόντα “για να κρατάμε τους παίκτες 3 μήνες απλήρωτους”»…
– το αν έχει μπασκετικό απωθημένο: «Δεν έμεινε τίποτα. Αν ξεκίναγα από την αρχή, θα έκανα τα ίδια. Τώρα καταλαβαίνω πως ως προπονητής δεν ήμουν επαγγελματίας. Όλη μέρα ασχολιόμουν μόνο με αυτό. Δεν είχα καθόλου χρόνο. Όσο ήμουν στο μπάσκετ, ήμουν μέσα σε αυτό 100%».
