ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Το «παγόβουνο» της ΤΣΣΚΑ αποδείχθηκε ανυπέρβλητο για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αυτή τη φορά, δεν μπόρεσε να βρει αντίδοτο στην εκπληκτική ευστοχία των παικτών του Δημήτρη Ιτούδη (14/28τρ),καθιστώντας μοιραία τον εαυτό του σε δεύτερο ρόλο.
Η θαυματουργή ζώνη του Φαλήρου και του «Νίκος Γκάλης» κόντρα σε Ολυμπιακό και Ζενίτ δεν βρήκε εφαρμογή στην παγωμένη Μόσχα, καθώς ο Αλεξέι Σβέντ φρόντισε να την «σμπαραλιάσει» από νωρίς (4/4τρ στο ξεκίνημα). Ο Ρώσος σταρ της ΤΣΣΚΑ αναδεικνύει φέτος το πολύπλευρο ταλέντο του σ’ έναν τελείως διαφορετικό ρόλο απ’ αυτόν που τον είχαμε συνηθίσει (17π, 13 ασίστ) με τον Δημήτρη Ιτούδη να έχει μεγάλο μερίδιο σε αυτή του την μεταμόρφωση. Το να καταφέρεις να προσαρμόσεις τον Σβέντ στα θέλω της ομάδας σου, δεν είναι καθόλου εύκολο και αυτό πιστώνεται στον έλληνα τεχνικό.
Η απουσία του Παπαπέτρου αποδείχθηκε κομβική για τον Παναθηναϊκό, καθώς μείωσε το αμυντικό μέγεθος των «πρασίνων» απέναντι στα «θηρία» της ΤΣΣΚΑ, προκαλώντας παράλληλα δυσλειτουργίες στην εφαρμογή της ζώνης. Οι αμυντικές μετατοπίσεις από μέσα προς τα έξω για την κάλυψη των ελευθέρων σουτ οι οποίες χρειάζονται γρήγορα πόδια, δεν λειτούργησαν, με τον Σεμέν Αντόνοφ να αναδεικνύει το μειονέκτημα (4/6τρ). Συν τοις άλλοις, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είτε είναι στην καλή του μέρα είτε όχι, αποτελεί βασική επιθετική απειλή για κάθε αντίπαλο.
Η ενέργεια του αναγεννημένου Νέντοβιτς «σκόνταψε» πάνω στις «δαγκάνες» της περιφερειακής άμυνας των Ρώσων και σε συνδυασμό με την «καθίζηση» του Μέικον απομάκρυνε τον Παναθηναϊκό από την διεκδίκηση του ματς. Στα τελευταία παιχνίδια ο Αμερικανός των «πρασίνων» προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο ρόλου του «εκτελεστή» και του δημιουργού, πράγμα που σίγουρα χρειάζεται χρόνο για οποιονδήποτε.
Συμπερασματικά, η ήττα των «πρασίνων» τους βγάζει από την ευφορία των τελευταίων αγωνιστικών και τους επαναφέρει σε αγωνιστική εγρήγορση. Ρεαλιστικά μιλώντας, μία ήττα στη Μόσχα συγκαταλέγεται σε αυτές που ονομάζονται «εντός προγράμματος» για οποιαδήποτε ομάδα, όχι μόνο για τους «πράσινους». Το ζήτημα για την ομάδα του Πρίφτη, είναι να καταφέρει βελτιώσει τις αγωνιστικές αδυναμίες προκειμένου να παρουσιάζεται όσο το δυνατόν περισσότερο ανταγωνιστική. Το παιχνίδι κόντρα στην πάντα επικίνδυνη Άλμπα την επόμενη εβδομάδα, μπορεί ν’ αποτελέσει την επιστροφή στον δρόμο των επιτυχιών.
Υ.Γ.1: Η απουσία ενός ολοκληρωμένου point-guard παραμένει «ανοιχτή πληγή» για τον φετινό Παναθηναϊκό. Ο Κέντρικ Πέρι δεν δείχνει να μπορεί ν’ ανταποκριθεί στον συγκεκριμένο ρόλο, με το δείγμα γραφής πλέον να είναι επαρκές.
Υ.Γ.2: Στο σύγχρονο μπάσκετ, ο μεγάλος αριθμός ασίστ (τελείως διαφορετικός τρόπος καταμέτρησης σε σύγκριση με παλιότερα) δεν αποδεικνύει απαραίτητα την εξαιρετική δημιουργία μίας ομάδας.
Υ.Γ.3: Εξαιρετική (επιθετικά) εμφάνιση από Οκάρο Γουαίτ και Τζέρεμι Έβανς, οι οποίοι όμως δεν μπορούν ν’ αποτελέσουν σημείο αναφοράς στην επίθεση του Παναθηναϊκού.
Υ.Γ.4: Οι αμυντικές αδυναμίες του Παναθηναϊκού είναι εμφανείς (δυσκολία στην αντιμετώπιση του pick and roll, αργές αλληλοκαλύψεις), με ομάδες με την ποιότητα της ΤΣΣΚΑ να μπορούν εύκολα να τις αποκωδικοποιήσουν.
