Πώς όμως έφτασε το Κολλέγιο Ανατόλια, με 27-3 στην κατηγορία του, να στεφθεί πρωταθλητής στον όμιλο Βορρά στη Β’ Εθνική και να ανέβει στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία; Μας εξηγεί στο Basketplus.gr ο αντιπρόεδρος του Σ.Α.Α.Κ Ανατόλια και υπεύθυνος των αθλητικών δραστηριοτήτων, Νίκος Χαΐτογλου.
Αρκετά χρόνια στο χώρο του μπάσκετ, μας μιλά για τους νέους στόχους του Κολλεγίου στην Α2 πλέον, για το πώς επετεύχθη το «θαύμα» της ανόδου, ενώ παράλληλα αναφέρεται και στον Ηρακλή.
«Δεν ξεκινήσαμε με σκοπό την άνοδο αλλά είναι κάτι που έχει ξεκινήσει τα τελευταία 4,5 χρόνια με σταθερό προπονητικό τιμ, με δουλειά, πρόγραμμα και στόχο. Την προηγούμενη χρονιά φτάσαμε στην πηγή, δεν ήπιαμε νερό αλλά φέτος το καταφέραμε και σχετικά εύκολα θα έλεγα. Τίποτα βέβαια δεν είναι εύκολο όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Η δουλειά μας απέδωσε και ο στόχος ήταν να επιτευχθεί όχι με τη λογική ενός τεράστιου μπάτζετ , αλλά έγινε με δουλειά, πρόγραμμα και ένα μείγμα νέων παιδιών και έμπειρων παικτών που μας έδωσαν το αποτέλεσμα που θέλαμε.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Αυτή είναι και η φιλοσοφία του συλλόγου και η δική μου τα τελευταία 4,5 χρόνια που είμαι εδώ. Θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα διαφορετικό μπάσκετ, μια πιο σύγχρονη μορφή. Αν καταφέρναμε να παίξουμε αυτό το μπάσκετ με τους κατάλληλους παίκτες , θα καταφέρουμε να είμαστε και η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και έτσι έγινε. Ήμασταν αποφασισμένοι ως Ανατόλια, ως μια ομάδα που έχει τεράστια ιστορία στο μπάσκετ της πόλης και της Ελλάδας γενικά, θέλαμε να κάναμε αυτό ακόμη και αν μας κόστιζε, δηλαδή ακόμη και να μην ήμασταν στις θέσεις ανόδου. Μείναμε σ’ αυτό που είχαμε σχεδιάσει και βγήκε» αναφέρει αρχικά ο κ.Χαΐτογλου.
Ο Πέτρος Γκαϊτατζής είναι στο τιμόνι της ομάδας εδώ και 4,5 χρόνια, έχοντας τη στήριξη από τη διοίκηση. Κάτι που έπαιξε ρόλο στην επιτυχία της ομάδας.
«Κρατήσαμε τον ίδιο προπονητή. Υπήρξε στην αρχή της συνεργασίας μας ένα διάστημα που η ομάδα είχε κάνει 0-7, επτά ήττες σερί και μάλιστα σε παιχνίδια που προηγούμασταν. Όπως έχει δείξει η ιστορία πολλοί προπονητές σε τέτοια περίπτωση θα είχαν αλλάξει αλλά είχα πολύ συγκεκριμένη φιλοσοφία που μοιραζόμαστε με τον Πέτρο Γκαϊτατζή, τον προπονητή μας. Μείναμε στο πλάνο, δεν μπήκαμε στη διαδικασία να αμφισβητήσω τις επιλογές μας ή τις επιλογές του προπονητή. Καμιά φορά σε ομάδες με αρκετό κόσμο υπάρχει πίεση και οι παράγοντες ή οι διευθυντές υποκύπτουν αλλά στο σύλλογο μας έχουμε άλλη φιλοσοφία. Αυτός ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία.
Παίξαμε και καταλήξαμε να παίζουμε σε πιο γρήγορο ρυθμό από ότι οι άλλες ομάδες στην κατηγορία και επίσης –ειδικά την τελευταία χρονιά με το 27-3, δεν παρατάξαμε ένα κλασικό ρόστερ, ήταν ένα μπάσκετ πιο μοντέρνο. Είχαμε την ίδια φιλοσοφία με τον προπονητή και το μόνο που είχα να κάνω ήταν να του δώσω το χώρο να κάνει αυτό που ο ίδιος πίστευε. Έχει σημασία να δώσεις ζωτικό χώρο και χρόνο στον προπονητή.
Ήταν δύσκολο έργο να βρεις ένα προπονητή για το σύλλογο, που να είναι γενικά κοντά στη φιλοσοφία της ομάδας, που την έχει ο σύλλογος αποφοίτων του σχολείου και οι σχέσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το κολλέγιο. Οπότε έπρεπε να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα δώσει βάρος και στα τμήματα υποδομής, να βελτιώσουμε τις Ακαδημίες. Έτσι γνωρίστηκα με το συγκεκριμένο προπονητή, είχαμε κοινή φιλοσοφία, θεωρώ ότι επέλεξα σωστά που τον στήριξα στην αρχή με τις δυσκολίες».
«Το διασκεδάζουμε και το ζούμε πραγματικά».
Το μοντέλο της ομάδας είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με τις άλλες ομάδες καθώς στηρίζεται στους αποφοίτους του Κολλεγίου. Διαφορετική δομή και λειτουργία που όμως απέδωσε και πλέον στην ομάδα προχωρούν για το επόμενο βήμα.
«Ο Σ.Α.Α.Κ Ανατόλια είναι ο σύλλογος αποφοίτων του σχολείου, έχει πολλές δραστηριότητες, όχι μόνο μπάσκετ, για τα παιδιά εντός και εκτός σχολείου. Έχει διοικητικό συμβούλιο που εγκρίνει τους προϋπολογισμούς, τους προπονητές , μας καθιστά η λειτουργία αυτή αξιόπιστους στο χώρο. Πρωταρχικός μας στόχος είναι να είμαστε αρωγός στην προσπάθεια του σχολείου. Να κάνουμε ότι καλύτερο για να επιτελεί το έργο του. Είμαστε όντως μία περίεργη περίπτωση. Υπάρχει όμως ένα σύνολο εξαιρετικών ανθρώπων με πολλή όρεξη για δουλειά, από την πρόεδρο μας, μέχρι και το τελευταίο μέλος υπάρχει συνεργασία.
Το διασκεδάζουμε και το ζούμε πραγματικά. Παίκτες, προπονητές, παράγοντες περάσαμε πάρα πολύ καλά , το ευχαριστηθήκαμε και αυτό σε κάνει να έχεις όρεξη να δουλεύεις για τα επόμενα χρόνια Σίγουρα η χρονιά στην Α2 θα είναι δύσκολη, είμαστε νεοφώτιστοι, θα είναι θολά νερά για εμάς αλλά μας αρέσει να ζούμε αυτές τις εμπειρίες».
-Προσωπικά από τη στιγμή που αναλάβατε πιστεύατε ότι το Ανατόλια θα μπορούσε να φτάσει στην άνοδο;
«Όταν ήρθα να ασχοληθώ με το σύλλογο, το θέμα που τέθηκε είναι ότι ναι μεν υπάρχουν ομάδες αλλά τα μπάτζετ είναι σφιχτά και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι από τη Β’ Εθνική θα μπορούσαμε ακόμη και να πέσουμε. Είχαμε όμως την κατάλληλη τεχνογνωσία να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Πιστεύαμε βέβαια στις δυνατότητες μας και βάλαμε το κεφάλι κάτω και δουλέψαμε».
-Που κρίθηκε η επιτυχία του τμήματος;
«Όλα τα χρόνια είχαμε μια σοβαρή ομάδα αλλά την τελευταία χρονιά είχαμε φανταστικά αποδυτήρια, στήριξη από τους απόφοιτους, το πλεονέκτημα να δουλεύει το προπονητικό τιμ μαζί για αρκετό καιρό και νομίζω ότι κάναμε την κατάλληλη επιλογή και στους παίκτες. Δώσαμε ευκαιρία σε νέα παιδιά να δείξουν τι αξίζουν και προσθέσαμε και έμπειρα παιδιά και το σύνολο αυτό λειτούργησε».
-‘Ησασταν στον πάγκο της ομάδας στα παιχνίδια, ποιο ήταν αυτό που σας έμεινε;
«Υπάρχουν πολλά… Το παιχνίδι με το Μακεδονικό, που εξασφαλίσαμε και μαθηματικά την άνοδο και πραγματικά μας «χτύπησε» η πραγματικότητα. Ακόμη ένα σημαντικό ήταν το τελευταίο στο Αγρίνιο, όπου σε τέτοια υπάρχει παραφιλολογία για αυτόν που έχει ήδη εξασφαλίσει την άνοδο, αν θα το δώσει …εμείς παίξαμε για την ιστορία μας , σοβαρά. Το πιο σημαντικό όμως για μένα ήταν η ήττα στην Ελευθερούπολη, που χάσαμε στο τελευταίο σουτ. Όσο περισσότερο κερδίζεις., τόσο πιο άσχημα έρχεται μετά η ήττα, ήταν περίεργο το συναίσθημα».
-Πλέον περνάτε στο «κεφάλαιο» Α2. Τι ετοιμάζετε για τη νέα χρονιά;
«Ο δικός μας σκοπός είναι να διατηρήσουμε το ίδιο τεχνικό τιμ, όσο μπορούμε. Αυτό λοιπόν έχει γίνει. Θέλουμε να κρατήσουμε έναν κορμό από τους παίκτες που είχαμε και ταυτόχρονα να δώσουμε την ευκαιρία σε νέα παιδιά να δείξουν τι αξίζουν στη πιο μεγάλη κατηγορία. Αυτό έχει πιο μεγάλη σημασία για μας, από το να κάνουμε πρωταθλητισμό μόνο για τον πρωταθλητισμό. Να βοηθήσουμε παιδιά από τη Θεσσαλονίκη. Σίγουρα χρειαζόμαστε προσθήκες για να σταθούμε στην κατηγορία. Επίσης είμαστε στη διαδικασία να βρούμε μέσω χορηγιών όσο περισσότερα χρήματα γίνεται για να χρηματοδοτήσουμε το στόχο μας. Θα προχωρήσουμε συνετά, με το κεφάλι κάτω, δουλεύοντας, θέτοντας το στόχο μιας αξιοπρεπούς παρουσίας και φυσικά παραμονή στην κατηγορία. Αν δουλέψουμε σωστά νομίζω ότι όλα αυτά θα τα πετύχουμε».
-Ο στόχος σας στη νέα κατηγορία ποιος θα είναι;
«Στην Α2 αλλάζει λίγο, η δυναμικότητα, μεγαλύτερα κορμιά, πιο έμπειροι παίκτες, είναι πιο γρήγορο το μπάσκετ, νομίζω όμως ότι θα προσαρμοστούμε και θα παρουσιάσουμε την ίδια φιλοσοφία. Όταν είσαι νεοφώτιστος σίγουρα ο στόχος είναι η παραμονή αλλά μακάρι να αποτελέσουμε την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Ίσως στην αρχή να μην μας υπολογίσουν.
Η Α2 επέστρεψε στην κανονικότητα φέτος, με την επιστροφή του Ηρακλή στην Α1, που είναι ο φυσικός του χώρος. Δεν είχε καμία δουλειά στην Α2. Μας δίνει χαρά γιατί είναι ομάδα της Θεσσαλονίκης και έχει μεγάλη ιστορία στο μπάσκετ. Αν ήμασταν μαζί στην Α2 δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστο για μένα προσωπικά να τον αντιμετωπίσουμε».
-Πώς σχολιάζετε την εικόνα του ελληνικού πρωταθλήματος και την κατάσταση στο χώρο του μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη;
«Δεν είμαστε σε καλό φεγγάρι γενικά στο χώρο του μπάσκετ, ειδικά με αυτό που συνέβη στην Α1. Για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης ακούμε ότι οικονομικά δεν είναι καλά. Είτε στην Α1 είτε στην Γ’ Εθνική, αυτό πρέπει να το λύσεις. Η Θεσσαλονίκη είναι μπασκετομάνα αλλά μόνο για να θυμόμαστε τα παλιά. Πρέπει αυτό να αλλάξει και να βρεθούν άνθρωποι σοβαροί με οικονομικό εκτόπισμα και όρεξη για δουλειά. Δεν είναι η καλύτερη εποχή για το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης. Οι ομάδες για να μπορέσουν να δουλέψουν χρειάζεται να κινηθούν σε δύο άξονες, μια σταθερή χρηματοδότηση και στη συνέχεια να βρεις τη φιλοσοφία στο μπάσκετ που θες να ακολουθήσεις. Αν δεν παρεκκλίνεις σε αυτά πετυχαίνεις το στόχο σου. Στα χρόνια που ζούμε το οικονομικό ζήτημα γονατίζει μια ομάδα».
-Είστε και στο χώρο των επιχειρήσεων. Θεωρείτε ότι είναι εύκολο για έναν επιχειρηματία να μπει ενεργά σε μία ομάδα;
«Μόνο στην περίπτωση που θα είναι εξαιρετικά εύρωστος. Για έναν Θεσσαλονικιό να το πάρει όλο στην πλάτη είναι δύσκολο και οι καιροί είναι δύσκολοι».
«Ο Ηρακλής είναι σαν το μικρό γαλατικό χωριό»
Μέλος της ομάδας εφήβων του Ηρακλή που το 1995 κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και με ένα όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο με τον Ηρακλή (ο πατέρας του διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου). Τι σημαίνει για σας Ηρακλής;
«Αν διάβαζε κανείς κόμιξ ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψω είναι ότι ο Ηρακλής είναι σαν το μικρό γαλατικό χωριό, με τους «τρελούς» που δεν συμβιβάζονται με το τι συμβαίνει γενικότερα. Αξίζουν συγχαρητήρια στην ομάδα μπάσκετ, γνωρίζω και πολλά παιδιά που έπαιξαν εκεί, χάρηκα διπλά για την άνοδο».
-Η δική σας ευχή για το Ανατόλια;
«Αυτό που χτίσαμε να συνεχιστεί γιατί οι θητείες των διοικητικών συμβουλίων είναι εξαετείς, σε ένα χρόνο θα σταματήσω, όταν λοιπόν ολοκληρωθεί η θητεία μας εύχομαι και άλλοι απόφοιτοι να αγκαλιάσουν την προσπάθεια και να συνεχίσουν το έργο».
