Όπως ο Άρης στην Κηφισιά. Πέτυχε μια σπουδαία νίκη, ένα πολύ μεγάλο διπλό, από εκείνα που «μεγαλώνουν» τις ομάδες και κτίζουν αυτοπεποίθηση και χαρακτήρα. Δεν έχει σημασία ότι η ομάδα είχε έλλειψη ενέργειας και κακά αντανακλαστικά, ειδικά στο πρώτο μέρος, γεγονός που θεωρώ ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην διακοπή των δυο εβδομάδων.
Σημασία έχει ότι ο Άρης, στις κρίσιμες στιγμές, ήταν εκεί για να αρπάξει τις ευκαιρίες του και να τις εκμεταλλευτεί. Ο Γουότερς με το «αρχ…άτο» του τρίποντο, σε ένα σημείο που η μπάλα ζυγίζει εκατό κιλά. Ο Μούρτος με αρχηγική καρδιά και το «ντου» στο κρίσιμο καλάθι του προσπεράσματος. Ο Χάγκινς σε ένα επιθετικό ριμπάουντ που μετέτρεψε σε καλάθι και στο μπλοκ της νίκης.
Όταν ο φετινός Άρης, που δεν έχει το τεράστιο βάθος πάγκου, καταφέρνει να κερδίζει με τα δυο κορυφαία του «όπλα» – βάση αριθμών – τους ΜακΝίλ και Γουάιτ σε… άλλο γήπεδο, τότε αυτό φανερώνει την βελτίωση της ομάδας. Που έχει πολλά τρωτά, αλλά αρχίζει να βγάζει έναν πεισματάρη χαρακτήρα που αρέσει.
Ένα άλλο σημείο που φανερώνει το πόσο ο φετινός Άρης «μεγαλώνει», είναι τα επικοινωνιακά τρικ των αντιπάλων του για το κεφάλαιο διαιτησία. Με αφορμή την τελευταία φάση με τον Χογκ, που τρώει τα «μούτρα» του σε νταμπλ τιμ των Γουάιτ και Χάγκινς και «ταπώνεται» από τον τελευταίο, όλοι έπεσαν επάνω στον Φούφη για να τον φάνε. Λες και δεν ξέρουν ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής, πέραν του ότι είναι τίμιος, επειδή δεν έχει κρύψει την ομάδα που αγαπούσε στο μπάσκετ, φροντίζει κάθε φορά που παίζει τον Άρη να είναι όσο πιο αυστηρός μπορεί. Σε βαθμό που τα… κουκούτσια, πηγαίνουν στον αντίπαλο.
Ειδικά τα φίλα προσκείμενα Μ.Μ.Ε. στην ΑΕΚ, προσπάθησαν να κάνουν το «άσπρο – μαύρο» και να… βαφτίσουν τον Άρη ευνοημένο για την διαιτησία του Ζηρίνειου. Προφανώς, για να δημιουργήσουν κλίμα για τις επόμενες τέσσερις αγωνιστικές της κανονικής περιόδου, αλλά και για τα πλέι οφ. Καλά κάνουν, αλλά ευτυχώς για όλους, οι αριθμοί και τα βίντεο μιλούν από μόνα τους, για το ποια ομάδα πάει… «καροτσάκι» από την φετινή διαιτησία. Και όποιος δεν το ξέρει, ας κάνει ένα τηλέφωνο κατά Λαύριο, κατά Τρίκαλα, κατά Ρόδο ή και κατά Αλεξάνδρειο μεριά. Αυτοί ξέρουν.
Ας τα αφήσουμε, όμως, αυτά. Τέσσερις στροφές πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου, ο Άρης φιγουράρει μόνος 3ος και αν περάσει και από την Πάτρα, μάλλον θα τερματίσει και σε αυτήν την θέση, έχοντας ισχυρό πλεονέκτημα στα πλέι οφ στα παιχνίδια που πραγματικά τον ενδιαφέρουν. Η ΑΕΚ βελτιώνεται συνέχεια, ο Ζντοβτς την έχει διορθώσει σε πολύ σημαντικό βαθμό, όμως η πραγματική διαφορά σε σχέση με τον Άρη βρίσκεται στα αποδυτήρια.
Στο NickGalisHall συναντάς υγεία, ηρεμία, σύμπνοια και ομοψυχία και στο ΟΑΚΑ συναντάς μια… μπαρουταποθήκη. Αν ο Σλοβένος καταφέρει να τα κρατήσει και να μην ανατιναχθούν, καθαρά μπασκετικά, θεωρώ ότι η ΑΕΚ έχει τον πρώτο λόγο για την 3η θέση στην τελική κατάταξη. Αν όχι, πράγμα διόλου απίθανο, τότε ο Άρης θα έχει πετύχει έναν σημαντικό στόχο του.
Ως επίλογο του σχολίου μου, θέλω να ασχοληθώ με την δήλωση του Κώστα Βασιλειάδη. Σας το λέω ειλικρινά, χωρίς καμιά δόση ειρωνείας, εγώ γούσταρα με την δήλωση του αρχηγού του ΠΑΟΚ. Το μπάσκετ στην πόλη μας θα επανακτήσει την αξία του, μόνο μέσα από τέτοια παιχνίδια. Κανένας Αρειανός δεν πρέπει να θεωρεί προκλητικές τέτοιες δηλώσεις. Αντίθετα, γι’ αυτές, πρέπει να ενημερωθούν τα αποδυτήρια του Άρη και οι παίκτες, όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή, να βγουν στο γήπεδο και να αποδείξουν αγωνιστικά, ότι ο Βασιλειάδης είχε λάθος επιθυμία.
Μέχρι τότε βέβαια, θα πρέπει όλοι να μείνουν προσηλωμένοι στον στόχο τους. Και ο στόχος αυτός είναι η Πάτρα και το δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Απόλλωνα του Μέξα. Αν ο Άρης περάσει και από εκεί, τότε το Nick Galis Hall θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην φετινή χρονιά.
Υ.Γ. 1: Δημοσιεύματα που αναμοχλεύουν θέματα όπως αυτό του Βουγιούκα, μόνο κακό μπορούν να κάνουν την δεδομένη στιγμή στον Άρη. Με τον συγκεκριμένο παίκτη, η διοίκηση θα (ξανα)κάνει κουβέντα μετά το τέλος της χρονιάς και με προοπτική, τουλάχιστον, διετίας. Όλα τα άλλα σενάρια αποσκοπούν σε πρόσκαιρα διαδικτυακά «χτυπήματα» και τίποτα άλλο.
Υ.Γ. 2: Το ρεπορτάζ θέλει τον Λάσκαρη να παίζει κομβικό ρόλο, στην νέα διοργάνωση της ΦΙΜΠΑ στην οποία θα συμμετέχει ο Άρης. Το να αναλαμβάνει το μάνατζμεντ και το κομμάτι του μάρκετινγκ μιας διοργάνωσης σαν το Τσάμπιονς Λιγκ (δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου η ονομασία, αλλά τι να κάνουμε) ο ιδιοκτήτης του Άρη, δεν είναι μικρό πράγμα. Ελπίζω και εύχομαι, ωστόσο, ο νέος θεσμός της ΦΙΜΠΑ, να αποδειχθεί αντάξιος των προσδοκιών και αγωνιστικά. Γιατί ο κόσμος δεν βλέπει μάνατζμεντ και οικονομικά, αλλά μπάσκετ.
