Ο Πολύγυρος ξεκίνησε τη νέα χρονιά με μια σειρά «must win» παιχνιδιών. Το διπλό μέσα στον ουραγό Αίαντα ακολούθησαν 3 εντός έδρας παιχνίδια, μια νίκη (Ανατόλια) και 2 σκληρές ήττες (Γέφυρα με ανατροπή-αυτοκτονία και Λαγκαδά). Την Κυριακή έχασε στην ΧΑΝΘ δίχως αντίδραση στην επί 40’ πίεση των γηπεδούχων. Σ αυτή την ομάδα όμως το ένστικτο επιβίωσης είναι πολύ ισχυρό, τόσο που μετά από οδυνηρές ήττες είναι σα να παίζεις με πληγωμένα θηρία. Πιπιλιάρης και Νουκάρης σημειώνουν 59 από τους 83 πόντους και οδηγούν σε νίκη-ανάσα με το Μεσολόγγι.
Υγ Αυτούς τους δυο να τους φοβάστε, είναι πολλά χρόνια μαζί και δεν ξέρουν να χάνουν.
Το Μεσολόγγι κερδίζει τη Βέροια και γνωρίζει ισάριθμες ήττες στα 3 συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια(Πιερικό, Στρατώνι, Ξάνθη). Μοιάζει να χάνει πολύ από τη δύναμη του μακριά από τους φίλους του. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγο να παίζεις σε ένα γήπεδο πάντα γεμάτο, με έναν κόσμο που δημιουργεί μια φανταστική ατμόσφαιρα. Η καλύτερη έδρα της κατηγορίας με διαφορά, παράδειγμα μίμησης και φιλοξενίας. Ακολουθεί το τοπικό ντέρμπι που τόσο ήθελε και πήρε με το Αγρίνιο. Η τελευταία έξοδος στον Πολύγυρο φάνηκε αρχικά να ναι ηρωική, καθώς έλεγχε πλήρως το ματς στο ξεκίνημα, αλλά προφανώς υποτίμησε στη συνέχεια την παλιοπαρέα του ΑΟΠ.
Στο Ανατόλια ο κόουτς Γκαιτατζής προσπαθεί από πέρυσι ν’ αλλάξει το DNA του κολλεγίου και μέχρι στιγμής δείχνει να το καταφέρνει, μένει ν’ αντέξει και μέχρι τέλος. Το ρεκόρ της νέας χρονιάς στο 4-2, με νίκες εντός(Πευκοχώρι-Ξάνθη) κι εκτός (Στρατώνι-Γέφυρα). Ήττες στο σκληροτράχηλο Αγρίνιο και στον παγωμένο Πολύγυρο.
Η Γέφυρα είναι σαφώς η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. Δύναμη και τσαμπουκάς μαζί με μαεστρία Δανάκη, κάνουν το σύνολο των Τουλούμη-Κοτανίδη ανταγωνιστικό εντός και εκτός έδρας. Στο 3-3 η νέα χρονιά, απαιτεί σοβαρότητα και δουλειά, μέσα και έξω από το παρκέ για να καθιερωθείς σ αυτή την τόσο μπασκετική κατηγορία.
Το Στρατώνι έχει μάθει από εποχής κόουτς Μύθου να παίρνει στην έδρα του τα παιχνίδια που πρέπει για να πετύχει τους στόχους του. Ο τελευταίος των Μοϊκανών της παλιάς φρουράς Δασκαλόπουλος, δείχνει πάντα το δρόμο και η επιστροφή του Κουντουρατζόγλου στα στάνταρ του, θα δώσει περαιτέρω ώθηση στην ομάδα. Με το 4-2 για το 2017(Χανθ, Τρικούπης, Αγιά και Πιερικός οι νίκες και Ανατόλια, Καστοριά οι ήττες) πιάνει τη Γέφυρα στην 8η θέση.
Ο Πιερικός με 2-4 φέτος βρίσκεται ακόμη χαμηλά. Δείχνει όμως μια συνεχή βελτίωση και είναι από τις ομάδες που στο τελευταίο κομμάτι του πρωταθλήματος εμφανίζονται πιο αποτελεσματικές. Χρειάζεται παρόλα αυτά νίκες «εκτός προγράμματος» για να καταφέρει να ξεπεράσει τον «μαγικό» αριθμό των 10 νικών αν θέλει να ελπίζει στο τέλος σε σειρά ισοβαθμιών ή των 11 νικών που δίνουν ίσως ξεκάθαρη σωτηρία. Η τριάδα (Γκοντόπουλος, Γκογκίδης, Τοπούζης) θα δώσει σίγουρα τη μάχη, σε ένα σύλλογο που θέλει πάνω απ΄όλα να δείχνει στα παιδιά του ότι μάχεται.
Φίλιππος Βέροιας: ένα αξιόμαχο και δυνατό σύνολο που δίνει κυριολεκτικά ΜΑΧΗ κάθε Κυριακή! Αλλά όπως σε όλα τα πεδία των μαχών δυστυχώς κι εδώ υπάρχουν απώλειες και δείχνει αυτή τη στιγμή να το πληρώνει, καθώς οι απουσίες είναι σημαντικές. Εντός του έτους μετρά μόλις μια νίκη, με τη Χανθ στην έδρα του. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχει παίξει με όλους σχεδόν τους πρωτοπόρους σε ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα έως τώρα.
Η Καρδίτσα είναι ίσως η ομάδα «μοντέλο» της κατηγορίας. Δουλεύει πολλές ώρες μέσα και έξω από το γήπεδο, παρουσιάζεται κάθε Κυριακή διαβασμένη και στοχευμένη στα παιχνίδια της. Με 5-1 τη νέα χρονιά, η δεύτερη θέση είναι απόλυτα φυσιολογική, πίσω μόνο από την υπερηχητική Καστοριά.
Μια Καστοριά που πέρασε και από την Ξάνθη, κερδίζοντας δύσκολα στην παράταση με ενεργητικό 78 πόντους(μακριά από το μ.ο. των 74π σε 40’ στα εκτός έδρας παιχνίδια της). Μόνη πρώτη με αέρα 4ων βαθμών, φαντάζει απίθανο να χάσει τον τίτλο. Παρόλα αυτά όταν θέλεις να κάνεις πρωταθλητισμό, αλλάζοντας μάλιστα και κατηγορία τη νέα χρονιά, πρέπει να επενδύεις αγωνιστικά και μη στην κάθε σου μέρα.
Η Ξάνθη πέτυχε το αμυντικό επίτευγμα που αναφέραμε με την Καστοριά, αλλά ατύχησε να πανηγυρίσει μια μεγάλη νίκη που θα άλλαζε και την ψυχολογία της. Το αργό τέμπο και οι κλειστή άμυνα την καθιστούν μια από τις πιο «δύσκολες» αντιπάλους, ειδικά στην έδρα της, όμως ταυτόχρονα κάνουν όλα τα ματς ψυχοφθόρα μέχρι το τέλος. Ήττα στο Ανατόλια με 3π, νίκη με 4π τη Χανθ, νίκη με 7π τον Τρικούπη, ήττα στην Αγιά στο τέλος και παράταση με Καστοριά. Συν τον Λαγκαδά που πέρασε εύκολα από κει, είναι τα αποτελέσματα στο ξεκίνημα του 2017, που την φέρνουν ή καλύτερα την κρατάνε στις 7 νίκες, πολύ κοντά στη ζώνη υποβιβασμού.
Το Πευκοχώρι ξέσπασε επιθετικά στη ΧΑΝΘ, έπειτα από μια κάκιστη εμφάνιση στο Ανατόλια, με μόλις 59 πόντους. Μετρά 3 στα 6 στο 2017(Χανθ-Λαγκαδά-Εύοσμο οι νίκες, Γέφυρα-Καρδίτσα-Ανατόλια οι ήττες) δείχνοντας ότι η απουσία Κιγμέτογλου είναι κάτι παραπάνω από αναντικατάστατη και ιδιαίτερα εμφανής στα εκτός έδρας παιχνίδια. Η επιστροφή του έμπειρου «τεσσαριού» έχει δρομολογηθεί, μπαίνοντας στο τελικό στάδιο της αποθεραπείας.
Η ΧΑΝΘ προερχόταν από μια ευρεία νίκη με τον Πολύγυρο (η μόνη στο 2017), αλλά στο Πευκοχώρι δεν κατάφερε να κρατήσει το σκορ χαμηλά, γνωρίζοντας φυσιολογικά την ήττα, καθώς τα επίπεδα των 90π μοιάζουν απαγορευτικά. Δυσμενής βαθμολογική θέση με μόλις 5 νίκες, αλλά αν αναλογιστεί κανείς πόσα ματς έχασε στον πόντο, αξίζει τον κόπο να το παλέψει κανείς μέχρι τέλους, ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα με πολύ χαμηλό μέσο όρο ηλικίας.
Εύοσμος και Λαγκαδάς παίζουν σήμερα, με τον Εύοσμο να παλεύει φιλότιμα πολλά παιχνίδια, αλλά να μη δείχνει και την απαραίτητη σταθερότητα που χρειάζεται. Πήρε «τρελό» διπλό μέσα στο Αγρίνιο, δείχνοντας ότι μπορεί να κάνει ζημιές αλλά ήταν μόλις η 2η νίκη του στο πρωτάθλημα κι έτσι εκτός απροόπτου θα βρεθεί στη Γ΄εθνική την ερχόμενη χρονιά. Το ζητούμενο είναι να επιστρέψει πιο δυνατός, καθώς είναι μεγάλος και παραδοσιακός σύλλογος.
Ο Λαγκαδάς ξεκίνησε με βλέψεις ανόδου, αφού η περσινή αρμάδα του τότε κόουτς Αγγέλη πραγματοποιούσε μια χρονιά πέρα από κάθε προσδοκία. Φέτος οι τραυματισμοί δε του επιτρέπουν να φτάσει τόσο ψηλά όσο ίσως επιθυμούσε. Ο Γκαμούρας έλειπε από την αρχή και μόλις επέστρεψε καλείται να καλύψει τα κενά των Ακεψεμαίδη-Παρίτση, που με τη σειρά τους είναι τραυματίες. Πρόκειται όμως για απουσίες που δεν καλύπτονται εύκολα. Με εκκρεμότητα το ματς του Ευόσμου, βρίσκεται σήμερα στο 3-2 στα τελευταία 5 παιχνίδια του.
Η Αγιά παραμένει πολύ κοντά στην 2η θέση που οδηγεί σε πιθανή άνοδο. Κατάφερε να περάσει δια πυρός και σιδήρου από το Αγρίνιο(με τρίποντο φάουλ του Τριανταφύλλου, σε μια χαμένη επίθεση στα 50’’ πριν τη λήξη και με σκορ 63-64, καλύπτοντας και τη διαφορά των 4ων πόντων που είχε χάσει στον πρώτο γύρο. Νίκες και με Πιερικό, Βέροια, Ξάνθη και ήττες με Καστοριά εντός και Στρατώνι εκτός, συμπληρώνουν το παζλ του 2017.
Το Αγρίνιο φέτος έβαλε ένα στοίχημα με τον εαυτό του, να κερδίσει ματς εκτός έδρας και το πέτυχε έχοντας 5 τέτοιες νίκες. Όμως κάθε νόμισμα έχει και την αντίθετη όψη και οι εκτός έδρας νίκες έφεραν ήττες εντός, κάνοντας το περσινό απόρθητο φρούριο του Αγρινίου ευάλωτο, καθώς μετρά ήδη 4 ήττες. Η χρονιά ξεκίνησε με 3-3 και φέρνει το συγκρότημα του Χρήστου Μυριούνη στην 6η θέση της βαθμολογίας. «Η ομάδα έχει κάποια θέματα εσωτερικά» δήλωσε ο κόουτς που έχει όμως τον τρόπο να τα λύσει.
Είτε πρωταθλητισμός είτε καθιέρωση, όποιος κι αν είναι ο στόχος ενός συλλόγου, θέλει κόπο, απαιτεί συλλογική προσπάθεια, περιλαμβάνει χαρές και λύπες, επιτυχίες και αποτυχίες, χρειάζεται μάλιστα και τύχη, μα πάνω απ΄ όλα ΥΠΟΜΟΝΗ γιατί το κάθε τι είναι χρονοβόρο. Τίποτα δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη και όσοι το έχουν καταλάβει πηγαίνουν μπροστά, οι υπόλοιποι κάνουν απλά βήματα μπρος και πίσω. Μπορεί να μην είναι στο DNA μας η υπομονή αλλά ευτυχώς υπάρχουν κι εκείνοι που δείχνουν εμπιστοσύνη σε κάποιους που τη διαθέτουν.
