«Every day I write a book…» πρωτοτραγουδούσε πριν περίπου 40 χρόνια (το 1983) ο Ντέκλαν Πάτρικ Μακ Μάνους, πιο γνωστός ως Έλβις Κοστέλο.
Το στόρι τότε αφορούσε ειδύλλιο. Μια χαρά θα μπορούσε όμως και ο Άρης Λυκογιάννης να γράφει ένα βιβλίο-άιντε κάθε εβδομάδα και ουχί ανά 24ωρο σαν τον ερωτιάρη Κοστέλο-για την διαχείρηση ενός ρόστερ που ο ίδιος δεν θα έστηνε έτσι και πάνω απόλα, δεν θα άφηνε-έστω με όλες τις ατυχίες-με ενάμισι ενεργό γκαρντ. Η με ψηλούς που σπάνια δημιουργούν για τους εαυτούς τους. Ή με τον συνολικό ομαδικό γεμάτο πάθος και προοπτικές πανηγυρισμό στο τέλος κάθε νικηφόρου αγώνα, όταν ο «Λύκος» ξεστομίζει τις ατάκες του.
Με αυτή την ποσοτική «άνεση» στα γκαρντ κέρδισε και τον Κολοσσό των τριών και μάλιστα πολύ αξιόλογων ενεργών ασόδυων. Σκέψη… Αν ο ΠΑΟΚ είχε τους δύο από δαύτους, δεν θα τον κουνούσε κανείς από την 4άδα.
Κι όμως… Αυτή η ομάδα καταφέρνει και στέκεται, όχι γιατί δεν υπάρχει ρόστερ, αλλά γιατί η ισορροπία του αναζητείται από την αρχή της σεζόν. Καταφέρνει να στέκεται, κερδίζει και διεκδικεί με πολλές αξιώσεις την 5η θέση. Όχι δεν χρειάζονται θριαμβολογίες, παρά μόνο απόδοση των κρέντιτς. Ο στόχος επετεύχθη, αλλά το κίνητρο παραμένει. Το ζήτημα είναι πόσο θα αντέχουν οι γκαρντ του Λυκογιάννη όταν θα αρχίσει η διαδικασία των πιο συχνών αγώνων μέσα σε μια εβδομάδα. Τώρα με ένα ματς το 7ήμερο η πίεση που ασκείται, απορροφάται κάπως πιο εύκολα. Μετά…;
Η ουσία είναι ότι έτσι όπως εξελίχθηκε και εξελίσσεται η σεζόν ο ΠΑΟΚ αυξάνει τους φίλους του, άλλους τους ξανακερδίζει, άλλους τους πείθει να ασχοληθούν πιο ενεργά και όλους τους παραπάνω τους κάνει να αισθάνονται ευχάριστα με αυτό που βλέπουν στο παρκέ. Ίσως αυτό να αποδειχθεί και το μεγαλύτερο κέρδος, ίσως ακόμα μεγαλύτερο από την τρέλα του Χατζόπουλου να καταστήσει αυτό το κλαμπ καθαρό και ελκυστικό όσο πιο σύντομα γίνεται. Κι έχει την δύναμη, την καρδιά και το τρόπο να το κάνει. Και θα το κάνει.
Το πως θα προχωρήσει στην συνέχεια ο καθαρός ΠΑΟΚ και στο αγωνιστικό είναι άλλο θέμα. Χρήματα, παίκτες, χημεία, τύχη… όλα θα παίξουν το ρόλο τους. Αλλά η βάση για να κτίσει κάτι σημαντικό θα υπάρχει και θα είναι στέρεη.
Όσο για το ματς με τον Κολοσσό που συνεχίζει να αδικεί τον εαυτό του…; Οι Ροδίτες στο 3λεπτο από το 36΄ως το 39΄ (το 70-67 έγινε 78-68) είχαν 0/3 σουτ, 1/2 βολές και 3 λάθη. Φάνηκαν να κολυμπούν σε μια σταγόνα νερού, γκρεμίζοντας ότι έκτιζαν με κόπο για 37΄.
Κι ο ΠΑΟΚ; Είχε στόχευση στα τρίποντα Ζάρα, Άντριτς που από το (plus) 50% είχαν 1/10 με το κυνηγητό από τα 2-3άρια των γηπεδούχων, είχε στόχευση στην δημιουργία Ξανθόπουλου, Άρτις, οι οποίοι πρόσφεραν 4.5 ασίστ λιγότερες από το μέσο όρο τους, ενώ στην επιθετική επίδοση του Κολοσσού οι +6 πόντοι από το μέσο όρο Καντέρ, Άρτις και οι +6.5 από αυτό των Γουότσον, Σπάισερ ισοροπίστηκαν από τους -18 στην αναλογία Γκόινς-Ντράγκοβιτς, Άντριτς.
Επίσης ο Δικέφαλος σε σχέση με ότι έδινε μέχρι τώρα ο Κολοσσός σε μέσο όρο στους αντιπάλους του είχε +5 πόντους με +12 δίποντα και μάλιστα σε +10 προσπάθειες. Είχε ακόμα +4.5 κλεψίματα, ενώ από την άλλη οι νησιώτες σε σχέση με τους εκτός έδρας μέσους όρους τους έμειναν στους ίδιους πόντους στην επίθεση, έχοντας όμως +3 δίποντα αλλά σε +6 προσπάθειες και ακόμα είχαν -5 ασίστ.
Βέβαια οι δυσκολίες του ΠΑΟΚ σε όλο το ματς προέκυψαν από την αδυναμία στα ριμπάουντ και την δημιουργία, καθώς αναφορικά με αυτά που επιτρέπει ο Κολοσσός σε μέσο όρο στους αντιπάλους του, ο Δικέφαλος είχε ίδια λάθη, -6 ριμπάουντ και -5 ασίστ. Εννοείται ότι αν ήταν ισορροπημένος σε αυτά τα δεδομένα, η διαφορά θα έφτανε τους 20 πόντους, αλλά με τα «αν»… Εννοείται οτι αν ο ΠΑΟΚ είχε την δυνατότητα να περιορίζει και τους αντίπαλους γκαρντ και να καταστεί ανενεργό τον Καντέρ, ε θα ήταν σε άλλο επίπεδο. Όλα δεν μπορεί να τα κάνει.
Η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ άλλοτε ηρωικά και άλλοτε με την ατομική ποιότητα του και την επιθετική του άμυνα πετυχαίνει καθημερινούς στόχους, σημειώνοντας κάθε φορά όμως αδυναμίες και προβλήματα. Ένα από αυτά…; Με 23 δίποντες προσπάθειες στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα εκτέλεσε δύο βολές και μάλιστα στο 19ο λεπτό. Στην 4η περίοδο και με διαφορές από 5-10 πόντους τα φάουλ τα κέρδιζε ο Κολοσσός. Ήταν 5-1 στο 35΄. Αξιοπερίεργο ε; Έριχνες και μια ματιά στο πίνακα και έβλεπες γεμάτο το «ποινολόγιο» των γηπεδούχων. Χωρίς αυτό να σημαίνει οτι οι τρεις γκρι έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη του ματς, αφού κάποιες στιγμές ο Καντζούρης είχε και αυτός τα δίκια του σε φάσεις που δεν πήρε όσα δικαιούταν η ομάδα του.
Τέλος περί στόχων…; Ο ΠΑΟΚ θέλει μια νίκη μέχρι το τέλος για να εξασφαλίσει 6άδα, ενώ η επόμενη αγωνιστική είναι πολύ κρίσιμη και για την 5άδα. Αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει τον Ιωνικό στην Αθήνα και το Περιστέρι ηττηθεί στην έδρα του από τον Προμηθέα, τότε ο Δικέφαλος θα θέλει μια νίκη ενός πόντου με το Περιστέρι την προτελευταία αγωνιστική για να εξασφαλίσει θέση στην 5άδα. Έτσι, για να γραφεί ακόμα ένα βιβλίο…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
